Jump to content

Graag wil ik mij even voorstellen


Guest Rozemarijn

Recommended Posts

Guest Rozemarijn

Hallo allemaal,

 

 

 

Mijn naam is Rozemarijn (40 jr), woon sinds 1996 samen met Rick (42 jr) en ben sinds februari 2005 de trotse moeder van een prachtige dochter Madelief.

 

 

 

In 1994 is er bij mij endometriose geconstateerd. De jaren daarna heb ik vaak (kijk)operaties en onderzoeken gehad. In 2001 heb ik een grote buikoperatie gehad waarbij, naast de vele endometriose plekken, mijn linker eileider en eierstok verwijderd zijn.

 

 

 

Sinds 1998 bestond er bij ons een kinderwens. Toen ik in 2003 nog niet zwanger was zijn we het IVF-traject ingegaan. In juli 2004 was ik bij de 3e IVF poging zwanger. Helaas is de zwangerschap heel moeizaam gegaan waarbij ik extreme rug/bekkenklachten had (ben zelf een periode hulpbehoevend geweest omdat ik niets meer kon). Met 33 weken is mijn dochtertje met een spoedkeizersnede geboren ivm zwangerschapsvergiftiging.

 

 

 

Mede door het zeer langzame herstel van mijn lichamelijke klachten is met name het eerste jaar zwaar geweest en heb ik helaas niet zo vaak op de roze wolk gezeten. Maar wat geniet ik inmiddels ontzettend van haar!

 

 

 

Tegen onze verwachting in begint bij ons nu het verlangen naar een tweede kindje. Maar gezien wat we allemaal hebben meegemaakt, zegt ons gevoel ja maar ons verstand nee. Het gesprek met de gyn was redelijk positief maar gezien mijn leeftijd (in januari word ik 41 jr) moeten we toch wel snel beslissen of we weer het IVF-traject ingaan.

 

 

 

Vandaag kwam ik deze site tegen en besefte dat jullie als geen ander beseffen hoe ik mij al die jaren heb gevoeld, hoe intens gelukkig ik nu ben met de kleine meid, en mijn wens/twijfel voor een tweede! Dus al jullie reactie zijn welkom!

 

 

 

Hartelijke groeten,

 

Rozemarijn

Link to comment
Share on other sites

dat het gevoel het ene zegt en je verstand het andere, heb ik dit jaar erg gehad. Ik werd gek van mezelf. Tuurlijk...ik ben ontzettend gelukkig en machtig blij dat we 3 kinderen hebben. En elke dag prijs ik ze de hemel in en voel ik me over gelukkig dat ik voor ze mag zorgen.

 

 

 

En toch...zou ik zo graag...nog....een keertje...willen...

 

Maar mijn leeftijd (sept ben ik 41 geworden) speelde deze keer erg mee.

 

Met de 2-ling heb ik het eerste jaar niet op een roze wolk gezeten. Ik had ook klachten aan bekken en rug. Dus lichamelijk was het erg zwaar en zelfs bijna ingestort.

 

Maar goed..als ik ze nu zie..geweldig!! Ik vind het zo heerlijk en geniet van ze, elke dag weer. Ook nadat ze elkaar in de haren hebben gezeten.:slap_1gtk:

 

 

 

Dus jouw gevoel snap ik helemaal.

 

Kan me goed voorstellen dat je denkt: Waar beginnen we toch aan. Denk ik soms nog steeds een beetje.

 

Weer dat spuiten enz... en weer dat wachten...pffffff

 

Maar mijn wens ligt er..en iik wil het proberen een gok weer te wagen.

 

 

 

Moeilijk he? Vooral als gevoel en verstand iets anders zeggen.

 

Sterkte met alles, Groetjes AnnevD

Link to comment
Share on other sites

Oh wat herkenbaar .....ik zou ook wel een tweede kindje willen.....maar is voor ons niet meer te doen.

 

En daarbij durf ik het ook niet meer...wij hebben zoveel geluk gehad met ons gezonde meisje.

 

Maar ik snap je heel goed hoor.......wat een twijfel!

 

Maar als het bij jou goed voelt en je denkt het lichaamlijk nog aan te kunnen, zou ik het zeker doen!

 

 

 

Sterkte met je twijfel meis!

 

 

 

En natuurlijk welkom op deze site :-)

Link to comment
Share on other sites

welkom rozemarijn,

 

 

 

wat een mooie naam madelief..moest ik ff kwijt(zo wilde ik mijn dochterje noemen)

 

ik bergijp je wel hoor, dat kriebelen na alle ellende....

 

mijn zwangerschap was niet je van het maar mijnbevalling was een ramp..maar nu..kriebels ondanks 2 supermooie en lieve kids.

 

Nou heel veel succes en gezellig dat je komt meekletsen!

 

 

 

cynthia

Link to comment
Share on other sites

hey rozemarijn!!

 

 

 

en welkom hier!!

 

ik kan je wel mn mening geven maar zelf zit ik ook erg te springen op een 2e wondertje!!

