Ga naar inhoud

Punctie, welke verdovingen..?


Gast Diane180

Aanbevolen Berichten

Hallo,

 

 

 

Ik kreeg een infuus met morfine, en omdat ik een grote punctie had 20 eicellen, kreeg ik tussendoor nog wat extra morfine toegediend.

 

En dit was best te doen.

 

Probeer je te ontspannen en denk aan het goede doel waarvoor je dit doet.

 

Veel succes,

 

 

 

Hermien

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 1 maand later...

Ben blij met deze informatie. Ik mag dinsdag, ondanks dat ik het al een keer heb gedaan ben ik uber zenuwachtig. Waarom> Nou van de eerste weet ik niets meer door de valium hahahah en nu wordt ik dus niet verdoofd.........ja een naproxen vooraf. Dank je de koekoek die krijg ik ook voor oorpijn en dat help geen eens. Nou tanden op elkaar het duurt 10 minuten. Een bevalling is echt erger toch??

 

 

 

groetjes zenuwpees

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi!

 

 

 

Ik heb al 7 puncties gehad en met uitzondering van de 1e keer alle keren gewoon alleen op 2 paracetamol. Lekker is anders maar het is voor mij prima te doen. Ga meteen na de punctie ook aan het werk, en heb echt nergens last van. Maak je dus niet bij voorbaat te druk het gaat het makkelijkst als je alles zo veel mogelijk "los" laat hangen dus niet te veel knijpen. Denk maar aan wat je misschien voor terugkrijgt! Beetje stoere mama in spe zijn toch?! Haha

 

 

 

Sterkte morgen!!

 

 

 

groetjes

 

Noor

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb 2 puncties achter de rug en gelukkig met morfine die intraveneus werd toegediend, om te kalmeren heb ik om een benzodiazepine gevraagd en de eerste keer kreeg ik Xanax wat weinig hielp en de laatste keer dormicum (oraal) dit is een supermiddel!!

 

Ik ga de volgende dag ook weer te werk alleen heb dan echt wel paracetamol nodig 1x, maar dat is verder wel te doen.

 

 

 

Suc6 ICSI2009!!

 

 

 

Groetjes Nathalie

Link naar reactie
Delen op andere sites

hai dames,

 

Vandaag de punctie achter de rug: zonder verdoving (alleen 1 naproxen) en het doet zeer maar goed uit te houden. De zenuwen vooraf gaand vindt ik veel lastiger en daar ben ik soms gewoon ziek van.

 

 

 

Inderdaad je moet aan het resultaat denken en let op mijn woorden, een bevalling doet echt veeeel zeerder en duurt ook veeeel langer!!

 

 

 

liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 7 maanden later...

Het is een oud topic maar omdat ik het ook nu pas lees zet ik toch mijn ervaring neer,misschien heeft iemand er nog iets aan. Ik was al maanden voor de punctie BANG! Zo erg dat ik ervan in huilen uit kon barsten. Toen ik de punctiekamer inliep deed ik dat dus ook. Van te voren had ik meerderen keren aangegeven dat ik dormicum wilde.

 

ik moest voor de punctie een zetpil paracetamol en een zetpil diclofenac zetten. Vlak voor de punctie kreeg ik prikken in de vaginawand. Verder kreeg ik een shotje dormicum waardoor ik wat relaxed werd. Ondanks dit heb ik de punctie als zeer traumatisch ervaren. Ik had 40 eiblaasjes en t heeft ruim n een half uur geduurd. Op t laatst heb ik ze huilend gevraagd of ze wilden stoppen ik trok het niet meer. Zoveel pijn had ik nog niet eerder gehad.

 

Gelukkig heb ik na de punctie ondanks dat er grote kans was op overstimulatie weinig last gehad. Maar een punctie wil ik niet meer. Als ik niet onder narcose kan doe ik het niet meer. Ik droom er 's nachts van, zo eng!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi maria:

 

 

 

Ik loop bij UMC Utrecht. Ze zouden iets met morfine doen maar omdat ik om dormicum gevraagd had deden ze dat niet meer. Het was óf het een óf het ander. Als ik dat geweten had....maar dat vertelde ze me erna. T is me een hoop waard maar ik ben er als verpleegkundige van overtuigd dat niemand pijn hoeft te lijden met de kennis die we tegenwoordig hebben. Ik doe het niet meer. Ik ga voor de (eventuele) volgende poging zo lang zoeken naar een ziekenhuis die me echt van de wereld af haalt tot ik het gevonden heb. T vreemde is wel dat ik me na de punctie steeds minder ervan kan herinneren. Dat komt dus door de dormicum. Maar ik weet wel hoeveel pijn ik had en mijn man ook die zat ernaast met tranen in zijn ogen!

 

Ik dacht ook echt dat t reuze mee zou vallen omdat ik me er zo druk om had gemaakt....

 

Ben benieuwd naar jouw ervaring. Snap dat je niet op dit soort berichten zit te wachten maar misschien kun je met de arts overleggen en tref jij wel iemand aan die naar je luisterd! Welk ziekenhuis loop jij?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden