Voorstellen

[Tammy]

Hallo allemaal,

 

 

 

Ik zal me eerst even voorstellen:

 

Ik ben Tamara 26 jaar en woon in Zwijdrecht. Getrouwd.

 

 

 

Wij zijn nu al 14 mnd bezig om zwanger te worden. Dus zijn wij begin augustus toch maar naar een gyn geweest om te kijken wat er 'mis' is. Daar hebben we te horen gekregen wat ze als eerst gaan bekijken en testen.

 

Omdat ik bijna ongesteld moest worden konden ze op dat moment niks doen. Gisteren zijn we dus terug geweest en toen hebben we meteen te horen gekregen dat wij niet op een natuurlijke manier zwanger kunnen worden.....dat viel ff zwaar tegen.

 

 

 

De kans is groot dat wij dus meteen met IVF gaan beginnen. Alleen moeten we nog een test afwachten, kan pas in oktober.... :(

 

Dan horen we definitief wat we gaan doen, 99.9% al zeker dat het IVF wordt.

 

 

 

Ik ben dus erg opzoek naar informatie en ervaringen hierover. Vooral zou ik graag dingen willen horen over mensen die ook in behandeling zijn in Zwijndrecht.

 

Wij hebben nu een behoorlijke dip en wat we nu al tegen komen is dat mensen wel zeggen dat ze het heel erg vinden en wel begrijpen, maar dat is gewoon niet zo. Wij hebben onze ouders gisteren ook meteen ingelicht over dit slechte nieuws.

 

 

 

Alles is natuurlijk welkom. Hoop graag iets van iemand te horen.

 

 

 

Kuzzz Tamara

[Guest Nora]

Hoi Tamara,

 

Wat ontzettend naar voor jullie. Ik weet hoe hard die klap aankomt! Mag ik vragen wat er precies aan de hand is?

 

Ik kom zelf uit Dordrecht en heb een IVF behandeling gehad in Zwijndrecht. Met resultaat! Ik ben nu 10 weken zwanger. Mijn ervaringen met de fertiliteitspoli van Zwijndrecht zijn erg positief. Hele goede begeleiding! Superaardige mensen! etc. Dus heb je vragen, dan hoor ik het wel. Voor nu heel veel sterkte met het verwerken van het slechte nieuws.

 

Hartelijke groet, Nora.

[hildever]

Tja het is wel effe flink slikken he, als de natuur een handje geholpen moet gaan worden?

 

Heb er ook heel lang tegenaan gehikt om de stap te nemen naar ICSI. We wisten dat het niet op de natuurlijke manier kon, omdat mijn man vanwege medicatiegebruik preventief gesterrilliseerd is. Hij had wel sperma in laten vriezen. Helaas was die kwaliteit in de vriezer teruggelopen, en kon het niet gewoon met insemineren (we hebben hier 1 poging voor gedaan).

 

Het is inderdaad een enorme klap....

 

Maar, er zijn nog mogelijkheden... al is het niet wat je gedacht had!

 

 

 

Heel veel sterkte voor de komende tijd!!!

 

 

 

Groetjesssssssssssssssssssss

[Yvonne1]

Welkom hier op het forum. Ja, het is niet leuk om erachter te komen dat het niet natuurlijk kan. Daar weet ik alles van, maar ik was wel blij om te horen dat er nog een mogelijkheid is en dat is ivf.

 

 

 

Veel succes met je onderzoeken en behandeling.

 

 

 

Liefs,

 

 

 

Yvonne

[Tsjoender]

Hoi Tamara,

 

 

 

Welcom op dit forum. Ik heb géén ervaring met Zwijdrecht (woon zelf in Ridderkerk), maar zit bij het MCRZ.

 

 

 

Succes de komende tijd meis, en heb je vragen.... stel ze gerust!

 

 

 

Greetzzzz,

 

Elena

[niki]

Heel veel succes. groetjes, niki

[Tammy]

Hallo allemaal,

 

 

 

Iedereen bedankt voor de reacties.

 

 

 

Het probleem bij ons is dat de waardes van mijn echtgenoot niet goed zijn. Ik weet niet of jullie hiermee bekent zijn, maar je hebt een schaalindeling:

 

20-5: Goed niks aan de hand, meer richting 5 ICSI

 

5-1: Zwak, ICSI of IVF

 

1-0: Erg zwak ofwel IVF en dat andere

 

Wij kwamen dus op 1.6...dus de gyn zei al meteen dat ICSI eigenlijk bijna niet mogelijk was, dus waarschijnlijk gaan ze daarom meteen beginnen met IVF. Maar zoals ik al zei gaan ze in oktober nog een test doen bij hem en dan wordt het definitief.

 

Wij gaan ervan uit dat het IVF wordt. Denk ook dat ik zelf niet eens meer aan ICSI wil beginnen, omdat de kansen zo klein zijn. Geeft alleen maar valse hoop.