 

ook bij mij is alles weg gehaald(eileiders)!!

 

weet dus hoe moeilijk het allemaal is!!

 

 

 

veel succes bij je beslissing!!

 

 

 

groetjes rosalie

Link to comment
Share on other sites

Hoi Rozemarijn,

 

 

 

Wat een dilemma inderdaad zeg!

 

Maar als jullie gevoel zegt, een kindje erbij is onze grootste wens, dan zou ik ervoor gaan!

 

 

 

Ondanks dat ik een goede zwangerschap heb gehad en een makkelijke bevalling (zegt iedereen, maar ik vond het vreselijk!) sluit ik een derde kindje (bijna) uit.

 

Ook ik ben gezegend met een gezonde tweeling en wil dus het lot niet meer tarten.

 

Kan het nog beter en makkelijker?

 

Jij hebt aan de andere kant meegemaakt dat het allemaal niet zo makkelijk ging, en toch zou je het weer willen proberen.

 

Dan zou ik ervoor gaan!

 

 

 

Maar jij bent mij niet, en je moet zelf beslissen, waar ik jullie veel succes bij wens.

 

 

 

Groetjes Laura

Link to comment
Share on other sites

Guest Rozemarijn

Hallo meiden,

 

 

 

Wat heerlijk om al jullie reacties te lezen, mede omdat jullie ook echt ons dilemma begrijpen.

 

 

 

De reacties die jullie geven, spoken ook dagelijks door ons hoofd.....

 

 

 

Het lijkt ons heerlijk om alles nog eens rustig over te doen met een nieuw wondertje maar we beseffen ons ook dat het allemaal niet makkelijk is gegaan. Het zwanger worden, de moeilijke zwangerschap, HELPP-syndroom, vroeggeboorte......Het zijn allemaal nogal heftige dingen. En we beseffen ons zo goed dat we intens dankbaar mogen zijn dat onze gezonde dochter er is, dat ik er nog ben na de HELPP dus waarom niet gewoon tevreden zijn en er optimaal van genieten? Daarnaast gaat het met mijn rug/bekken wel een stuk beter maar "normaal"is het nog steeds niet en sommige gezondheidsklachten willen ook niet meer verdwijnen. Ik heb zelf gedacht dat dit door de HELPP kwam, maar volgens de gyn kan dat niet. De gyn ziet het overigens positief in omdat ik bij de derde keer IVF zwanger geworden ben (wel met hoge dosis hormonen) maar hij zei wel eerlijk dat mijn leeftijd nu natuurlijk een beetje tegen begint te werken.

 

 

 

En weet je, als het weer zo'n zwangerschap wordt hoe moet het dan met de kleine meid?

 

 

 

"Heerlijk"he, al dat gedub.....

 

 

 

Groetjes,

 

Rozemarijn

Link to comment
Share on other sites

Ik zou bij twijfel er toch nog maar even over nadenken...hahahaha...daar heb je wat aan hè...hahahaha

 

 

 

Ik, mijn lichaam zou ik het ook niet meer aan willen doen...ook nog steeds last van heup en bekken.

 

Ga steeds nog naar de fysio.....lijkt haast niet meer over te gaan!

 

 

 

En ja wat moet je als je weer zo`n zwangerschap door moet....oh oh wat moet je nou...hahahah

 

 

 

Ja, uiteindelijk is de keus aan jou....jij voelt het beste of je het nog aan kan!

Link to comment
Share on other sites

Guest Rozemarijn

Hoi Jose,

 

 

 

Ja, erg he, het duurt bij mij ook al heel lang. Het is inderdaad mijn heup, bekken en rondom SI-gewricht. Het gaat nu eindelijk iets beter, ben soms een dagje pijnvrij! Ik ga 1x pw naar warmwatertherapie (sinds 1,5 jr) en sinds kort naar de Cesaertherapeute (maar ja, je wil niet weten hoeveel therapeuten ik al gezien heb). Maar ja, volhouden maar en hopen dat het op een dag echt weg is (soms geloof ik dat bijna niet meer na 3 jr). Daarnaast heb ik spier en gewrichtsklachten en ook die lijken langzaam aan te verminderen.

 

 

 

Dus tja, zo'n lijf heeft toch heel wat te verduren gehad van alles!

 

 

 

groetjes, Rozemarijn

Link to comment
Share on other sites

ja en wil jij dat lijf het nogmaals aan doen......?

 

Knap hoor als je het gaat doen......ik moet er echt niet meer aan denken!

 

 

 

Maar warmwatertherapie ken ik nog niet!

 

Hier ook hoor alle therapeuten die er bestaan....hahahahah

 

 

 

Op het moment heb ik enorme pijn in mijn heup....en ik twijfel of ook mijn eierstok weer bezig is....maar moet er niet aan denken dat ik de operatie tafel weer op moet...brrrrrr.

 

 

 

Van de week maar weer naar de huisarts.

 

 

 

En weet je al wat je gaat doen?

