Jump to content

Recommended Posts

Posted

Hoi, ik ben Monique.

 

Las al enige tijd mee op dit forum.

 

Toen ik ná ziekenhuisopname a.g.v. OHSS weer thuis kwam merkte ik dat het niet goed is om alles alleen te proberen te verwerken...

 

 

 

Ik denk dat het me goed zal doen om met lotgenoten te praten, dat levert toch meer begrip en andere gespreksstof op als gesprekken met (welwillende) familie/vrienden die zelf wel gezegend zijn met kids.

 

 

 

Nou, summiere intro; het échte kennismaken volgt vast nog wel, al pratende.

Posted

OHSS is Ovarieel Hyper Stimulatie Syndroom; dan is er sprake van overstimulatie a.g.v. hormoongebruik. Bleek bij mij pas achteraf toen ik de punctie en tp. al gehad had en alle hormonen al gespoten had.

 

De behandeling is dus ook niet afgebroken, maar goed; heeft ook niet tot zwangerschap geleid.

 

 

 

Ik wist wel waar ik ongeveer op moest letten en wanneer je mn. risico loopt, maar er waren geen aanwijzingen waardoor ik ook maar een minuut rekening hield met de mogelijkheid dat ik zelf OHSS had.

 

 

 

I.g.v. OHSS gaan je bloedvaten (eiwitten) lekken en je bloed wordt dik en stroperig met gevaar voor trombose.

 

Je lijf houdt (mn. in buikholte) vocht vast, dat nam bij mij op een gegeven moment zelfs met 2.5 kilo in 24 uur toe... Door het rustig aan te doen en veel te drinken kan je het met een lichte OHSS vaak nog wel thuis uitzingen. Daar was bij mij dus geen sprake van.

 

Ik werd, toen ik me in het ziekenhuis melde, direct opgenomen. Situatie was te ernstig. Moest bedrust houden, infuus, spuiten tegen trombose en vochtbeperking. Dagelijks wegen en buikomvang meten en wachten tot het keerpunt kwam... Dat kwam na 6 dagen. Toen ging het de goede kant weer op.

Posted

Ja, fijn dat dat kan: alles van je af schrijven hier.

 

Het is idd ongekend heftig geweest de afgelopen weken.

 

 

 

Natuurlijk, ik wist dat er een kansje (1 %) op OHSS is als je IVF doet, maar toch... dát weten is iets anders als het ook daadwerkelijk krijgen en er mee in het ziekenhuis terecht komen.

 

 

 

Nu hadden we al op de dag van onze tp gehoord dat mijn enige (jongere)zusje onverwacht zwanger was. Zij hoorde dat die dag en kwam ons met dat nieuws 'verblijden'.

 

Dát was al confronterend... Wat bij ons niet (spontaan) lukt, overvalt dan een familielid dat zo dicht bij je staat.

 

 

 

Dan dus zelf een paar dagen algehele malaise gevolgd door een vrij lange ziekenhuisopname...

 

De week er na, thuis, heb ik alleen maar gehuild (werd toen ook nog eens ongesteld na een paar dagen natuurlijk).

 

 

 

Nu is het ietsje rustiger gelukkig. Ik leef nu toe naar die afspraak in het ziekenhuis; benieuwd of ik daar wijzer van ga worden en of ze al kunnen zeggen wanneer en hóe ik verder kan met een 2e IVF poging.

Posted

Hallo Moon,

 

 

 

Welkom. Het is inderdaad erg prettig om op deze site je verhaal te spuien. Veel mensen in je omgeving kunnen zich niet goed verplaatsen in hoe je je voelt.

 

 

 

Vervelend dat je OHSS hebt gekregen. Ik wens jullie veel succes bij een eventuele nieuwe poging.

 

 

 

Liefs

Posted

Hallo Monique,

 

welkom... wat een verhaal seg ook alweer. Gelukkig is het goed gekomen en kan je idd uitkijken naar het gesprek in het ziekenhuis.

 

Je hart hier luchten is fantastisch hé, de buitenwereld, vrienden en familie die doen ook hun best maar het is niet hetzelfde. Hier zijn er zoveel mensen die aan 1 woord genoeg hebben, die weten hoe je je voelt ... en hoe ze je (niet) kunnen troosten.

 

 

 

20 november is dichtbij;.. veel sterkte

Posted

Hoi Monique,

 

Zo, da's een heftig verhaal zeg. Vreselijk dat dat er nog eens bijkomt als je bezig bent met een IVF behandeling. Wat je zegt, je weet dat het risico bestaat, maar verwacht niet dat het jou overkomt. Ik hoop dat je tweede poging helemaal goed gaat verlopen.

