Ga naar inhoud

Isala kliniek Zwolle


Aanbevolen Berichten

Geplaatst

Afzien en aftellen. Ik kan niet anders zeggen...

 

Mijn verlof is officiëel begonnen, hoewel ik natuurlijk al een week of 6 in de ziektewet zat. Ik slaap amper nog door de BI, mijn harde buiken en buikkrampen zorgen ervoor dat mijn actie-radius beperkt is tot een meter of 50 aan één stuk.

 

En mijn intuïtie gaf mij in dat ik nog maar eens een extra check op zwangerschapsdiabetes moest aanvragen, en inderdaad: verhoogde waarden. Gelukkig ben ik er in een zeer vroeg stadium bij, en het lijkt erop dat KatBeeb er nog geen enkel negatief effect van heeft ondervonden. Met vier keer daags bloedglucose bepalen en een aangepast voedingspatroon lijk ik zelf mijn bloedsuikerwaardes onder de insuline-grens te kunnen houden. In dit gunstige geval betekent dat geen gevolgen voor de bevalling of ziekenhuisopname na de geboorte.

 

En verder is er af en aan natuulijk ook nog steeds het intens bijzondere en dankbare gevoel dat dit ons gegeven is. Ondanks dat het zwanger-zijn allang niet meer comfortabel is, op z'n zachtst gezegd...

 

De eerste 'lotgenote' van onze zwangerschapscursus is eergisteren bevallen. Nu was ze vier weken eerder uitgerekend dan ik, maar het komt wel steeds dichterbij.

 

En hoes't met de rest?

  • Reacties 4,3k
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

Top Posters in dit Topic

Geplaatst

Sas, hoe is het met jou?Kat, fijn dat je de bloedsuikerwaardes (mooi scrabble woord) onder controle weet te houden. Balen dat je zo weinig kunt beginnen, nog een paar weken afzien! Hier weinig nieuws. Staan nog steeds in de (frustrerende) wachtstand. 5 dec horen we in gent als het goed is meer. Hopelijk voor die tijd nog een hysteroscopie in zwolle (ivm risico op verklevingen na de curettage). kwam er achter dat ik ingepland stond voor een echo ipv een hysteroscopie. Na vele telefoontjes is dat inmiddels weer recht gezet. Het is alleen nog sterk de vraag of het voor 5 dec kan, omdat de planning de komende tijd vol zit.... Zou balen zijn als we niet met de volledige info in gent zitten... Nog even afwachten dus... En eerst heerlijk genieten van het heerlijke herfstzonnetje!

Geplaatst

Mare balen al dat lange wachten, hopelijk gaat 5 dec door! dat moet gewoon!

 

kat Nog even door zetten, voor je het weet is hij/zij er geniet nog ff van je buik. ik mis hem soms best wel!

 

Hier gaat alles goed, het gaat allemaal zo snel

we genieten erg van haar!

ik was van de week op ziekenbezoek in zkh, naast de verlosafdeling gek gevoel weer!

 

rustiig aan allemaal

  • 2 weken later...
Geplaatst

Hallo lieve meiden!

 

Hier weer eens een berichtje van mij! Allereerst sorry dat ik het zo lang stil rondom mij is geweest en ik ben erg benieuwd hoe het met jullie is! Katalaya ik zie dat jij bijna gaat bevallen? Wat spannend zeg! Hoe is het met de rest?

 

Hier gaat het redelijk, het gaat met ups & downs! We doen ons best om de draad weer een beetje op te pakken en soms gaat dat aardig maar op andere momenten weer totaal niet! De onderzoeken zijn afgerond en er is niets gevonden! Het enige wat nu nog zou kunnen is dat ik een zwakke baarmoederhals heb (ik ben daar begin 2010 2 x aan geopereerd) en afgelopen week zijn we in Nijmegen geweest waar we hebben gesproken over de mogelijkheden van een buikcerclage! We hebben een open en uitgebreid gesprek gehad en ze hebben aangegeven dat ze ons een goede kans geven. Maar ja...de grootste uitdaging is nu misschien nog wel om weer zwanger te raken! Het toeval wilde dat ik net op het punt van m'n cyclus zat dat ik weer een cryo traject kon opstarten en vanmorgen zijn we weer voor het eerst op de fert.afd. geweest..en dat was pittig! Ik voelde de tranen al prikken toen we de trappen opliepen, in de wachtkamer ben ik voor de afleiding maar gaan wordfeuden op m'n telefoon, maar in "de stoel" kwamen de waterlanders alsnog! Gelukkig was m'n vriend bij me en was er gelijk begrip voor m'n emoties! De film kwam weer voorbij....vorig jaar om deze tijd had ik net m'n eerste echo van onze 2e zoon gehad en nu...zijn we weer terug bij af! Na die tijd zijn we even bij het grafje van de jongens geweest....het voelt dubbel! Aan de ene kant zo verdrietig om het verlies van onze kindjes, aan de andere kant hopen we zo dat we nog een keer papa en mama mogen worden van een kindje dat wel mag blijven....daar doen we het voor!