Link to comment
Share on other sites

Guest Rozemarijn

Nou, dat is eigenlijk ook ons grootste dilemma: eindelijk weer een beetje beter in mijn vel sinds een half jaartje dus waarom weer al die ellende?

 

 

 

Het gevoel voor een tweede kwam ook volslagen onverwachts omdat ik er van overtuigd was dat het goed was zo. Alle babyspullen hebben we dan ook al weg gedaan. Dus dat dat gevoel plotseling weer kwam verbaasde ons ook. Maar de twijfel zegt misschien al genoeg.....

 

 

 

Begin februari 2008 gaan we weer voor een gesprek naar de gyn en dan heeft hij mijn bloeduitslagen en wil hij graag horen wat wij besloten hebben. Dus we hebben nog even de tijd......

 

 

 

Wat is er met jouw eierstok dan?? Want een operatie klinkt nu weer niet zo leuk....

 

 

 

Geniet je wel een beetje van je kleine meid? Slaapt ze 's nachts een beetje? Mooi koppie hoor als ik dat zo zie op de foto!

 

 

 

Groetjes,

 

Rozemarijn

Link to comment
Share on other sites

Oh dan heb je inderdaad nog even…ben wel heel benieuwd wat je gaat doen hoor!

 

Mijn eierstokken hebben steeds cystes en hebben de nijging om zich om te draaien……en ik kan je vertellen dat is echt niet leuk.

 

En ja hoor ik geniet elke minuut van mijn meisje….Ik kan je niet omschrijven hoeveel ze voor mij betekent…maar dat snap jij natuurlijk wel.

 

Ze slaapt sinds een dag of drie weer lekker door…was vorige week wel anders…toen was ze ziek…zo zielig!

 

Maar gelukkig gaat het weer goed!

 

En jouw meisje…was dat een makkelijke baby?

Link to comment
Share on other sites

Guest Rozemarijn

AUW! Cystes ken ik wel (endometriosecystes) maar omdraaien??? Nog nooit van gehoord. Draaien ze dan ook weer terug of is daar dan een operatie voor nodig? Klinkt allemaal heeeeeel pijnlijk!

 

 

 

 

 

Nou, een makkelijke baby.......nee niet echt. Bij vroeggeboortes is het bekend dat ze het eerste half jaar meer huilen dan een gemiddelde baby en ze zijn ook heel schrikkerig. Dat deed onze dochter dan ook veel en vaak. Toen ging het een periode beter en toen bedacht ze dat ze ook 's nachts heel goed wakker kon zijn. Dus vanaf haar 8ste tm 11 mnd was ze elke nacht van 02.00 tot 05.00 uur wakker. En daarna sliep mama niet meer.......

 

 

 

Vanaf 1 jaar is ze heerlijk gaan slapen! Gelukkig heeft ze er niets aan over gehouden van het feit dat ze 7 weken te vroeg kwam. Vanaf minuut 1 heeft ze het allemaal zelf gedaan dus de 1e 4 wkn zkh waren er alleen om te groeien en bloeien.

 

 

 

Ze is nu een heerlijk, lieve, eigenwijze meid die het mama al heel goed kan vertellen hoe alles moet!!! Het wordt elke dag weer een stukje leuker!

Link to comment
Share on other sites

ja om het draaien ongedaan te maken moet je onder het mes...brrrrrrrr

 

 

 

Zo, jij hebt een zwaar eerste jaar gehad met je meisje.

 

 

 

Anne-meya is tot het eind van de B.V s`nachts gekomen...en een paar weken na gewone voeding was dat ineens over gelukkig!

 

Al moet ik wel zeggen dat ik soms wel eens terug verlang naar ons intieme momentje s`nachts in alle stilte mijn kleine meisje aan de borst.

 

*zucht*

Link to comment
Share on other sites

Guest Rozemarijn

Ach ja, Jose, is het moederschap niet lekker dubbel???

 

 

 

Heel erg blij zijn als ze een stapje vooruit maken en tegelijkertijd terugverlangen naar de tijd die achter je ligt.......:Bij het eerste fruithapje stralen dat de kleine meid het zo lekker vond en tegelijkertijd liepen de tranen over mijn wangen omdat het weer zo'n "grote"stap vooruit was.

 

 

 

Heb je met je kleine meid voor het eerst naar de sinterklaasintocht zitten kijken? Vond ik ook weer zo'n emo-moment. Nog steeds hoor: bij de maand december komen bij mij nog altijd de traantjes omdat ik zo blij ben dat we er nu met de kleine meid van kunnen genieten na al die jaren van hoop en verlangen!

Link to comment
Share on other sites

Guest Rozemarijn

Ha Nicoline,

 

 

 

Ik zie dat jij in het tweede IVF traject zit? Kan ik daar op een ander forum iets over lezen?

 

 

 

Ben benieuwd hoe e.e.a. nu voor jou voelt en hoe het gaat. Zijn jullie makkelijk tot een besluit gekomen om het weer te gaan doen?

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use