Jump to content

Punctie onder narcose???


elvirazonnetje

Recommended Posts

hoi Dames

 

Ik start in aug/sep met de 1ste ivf behandeling in zwolle in de isala klinieken

 

Weet iemand van jullie ook of ze dat doen onder algehele narcose en of dat ook in Zwolle word gedaan?

 

Want ik zou normaal gesproken alleen diclofenac en lorazepam krijgen.

 

Maar ik heb zoveel problems met men buik,zoals uitermate gevoelige baarmoedermond/halskanaal.

 

dat het meself niet verstandig lijkt om het plaatselijk te gaan doen.

 

En ik weet ook niet of ik dat aan men gynaecoloog kan vragen,zo kort voor de behandeling.

 

Weet iemand hier een antwoord op?

 

Want ik ben gewoon bang dat ik tydens de punctie alle kanten opschiet:fist: en in paniek ga raken vanwege de pijn.

 

 

 

Liefs Elvira

Link to comment
Share on other sites

Hey Elvira,

 

Nou, volgens mij werken ze in Zwolle niet met algehele narcose. En eh, ik kreeg naast de diclofenac een zusje van de morfine via een infuus. Dus eh... ik was wel lichtelijk dizzy.....

 

Als ik jou was zou ik het inderdaad even goed overleggen met de arts. Ik weet dat dat onderwerp bij ons bij de intake naar voren kwam. Heb je daar toen geen informatie over gehad?

 

 

 

Groetjesssssssssssssssss

Link to comment
Share on other sites

Volgens mij maakt het niks uit dat je zo kort van tevoren daarmee komt en kan het in ieder ziekenhuis. Wel moet je een gegronde reden hebben. Bij jou lijkt mij dit geen probleem.

 

 

 

Ik heb een hele erge pijnlijke punctie gehad. Niet zozeer het prikken, maar mijn ene eierstok kon gewoon niet aangeduwd worden. Ik ging dan echt door de grond en heb 2 dagen niet rechtop kunnen staan.

 

 

 

Bij mijn volgende poging wil de gyn het daarom onder narcose doen. heb hier niet zelf om gevraagd en weet nog niet wat ik enger vind, maar mag dit dus bij mijn laatste follikelmeting gaan beslissen. Korte termijn is dus geen enkel probleem bij ons.

 

 

 

Ben trouwens benieuwd wat je gaat doen en hoe je de narcose ervaart. Volgens de gyn heeft het geen enkele invloed op de eitjes, maar reageert niet iedereen goed op een narcose en doen ze het daarom niet standaard.

 

 

 

Succes met je beslissing!

Link to comment
Share on other sites

Hoi Hildelever

 

 

 

Nee bij het gesprek kwam het niet echt naar voren,alleen wel dat ik diclofenac en lorazepam kreeg om me te ontspannen,maar ik denk dat het ook vergeten is tydens dat gesprek.van beide weerskanten.Maar ik ga morgen proberen om te bellen tydens mijn werk. Ik bel de verpleegkundige en vraag aan haar of het mogelijk is of het onder narcose kan en evt overleg met kuchenbecker men gymaecoloog.

 

Want hij weet dat ik al enige tyd kamp met flinke problemen met mijn buiik en dat ik daar nog steeds zware oijstillers voor slik.dus ik hoop echt dat hij in overweging wil nemen dat het onder narcose kan,want zelfs een uitstrijkje laten maken bij mij gaat gewoonweg niet,laat staan een zware punctie,dus ik hoop echt dat hij het regelen om het onder algehele anstehesie kan.

 

 

 

Gr Elvira

Link to comment
Share on other sites

Hoi Lisl

 

 

 

Als het wel kan dat ik onder narcose mag,dan ga ik dat wel doen!!!!

 

Maakt me dan echt niet of je dan een uurtje langer moet blijven dan gebruikelijk is.

 

Want zoals ik las bij jou heb jij ook behoorlijke pijn gehad tydens de punctie,en dat lijkt me dus zo beangstegend.omdat je dan misschien wel alle kanten opschiet terwijl de arts nog bezig is om de eicellen weg te halen.

 

En wat gaan jullie doen,plaatselijk,of toch narcose?

 

Ik ga mooi als het kan onder zeil hihih.