 

Liefs!

Geplaatst

Hoi Esly,

 

Wat fijn om weer van je te horen. Ik heb me vaak afgevraagd hoe het met jullie is.

 

Ik vind het heel dapper en sterk dat jullie weer de kracht hebben gevonden om toch je droom na te jagen. Respect! Ik kan het me zo goed voorstellen, aan de andere kant lijkt het me verschrikkelijk eng. Overbodig om te zeggen dat jullie bovenaan mijn 'lijstje voor gerechtigheid' staan.

 

Hier heb ik vandaag de mijlpaal van 37 weken bereikt. Laat KatBeeb maar komen - we zijn er helemaal klaar voor. Maar het kan natuurlijk nog net zo goed 5 weken duren...

 

Hoewel ik enorm dankbaar ben dat ik toch maar een zwangerschap heb mogen ervaren, ben ik er zo langzamerhand wel echt klaar mee. Dankzij mij BI ben ik zeer beperkt, maar het 'voordeel' is dat ik dus alleen maar 'blij' ben dat ik niets hoef, behalve broeden. Op goede dagen kan ik een beetje in huis keutelen, op slechte dagen ben ik blij dat ik kan slapen. Dus van verveling is amper sprake.

 

Ook mijn zwangerschapsdiabetes is met een beetje opletten redelijk onder controle te houden. Mijn bloedsuiker lijkt alleen hysterisch te reageren op witmeel. Dus pizza, pannenkoeken, pistoletjes, wraps en witte bolletjes moet ik laten staan.

Het rare is dat ik dus wel slagroomsoesjes en af en toe wat snoep of chocola kan nemen, dat houdt het draagelijk.

 

Zijn hier nog meer meelezers actief eigenlijk?

Geplaatst

Och meid toch...lijkt me pittig! Nog even volhouden, misschien maar een paar dagen en dan is hij/zij er! En slagroomsoesjes, snoep en chocolade is heerlijk.....daar krijg ik niet gauw genoeg van haha! Wat dat betreft is dit een hele foute periode van het jaar voor mij met al dat lekkers in de winkel!

 

Ik voel me allesbehalve dapper....het bezoek van gisteren aan het ziekenhuis heeft z'n uitwerking! Vannacht haast niet geslapen, het was een drukke boel tussen de oortjes! Pfff....ik vind het zo moeilijk allemaal, maar wil aan de andere kant zo graag een kindje! Ik heb het geluk gehad dat ik 2 x zwanger mocht zijn en heb gevoeld hoe het is om een kindje te krijgen. Dat is zo mooi en zo bijzonder....het verdrietige is alleen dat wij ze allebei al zo snel hebben moeten laten gaan! Mijn grootste wens is om toch nog een keer papa en mama te mogen worden van een kindje dat wél bij ons mag blijven en omdat ze in het ziekenhuis zo positief zijn mbt onze slagingskansen gaan we er nog een keer voor. Er liggen nog 6 cryo's in de vriezer, we hopen met heel ons hart dat daar een plakkertje tussen zit, met 1 zijn we al dolgelukkig! Een zwangerschap zal voor mij alles behalve een roze wolk worden en ik zal heel rustig aan moeten doen! Niet iets om naar uit te kijken, maar de wens is zo groot...dat dat geen offer voor me zal zijn!

 

Het is hier op het forum inderdaad erg stil, hoe is het met de rest?

