Ga naar inhoud

Laten huilen: Wie kan het?


Ebbe

Aanbevolen Berichten

Hoi allemaal!

 

 

 

Wij hebben ons zoontje in de begintijd verwend door hem altijd op schoot in slaap te laten vallen. Sinds een maand proberen we hem op bed te leggen, zodat hij daar in slaap kan vallen.

 

En...het is altijd keihard huilen geblazen :sad2:. Soms lukt het wel eens om hem te laten huilen in bed en valt hij in slaap, maar meestal niet en haal ik hem er toch weer uit om op schoot in slaap te vallen. Doorzetten is nog zo gemakkelijk niet!

 

 

 

Worstelen andere moeders hier ook mee? Hoe gaan jullie hiermee om?

 

 

 

Groetjes van Ebbe

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Ebbe...

 

 

 

Mijn zoontje is een stuk jonger maar in het begin is het ook een drama geweest, alleen dan overdag.

 

Hij vertikte het om in zijn eigen bed te slapen.

 

Overal sliep hij, op de bank, in de box, op schoot.

 

Maar zodra ik naar boven liep met hem werd hij al wakker en op bed schreeuwde hij de hele boel bij elkaar.

 

Dan maar weer naar beneden, in slaap laten vallen en weer naar boven.

 

Toch ben ik vol blijven houden (en afgevallen van het traplopen) en is het uiteindelijk gelukt.

 

Hij slaapt niet langer dan een half uur op bed en gaat dan weer huilen, maar het begin is er.

 

 

 

Ook ik had moeite met hem laten huilen... als hij nu gaat huilen geef ik hem 10 minuten... als hij na 3 minuten stil is en daarna weer gaat huilen gaan zijn 10 minuten weer in.

 

Vooral na zijn nacht fles (de ene keer slaapt hij door tot half 6, de andere keer komt hij al om 3 uur) is het een ramp. Hij slaapt dan een uurtje en gilt dan de hele straat wakker..

 

Ik hou dan de 10 minuten weer aan en gelukkig valt hij (meestal) na 4 minuten in slaap.

 

 

 

Bij het CB had ik het ook aangegeven en heb ik een boekje van Ria Blom gekregen om ritme in te bouwen.

 

Nu zit dat er redelijk in... wakker worden, verschonen, eten geven... als hij na de fles in slaap valt ga ik gelijk naar boven en leg hem op bed. Als hij niet in slaap valt leg ik leg in de box zodat hij even kan "spelen" en zodra ik zie dat hij in zijn ogen gaat wrijven gaat ie gelijk naar boven. Dan leg ik hem wakker op bed, muziekje van de babyfoon aan, zijn deur open en ga ik boven "rommelen" zodat hij hoort dat ik in de buurt ben.

 

9 van de 10 keer valt hij dan in slaap, al is het maar weer even...

 

 

 

Hoe gaan de nachten bij jullie? Dion krijgt rond 9 uur zijn laatste fles.. de ene helft beneden en de andere helft boven omdat hij dan altijd in slaap valt. We proberen hem nu door te laten slapen tot ongeveer 6 uur. Vannacht kwam hij om 01:45 al! Zijn kamertje in gegaan, tut erin, muziekje aan en gelukkig is hij weer in slaap gevallen tot half 5. Een fles gegeven en nu ligt hij nog op bed, maar hij is wel wakker aan het worden. Het werkt niet altijd, maar we blijven volhouden..

 

 

 

Snap best dat het vervelend is allemaal... ik hoor ook zoveel om me heen dat kinderen doorslapen en dan ben ik best jaloers... maar die kinderen krijgen tussen 11 en 12 de laatste fles en dat red ik echt niet! Als ik straks ga werken ben ik ook blij dat ik om 10 uur op bed kan liggen en is later de fles geven echt geen optie. Dan moet ik weer het hele ritme omgooien wat we nu hebben.

 

 

 

Heel veel succes!!

 

xxx

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Ebbe,

 

Mijn dochter is ook jonger, dus een ervaring heb ik niet voor je. Ik geloof eigenlijk niet het laten huilen van een kindje. Een beetje mopperen kan, dat doet mijn dochter heel vaak voordat ze in slaap valt. Maar echt laten huilen, dat kan ik niet en vind ik niet nodig. Ik vind het belangrijk dat mijn dochter weet dat ik naar haar luister en dat ik er voor haar ben.

 

Ik weet dus niet of je hem echt verwend hebt, met door hem op schoot te laten slapen. Ik snap wel dat je op deze leeftijd liever wil dat hij op bed in slaap valt. Misschien kan je bij hem op zijn kamertje blijven, zachtjes liedjes zingen ofzo, en steeds meer uit de buurt gaan (beetje rommelen op de gang of andere kamer), zodat hij weet dat je in de buurt bent?

