even voorstellen

[Guest Demi]

Hoi,

 

 

 

Ik ben nieuw op het Forum dus wil me even voorstellen.

 

Ik ben Demi en 32 jaar. Sinds 2 jaar hebben mijn vriend en ik een kinderwens en sinds een half jaar komen we bij de gynaecoloog.

 

Vorige maand heb ik een HSG gehad en dit is uiteindelijk na een uur te hebben gelegen positief afgesloten.

 

De gynaecoloog gaf ons de keus om alles even verder af te wachten of verder te gaan met iui. Hier gaan wij in januari mee beginnen. Nog even rust tijdens de feestdagen.

 

Waar ik nu vooral tegen aanloop is dat iedereen in mijn omgeving maar "zomaar" zwanger wordt en elke kraamvisite wordt huilend in de auto afgesloten.

 

 

 

Hoe gaan jullie hier mee om?

 

Wie kan mij vertellen hoe iui in zijn werk gaat?

 

Heb natuurlijk wel informatie gekregen maar jullie zijn hierin natuurlijk de professionals.

 

 

 

groetjes, Demi

[hildever]

Ha Demi!

 

Welkom hier! Begrijp ik goed dat er bij jullie niet echt een reden gevonden is voor het feit dat je tot nu toe nog niet zwanger bent geraakt? Vervelend!

 

Het is al wel een tijdje geleden dat wij IUI hebben gedaan, en ik geloof ook dat elk ziekenhuis zo zijn eigen protocol heeft.

 

Voor ons is het ruim 5 jaar geleden, in het Radbout geweest.

 

Ik moest een dag of 10 na mijn 1e dag van de cyclus komen om te kijken hoe het stond met mijn eiblaasjes, doormiddel van een inwendige echo. Ze keken dan wanneer ze verwachtten dat ze bijna op springen stonden. Ze controleerden dan of dit werkelijk zo was vlak voordat ze de eisprong verwachtten. 36 uur voordat ze het zaad van mijn man in brachten (bij ons kwam dit uit de vriezer, omdat mijn man ivm MS en een onderzoek naar nieuwe medicijnen zich heeft laten sterriliseren (heeft gelukkig eerst nog wat sperma in laten vriezen)) moest ik een spuit met pregnyl zetten. 36 Uur later werd dan het zaad van mijn man ingebracht, en daarna was het gewoon wachten of ik ongesteld werd of niet. Dat was helaas wel het geval.

 

 

 

Gewoon goed vragen in het ziekenhuis hoe en wat... Hier kan je ook alles vragen wat je wil. En domme vragen zijn er niet!

 

 

 

Groetjesssssssssssssssssssssssssssss

[Henne]

Hai Demi,

 

 

 

Welkom hier! Wij zijn zelf ook ruim twee jaar bezig. Bij ons is er wel iets gevonden dus we kwamen als snel in de behandelingen terecht.

 

 

 

Wij hebben iui geprobeerd zonder hormonen. Ik moest daarvoor ovulatietesten gebruiken en op de dag van de positieve test het ziekenhuis bellen. De volgende dag was dan de iui. Mijn man vulde thuis zijn potje en bracht dat weg, twee uur later gingen we samen en werd het bij mij ingebracht. En dan idd 14 dagen afwachten. Dat is het zwaarste.

 

 

 

En wat betreft het omgaan met....tja.... Het is moeilijk en het wordt elke maand moeilijker. Mij heeft het geholpen om er open over te zijn, te zeggen hoe ik me voelde en wat het met me deed. Eerst alleen naar goede vrienden en directe familie, maar later (toen het echt icsi werd) ook naar collega's e.d. Ik heb heel erg veel lieve reacties gehad die me ontzettend gesteund hebben. Het maakt je pijn niet minder, maar je hoeft het niet te verbergen.

 

 

 

Veel succes met de iui. Maar eerst lekker genieten van de feestdagen!

 

Henne

[Stéphanie]

Welkom Demi,

 

het worden spannende tijden en tot grote spijt/verbazing/verwondering lijkt iedereen om je heen 'zomaar' zwanger te worden. Kan heel frustrerend en verdrietig zijn. Openheid heeft ook mij heel veel geholpen. Soms wordt er teveel voor je gedacht, maar over het algemeen hebben de meesten het beste met je voor en houden zij rekening met jullie gevoelens.

 

Wat betreft kraamvisites; toen mijn collegae bij 1 collega op kraamvisite gingen heb ik de betreffende nieuwe moeder per mailtje laten weten wat mijn beweegredenen zouden zijn om wel/niet te komen. Bij goed nieuws vanuit het ziekenhuis zou ik wel komen. Helaas liep het anders toen, maar zij heeft het mij nooit kwalijk genomen. Geef je eigen grenzen aan.

 

 

 

Ik wens je veel succes en vooral geluk bij IUI en hopelijk wordt 2009 jullie jaar.

 

 

 

Liefs, Stéphanie

[Guest Demi]

Bedankt voor jullie reacties.