 

Liefs Esly!

Geplaatst

@esly het lijkt me inderdaad erg dubbel. Maar net wat je zegt ook al zal de zwangerschap niet zo'n pretje zijn, het is het allemaal meer dan waard!!

 

@katalaya de laatstje loodjes wegen inderdaad het zwaarst, maar ook daar komt een eind aan! Ik hoop voor je dat de kleine niet lang meer op zich laat wachten!

 

 

Hier gaat t allemaal goed, tenminste met Lucas, we hebben een droomkind, een lach baby :) hij krijgt savonds om 8 uur zijn laatste fles, eerder drinkt hij hem niet, dan zit hij nog vol van zijn warm eten. Daarna gaat hij op bed en dan is hij tussen 9 en 10 s ochtends weer wakker. Heerlijk!! Vanochtend was het zelfs 1130...

 

Met mij wat minder, de eerste 2 cyclussen na de bevalling waren mooi rond de 28 dagen en toen ging het mis, vanaf de 2 de ongesteldheid tot nu ben ik alleen maar ongesteld, sommige dagen weinig sommige dagen veel. De afgelopen 3 maand ben ik alles bij elkaar geteld misschien 10 dagen niet ongesteld geweest... Heb van de huiarts een provera kuur gekregen, hirdoor ben ik 7 dagen niet ongesteld geweest.om vetvolgens leeg te stromen.. Ik was 6 dagen net zo erg ongesteld als net na de bevalling. Oftewel dat doen we dus niet weer!!

Als laatste hoop maar aan de pil gegaan om van de ongesteldheid af te komen maar helaas ook dat helpt niet, ik slik hem nu al ,11 dagen en afgelopen vrijdag werd het alleen maar erger, ik stroom weer leeg, dit keer maar 3 dagen leeg stromen gelukkig. Nu gaat het weer richting normaal... Maar goed, vrijdag weer gebeld en na aandringen mag ik langs komen. Dus morgen ochtend ga ik weer heen. Kijken of ik ze zover kan krijgen dat ze eens wat gaan onderzoeken! Want ik word er niet goed van....... Ik had het nou zoooo niet gemist tijdens mijn zwangerschap!!

 

Groetjes Anouk

Geplaatst

Esly, welcome back! Ik heb je net een PB gestuurd. Vind het zo ontzettend dapper dat je hier weer bent en gewoon al weer midden in een poging zit!! Ik hoop met heel mijn hart dat je snel weer zwanger mag worden en dit wondertje dan bij jullie mag blijven...

 

Kat, succes met de laatste loodjes! Je kunt het!

 

Sas, hoe is het met jou?

 

Hilde, misschien lees je nog wel eens mee, hoe gaat het nu met jullie?

 

Noekkie, vervelend zo'n onregelmatige cyclus!

 

Hier eindelijk weer eens positief nieuws! Vandaag de hysteroscopie gehad waarbij mijn baarmoeder gecontroleerd werd op eventuele verklevingen. En gelukkig was er (zelf tot verbazing van k. oeke.bakker) geen littekenweefsel te bekennen. Wat een opluchting!! Kortom, we kunnen de miskraam nu officieel achter ons laten (al werkt dat in mijn hoofd niet zo, maar dat hoef ik de meeste van jullie helaas niet uit te leggen). Groen licht om verder te gaan in Gent dus! Volgende week hebben we daar een tweede gesprek. Dan horen we bloeduitslagen en hopen we ook een behandelplan mee te krijgen.

Kortom, we kunnen ons weer richten op de toekomst en dat voelt goed! Net een lekkere (ski)vakantie geboekt voor de kerstvakantie. Dus voor ons dit jaar geen verplichte-familie-kerst-gezelligheden. We smeren m dan lekker even.

Geplaatst

Hallo dames,

 

Daar ben ik weer even!! Het gaat ineens allemaal in een enorme stroomversnelling!

 

Vorige week woensdag hebben we in Nijmegen gehoord dat ze nog mogelijkheden zien voor ons, zondag waren we voor het eerst op de fert.afd. ...vandaag is de pregnylspuit gezet en als het ontdooien goedgaat hebben we volgende week dinsdag al terugplaatsing....en gaan we de verschrikkelijke wachtweken weer in!