 

Veel succes ermee!

 

Liefs Abc

Link naar reactie
Delen op andere sites

lastige materie he!

 

 

 

Kleine baby's huilen gemiddeld 1-3 uur per dag. Dat is dus normaal. Het is natuurlijk wel vervelend dat het huilen plaatsvind zodra je kind in bed word gelegd. Dan lijkt het - onbedoeld- net een straf ( vooral voor jezelf ).

 

 

 

Mijn meisjes huilden ook wel als ze op bed werden gelegd. Vaak was het juist door (over)vermoeidheid. Dan wil het slapen ook moeilijk lukken want dan zijn ze gemakkelijk 'overprikkeld': Ik leg ze dus meestal al bij de eerste tekenen op bed, om dat te voorkomen.

 

 

 

Ik liet ze regelmatig huilen, dan vielen ze uiteindelijk vanzelf in slaap. Bedje is om te slapen, beneden is om wakker te zijn. Ik zal ze dus ook nooit om te spelen op bed leggen bv. De hele tijd heen en weer slepen dat werkte hier ook niet.

 

 

 

Mijn kindertjes zijn nu perfecte slapers. Zodra ze in de oogjes gaan wrijven, geeuwen, op een bepaalde manier op de vingertjes gaan sabbelen of jengelen ( van vermoeidheid ) gaan ze naar bed. Als ze wakker zijn er weer uit.

 

Er is een verschil tussen huilen en overstuurhuilen, dan haalde ik ze eruit.

 

 

 

Hier hebben ze een knuffel doekje dat alleen voor in bed word gebruikt. Zodra ze in bed worden gelegd geven wij die . Die pakken ze tegen hun gezichtje, vingers in de mond en slapen maar! Misschien een tip.

 

 

 

Sja ik zou zeggen: toch volhouden en erin proberen te krijgen dat het bedje de enige plek ik om te slapen als je thuisbent. Tuurlijk is het heerlijk je kindje bij jou in slaap te laten vallen, maar idd kan dat averechts werken.

 

Komt vast welgoed hoor!

 

succes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey Ebbe,

 

 

 

Ook wij hebben hiermee geworsteld hoor, net als heel veel andere ouders. Niets om je zorgen over te maken dus, of schuldig over te voelen.

 

 

 

Wij hebben toen Tessa een week of zes was, hulp gevraagd van het CB en het boekje Regelmaat brengt Rust gekregen en dezelfde dag begonnen met Ria's adviezen. Ik kan je zeggen dat m'n hart brak omdat ik m'n kind liet huilen, en heb zelf ook heel wat tranen gelaten toen. Toch gingen we er (samen!) voor en al bij de tweede of derde keer had ze nog maar maximaal 10 minuten nodig om in slaap te komen, een inslaaphuiltje dus. Dit heeft ze wel een paar maanden nodig gehad en het bleef moeilijk om te horen. Toch zijn we blij dat we dit hebben gedaan en Tessa gaat al een hele tijd zonder huilen lief slapen, in haar eigen bedje. Tijdens sprongetjes slaapt ze 's nachts slechter en troosten we haar regelmatig, maar altijd in haar kamer, zonder licht en met weinig geluid. Verder slaapt ze overdag twee keer ongeveer een uur of anderhalf en 's nachts van half acht meer dan de klok rond, vandaag zelfs tot 9u.

 

 

 

Tja, ik snap dat het zwaar is, maar hoe eerder je begint en hoe beter je het volhoudt, hoe eerder je er profijt van hebt, en je kleintje ook. In ieder geval heel veel succes gewenst! En blijf je hart en moederinstinct volgen, dat is altijd goed! ;-)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het gehuil van je baby kan door merg en been gaan. Op schoot bij je laten slapen is dan ook een hele geruststelling voor je eigen gemoed. Of je kleine er wat aan heeft?

 

In de eerste maanden vond Saar het heerlijk om bij me in slaap te vallen, lees overdag. Soms kwam dit voor. Nu slapen ze beiden in hun eigen bedje, uitzonderingen (bij ziekte bijv.) nagelaten.

 

Ze hadden vaak last van 'huilblokken', tussen slaaptijden door. Het volgende blok zagen we al nieuwe ronde nieuwe kansen. En deze positieve insteek hielp ons relativeren. kan jij je nog herinnneren dat je moeder je als baby te lang heeft laten huilen? Ik niet.

 

Een bekende knuffel in bed werkt bij ons thuis goed. Ik heb tijdens de zwangerschap heel ijverig 2 muziekhangers gemaakt, maar eigenlijk niet gebruikt tot nu toe. Een nachtliedje zingen doe ik af en toe.