 

Maar laat het me eventjes weten als je zover bent,want waarschijnlijk gaan we zo beetje gelijk op met de ivf behandeling.

 

Gr Elvira

Link to comment
Share on other sites

Hoi Hildelever,Nog een vraagje?

 

 

 

Had je nog wat gemerkt van de punctie die je gehad hebt,ondanks dat roesje.

 

Ik weet dat ieder lichaam weer anders is natuurlijk.En vond je het niet naar dat als je de echokamer binnenkwam,dat je alles al klaar zag liggen.En mag je partner ook mee naar binnen tydens dee punctie.

 

 

 

Gr Elvira

Link to comment
Share on other sites

Wij hebben de puncties in Gent laten doen en ook onder narcose, mijn vriend mocht niet mee naar de OK... Maar goed, dat maar op de "koop" toe genomen. Ik had er echt niet aan moeten denken om zonder narcose de punctie te laten doen.

 

 

 

Al met al was ik meestal zo'n anderhalf uur aan het slapen, terwijl de punctie dan gedaan werd. Heb nooit ergens last van gehad, alleen wat draaierig en suf als ik bij kwam uit de narcose, maar geen misselijkheid oid. Ik had de puncties meestal rond een uur of 8 'smorgens en mocht dat halverwege de middag alweer naar huis. Alleen bij de tweede punctie mocht ik na anderhalf uur alweer naar huis en werd toen bij de uitgang van het ziekenhuis niet lekker, enorm duizelig en kon niet meer op mijn benen staan. Maar goed, dat snelle ontslag was ook meer nodig vanuit het zh, want er was een beddentekort... Maar zo snel zal ik nooit weer opstaan na de narcose, heb me echt zo slecht gevoeld toen.

 

Bij de andere keren ging het allemaal heel goed. Gewoon lekker bijkomen na de narcose en een aantal uurtjes later kon ik ook lekker rustig aan weer mee naar huis. Ik vond alleen altijd de reis van ruim vier uur naar huis wel erg lang duren...

 

 

 

Liefs Bianca

Link to comment
Share on other sites

Hoi Elvira,

 

 

 

Ik heb vorige week mijn 1e punctie gehad in Zwolle. Net als jij heb ik buikproblemen en pittige buikpijnen. Ik heb destijds ook om punctie onder narcose gevraagd omdat ik zo ontzettend bang was voor de pijn. (Een inwendige echo doet me soms al mega-pijn).

 

Er werd mij gezegd dat ze geen puncties onder narcose doen. Ik heb naast lorapam en diazepam, ook dormicum gehad. Dit is een roesje.

 

Naar mijn idee heb ik de hele punctie meegemaakt, maar volgens mijn man was ik aardig ver weg. Ik heb wel pijn gehad tijdens de punctie, maar ik moet eerlijk zeggen dat het me niet is tegengevallen. De arts kon niet altijd even goed door de eierstok heen komen, en moest dan behoorlijk druk uitoefenen. Dat waren de momenten, dat mijn tranen over mn wangen liepen.

 

Als er nog een punctie nodig is, zou ik het alleen weer doen met dormicum....niet zonder.

 

Maar....ik zou dus nog een punctie doen, al zag ik het van te voren helemaal niet zitten.

 

Heb jij inmiddels al antwoord op je narcose vraag? Ik hoop voor jou dat ze in jouw geval anders besluiten en je de punctie onder narcose kan krijgen.

 

 

 

Purple

Link to comment
Share on other sites

Hoi Purple

 

 

 

Ik heb afgelopen ,maandag naar de fertiliteitsafdeling gebeld.en ze doen idd geen narcoses,ik mocht wel net zoals jij een roesje krijgen,dat ga ik dan ook maar doen!!ik hoop alleen dat de punctie snel zal gaan verlopen en dat ze eiblaasjes makkelijk kunnen aan prikken.Maar het lijkt me gewoon pijnlijk en onprettig ook omdat de naald groot is volgens mij.

 

En had jij na de punctie nog last gehad van buikpijn?

 

 

 

Gr Elvira

Link to comment
Share on other sites

Lieve Elvira,

 

 

 

Ik was er inderdaad al bang voor dat jij ook geen narcose zou kunnen krijgen.

