Jump to content

Even voorstellen +1ekeer IVF


Lentezon

Recommended Posts

Hallo!

 

Ik ben nieuw hier op dit forum, en zal mij eventjes voorstellen.

 

Ik ben nu 34 jaar en wordt in janauri 35, mijn vriend word mei 2008 37.

 

Wij werken beiden full time op kantoor en wonen in Breda.

 

 

 

Wij zijn 2 jaar aan het proberen bijna, en dit jaar heb ik 2 operaties gehad waarbij bij de laatse in augustis 2007 mijn eilieders zijn verwijderd :protest:

 

 

 

Blijkt dat ik nooit zwanger heb kunnen worden ( :bye2:), en wij nu als enige optie een IVF behandeling kunnen gaan volgen.

 

Dus met gemengde gevoelens. Enerzijds begint pas nu het echte proberen, maar dat is dan ook gelijk de enige en laatse optie. Ik weet dat het zwaar gaat worden..zwanegr raken door een fijne vrijpartij is voor ons een utopie.

 

 

 

Jullie vast bekend deze gevoelens .

 

 

 

De info avond is 6 december a.s. en we staan al op de wachtlijst. Op het moment dus ff 'rust'...wij hopen in janauri te mogen beginnen .

 

 

 

 

 

Momenteel komt de spanning van 2 jaar proberen, de onderzoeken en mijn onvruchtbaarheid wat naar boven. Ik ben erg veel moe. Zeker mijn collega is net bevallen en:

 

ik heb maar 1 vrouwelijke collega, die zit 2 meter bij mij vandaan...en die is in deze 2 jaar 2 keer bevallen .

 

 

 

Dus die knop om op het werk, is juist op mijn werk niet mogenlijk. Ik kan het juist niet onvluchten op het werk.

 

Zwaar allemaal.

 

 

 

Ook voor mijn allerleifste wens, voor velen zo vanzelfsprekend ( die ' nemen'een kind zoals zij het zelf zeggen ) moeten ik en mijn vriend zwaar knokken, en je weet niet eens of je wel kan winnen al knok je nog zo hard.

 

garantie's zijn er niet.

 

 

 

Ik zal hier nog veel lezen, het helpt om er met mensen die het begrijpen over te hebben.

 

liefs, Lentezon :cat:

Link to comment
Share on other sites

Hoi Lentezon,

 

 

 

Heel herkenbaar verhaal hoor!

 

Ik ben dan wel 3x eerder zwanger geraakt, maar door 1x miskraam en 2x bbz toen ook aangewezen op ivf.

 

 

 

Ik heet je van harte welkom en wens je een fijne rustperiode toe.

 

Het gaat allemaal al snel genoeg, dus januari is zo aangebroken.

 

 

 

Heel veel succes in ieder geval vast.

 

 

 

Groetjes Laura

Link to comment
Share on other sites

hoi lentezon,

 

wat moeilijk voor jullie; zo plotseling horen dat alleen nog ivf kan.

 

ik weet nog dat t bij ons langzamer ging, eerst nog iui geprobeerd. aan de ene kant ook weer een lijdens weg, aan de andere kant heb je tijd om langzaam te wennen.

 

ik vond het wel helpen te lezen over anderen die en poging deden, ook om de procedure een beetje te gaan snappen, want t is wel veel ineens. en dan wordt die berg waar je tegenop ziet steeds minder en op t laatst denk je kom maar op, eindelijk een echte kans!

 

ik hoop dat je er straks klaar voor bent. de periode dat je zoiets hoort en moet verwerken is erg zwaar, veel sterkte!

 

LIs

Link to comment
Share on other sites

He meiden!

 

bedankt voor de berichtjes..het geeft hoop en ook gelijk een warm welkom.

 

Ik ben al een jaar ongeveer, vanaf de eerste onderzoeken januari 2007 alle mogenlijkheden aan het belezen, dus al langer gewend aan het idee. Pas met de 2e operatie werd t definitief: OF eruit de eileiders, OF ze ouden kunnen worden hersteld...

 

 

 

Laura: nog gefeliciteerd met je 2-ling! En cin en lis ook!