Geplaatst

Fantastisch nieuws, Mare!

Zet 'm op, Esly!

 

Voor jullie MOET 2013 jullie jaar worden! Ik willut, ik willut, IK WILLUT!

 

Een kleine update alhier:

 

Vandaag bleek dat mijn bloeddruk in rap tempo aan het stijgen is. Urine en bloed was prima; er is (nog) geen sprake is van zwangerschapsvergiftiging.

Maar om het niet zo ver te laten komen, willen ze dat ik zo snel mogelijk beval.

 

Omdat mijn baarmoeder nog potdicht zit, mag ik me morgen met pyama, tandenborstel en babykleertjes melden. Ze gaan eerst beginnen met primen (met Cytotec -> herinnering aan mijn mk!), en met hopelijk na een paar dagen als resultaat dat ik ingeleid kan worden.

 

Spannend!

 

De gyn zei dat ik pas mét kind het ziekenhuis zal verlaten.

 

*tilt*

Geplaatst

Wat een spanning hier allemaal....

Esly de duimen draaien hier, hopenlijk binnenkort weer goef nieuws!!

Katalaya succes, hoop snel het mooie nieuwd te lezen!

 

Ik ben gister naar de dokter geweest, moet bloed laten prikken (ja dat moet nog, moest gister onverwachts op t laatst nog aan het werk en vandaag net zo..) En moet volgende week vrijdag naar het ziekenhuis voor een echo. Dus nu maar afwachten, aan de ene kant hoop je dat er niks is, dat alles goed is en aan de andere kant hoop ik dat ze wat vinden zodat ik eens een aantal dagen van die ongesteldheid af ben! Erg dubbel.

Geplaatst

esly goed dat je weer terug bent!! kan mij voortellen dat het allemaal erg dubbel is.

maar wat gaat het snel nu, misschien ook wel fijn?? heel veel succes en sterkte zet hem op!!

 

@Mare fijn dat alles goed is en nu op naar het positieve ! wat lekker dat jullie op ski-vakantie gaan lekker genieten!

 

@kat spannend!!!! heeeel veel succes!! spannend hoor hopelijk is de beeb er snel en dan lekker genieten samen.

 

@noekie wat eel elende zeg bah!! hopelijk kunnen ze je helpen lijkt me niks! fijn dat het met lucas ook allemaal goed gaat!

 

Hier gaat alles goed, dochter groeid als kool, wat gaat het allemaal snel! zo leuk nu ze allemaal nieuwe dingen kan.

Wij willen misschien volgend jaar maart/april een cryo laten terug plaatsen.. eerst maar ff kijken hoe alles gaat

 

nou allemaal rustig aan doen!

Geplaatst

Wat een ontwikkelingen hier weer.

 

Mare, op weg naar Gent. Fijn dat jullie verder kunnen. Op naar een nieuwe zwangerschap.

Esly, wat knap dat je na al het verdriet weer verder durft te kijken. Ik hoop op betere tijden voor jullie.

Kat, succes en sterkte!

 

Met mij gaat het goed. Voorlopig hebben mijn man en ik meer dan voldoende aan onze tweeling. We hebben sinds vandaag J.asper weer terug in huis. De afgelopen maand heeft hij verbleven bij SEIN (Stichting Epilepsie Instellingen Nederland) in Zwolle. Gelukkig kon en mocht ik elke dag even naar hem toe en had hij wel weekendverlof. Hij heeft nu 3 anti-epileptica, de fenobarbital, de keppra en de tegretol. Dit laatste medicijn is flink opgehoogd in korte tijd en daarom moest hij onder medisch toezicht staan en bij SEIN verblijven. Hij is verder ook psychologisch en motorisch onderzocht. Conclusie: hij ligt voor op zijn ontwikkeling. Tot op heden is er geen sprake van een epilepsiesyndroom, maar een epilepsie die naar verwachting moeilijk in te stellen is met medicatie. Hij heeft een plaatsgebonden epilepsie. Er zit een afwijking in de hersenen en dat is de epilepsiehaard. Doordat er 1 epilepsiehaard is, is epilepsiechirurgie bij J.asper een optie. Deze week is hij besproken in de landelijke werkgroep epilepsiechirurgie en volgende week hebben we een gesprek met de neuroloog. We krijgen dan een terugkoppeling over J.asper het operatietraject in mag. Tussen de aanvallen door gaat het erg goed met J.asper. Met L.isanne gaat alles prima.

