Jump to content

Niet denken aan een rose olifant.


Mari

Recommended Posts

"Je moet er niet zoveel mee bezig zijn"

 

 

 

Ken je dat, van die lekkere dooddoeners.

 

Iedereen kent ineens wel iemand "die ook al jaaaaren probeerde zwanger te raken en nét toen ze er niet meer op rekenden of gewoon even heel wat anders aan het hoofd hadden, BINGO!"

 

Dus dat is dan meteen het goede recept: Gewoon even niet mee bezig zijn.

 

 

 

Ja gek he, dat je de hele tijd loopt te denken hoe het zou gaan! Het is notabene m'n eigen lichaam waar ik van alles in voel. Toen ik nog hoopte op natuurlijke wijze zwanger te raken kon ik na de eisprong en voor de menstruatie nou eenmaal moeilijk al die dingen die je lijf gebeuren negeren.

 

 

 

Nu zit ik 2 dagen voor de punctie en ik denk maar steeds: Als die eitjes maar niet gaan springen voor die tijd. Tja, ik voel nou eenmaal een hoop gebeuren in die buik. Niet zo gek natuurlijk, er zit toch minstens zo'n 12 centimeter inhoud extra in, wat de luchtbelletjes in mijn darmen extra gevoelig maakt.

 

 

 

Mensen kunnen altijd met die lekkere dooddoeners komen. Maar ja, daar kunnen ze natuurlijk ook niet zoveel aan doen, als ze het zelf niet meegemaakt hebben. Als ze zelf niet weten hoe het is om nou eenmaal niet zo makkelijk zwanger te raken.

 

 

 

Dan is zeggen: "Je moet er niet zo mee bezig zijn" het zelfde als zeggen: "Denk eens niet aan een roze olifant".

 

 

 

Heb je dat wel eens geprobeerd? En waar denk je dan aan?

Link to comment
Share on other sites

Hey Mari,

 

 

 

Wat een herkenbaar verhaal zeg! Maar dat zal vast niet alleen voor mij gelden.

 

 

 

Ik merkte ook weinig begrip voor de situatie. Mense snappen werkelijk niet hoeveel stress het inhoudt die hele MMM.

 

Een familielid vertelde mij heel vrolijk dat bij haar vriendin poging 3 weer was mislukt toen ik net aan de poging wilde starten. Hielp niet mee met de motivatie. En toen zei 2 dagen na mijn positieve test vertelde dat ze zwanger was, tja, toen was dat helemaal geweldig, want zij hadden waren spontaan zwanger en dat van maar 1 keertje "klussen" in 3 maanden. Oef wat was ik daar boos over, en stiekem nog steeds wel een beetje hoor!

 

 

 

Maar ook de goedbedoelde adviezen in de richting van jullie tijd komt nog wel, en gewoon niet meer aan denken, enz enz enz, tja, daar hebben we er allemaal wel honderden van gehoord denk ik?!

 

 

 

Liefs Diana

Link to comment
Share on other sites

'k Moet nog wel ff zeggen dat de mensen die ik vertel dat we nu met ICSI bezig zijn niet zo reageren hoor!

 

Maar 'k heb voor die tijd, toen we het nog "gewoon" probeerden wel van alles gehoord. Niet van onze echte naasten gelukkig.

 

 

 

Maar er zijn van die opmerkingen.....

 

 

 

- O hij weet toch wel hoe het moet he?! Anders kom ik wel even langs hoor!

 

 

 

Jaja erg grappig....

Link to comment
Share on other sites

He dames,

 

lastig he hoe de omgeving soms reageert. Al moet ik zeggen dat bij mij op mijn werk iedereen die het weet wel heel begaan met me is. Ik ben er altijd heel open over geweest.

 

Wat ik op dit moment moeilijk vind is dat mijn beste vriendinnen me volgens mij niet eens durven te bellen. Een paar ken ik al heeeel lang en we hebben niet wekelijks kontakt. Maar ze weten wel dat ik hiermee bezig ben. Als ik ze wel zie zeggen ze hoeveel ze aan me denken en dat ze me zo dapper vinden. Maar nooit even een sms om te laten weten dat ze aan me denken. Ikzelf wil ook niet de hele tijd iedereen bellen om het over mezelf te hebben. En zij zeggen achteraf dat ze me met rust willen laten. Dus dan heb ik nu even heel weinig kontakt met mijn beste vriendinnen.

 

Ik weet dat ze het niet verkeerd bedoelen, waarschijnlijk weten ze ook niet hoe ze ermee om moeten gaan. En ik kan me ook voorstellen dat als je het zelf heel druk hebt, je misschien geen zin hebt in van die heftige verhalen.

 

Het is moeilijk uit te leggen, maar misschien dat iemand dit ook herkent?

 

Het geeft in ieder geval een eenzaam gevoel. Maar dat hoort waarschijnlijk een beetje bij dit hele ICSI/IVF gebeuren.

 

 

 

Liefs,

 

Anne

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use