Jump to content

De Tweelingmoeders.


Seetje

Recommended Posts

is ook erg leuk en bijzonder!!!! heb je 5 jaar MMM achter de rug en net als jullie allemaal,heel veel verdriet tegenslag en pijn. krijg je gewoon 2 cadeautjes. ook als ze vervelend zijn of je kunt ze achter het behang plakken blijft dat in mijn hoofd spelen......

 

wilde bij de oktober fotoos plaatsen maar krijg het niet voor elkaar..... domme druif. iemand makkelijke tips voor een leek???????

Link to comment
Share on other sites

haha ik ben ook niet zo goed, maar zal het proberen.

 

Je moet de foto eerst op internet zetten, bijvoorbeeld op mijnalbum.nl of photobucket.com.

 

Dan copieer je de link (img link)

 

Die plak je hier er weer in, en dan moet het goed komen....

 

 

 

Succes!! Amanda

Link to comment
Share on other sites

Bij de laatste poging hebben wij twee embryo's laten terugplaatsen, eentje is er blijven plakken en na negen maanden werden we verblijd met de komst van Marissa! Ik werd er al gek van dat mensen vroegen: Hebben jullie bewust gekozen voor twee embryo's?... Straks komt er een tweeling, kun je dat wel aan?... En toen Marissa geboren was en de problemen met de voeding begonnen, hoorden we ook regelmatig: Maar goed dat je niet twee van deze hebt gekregen. Dit soort uitspraken deden (en doen me nog steeds) veel, heel veel pijn. Tuurlijk, twee kindjes is drukker dan 1 kindje, maar als je ze na elkaar krijgt heb je het ook druk. Maar aan de voordelen van een tweeling wordt nooit gedacht door anderen... Moet je eens kijken wat voor geluk je hebt met een tweeling!

 

 

 

Meiden, geniet van jullie twins! Het lijkt me heel bijzonder om twee kindjes tegelijk te mogen zien opgroeien. Heel bijzonder!

Link to comment
Share on other sites

hey bianca,ja dat zijn vreselijke opmerkingen. draai nog niet zo lang mee hier en kon het niet terug vinden.kun je in het kort even zeggen wat het probleem is bij marissa of vindt je dat vervelend? met een tweeling heb je het inderdaad net zo druk als ieder ander... kwestie van prioriteiten stellen. doen mensen te vaak vind ik ,verkeerde prioriteiten stellen ......het huis MOET schoon,de was MOET gedaan enz en net allemaal op tijden dat je leuke dingen met je kinderen kunt doen. niet dat het hier een zooi is hoor hahaha helemaal niet maar dan deed ik dat soort klussen als de boys 's avonds lekker in hun nestjes lagen.......groetjes hanny

Link to comment
Share on other sites

Hoi Hanny,

 

 

 

Marissa heeft een voedingsprobleem. Is al begonnen toen ze een week oud was, toen begon ze veel te spugen en weigerde de flesvoedingen. Zeven weken lang heb ik steeds aangeklopt bij de huisarts, kinderarts en consultatiebureau. We zagen dat er iets met ons meisje aan de hand was, maar wat... We hebben echt moeten "zeuren" of ze mocht worden opgenomen in het zh, we wilden weten wat er aan de hand was... Toen ze zeven weken oud was is ze de eerste keer opgenomen en na een week mocht ze weer naar huis. Ze dronk nog steeds slecht, maar de kinderarts dacht aan koemelkallergie, over op speciale voeding. Maar dat werkte niet, ze ging nog slechter drinken en meer spugen. Iedere voeding was weer een strijd, soms waren we twee uur bezig met 1 voeding en dan had ze met geluk zo'n 80 cc gedronken. Ik raakte helemaal op... Maar hulp kreeg ik niet... Marissa is daarna nog drie keer opgenomen geweest, en op ons verzoek zijn er heel veel onderzoeken gedaan, maar onze dochter is kerngezond, wil alleen niet uit de fles drinken. 19 mei kreeg ze een sonde omdat ze niet groeide en niet genoeg voeding meer kreeg. Ze ging weer enorm spugen, ik dacht iedere keer al dat die sonde niet goed zat, maar in het zh zeiden ze dat dat niet kon. Ik heb zelf de sonde toen een stuk terug gehaald en daarna was het spugen zo goed als over! Al met al ben ik door het hele gebeuren en de zware zwangerschap en moeizame bevalling overspannen geworden... Gelukkig gaat het nu beter met Marissa, sinds twee weken geen sonde meer! Op eigen initiatief zijn we de verdikte voeding gaan afbouwen en nadat ze zelf de sonde eruit had getrokken, hebben we besloten om het zonder sonde te proberen. Ze eet lekker van de fruit en groentehapjes en de fles gaat redelijk, wel met heel veel geduld en veel doorzettingsvermogen, maar ze groeit redelijk goed en krijgt al met al genoeg binnen. Ik kan nu eindelijk lekker genieten van onze prachtige dochter. Dat was de eerste maanden heel moeilijk... In het zh dachten ze dat ze een hartafwijking of een stofwisselingsziekte of een chromosoomafwijking kon hebben. Het wachten op de uitslagen van alle onderzoeken duurde ruim vijf weken en dat was een slopende periode. Ik was echt bang dat we onze dochter zouden kwijtraken... Tja, een hele moeilijke periode. Maar heb er nu alle vertrouwen in dat alles goed gaat komen, zowel met haar als met mij!