Geplaatst

@chris, in wat een pittig traject zitten jullie toch met J.asper. Knap hoe jullie je er doorheen slaan!

 

@sas, wow, jullie denken al weer aan een cryo tp! Zou toch geweldig zijn als het over een paar maanden weer mag lukken!

 

@esly, we slepen je aan de haren door de killing wachtweken heen! maar eerst een goede ontdooiing.... Hoeveel cryo's hebben jullie? Krijgen jullie morgen een telefoontje of de TP dinsdag door gaat? Bah, wat spannend allemaal weer, hou je het nog een beetje vol? Maar zoals Katalaya zegt, 2013 moet gewoon ons jaar worden!!

 

@noekkie, vervelend, hopelijk is het snel opgelost.

 

@kat.... oh, wat geweldig! Natuurlijk laat ik de eer aan jou om hier te posten.....:wav:

Geplaatst

Chris zwaar hoor!!! sneu ook voor Jasper! sterkte!

 

@Mare ik hoop dat we dan voor een tp gaan, eerst maar ff kijken hoe het gaat allemaal

En of manlief er aan toe is, eerst maar ff genieten van onze dochter nu

Heb jij deze week een gesprek?

 

En ow kat bevallen??? Gefeliciteerd!! hoe is het gegaan en alles goed met jullie?

Geplaatst

Sas, woensdag hebben we een gesprek in gent en hopen we bloeduitslagen en een behandelplan te horen. Wel spannend.

 

Esly, en zijn jullie al gebeld of de tp morgen door gaat??? Brrrr..spannend..

 

Kat??????

Geplaatst

Hallo dames,

 

Hier (alweer!!) slecht nieuws! Maandagmiddag zijn we gebeld door het zkh met het bericht dat álle 6 de cryo's zijn gesneuveld tijdens het ontdooiproces! We hadden hier totaal geen rekening mee gehouden en zijn compleet in shock! We hebben wel vaker cryo's gehad en uiteraard weten wij dat niet alle cryo's het proces goed doorkomen. Maar we hebben nog nooit zoveel cryo's gehad, meestal waren het er 2 a 3 en telkens ging de tp gewoon door! Mijn agenda was al leeg voor gistermiddag maar helaas is het dus niet doorgegaan! We zijn 4 jaar verder en zijn weer terug bij af! Nadat de eerste tranen waren gedroogd hebben we het er samen uitgebreid over gehad en we laten ons hierdoor niet uit het veld slaan! We hopen dat we in Zwolle toch nog een kans gaan krijgen maar rekenen er ivm mijn leeftijd niet meer op! We krijgen nog een gesprek maar gaan ondertussen onze lijntjes uitwerpen naar DD! We zijn er 2 x zó dichtbij geweest, we weten nu naar alle waarschijnlijkheid wat de oorzaak is en dan zal de deur dichtgesmeten worden omdat ik "te oud" ben?? No way! Dát laat ik me niet gebeuren!!

 

Kat???? Ik zie allerlei vragende berichtjes hierboven???? Wil je ons laten weten hoe het is verlopen? We zijn zo benieuwd!

 

Mare; hoe is het in Gent gegaan?

 

Liefs!

Geplaatst

Hallo dames

 

Zie dat jullie ook naar zwolle gaan. Wij ook!! Wij lopen er nu 1 jaar en 9 maanden. We zijn begonnen met glomiet. Daarna glomiet met pregnyl. Dat sloeg aan we raakten zwanger. Maar helaas kregen we een miskraam. Toen nog een paar keer geprobeert. Er gebeurde niks. Toen starten we met iui. Bij de eerste behandeling weer raak. Zwanger maar helaas ging ook dit weer niet goed. Nu wachten we dat we weer kunnen starten met de volgende iui. Maar in plaats van glomiet gaan we nu hormonen spuiten. Spannend ben benieuwd hoe ik hierop reageer. Als dit niet gaat werken kunnen we starten met ivf.