 

 

 

Bij mij hebben ze dus tot nu toe alleen bloed geprikt en daaruit kwam al dat mijn eierstokken goed waren. Was er nerveus om naar de gyn te gaan, want ben er nog nooit geweest. Maar goed hij hoefde niks bij mij te onderzoeken.

 

 

 

Hoe gaat het nu eigenlijk allemaal in zn werk met IVF, heb wel wat dingen gelezen. Maar meeste staat toch in dokters taal en snap er weinig van.

 

 

 

Groeten, Tamara

[Mariek]

He Tammy,

 

 

 

Welkom op het forum. Je bent niet de enige, zoals je kunt lezen, die helaas de mmm in moet om zwanger te raken.

 

 

 

Ik vermoed dat je IVF en ICSI door elkaar hebt gehaald in je bericht hierboven. ICSI is eigenlijk de laatste mogelijkheid, als IVF geen optie is, of de kans op slagen via IVF te laag is. Wat ik uit jouw verhaal opmaak is dat jullie waarschijnlijk ICSI zullen moeten doen.

 

Mijn vriend heeft ook hele lage waardes. Voor ons was ICSI ook de enige mogelijkheid. Maar het is gelukt! Ik wil je heel veel succes wensen met de komende periode. Lekker de boel van je afschrijven hier, dat helpt enorm!

 

 

 

groetjes,

 

Mariek

[Tammy]

Hoi Mariek,

 

 

 

Ik ben er allemaal nog niet zo in thuis, omdat we het pas 2 dagen weten. Maar ik bedoelde IUI ipv ICSU. Maar we moeten eerst eind oktober afwachten.

 

Het schijnt dus dat mannen ook een cyclus hebben. Dus de gyn wilde dat eerst afwachten voordat ze het definitief gaan beslissen. Er is dus een kleine kans op IUI.

 

Het is nu alleen maar wachten nog.

 

 

 

Het is voor mij nu ook heel raar, ene kant ben ik boos en andere kant heel verdrietig. Ik weet niet of het jou ook bekent voorkomt. Ben namelijk ook ergens boos op mn echtgenoot (mag helemaal niet, hij kan er ook niks aan doen). Waarom hij mij dit aandoet... Ik vind het echt een heel vervelend gevoel en ik wil dat helemaal niet hebben.

 

 

 

Hopelijk gaat het over een weekje allemaal beter, is de ergste klap voorbij. Het weekend gaan we lekker leuke dingen doen met zn 2en. Verheug me er nu al op.

 

 

 

Kuzzzz

[Cindy86]

Hoi Tammy, ook ik wil je nog even welkom heten hier. Het is inderdaad niet leuk om te horen, gelukkig wisten wij het al vanaf het begin van onze relatie en heb ik zefl gekozen om deze weg met mijn man te bewandelen. Ik had ook kunnen zeggen, laat maar ik zoek me een ander. Maar als je echt van iemand houdt en hem dan ook leuk vind dan ga je ervoor.

 

 

 

Ik hoop dan ook ook voor je dat je dat gevoel een beetje aan de kant kunt zetten en hij kan er waarschijnlijk niets aan doen dat dit nu gebeurd. Pas op ik bedoel dit NIET als kritiek naar jou!!! Hoop voor je dat je er de vrede in kunt vinden en dan ook met positieve moed in de behandelingen stapt en anders kun je het misschien beter eerst eens even laten rusten.

 

 

 

Wij zijn ook 3 jaar geleden al meteen willen beginnen en toen zijn er weer 2 jaar overheen gegaan voor mijn man is begonnen met spuiten. Dus je kunt ook nu nog eventjes wachten, aangezien je nog jong bent. Maar dat moet je zelf beslissen. Vooor vragen kun je altijd hier terecht.

 

 

 

Veel succes ermee.

 

 

 

Liefs Cindy

[Guest Caatje]

Hoi Tammy,

 

 

 

Welkom!

 

Ik ben zelf ook pas een bij dit forum aangesloten en het heeft me al bijzonder goed geholpen. Wij hebben vorig jaar 6x iui pogingen gehad. Maar vanmorgen mijn eerste punctie voor de IVF achter de rug. Bij mij is mijn slijm te agressief. Zijn productie is helemaal in orde. Ik snap dat je boos op hem was want ik voelde me juist schuldig omdat het aan mij ligt. Maar ook dit gaat nergens over, je doet het samen want je wil het ook samen en samen kom je er ook doorheen. Ik heb alleen ervaringen uit Tilburg, dat is bijzonder goed maar ik kan me niet voorstellen dat de andere klinieken minder goed zouden zijn, ze zijn per slot van rekening allemaal gespecialiseerd hierin.

 

 

 

Heel veel succes en sterkte vanuit Tilburg!

 

Liefs

[Tammy]

Hoi hoi,

 

 

 

De "ramp"week is gelukkig bijna over.

 

Heb mn gevoel al aardig onder controle, alleen zijn we allebei nog steeds wel erg gestressd. Maar het weekend lekker leuke dingen doen met zn 2en, komt dus helemaal goed.