 

 

 

Groetjes Bianca

Link to comment
Share on other sites

ja inderdaad. laatst had gino 's nachts gespuugd. niks gehoord... kom s'ochtends op de kamer wat een lucht.... gino's bed open geslagen en hij lag bij luca in bed. haha beide lagen lekker te slapen. zo snoezig..... maar ze kunnen elkaar ook vreselijk etteren hoor. het is niet allemaal goud wat er blinkt hahahahaha:evil::angel10:

Link to comment
Share on other sites

lieve bianca,

 

tjee wat een verhaal zeg! en erg dat je hier in nederland niet sneller serieus wordt genomen. blijf zeggen dat een moeder instinkt je nooit in de steek laat! was voor JOU ook een stuk makkelijker geweest kan geloven dat het vreelijk is om dan nog zo te moeten wachten...zou me geen raad weten. ben blij dat het met jou En marissa beter gaat. GENIETEN,GENIETEN en GENIETEN want echt waar ze zijn zo groot (er) groetjes hanny

Link to comment
Share on other sites

Jeetje, een "eigen" topivc, leuk hoor!

 

 

 

Maar opzich vind ik het als tweelingmoeder niets moeilijker of makkelijker dan als eenlingmoeder. Tuurlijk, veel is dubbel en het is wat drukker, maar verder kun je nog steeds ontzettend genieten. De eerste vier maanden werden we wel geleefd, dat geef ik toe. Maar toen de nachtvoedingen voorbij waren en we meer in ons ritme kwamen ging het een stuk vlotter allemaal. En nu loopt het heel lekker. Oke, onze zoon is een lekkere peuterpuber maar dat hoort erbij. En heel vaak komt tie nog steeds met zijn moeder knuffelen.

 

 

 

Wat wel anders is zijn de blikken van andere mensen naar de wandelwagen. Elke keer weer als we met de meiden aan het wandelen zijn hebben ze een bekijks, dat had ik niet met onze zoon. Dat valt me echt op, maar ik vind het wel heel leuk hoor!

Link to comment
Share on other sites

klopt vonnie,

 

voelde me ooit net een kermisattractie,al die vreemde mensen die allemaal moeten kijken. de eerste paar weken is leuk maar toen kapte ik bot alles af was het toen helemaal beu. met hoeveel weken zijn roos en kim geboren en wat wogen ze? als ik vragen mag hahaha. wat die peuterpuber(s) betreft....er is toch niks op heel de wereld lekkerder als je knul spontaan met je komt knuffelen men zegt ...mama hou a jou!! dan oetjes hannysmelt ik echt helemaal......

 

gr

Link to comment
Share on other sites

Meiden; heel herkenbaar wat hier geschreven wordt!!!!

 

 

 

Je hebt echt bekijks.

 

De meeste mensen zijn positief, maar soms kunnen mensen ook domme en niet doordachte dingen zeggen.

 

Even een korte greep uit de opmerkingen:

 

* zit het in de familie?

 

* is het een jongen en een meisje (ook als ze allebei roze aanhebben!!!!!!!)

 

* 2 meiden; wat jammer, als je een jongen en een meisje had dan was je nu klaar geweest dan had je van alles wat

 

* is wel druk zeker een tweeling?

 

 

 

En de aller-allerergste: ben je er wel blij mee?

 

Met die laatste opmerking ben ik even uit mijn slof geschoten; dat snap je wel!

 

 

 

Maar nogmaals het meeste is enthousiast en positief.

 

Ik ben zo blij en dankbaar dat ik dit mee mag maken.

 

Dus dubbel genieten denk ik dan!!!!

Link to comment
Share on other sites

Hanny,

 

 

 

Roos en Kim zijn met exact 34 weken geboren en wogen resp. 2465 en 2435 gram. Lekkere dikke tantes dus voor 6 weken te vroeg geboren. Ze twijfelden in het ziekenhuis zelfs aan de zwangerschapsduur maar daar was geen twijfel over mogelijk!!

Link to comment
Share on other sites

Beau,

 

 

 

Klopt helemaal wat je zegt! Ook als ik beide meiden pimperpaars of zuurstokroze kleren aantrek dan nog vragen ze "is het een jongen en een meisje?"..... nou vraag ik je! En als ze vragen of het in de familie zit, zeg ik nu gewoon:"nu wel".

 

 

 

En dan inderdaad de geijkte vraag: "is wel druk zeker" of "ze zullen je wel lekker bezighouden'. Daar geef ik al geen antwoord op....

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use