 

Liefs hoopvolle toekomst

Geplaatst

Esly. wat vreselijk. Alle 6 cryo´s gesneuveld. Ik weet even niet veel meer te zeggen dan dat ik jullie heel veel sterkte wil wensen. Ik hoop dat jullie bij DD nog een eerlijke kans krijgen.

Geplaatst

Ik werd door Mare gewezen op dat ik hier nog helemaal geen update gepost had! Mijn geheugen is - gek genoeg - sinds de bevalling compleet verdwenen!

 

We zijn zaterdagavond om 19:47 trotse ouders geworden van onze zoon Xavi!

 

Maargoed, uit gemakzucht even een copy-paste uit een mailtje naar een vriendin:

 

Ik heb - omdat ik dus ingeleid moest worden vanwege mijn bloeddruk - eerst twee dagen aan de primers gezeten omdat de baarmoedermond nog potdicht zat, en hoog. Dat waren twee dagen voorweeen. Ze zouden pas kunnen inleiden zodra ik 2 cm onstluiting had.

 

Op de ochtend van de derde dag zat ik net aan 1 cm, maar was de baarmoeder zelfs nog niet helemaal verstreken, en besloten ze te proberen de vliezen te breken en me aan de weeenopwekkers te leggen om het laatste eindje te forceren. Ik wist dat ik ruim in het vruchtwater zat, en dat hebben de vk en verpleegster gemerkt: ze konden zich beide omkleden!

 

Maar toen ging het hard. Twee uur later had ik zulke heftige weeen dat ik ze nog maar net kon wegpuffen. Ik lag echt ondersteboven in bed. Toen bleek dat mijn baarmoedermond eindelijk verstreken was, en kon de echte ontsluitingsfase pas beginnen. Het idee dat ik nog op die manier tot 10 centimeter moest gaan... ik moest uit alle macht mijn best doen om niet in paniek te raken, maar de gedachte dat het nog veel heftiger zou worden, en makkelijk nog uuuuuren kon duren... Wat een nachtmerrie!

 

Ze vertelden me dat - omdat het zaterdag was - het kon zijn dat als ik om een ruggeprik zou vragen, het een flinke tijd kon duren voordat ik 'm kreeg, omdat de anasthesist misschien van huis moest komen, of bij een operatie zou zijn. Ze raadden me aan om de ruggeprik alvast te zetten, voordat ik totaal uitgeput zou raken. Toevallig was de anasthesist in de buurt, en binnen een half uur zat de prik erin. Het zetten viel enorm mee, zeker in vergelijking met de pijn die ik ervoor had.

Daarna was het alsof ik in een warm bad stapte: ik kon eindelijk ontspannen.

 

Om 13:00 4 cm ontsluiting, ik voelde de weeen amper. Het leken net harde buiken. Mijn kont voelde aan alsof die van iemand anders was.

Om 16:00 6 cm ontsluiting, ik kon zelfs tussendoor lekker soezen.

Om 17:00 kreeg ik het gevoel dat ik moest kakken, maar de vk zou om 18:00 weer toucheren, en zou dan kunnen voelen of ik echt 'vol zat'. Ik redde het op zich nog goed om deze weeen weg te puffen.

Om 18:00 bleek ik ineens op 10 cm te zitten, en bleek dat ik dus al een uur persweeen aan het wegpuffen was!

 

Maar... tijdens het toucheren werd ineens het echo-apparaat te voorschijn gehaald, en bleek dat Xavi hoog en schuin was gaan liggen, met zijn hoofdje naast de uitgang. Vaginaal bevallen was in deze positie uitgesloten! Het zou een keizersnede moeten worden.

 

Goffer! Zit je 2,5 dag te werken op volledige ontsluitiing, kun je naar de o.k.

 

De vk wist misschien nog één truuk, maar ze kon zich voorstellen dat ik daar geen trek in zou hebben, want het was nogal een onorthodoxe methode:

 

Ik zou driekwart op mijn buik gaan liggen, met één been in een beugel, ondersteund door kussens om Xavi niet te pletten. Dan zou ik op halve kracht mee moeten persen, in de hoop dat Xavi 'van zolder zou komen', en misschien wat beter voor de uitgang zou gaan liggen. Daarna zouden we kijken of het mogelijk was om op die manier toch een poging te doen om vaginaal te bevallen. Dan zou eerst van Xavi via zijn hoofdje bloed afgenomen moeten worden en een elektrode geplaatst, om te zien of hij fit genoeg was om de poging te doorstaan. (Zijn harstlagvariatie was namelijk te vlak, vaak een teken dat hij het wat minder naar zijn zin zou hebben.)