 

En eerlijk gezegd, schrik ik nog steeds als mensen vertellen dat ze een kleine verwachten. Het is niet zo dat ik het niemand gun, maar soms vind ik dat mensen er meer bewust van mogen zijn wat een prachtig geschenk het wel niet is!

 

Heel veel sterkte.

 

groetjes, Nora.

Posted

Bedankt voor jullie lieve reacties!

 

 

 

Vanochtend werd ik gebeld vanuit het ziekenhuis; onze afspraak kan aankomende maandag al plaatsvinden ipv. donderdag.

 

Dat scheelt weer een aantal dagen 'afwachten'.

 

 

 

Ik hoop op positief nieuws/duidelijkheid; wil dolgraag deze 1e IVF + complicaties even doorspreken én dan natuurlijk weten wat de evt. gevolgen zijn voor een volgende behandeling én wanneer ik doormag...

 

 

 

Fijn dat ik maandag i.i.g. alles weer duidelijk zal hebben!

 

Dan kan ik dit een beetje proberen af te sluiten en kunnen we ons op een volgende kans gaan richten.

Posted

heftig zo een overstimulatie...........bah en dan 6 dagen ziekenhuis en ja nieuws dat iemand spontaan zwanger is en dan zelf een mislukte poging........

 

bah

 

en ja vrienden en familie kunnen je steunen maar kunnen nooit helemaal begrijpen wat het met je doet.

 

sterkte en suc6 maandag en op naar een geslaagde poging!!!!

Posted

Gisteren afspraak in ziekenhuis gehad; afgelopen IVF behandeling doorgesproken. Of eigenlijk ging het mn. over de complicaties natuurlijk!

 

Er is me nogmaals verteld dat situatie toch wel ernstig was.

 

Dat heb ik me niet meteen gerealiseerd, maar intussen natuurlijk wel degelijk.

 

 

 

Ik mag door met IVF (gelukkig!), maar m'n lichaam blijkt dus wel gevoelig voor stimulatie met hormonen (niet w.b.t. aantal follikels dat rijpt/tempo waarin follikels groeien, dat voordeel heb ik er niet van...). Kans op opnieuw OHSS bij volgende poging is wel degelijk aanwezig. Dat is me wel eerlijk verteld.

 

 

 

Gynaecoloog wil het als volgt aanpakken: wijziging in soort hormonen, ná punctie geen pregnyl spuiten meer, maar 'de beruchte bolletjes' (tja, dan maar een beetje gedoe en een kliederboel af en toe?!).

 

Ná punctie krijg ik verder rust voor geschreven én extra controles (bloed en echo). Daarmee blijft de situatie hopelijk achterwege/onder controle.

 

 

 

Wel een heel fijn idee dat ik dan goed onder controle blijf natuurlijk.

 

Onder deze voorwaarden durft ook mijn man het nog een keer aan.

 

Ikzelf heb écht het gevoel dat ik een volgende IVF goed aankan en wil 't liefst zo snel mogelijk.

 

 

 

Nu is de afspraak dat ik bel als ik weer ongesteld wordt in december en dat we dan telefonisch een nieuwe planning maken. Dan wordt dus ook duidelijk wanneer ik weer met decapeptyl start! (december of januari dan wrsch.)

 

 

 

Nou, weet niet of ik hiermee al een plekkie op 'de lijst' verdiend heb, maar hier is de opluchting groot!!!

 

Ik heb het even een dag laten bezinken alvorens het op forum te vermelden, maar ik weet 100% zeker dat ik de juiste keuze maak voor mezelf/voor ons en dat ik er snel nog een behandeling aan wil wagen!!!

 

 

 

Nu het gesprek in het ziekenhuis is geweest ben ik weer wat spanning kwijt en voel ik meer rust. Dit is goed zo, zo willen we het gaan doen.

Posted

hi Moon,

 

 

 

Nog even een reactie op jouw verhaal. Wat is dat heftig zeg! Ik kan me niet voorstellen hoe erg jullie in de rats hebben moeten zitten de laatste periode.

 

Succes maandag!

 

Groetjes van Michelle

Posted

Hi Moon,

 

 

 

blij dat je weer beetje meer rust vindt en er helemaal voor wilt gaan. Wat jullie willen is het allerbelangrijkste en je moet er idd in geloven. De dokters zullen je heel goed opvolgen en daar moet je vertrouwen in hebben!

 

Geniet van de komende rustige weken en hopelijk snel naar volgende poging.

Posted

Fijn, Moon, zo'n uitslag en dat jullie er allemaal rust bij hebben!

 

Duimen dat het de volgende keer helemaal goed gaat komen!!!

 

 

 

Groetjesssssssssssssss

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use