Nieuwsgierig babbeltje

[Guest Nienke79]

Hoi allemaal,

 

 

 

Hier even een nieuwsgierig babbeltje voor degenen die al eens zwanger zijn geweest.... Wanneer wist je het voor het eerst? Test? Gevoel? Hoe ver gevorderd? Merkte je je iets aan je lichaam? Of juist de eerste weken niet? Ben benieuwd naar jullie ervaringen.

 

 

 

Ik weet dat ik het nu nog helemaal niet kan weten zo snel, maar ben gewoon nieuwsgierig. Thanks!

 

 

 

Groetjes,

 

Nienke

[Guest Amanda]

Ik ben twee keer zwanger geweest, de eerste keer ging het mis, de tweede keer ging het goed. Ik had in het prille begin geen verschijnselen, voelde me niet zwanger. Wel had ik een zeurderig gevoel in mijn buik, alsof ik ongesteld ging worden.

 

 

 

Maar mijn intuïtie.. die was heel sterk. De eerste keer wist ik gewoon dat het fout zat (toen ik bloedingen kreeg)

 

De tweede keer wist ik zeker dat het goed zat, ondanks dat ik toen ook bloed verloren heb!!

[svenja]

hallo nienke

 

 

 

als je goed na je lichaam luistert weet je het(maar dat is heel moeilijk omdat de hormonen veel doen met je lichaam) van mijn dochter ben ik spontaan zwanger geraakt en een paar dagen voor dat ik ongie moest worden werdt ik ineens wagenziek en dat had ik alleen als klein kind toen wist ik het. mijn zoontje is via IUI geboren en ik was ineens niet meer met die wachtdagen bezig en ook niet met testen na een week overtijd te zijn besefte ik me ineens dat ik nog niet ongie was en dat ik maar eens moest testen.

 

nu ben ik zwanger van IVF en 8 dagen na tp zij ik s'ochtens tegen mijn moeder het zit niet goed. ik voelde me de hele dag naar. s'avonds zat ik met mijn man in de auto en ik voelde een heel grote rust het was net of een stemmetje tegen mij zij het zit goed vanaf dat moment was ik ook niet meer in spanning en ik wist het gewoon twee dagen later getest en jahoor ik was inderdaad zwanger.

 

 

 

 

 

groetjes svenja

[Laika]

Hoi Nienke, ik las net ergens anders dat jij net als ik onlangs je tp hebt gehad in het VU-ziekenhuis...spannend he? Ik zit nu op dag 6 na de tp en ik voel niets bijzonders. Wel heb ik wat klachten van de utrogestan-bolletjes volgens mij zoals pijnlijke en grotere borsten, soms een beetje een ongesteldheidsgevoel en, en deze is erg irritant, last van obstipatie...Er is volgens mij geen pijl op te trekken als je zoveel hormonen gebruikt. En wat duren die wachtweken lang he? Wanneer moet jij voor de bloedtest?

[Guest Nienke79]

Hoi Amanda, Svenja en Laika, allemaal super bedankt voor jullie reacties. Ik vind het allemaal nu ook erg spannend worden. Die 3 keer IUI was dat eigenlijk helemaal niet zo. Dat slagings is natuurlijk ook erg laag.

 

 

 

Laika, ik ben inderdaad ook net twee dagen geleden in de VU geweest voor de terugplaatsing. Mijn eerste bloedtest is op zondag 21 juni en de tweede die dinsdag erna. Echt super spannend. En wanneer mag jij?

 

 

 

Die utrogestan bolletjes zijn zeker ook niet mijn vrienden, bah.

 

 

 

Groetjes,

 

Nienke

[Laika]

Hoi Nienke, ik had inderdaad al ergens gelezen dat jij op 21 juni de bloedtest hebt, ik heb hem op 17 juni. De dagen gaan langzaam he? En die utrogestan bolletjes zijn ook niet mijn ding nee, wat een vieze boel is dat zeg. Ik gebruik nu zelfs een klein maandverbandje want een inlegkruisje was gewoon te kort op sommige momenten...bah.

[Lonki]

Hoi allemaal

 

ik ben voor de 2e keer zwanger

 

de eerste keer was spontaan ook niet via medische weg gedaan

 

en nu via icsi dit was mijn eerste icsi behandeling en het is meteen raak, maar bij allebei de zwangerschappen wist ik van begin af aan al dat het goed zat/zit.