 

Na 20 minuten ondersteboven persen de bloedcontrole, met Xavi ging het goed. Er werd een gynaecoloog van stal gehaald om mee te helpen, en er werd besloten dat we het vaginaal gingen proberen. Maar met beperking van tijdslimiet, het mocht niet te lang duren.

 

Toen begon het grote werk. Dankzij KatMan en onze cursus kon ik de juiste perstechniek vinden. Op het laatste beetje bleek dat Xavi nét nog wat ongelukkig voor de uitgang lag en de bocht niet om kon komen, dus werd de tang erbij gehaald. Ik werd tot ongeveer mijn knieen ingeknipt (gelukkig onder verdoving, dus ik voelde daar bijna niets van.) om die tang te kunnen plaatsen. Maar op dat moment kon het mij echt niets meer schelen, ik wilde niet alsnog een keizersnede. Uiteindelijk is het gelukt, en is Xavi om 19:47 geboren.

 

Hij maakte het goed, en had een score van 9 en 10! En dat voor 37w5d!

 

Met mij ging het direct na de bevalling iets minder: na ruim een half uur hechten en anderhalf uur genieten met z'n drietjes, wilde ik douchen. Ik was net klaar met douchen, toen ging ik bijna van mijn stokje (flink wat bloed verloren), gelukkig voelde ik het aankomen, en was de verpleging op tijd om me op een bed te gooien, en daar af te drogen.

 

Ik ben nog tot maandagochtend in het ziekenhuis gebleven, omdat mijn onderkant dusdanig geruïneerd was dat ik alleen maar kon liggen. De borstvoeding kwam matig op gang, maar maandagochtend mochten we eindelijk naar huis.

 

Het naar huis gaan was zo'n bijzonder moment...

 

Even wat info vooraf: toen ik dit jaar voor de Ovitrelle-hormoonspuit (t.b.v. de terugplaatsing van Xavi) naar het ziekenhuis moest, kwam mij bij de ingang een stelletje tegemoed: stralend-van-geluk-meisje in rolstoel met gevulde Maxi Cosi op schoot, werd geduwd door een verpleegster. Ernaast een stralende papa. Toen ik ze passeerde, hoorde ik een zacht huiltje uit de Maxi Cosi.

 

Dit vond ik zooo ontroerend dat ik er destijds een traantje van moest wegpinken. Tegelijk vroeg ik me af of ik ooit op die manier dit ziekenhuis zou mogen verlaten.

 

Maandag was de dag. KatMan zou de auto voorzetten, en ik zou door iemand van het ziekenhuis (een soort 'wegbreng-persoon') naar beneden gebracht worden in een rolstoel.

 

Tijdens de laatste minuut alleen op de kamer dacht ik terug aan het geluks-tafereeltje wat ik vorig jaar had gezien, en schoot spontaan vol. Dit was 'het moment'... Ein-de-lijk!

Toen kwam de verpleegster binnen, en ik verontschuldige me dat ik zat te wateren omdat ik ruim vier jaar op dít moment gewacht had, en me vaak afgevraagd heb of het ooit zou komen.

 

Zij kreeg ook een brok in haar keel.

 

Toen kwam de 'wegbreng-vrouw' binnen, nam me mee, en in de gang vertelde ik ook aan haar dat ik even moest sniffen omdat Xavi een IVF-kindje was waarbij we ruim vier jaar op dit moment gewacht hadden. Ook zij raakte ontroerd.

 

In de lift stapte een hoogzwanger stel bij ons in. Ze vroegen meteen of ze even in de Maxi-Cosi mochten spieken. 'Graag!'.

Toen zagen ze dat zowel 'wegbreng-mevrouw' en ik natte oogjes hadden. Dus ook zij kregen de 'één-zin-uitleg'. Ook zij begonnen te slikken!

Uiteindelijk schoten we allemaal in de lach dat we allemaal zo aan het wateren waren.