 

Dat roesje, dormicum, is wel heel fijn hoor. Je bent inderdaad niet helemaal van de aardbodem af, maar je maakt ook niet alles bewust mee. Bepaalde eiblaasjes waren moeilijk te pakken te krijgen, en dat deed wel pijn (al heb je dan een roesje). Ik denk alleen wel dat het zeker verzacht. Het is me niet meegevallen, maar ook niet tegengevallen. Als het nodig is, zou ik ook zo weer een punctie doen...met roesje dat wel, terwijl ik dat van te voren niet had gedacht.

 

Er wordt vaak gezegd dat iedere punctie, bij ieder mens, weer anders is. Hoe het dan ook bij jou kan verlopen kan ik niet zeggen. Het roesje, en de goede menselijke benadering, hebben wel geholpen het dragelijk te maken.

 

De naald heb ik niet gezien. Ze leggen er een laken over. Aan 1 kant wel prettig hoor om niet alles helemaal mee te krijgen.

 

Ik heb vorige week dinsdag de punctie gehad, en nu nog steeds buikpijn. Ik weet alleen niet of dit napijn is van de punctie, of van het feit dat mn eierstokken tegen elkaar liggen, waarvoor ik ook in het ziekenhuis ben opgenomen vorige week.

 

Heel veel suc6 in ieder geval!

 

Waar zit je nu in het traject, al begonnen met de pil of andere hormonen?

 

 

 

liefs Purple

Link to comment
Share on other sites

Hoi Elvira,

 

 

 

Vervelend dat je de mogelijkheid van narcose niet hebt.

 

 

 

Het prikken zelf was echt wel te doen hoor! Ik zag de naald wel, maar heb terwijl ze bezig waren niets gezien en alleen maar naar het plafond en mijn man gestaard. Ik heb ook continu liggen verkrampen, maar ze zeiden dat dit geen kwaad kon voor de eiblaasjes, dus maak je daar maar geen zorgen over!

 

 

 

Goed op je ademhaling concentreren en ik heb af en toe gevraagd of ze even wilde stoppen. Ik kon dan even bijkomen. Ze waren hartstikke menselijk en probeerden het zo goed mogelijk te doen! Daarnaast gaven ze iedere keer de tussenstand door van de oogst. Dit gaf ook moed!

 

 

 

Behalve de erge pijn vond ik het ook wel heel bijzonder. Ik weet dus nog steeds niet wat ik straks ga doen. Ik laat het denk ik afhangen van de hoeveelheid eicellen. Vorige keer zaten er 22 grote en nog een boel kleintjes. Was gewoon iets teveel voor mijn eierstokken. Als het er minder zijn doe ik het weer op dezelfde manier. Vandaar dat ik bij de laatste follikelmeting nog mag beslissen.

 

 

 

Als het goed is zit jij er wel veel eerder op, want ik begin pas eind september weer met de deca spuiten.

 

 

 

Heel veel succes! Je komt er vast goed doorheen!

Link to comment
Share on other sites

Hey Elvira,

 

Ja hoor, mijn mannetje mocht gewoon mee naar de punctie.

 

De arts was er in eerste instantie nog niet. De verpleegkundige heeft me lekker op de bank gelegd, infuus geprikt, en verteld wat er ging gebeuren. Ook ging ze toen de spullen klaar leggen, geloof ik. Dat lag nog niet klaar toen ik de ruimte in kwam.

 

Ik kon eventueel meekijken op het scherm, maar kon me er niet op concentreren, ook omdat ik dizzy was. Ja, het deed af en toe zeer, maar de verpleegkundige heeft me er wel doorheen gepraat.

 

Ik heb overal naar liggen kijken, ook mijn ogen wel dicht gehad. En er rolden ook wel tranen. Volgens de verpleegkundige gebeurde dat ook makkelijker door de medicatie.

 

 

 

Groetjesssssssssssssssss

Link to comment
Share on other sites

Hé Elvira, nou ik heb een onverdoofde punctie gehad (alleen dormicum, gyn dacht het zijn er maar zo weinig, 1 of 2, waren er dus toch 4...) en zelfs dat overleef je. En was ik eerlijk waar, de volgende dag qua pijn alweer vergeten.

 

Heel veel succes! En lekker ergens anders naar kijken.

 

groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use