[Guest Nienke79]

Hoi Lonki, wat geweldig voor je dat het in een keer raak is! Gefeliciteerd!.

 

 

 

Bij mij is het dus nog bijna twee weken afwachten. Ik verwacht er maar niet al te veel van, maar stiekem heb ik toch goede hoop. Lekker tegenstrijdig. Kan beter zeggen dat ik er niet te veel van wil verwachten.

 

 

 

Zal wel fijn zijn als we straks die vieze pillen achter de rug hebben Laika, haha. Ik ben de strips al aan het aftellen :-P.

 

 

 

Groetjes,

 

Nienke

[EDR]

Ik ben niet zwanger geweest maar beide behandelingen heeft mijn lichaam anders gereageerd. De 1e behandeling nergens last van gehad en voila...stipt twee weken na punctie ongesteld. De 2e behandeling vanaf dag 10 na de punctie tot aan dag 14 een raar ongesteld gevoeld. Dag 14 ongesteld geworden. Kortom...mijn lichaam vertrouw ik wat dit betreft niet!

[witje]

Ik was net als svenja wagenziek, maar dat was ook het enige wat ik ervan gemerkt heb. Niet als ik zelf achter het stuur zat maar als pasagier. Toen de vroege miskraam er was was dat ook meteen over.

 

Verder had ik nog geen verschijnselen.

 

 

 

Nienke, het heeft geen zin om van te voren niet te veel te verwachten. Je bent hier niet mee bezig om van te voren te denken dat het toch niet lukt. De teleurstelling en de pijn als het mislukt wordt daar niet minder van. Als je positief bent en toegeeft aan je gevoel dat het wel goed zit dan beleef je de wachtweken heel anders.....Ik spreek uit ervaring..... Succes.

 

 

 

Woorden zijn altijd zo makkelijk, maar het gevoel en het verstand zitten vaak niet op 1 lijn.

 

 

 

Sandra

[Miepie80]

Ik was vanaf een dag of 8 na de TP misselijk/weeig gevoel. Een paar dagen na de TP had ik heel sterk het gevoel dat ik ongesteld ging worden, maar dat zakte na een week af, wel af en toe gemene steken in mijn lies als ik plotseling opstond ofzo. Ook had ik erg gevoelige borsten, anders dan normaal na de eisprong. Ik wist dus eigenlijk al dat ik zwanger was voor ik kon testen, maar was erg bang dat het door de pregnyl kwam ofzo en ik mezelf voor de gek hield.

 

 

 

Uiteindelijk bleek ik dus inderdaad zwanger, en ik had er een heel goed gevoel over. Met de echo met 8 weken kregen we te horen dat het niet goed zat, dat kwam dus als complete verrassing.

 

 

 

Succes met de laatste week wachten!

[Guest Nienke79]

Hoi,

 

 

 

Sandra, thanks voor het goede advies. Moet zeggen dat ik er ook erg positief insta, heb er tenminste wel een goed gevoel over. Heb echt geen idee hoe ik me zou voelen als het niets blijkt te zijn. Nog nooit meegemaakt. Bij IUI was de kans nou eenmaal zo klein.

 

Soms is die emotionele "knop" inderdaad moeilijk gelijk te zetten met je verstand. Daar zijn we dan maar vrouw voor.

 

 

 

Gelukkig ben ik er nog niet de gehele dag mee bezig. Vooral het werk is een goede afleiding :-) Anders zouden de wachtweken echt als een slakje gaan.

 

 

 

Wat jammer miepie dat het zo fout ging bij jullie... Het is hier echt een heen en weer geslinger van juichen naar (bijna) janken.

 

 

 

Groetjes, Nienke

[diana79]

Mijn lichaam reageerde vrij sneel na de TP, ik was verschrikkelijk misselijk en kon niks meer binnen houden, maar ja, dat kon natuurlijk ook van de hormonen komen.

 

Ook had ik opgezette borsten en pijnlijke tepels, auw auw auw!

 

Ik was door alle symptomen er toch wel van overtuigd dat het goed zat, maar elke test die ik deed was negatief.

 

Toen ik voor de bloedtest ging had ik er ook weinig hoop in, want zelfs net voor het bloed afnemen had ik weer negatief getest.

 

Maar de bloedtest bleek positief, en ons wondertje is inmiddels geboren.

 

 

 

Liefs Diana