 

Eenmaal buiten vielen net de eerste sneeuwvlokken, en omdat in mijn internet-banner altijd heeft gestaan 'Sneeuwvlokje verwacht', (Xavi was een cryo-tje: een ingevroren embryo)... nou ja... het was één grote, jankende, gelukkige bende...

 

Helaas sloeg het geluk dinsdag om. Mijn borstvoeding kwam niet goed op gang, en dit is in het ziekenhuis niet direct opgemerkt. Hij kreeg dus te weinig binnen. Xavi zag geel en was veel te veel afgevallen, en er werd even bloed afgenomen om zijn leverwaarden te bepalen. En jawel: geelzucht! Dus gisteravond is Xavi opgenomen op de kinderafdeling van het ziekenhuis voor een kuurtje 'blauwe lamp'. Dit breekt de schadelijke kleurstoffen versneld af. Meteen zijn we begonnen met bijvoeden: KatMan doet aan fingerfeeding, en Xavi drinkt gelukkig weer als een malle.

 

Echt, het breekt je hart om je mannetje bloot in een couveuze achter te moeten laten, en met een lege Maxi-Cosi weer naar huis te gaan. Het voelt zooo fout om zelf naar huis te gaan, maar op aanraden van de kraamverzorgster en de verloskundige is mij geboden om deze nacht te gebruiken om zelf goed bij te slapen. Want ik stond te tollen op mijn benen na de slapeloze nachten in het ziekenhuis, de zware bevalling, en de eerste nacht thuis, waarbij Xavi gefrustreerd raakte omdat hij vond dat de borstvoeding niet snel genoeg op gang kwam.

 

Gelukkig bleek woensdag dat de behandeling goed aanslaat, en om 18:00 mochten we onze kleine man weer ophalen. Doordat ik eindelijk rust heb gehad, is de borstvoeding nu ook goed op gang gekomen, dus we hebben waarschijnlijk deze eerste hobbel weer achter ons.

 

Ondertussen herstel ik langzaam genoeg (jottem) om extra kraamzorg te krijgen.

 

Vandaag (donderdag) heb ik voor het eerst het gevoel dat ik een beetje zicht begin te krijgen op hoe de basisverzorging in elkaar steekt. Maar er is nog zoveel te vragen, leren, weten, ervaren... dat het me regelmatig duizelt. We modderen nog steeds met de borstvoeding, maar ik wil het nog proberen zolang KatMan nog vrij is, en er kraamzorg is. Maar wat niet lukt, lukt niet, en dan is flesvoeding een goed alternatief.

 

Maar het geluk overheerst: we zijn superverliefd op ons mooie mannetje!

 

Kijk en oordeel zelf:

 

Geplaatst

Oh, esly nee toch..... Wat een tegenslag weer....niet te geloven! Kan me voorstellen dat je hier niet op gerekend had.. Nu waarschijnlijk naar dd, begrijpelijke stap, maar wel een pittige! Hele dikke knuffel!

 

Hoopvolle toekomst, succes!

 

Gisteren goede berichten gehad. Geen chromosoomafwijkingen of immuunafwijkingen gelukkig, wel wat licht afwijkende bloedstollingswaarden. Dit is te verhelpen door de weken na de punctie bloedverdunners te spuiten. We gaan dus een combi doen van icsi met assisted hatching en bloedverdunners. Spuitschema wordt nog iets aangepast, ga naar een kort protocol. En in januari al starten!!

Geplaatst

Zo kat, das nog eens een verhaal! Heftig, ontroerend, vanalles tegelijk! Eindelijk dat prachtige moment waar jullie zo lang op gewacht hebben! Gefeliciteerd!!!! Neem de tijd om zelf ook goed te herstellen....

Geplaatst

esly pffff zit jullie echt niet mee, 6 niet goed ontdooid dat verwacht je niet

hopelijk het geluk in dd ik gun het jullie zo!

 

@mare wat fijn dat jullie zo snel kunnen strarten spannend weer!

 

@kat gefeliciteerd heftige bevalling zeg!, was jij ook alles vergeten toen hij heerlijk bij je lag?

wat een mooi mannetje geniet ervan samen!!!

 

@hoopvolletoekomst, veel succes!

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden