Wij zitten in het zelfde schuitje als jullie!

[Vanessa]

Hallo allemaal,

 

 

 

Ik zal mij eerst even voorstellen. Mijn naam is Vanessa, ik ben 35 jaar en heb zware endometriose. Na 1,5 jaar spontaan zwanger hopen te worden in de medische molen terechtgekomen. Na een baarmoederfoto, 2 operaties (de eerste was mislukt) zondag gestart met de Decapeptyl injecties.

 

 

 

Zie op tegen de punctie. Voor de rest gaat het prima, maarja het is ook nog maar de eerste IVF. Zijn er mensen met endometriose op het forum? Ben erg benieuwd hoe het hun vergaat.

 

 

 

Ben ook erg benieuwd hoe het met de mannen gaat. Probeer mijn eigen mannetje goed in de gaten te houden. We doen het tenslotte samen!

 

 

 

Liefs,

 

 

 

Vanessa

[Guest Vonnie]

Hoi Vanessa,

 

 

 

Allereerst van harte welkom hier. Ik verwacht dat je veel zult hebben aan dit forum. Ik kan je vraag wat betreft de endometriose niet beantwoorden, daar heb ik geen ervaring mee. Maar er zijn volgens mij voldoende meiden op dit forum waarmee je wel je ervaringen kunt delen.

 

 

 

Mannen zien we niet veel op dit forum volgens mij. Het lijkt erop dat dit echt een "vrouwending" is. Weet uit ervaring dat de mannen er toch wel vaak mee "zitten", althans mijn hubbie we. De oorzaak van onze onvruchtbaarheid ligt in de kwaliteit van het zaad. Gelukkig konden en kunnen wij altijd goed over dit soort dingen praten en zijn we goed door de lange medische molen gekomen. In zeven jaar tijd hebben we er drie kindjes aan over mogen houden, een fantastisch resultaat.

 

 

 

Ik wens je enorm veel succes met de behandelingen. En als ik je 1 advies mag geven (met name wat betreft de punctie): ga niet teveel af op verhalen van anderen over pijnlijke of niet pijnlijke puncties. Elke vrouw ervaart een punctie anders, en ik mag wel zeggen, elke punctie is ook anders. Probeer er zo blanco mogelijk tegenover te staan en laat het op je af komen. Die houding heeft mij in alle behandelingen in ieder geval enorm geholpen.

 

 

 

Nogmaals succes!!

[Claudiaatje]

Hoi,

 

 

 

Mijn mannetje heeft bij de 1ste poging, heel goed mee gedaan.

 

Hij is als het om mij ging, er altijd bij geweest. (niet bij de follikelmetingen bij de donor)

 

Hij is dol enthousiast en geinterresserd en leeft helemaal mee.

 

Hij hield mij byv in de gaten of ik de pilletjes wel op tijd genomen had

 

en dat ik goed eet en geen dingen eet die je beter niet kan eten tijdens zwangerschap.

 

Mocht ook niet tillen van hem, en moest rustig aan doen.

 

 

 

Wat endometriose betreft geen ervaring in, maar zoals al is geschreven, er zijn hier wel een aantal meiden die er alles van weten!

 

 

 

Succes!!

 

 

 

gr, Claudia

[Vanessa]

Dank voor jullie lieve, uitgebreide antwoord. Ik denk inderdaad dat de punctie door iedereen verschillend ervaren wordt. Ik denk dat ook dat iedere punctie weer anders is. Iedere bevalling schijnt ook anders te zijn.

 

Proberen te ontspannen dat helpt nog het beste, proberen te denken aan het eindresultaat, het is per slot van rekening ook zo weer voorbij.

 

 

 

Alles gaat verder goed, ben alleen moe.

 

Maar volgens mij hebben de meeste vrouwen die hiermee bezig zijn last van moeheid.

 

 

 

Ik vind het wel fijn om op dit forum aanwezig te zijn. Hier begrijpt tenminste iedereen waar je mee bezig bent.

[Stéphanie]

Hoi Vanessa,

 

zie dat we even oud zijn en beiden uit Apeldoorn komen. Hoe ervaar jij het in het Lucasziekenhuis? Bij welke fertiliteitsarts ben je? Ik heb voornamelijk vdKamp gesproken en gezien de afgelopen jaren. Goede ervaring met haar, met name vanwege haar optimisme maar ook haar eerlijkheid.

 

Zij heeft mijn eerste punctie verzorgd en was uiterst vriendelijk en rustig. Ik voelde wel wat tijdens de punctie, maar niet pijnlijk dankzij klein roesje. Mijn man zat meer met geknepen billen naast mij. Bij de meest belangrijke besprekingen en/of behandelingen is hij aanwezig. Bij bms-metingen lukt het hem niet iedere keer vrij te regelen. Voor die 10 min hoeft hij zich niet in alle bochten te wringen. Gelukkig kan ik zelf best makkelijk mijn werk onderbreken (werk in de zorg), mijn leidinggevende en collegae geven me hier alle vrijheid in.