 

Bij mijn vriend en mij is niet echt een reden gevonden om niet zwanger te worden. Mijn vriend heeft iets te zwak zaad, maar gyneacoloog zegt dat hij daar wel duizenden kinderen door geboren heeft zien worden. Hij zegt dat dit geen probleem moet zijn.

 

 

 

Heb wel aan mijn collega's, mijn familie en enkele goede vrienden verteld wat er speelt en krijg ook veel lieve reacties. Ook wel elke maand de vraag en ben je al zwanger wat soms best irritant is.

 

 

 

Als ik de meeste verhalen zo lees weet ik dat ik de moed niet moet opgeven en wie weet is 2009 wel ons jaar.

 

Ik hoop voor jullie in 2009 ook het allerbeste

 

 

 

liefs, Demi

[Stéphanie]

Ook als je open bent over je kinderwens, hoef je anderen niet alle details te vertellen. Je kan bijvoorbeeld zeggen dat je (weer) in het ziekenhuis bezig bent, maar niet precies hoever je bent met de behandeling. Je bent anderen geen verklaring verschuldigd, ookal ben je open over je kinderwens.

 

 

 

Liefs, Stéphanie

[Otjes]

Hoi Demi,

 

 

 

Ik ben bezig met IUI. De 3e dag van mijn cyclus een uitgangsecho gehad en begonnen met het slikken van Clomid (5 dagen) op dag 10 de eerste follikelmeting, op dag 12 de tweede, afgelopen zaterdag is de inseminatie geweest. Nu komt wat mij betreft het moeilijkste gedeelte. Het wachten. Heb al twee keer moeten "wachten" tijdens de ivf, dus ik weet wat het is. Na de kerst weet ik meer.

 

 

 

Heel veel succes.

[Guest Demi]

Hoi Natascha,

 

Ik hoop dat de afsluiting van dit jaar voor jou heel mooi zal zijn.

 

 

 

groetjes, Demi

[sofie]

Hallo Demi, welkom.

 

Ik denk dat je hier op het juiste adres bent beland. Ik heb hier al zoveel steun en informatie gekregen, de virtuele familie...

 

Bij mijn man en mij is ook helemaal niets gevonden. Mijn man heeft topzaad en ik heb een regelmatige cyclus toch wachten we nu al 3 jaar op een kindje. Ik heb 3 IUI s gehad maar die brachten geen resultaat. Daarna heb ik 1 IVF gehad en 1 cryo cyclus dat alles op 1 jaar tijd. Dat maakt dat we nu een beetje op ons tandvlees zitten emotioneel.

 

Als raad geef ik je inderdaad praten, heel veel praten met vrienden die dicht bij je staan, familie en vooral je partner. Blijf elkaar graag zien en dat tonen. Afstand is er sneller dan je denkt. Ook bij ons was het op het einde afstand en ergernis maar nu die pauze er is, valt dat allemaal weer in zijn plooi en komen we weer in een normale situatie.

 

Het vergt veel energie emotioneel meer dan lichamelijk.

 

 

 

Ik wil absoluut gaan voor een 2e IVF maar pas in februari. In januari starten we acupunctuur en tegen dan wil ik ook weer helemaal positief zijn, beetje gezonder in m'n vel ook ...

 

 

 

Ik wens je erg veel succes en sterkte en nu nog heel erg genieten van de feestdagen

 

 

 

Sofie

[Tammy]

Hoi Demi,

 

 

 

Wij zitten in ongeveer dezelfde situatie als jullie. Bij mij niks gevonden en mn man zwak zaad. Dat was ook voor ons een hele zware tegenvaller. Maar als je er goed over praat dan komen jullie er wel doorheen. Toen wij het vorig jaar gehoord hebben, zijn we 's avonds meteen naar onze ouders en broer/ zus gegaan. Die hadden natuurlijk gehoopt op blij nieuws, omdat we ineens voor de deur stonden. Hun waren aan het huilen en wij voelden zelfs op dat moment nog niet echt wat het allemaal betekende..das ook best raar.

 

Later hoorden we dat een neef en nicht zwanger waren....huilen dus, waarom hun wel en wij niet. Bij de ene zijn we niet eens op bezoek geweest en die andere is in april uitgerekend en dan zijn wij op vakantie...goed reden om niet te hoeven gaan. Ook een ex-collega van mn man is net bevallen....ik kan haar ook geen berichtje sturen met gefeliciteerd ofzo.

 

 

 

In het begin is het allemaal zwaar en moeilijk, maar wij hebben ervoor gekozen om elke keer als we in het ziekenhuis zijn geweest er met elkaar over te praten. Dat helpt heel goed.

 

Ook op het werk ben ik er open overgeweest, wel zo handig met de vele bezoekjes aan het ziekenhuis.

 

 

 

Het is nu zelf ook zo dat als ik moet spuiten en het is overdag, dat mn schoonzus het wel wil doen...die is verpleegkundige. Anders doet mn man het hoor.

 

 

 

Nou ook jullie veel succes en praat er goed over!!!

 

 

 

Groeten Tam