 

Dat geeft ontzettend hoop , wonderen bestaan nog dus, geweldig ;- )

 

liefs, lentezon

Link to comment
Share on other sites

welkom hier, en heel veel succes!!

 

Ik herken je gevoel heel goed, je wil zó graag.. ook dat andere kinderen "nemen" of al zwanger zijn geweest en nog eens, voor dat jij dat bent..

 

Moeilijk hé?

 

 

 

Veel succes!

Link to comment
Share on other sites

Hoi, hoi,

 

 

 

Wij maken precies hetzelfde mee. 2 jaar proberen - niets. Allerlei onderzoeken komt eruit dat je eileiders niet werken. Heb afgelopen donderdag te horen gekregen dat de mijne er (voorlopig) niet uithoeven. Staan nu ook op de wachtlijst. Hopelijk zijn die drie a vier maanden zo voorbij en gaat het eindelijk gebeuren.......

Link to comment
Share on other sites

Dank jullie voor het warme welkom!

 

Ik zal nog zeker veel te vinden zijn hier en veel lezen en schrijven, dan voel je je minder alleen in dit alles en hier begrijpen we elkaar tenminste.

 

 

 

Otjes, jullie zitten nu dus ook op het eerste wachtbankje...is lang wachten al weet ik al dat het allerlangste wachten begint de 14-16 dagen nadat er een TP is geweest ...

 

 

 

Jouw eilieders werken dus niet goed. Bij mij moesten ze eruit want bv onstekingsvocht etc is niet goed voor tijdens de IVF behandeling...nu ben ik tenminste 'schoon'.

 

Aan de ene kant wees blij dat ze er niet uit moeten, maar ik kan me voorstellen dat dit net zo' n klap is: je hebt eileiders maar ze werken niet.

 

 

 

je bent ook al 2 jaar aan het proberen geweest, zoals velen hier. Elke maand was het toch weer spannend..best een ontgoogheling als blijkt dat je net als wij, al 2 jaar 'voor niets'bezig bent geweest.

 

 

 

Soms denk ik ook: had ik het maar eerder geweten!

 

Ik hoop dat ook jouw tijd snel voor bij gaat de komende maanden!

 

gr Lentezon

Link to comment
Share on other sites

Hoi Seetje!

 

het was idd eerst een 'opluchting' dat er een oorzaak is aangewezen.

 

 

 

Daarna komt er dan toch een klap...je weet het: je staat er zo machteloos bij en bent dan overgeleverd aan de medische wetenschap voor een kindje.

 

 

 

Aan de ene kant word dan alles op alles gezet , aan de andere kant voelt het alsof wij gelimiteerde kansen hebben, terwijl: eigenlijk is het net andersom: nu hebben we o.o kans, en dan ineens heel veel kans, vergeleken nu.

 

 

 

Maar nog altijd minder kans dan 'gewoon thuis in de slaapkamer ( of waar dan ook ) 'zwanger proberen worden .

 

 

 

Maar ik ben van mening:

 

ivf/ icsi etc kindjes zijn meeeeeeeeeer dan gewenst, en bovendien ook uit liefde geboren en met veel liefde gemaakt. :wav:

Link to comment
Share on other sites

Ja dat snap ik wel dat het eerst een opluchting is en daarna even niet meer.....had ik ook hier hoor!

 

IK kreeg steeds miskramen en ik moest maar door want het lukte wel bij ons door het in de slaapkamer te doen..hahahahah

 

Tot onze huisarts zei dat we toch wel met onze leeftijd in de knoei zouden komen...ik had me er toen al bij neer gelegd dat het nooit zou lukken!

 

Tot ze in het ziekenhuis ons konden vertellen dat het sperma niet goed was....dus zwanger worden was geen probleem...maar het dan vasthouden was wel een probleem!

 

Voor mij was het echt een opluchting...natuurlijk ook omdat ze met het sperma wel wat konden doen en ik niks mankeerde!

 

En als ze eenmaal weten wat er aan de hand is kunnen ze gericht behandelen!