 

 

 

Zoals al gezegd is; je hebt huilen en je hebt huilen. Als ouder weet je op een gegeven moment wel het verschil. Lekker naar je eigen gevoel/gehoor luisteren. Lekker troosten als het nodig is en jijzelf rustig bent, want baby's voelen haarfijn aan of jij een rustige hartslag hebt of niet. Met een onrustige hartslag is troosten heel wat moeilijker.

 

 

 

Enne, afgelopen zomer ben ik ook wel eens buiten gaan zitten met de deuren dicht, omdat ik er even niet meer tegen kon. Even later was de rust er weer.

 

 

 

liefs, Stéphanie

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Ebbe,

 

 

 

Niets is mooier dan je kleintje bij jou in de armen in slaap te laten vallen. Helaas kan ik het echter alleen maar afraden. Baby's moeten zich zelf 'leren' om - alleen in bed - in slaap te vallen en dat kan alleen maar als je je kleintje wakker in bed legt. Als je kleine vervolgens gaat huilen als je hem in bed legt is dat eigenlijk best logisch, het liefst wil hij bij jou - zijn lekker warme mama - blijven. 10 - 15 minuten laten huilen kan echt geen kwaad, hoe erg het je hart ook verscheurt... Na die 10-15 minuten kun je weer naar boven gaan, troost je je kleine even (zonder hem uit bed te halen en zonder het licht aan te doen) en ga je daarna weer weg. Daarna gaat de tijd weer in ... en zo ga je door totdat je zult merken dat het huilen minder (heftig) wordt en je kleine vervolgens uit zichzelf in slaap valt. Wij hebben dit bij alle drie onze kinderen gemerkt en moeten doen. Zeker rond de avond (17.00-19.00 uur) hadden ze alle drie moeite met in bed in slaap vallen, terwijl we ze er niet eens aan hadden laten wennen om op schoot in slaap te vallen! Na lang volhouden zijn het nu voorbeeldige slapers!! We leggen ze op bed, en na een kleine 5 minuten kletsen/zingen vallen ze in slaap. Echt, de tijd die je er nu in steekt loont zich.

 

 

 

Hou vol dus, je bent echt geen slechte ouder als je je kleine even de tijd geeft om zelf de slaap te vatten. Maar blijf wel je moedergevoel volgen! Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je kleine hevig overstuur raakt, maar als moeder hoor je wel of het een "help mama, ik kan niet in slaap komen"-huiltje is of niet.

 

 

 

Succes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ben ik om 15 uur thuis van werken. Stop ik ze rond 16 uur in bed. Gaat Mees huilen. Dan voel ik soms echt wel vraagtekens. Doe ik het voor mijzelf of voor het kind. De moeder in mij zegt dan dat ik het voor het kind doe en als ze binnen 1 minuut slapen weet ik dat ik het goed heb gedaan.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik herken het heel erg, Len was een hele onrustige baby en huilde uuuuuren. Slapen was altijd een hele klus.. als hij al sliep was het een half uur, soms een uur.... hazenslaapjes...

 

 

 

Ik kon het ook niet om hem te laten huilen, maar op een gegeven moment had ik een huilbaby en zodra ik hem eindelijk slapend in bed legde, was hij klaar wakker en weer huilen.. vreselijk als ik er nog aan denk...

 

 

 

Ik heb toen ook de regels van Ria blom gehanteerd. Vaste regelmaat, een kind moet ritme hebben, weten wat er komt, dus strikt, eten, knuffelen, alleen spelen (in de box) slapen, en dat steeds herhalen.

 

 

 

Ook ben ik begonnen met alleen slapen in bed! Niet in de box, niet (thuis ) in de wagen. (als je gaat wandelen kun je dit moeilijk voorkomen).

 

 

 

 

 

Het laten huuilen vond ik heel moeilijk........

 

Een tip.. zoek afleiding, ga bijvoorbeeld de afwas doen ofzo.. kijk vooral niet op de klok..

 

Geef je zelf een limiet, bijvoorbeeld een kwartier huilen en dan is het me teveel..

 

 

 

Mij zeiden ze toen, een half uur huilen is echt niet te lang, een kind huilt vaak om emoties kwijt te raken, ze kunnen immers niets vertellen..

 

Huilt het na een half uur nog, ga er dan even heen, stel gerust (in bed laten liggen) en ga weer.

 

 

 

Ik wachte nooit een half uur, vond ik te lang, maar een kwartier wel.

 

Dan pakte ik hem soms ook even, kalmeerde hem, en terug in bed.

 

Op een gegeven moment hoor je ook het verschil tussen huilen om in slaap te komen, en hysterisch.. ik liet hem niet over zijn toeren huilen, want dan viel hij toch niet in slaap. Dan pakte ik hem op, even tutten, en na 10 min. weer proberen......

 

 

 

Len heeft heel lang gehuild met naar bed gaan, maar het werd wel (al snel) steeeds korter.