 

Thuis vraagt mijn mannetje regelmatig naar mijn buik, of ik verandering voel. En vertroeteld mijn buik soms met een kusje. Heel lief.

 

 

 

Groetjes,Stéphanie

[Vanessa]

Wat leuk dat je ook uit Apeldoorn komt! Lotgenoten in de buurt! Wij zitten inderdaad ook in het Lukas. Het is bij ons (achteraf gezien) allemaal heel erg snel gegaan. Onze kinderwens lukte niet en ik werd iedere menstruatie steeds zieker. Tot ruim 39 graden koorts aan toe! Ik was 3 weken van de maand zo ziek als een hond. Had al vaker gemeld dat er iets niet in de haak was (op mijn 14e aan de pil wegens klachten). Daarna nog vaker gemeld dat er iets niet goed was (ook gemeld dat mijn moeder endometriose gehad heeft). Uiteindelijk lijdt dat dus tot dit punt. Baarmoederfoto gehad en 2 laparascopieen. Dit omdat de eerste mislukt was. Dr. Spaans heeft de tweede operatie gedaan. En nu uiteindelijk bezig met onze eerste poging IVF. Wij hebben ervoor gekozen om de afspraken waar mijn vriend niet echt bij nodig is dat mijn moeder meegaat. Mijn vriend werkt buiten de plaats en heeft buitenlands personeel onder zijn hoede dat niet door kan werken als hij er niet bij is. Daarom gekozen voor deze oplossing. Bij de punctie en de terugplaatsing is hij natuurlijk wel mee. Voor de rest bel ik hem meteen als ik buiten het ziekenhuis ben, vindt het dan ook heerlijk om zijn stem te horen.

 

 

 

Woensdag 17 september moet ik voor de eerste keer na aanvang spuiten weer naar het ziekenhuis, ben benieuwd!

[hildever]

Hey Vanessa,

 

Welkom hier!

 

Heb het ook gedaan zoals Vonnie het zei: hier veel mee gelezen, en verder heb ik alles maar over me heen laten komen.

 

We hebben het gelukkie gehad dat het bij ons in 1 keer raak was.

 

En ja, mijn mannetje heeft met mij heel erg meegeleefd. Ik heb het 'geluk' dat mijn man altijd thuis is. Hij heeft MS. Dus hij is ook altijd meegeweest. Hij heeft niet zulke goede ervaringen met lotgenotencontact, dus hij is niet zo'n forum-fan. Maar ik snuffel hier graag rond.

 

 

 

Groetjessssssssssssssss

[Stéphanie]

Vanessa,

 

zo te lezen heb je inderdaad al heel wat voor de kiezen gehad. Hopelijk brengt ivf iets positiefs. Op dit forum kan je ervaringen lezen en delen, heel fijn.

 

 

 

Groetjes, Stéphanie

[Vanessa]

Ik wou het toch even melden. Ik heb gisteren zelf de Deca gespoten!

 

Mijn moeder heeft het twee keer gedaan (wonen naast elkaar dus best makkelijk) maar ik wou het toch graag zelf kunnen.

 

Is iets eenvoudiger omdat je toch op een vaste tijd moet spuiten.:sunny:

[Elaine]

Hallo Vanessa,

 

 

 

Welkom hier. Ook ik ben nieuw en vind het leuk ervaringen van anderen te lezen.

 

Met je vraag over endometriose kan ik je niet helpen en ik kan je ook niet zeggen hoe een punctie voelt, maar ik begreep wel dat het ontzettend mee viel. Laat het over je heenkomen en hou jullie doel voor ogen.

 

 

 

Mooi dat je je man ook noemt, die worden nog wel eens vergeten in het verhaal. Mijn man heeft het er een stuk moeilijker mee dan ik en ik hoop dat hij zich goed kan houden bij de punctie. Klinkt misschien kinderachtig, maar ik weet wat ik voel, hij staat daar toch wa verder van af en heeft er bv moeite mee dat mijn buik nu op springen staat door de vele eitjes. Ik voel wat dingen met me doen, hij niet.

 

 

 

Veel succes met alles en niet te veel spookverhalen lezen he.

 

 

 

Groetjes, Elaine

[Stéphanie]

Knap gedaan Vanessa,

 

het is niet niks om jezelf te prikken. Ga je het nu vaker zelf doen?

 

 

 

Elaine, misschien kan je wat meer delen met je vriend als hij er niet zelf naar vraagt.