 

 

 

En ja ivf/icsi/iui of wat dan ook...deze kindjes zijn met zeer veel liefde gemaakt!

Link to comment
Share on other sites

dat zeg je mooi lentezon, zo heb ik het ook altijd gevoeld; dat onze kindjes dan wel niet met veel romantiek zijn gemaakt maar wel met ontzettend veel liefde!

 

ik vond het ook heel moeilijk om te accepteren dat het op de natuurlijke weg niet ging, of in ieder geval weinig kans van slagen had (met endometriose blijft dat altijd vaag)

 

 

 

en dan heb je met ivf ineens heel veel meer kans en dat is heel fijn, maar toch voelt het ook heel naar zoals jij zegt; het zijn wel gelimiteerde kansen en dan is het voorbij.

 

ik hoop dat jij het straks ook kan vergeten, deze moeilijke tijd!

 

lis

Link to comment
Share on other sites

dat zeg je mooi lentezon, zo heb ik het ook altijd gevoeld; dat onze kindjes dan wel niet met veel romantiek zijn gemaakt maar wel met ontzettend veel liefde!

 

lis

 

 

 

Ja ik blijf dat gewoon denken, en zelfs zeggen want niet veel mensen kunnen zich er iets bij voorstellen. Hebben echt nog zo'n reagerbuis idee en 'zouden ze helemaal niets vinden als het zo moest'

 

 

 

Dus dan zeg ik altijd maar dat juist een IVF (etc) kindje zeer gewenst is en

 

net zo goed met veel liefde ( en kunde ook nog ) wordt gemaakt..

 

dan wel niet op de oeroude manier...

 

 

 

Ik denk dat iedereen in jouw omgeving ook hele blij voor je was en is en het woord IVF valt misschien helemala neti meer zo vaak????

 

 

 

Meid, ik probeer het gaandeweg te accepteren en positief om te draaien, dat het dus echt met IVF moet en alles wat erbij komt kijken.

 

 

 

Ik zie , denk net als velen hier op voorhand, op tegen de spanning, en ook tegen medicijngebruik, zeker omdat ik sinds al die operaties best wel labiel ben ( dwz ik voel me snel somber, moe etc ) . Maar ik denk dat als we begonnen zijn er ook een soort van 'boost'is..dat je dus nu echt bezig bent, en je droom, maar dus ook nachtmerrie zeer dichtbij is en tastbaar is.

 

 

 

ik hoef niemand hier wat uit te leggen wat dat betreft .

 

 

 

Ik ben wel blij dat hier heel wat moeders op het forum zijn ...dus het kan allemaal wel.

 

 

 

ik heb spontaan een vrije dag genomen morgen !!!! ..ik trek het ff niet. Ik val ook in voor mijn collega die met zwangerschapsverlof is , dus ik ben al bekaf + doe de complete administratie voor het bedrijf helemaal alleen...( de dag gaat wel snel zo hoor) .

 

Schouderklopje hoef ik hier van de mannen niet te verwachten....:waiting:

 

En vragen hoe het nu met me gaat...ook niet....

 

Ze weten er van hier, ik moest het wel vertellen na die operaties en aankomende IVF. .... valt niet mee: ik werk met alleen maar mannen , heb dus idd 1 vrouwlijke collega had ik al eens geschreven ( die is nu dus met zw. verlof )

 

 

 

Misschien kan ik hier ergens wel lezen op de site hoe het met de relatie met je werkgever/ colleá's is verlopen..ik ben benieuwd en ga eens zoeken.

 

 

 

Vanavond naar een comedynigth met een vriendin..valt er hopelijk zo en zo ff wat te lachen :yikes:

 

 

 

iedereen een fijne avond !

 

liefs lentezon

Link to comment
Share on other sites

ik ook hoor Rosali,

 

Ik voel me vandaag weer beter dus dat betekent positieve(re) ernergie !

 

Stel dat het ons zou lukken nou ik weet denk ik niet waar ik het zoeken moet kwa blijschap, kwa 'wauwie 'dat ons dit mag overkomen .

 

In de wolken! :toothy4:

 

gelukkig komt het allemaal steeds dichterbij :cat:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use