 

Dus forum helpt echt enorm. Veel van je af tikken met mensen die snappen wat je doormaakt. Echt super.

 

Heb ook al een aantal dingen geleerd enzo. Over hoe dingen in zn werk gaan etc. Ook valt het me op dat veel mensen toch wel positief zijn over ziekenhuizen. Gelukkig zijn de reactie over Zwijndrecht goed en dat is voor mij al een hele gerust stelling.

 

 

 

Allemaal alvast bedankt voor de steun!!!!

 

 

 

Kuzzz Tammy

[Lisl]

Hai Tammy,

 

 

 

Ben na mijn vakantie alles even aan het doorlezen en kom ook jouw berichtje tegen. Ik wil je in ieder geval heel veel succes wensen.

 

 

 

Toen wij te horen kregen dat het niet goed zat bij ons hebben wij expres nog even gewacht met beginnen. het is best heftig allemaal en ik wilde dat eerst een plaats geven. Wat dat betreft hoeft het helemaal niet zo erg te zijn dat je in oktober pas weer terug kan. Ook ik voelde boosheid richting mijn man, maar volgens mij was dat meer machteloosheid en je wil ergens heen met je gevoel. Dat gaat nu eenmaal het makkelijkst bij degene die het dichtst bij je staat. Op het moment dat wij eenmaal begonnen was ik die woede al lang kwijt en hebben we het daardoor echt samen kunnen doen. Dit had ik ook wel echt nodig! Nu ben ik alle boosheid kwijt, omdat ik het helemaal geaccepteerd heb.

 

 

 

Ik probeer eigenlijk alleen maar te zeggen: gun jezelf de tijd om het een plekje te geven en voel je niet schuldig over je gevoel. Kan je toch niks aan doen. Probeer alleen wel te bedenken waarom je je zo voelt en wat je er aan kan doen!

 

 

 

Verder helpt het goed om af en toe je gevoel van je af te schrijven hier. Je omgeving zal best meeleven, maar begrijpt niet wat je doormaakt. Ik begreep het van mezelf niet eens en heb van tevoren de impact niet kunnen inschatten. Dit probeer ik dan ook niet van mijn omgeving te verwachten. Gelukkig is het forum er!

 

 

 

Veel sterkte de komende tijd.

[Tammy]

Hoi Lisl,

 

 

 

Bedankt voor je reactie.

 

Inmiddels is het alweer een week geleden dat we het slecht nieuws te horen hebben gekregen. Tijd gaat zo snel....

 

Denk idd dat het meer een gevoel van machteloosheid is geweest, we hebben het er overgehad en we wachten oktober gewoon af. Ik denk ook dat mn man er veel meer moeite mee heeft gehad dan ik. Hij heeft bijna de hele week niet geslapen en was niet te genieten. Maar na een goed gesprek is alles weer ok.

 

 

 

Wat je zegt over de omgeving, ben ik echt helemaal mee eens. Ze zeggen wel dat ze het erg vinden, maar hebben echt geen idee wat voor impact het heeft. Vooral mn schoonfamilie vinden het verschrikkelijk.....maar ondertussen willen ze er zo weinig mogelijk van weten. Dat vind ik echt wel erg, bijna alsof ze weigeren met mij de praten alleen maar met mn man.

 

 

 

Maar goed zal allemaal wel goedkomen. Gelukkig hebben we het best druk de komende tijd....genoeg te doen en tussendoor veel ontspannen.

 

 

 

Kuzzz

 

Tammy

[Mariek]

He Tammy,

 

 

 

Ze zeggen niet voor niks dat een ivf-traject (of iui, of icsi) voornamelijk emotioneel zwaar is. Je valt van de ene emotie in de andere, het is echt een heen en weer geslinger. De ene keer boos, dan weer verdrietig, dan weer optimistisch, of bang, of blij, of extatisch, of vreselijk down, teleurgesteld... Je hoort er van tevoren over, ze waarschuwen je ervoor, maar pas als je er zelf mee wordt geconfronteerd, dan pas begin je door te krijgen wat het inhoudt...

 

 

 

Daarom is dit forum zo'n super plek. Om lekker alles van je af te schrijven. Niemand begrijpt ons beter dan de meiden die hetzelfde meemaken!

 

 

 

Begrijp je boosheid naar je man toe. Het is ook allemaal oneerlijk. Bij jou is niks mis, alleen jij moet straks de zwaarste lasten dragen in het hele proces.

 

Maar onderschat het enorme schuldgevoel van je man niet. Naar jou toe. Dat hij jou dit allemaal aan moet doen. En dan hebben we het nog niet over het feit dat hij voelt dat hij faalt. Geen echte man is. Hij kan je tenslotte niet op de normale manier zwanger maken. Dit is een enorme klap voor hem. Een gigantische deuk in zijn zelfvertrouwen.

 

 

 

Het gaat zeker allemaal goedkomen! Daar moet je echt in geloven. Positief blijven is zo belangrijk.

 

 

 

Heel veel succes de komende tijd!!