 

In het begin ging het van uren, naar een half uur, 20 min. kwartier enz... tot op het laatst 2 minuutjes.. maar hij móest altijd even huilen..

 

 

 

Ik raad dus ook aan... even doorbijten....... anders houd het heeel lang aan.... en je raakt op... moe...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt allemaal voor jullie uitgebreide reacties! Daar heb ik zeker wat aan.

 

 

 

Ik had er ook veel eerder mee moeten beginnen, maar ik moet zeggen dat ik pas met in bed stoppen ben begonnen toen ik er zelf echt last van begon te krijgen.

 

 

 

Haha, nu weer tijdens het tikken van dit mailtje. We zijn vandaag wezen zwemmen en hij is uit moeheid met de fles bij mij op schoot in slaap gevallen om half 7. Ik heb hem in bed gelegd en hij is nu wakker geworden en keihard aan het gillen.

 

 

 

Met jullie adviezen in mijn achterhoofd ga ik hem even troosten en laat ik hem liggen en 10 minuten huilen. Zal later wel posten hoe het is verlopen.

 

 

 

Sinds een paar nachten slaapt hij trouwens wel redelijk goed door, omgeveer van 8 uur 's avonds tot half 7 's ochtends. Dit heeft hij ook wel nodig, want overdag slaapt hij maar een paar hazenslaapjes.

Link naar reactie
Delen op andere sites

bij ons het zelfde! wat een goed topic zeg. eindelijk lees ik wat wij precies hetzelfde hebben.

 

Julian ligt nu heerlijk in de box, hij slaapt ook echt hazenslaapjes maar in de nacht eigenlijk geen probleem. mijn partner geeft de fles om 23.00u en en komt hij ongeveer weer tegen 5 uur. dan doe ik meestal de fles want mijn vriend die moet om 6 uur weer uit bed om te werken. als hij nog niet slaapt na de fles leg ik hem terug in bed en als hij huilt laten we hem gewoon huilen, tenzij hij te erg gilt, dat hij buikkrampjes heeft.

 

 

 

soms is hij na een uur weer wakker en dan gaat hij lekker bij mama nog even liggen. vind ie heerlijk. en als het weer voedingstijd is, gaan we naar beneden lekker in bad en dan weer de fles. meestal is hij dan wat langer wakker. dus ga ik nog even lekker kroelen met hem op de bank. soms valt hij in slaap en dan leg ik hem in de box, in een deken.

 

 

 

wel doen we hem een slaapzak aan als hij op zijn eigen bed gaat, want hij schopt zich al onder de dekens weg en dat is nogal koud. brrrrr.

 

 

 

maar over het algemeen laten hem dus gewoon even huilen, en wordt het te gek dan gaan we er natuurlijk heen. want tja hij kan nog niet praten he.(helaas)

 

 

 

in het begin moet ik wel zeggen, ik kon hem niet laten huilen en dat ging echt ten kosten van mijn eigen slaap, en humeur!

 

 

 

we hebben sinds gister andere voeding,omneo van nutrilon. tegen buikkrampjes, en licht spugen en moeilijke ontlasting. en tot nu toe zijn we er tevreden over. hij heeft al 2 dikke poepluiers gehad.

 

 

 

we genieten meer nu we hem gewoon even laten huilen en hij geniet zelf ook meer.(niet meer vermoeid)

 

 

 

suc6 met het laten huilen!

 

 

 

liefs

 

Desiree

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Nooit laten huilen is mijn devies. Ze huilen niet voor niets. Zijn eenzaam, of hongerig, of spierpijn, of buikpijn, of hoofdpijn, of zomaar wat. Maar ja, ook moet je doen wat bij jou past, want alleen dat hou je echt vol.

 

 

 

Sorry, dat ik je misschien weer in de war breng. groet, niki

Link naar reactie
Delen op andere sites

O ja, ik weet dat ze bij het CB anders adviseren. Wij zitten bij een antroposofisch CB, en die adviseert gelukkig niet laten huilen. Maar ja, ik ben van plan ooit nog eens onderzoek te doen naar het laten huilen van babietjes. Ik denk namelijk niet dat de cortisol die van de stress vrijkomt, goed kan zijn voor de hersenen. Onze Charlotte is gewend om bij ons in te slapen en daarna leggen we haar weg. En slaapt ook prima. Het is even een investering, zeg maar geen eigen leven meer, hihi, maar ik kon het echt niet. Misschien zegt dat ook wel wat dat het door je ziel snijdt, zou misschien een teken kunnen zijn dat het niet de bedoeling is om ze te laten huilen.

 

Maar zoals gezegd, vooral doen wat bij jou past. Onze aanpak is in Nederland zeker niet veel voorkomend, in andere landen echter weer wel. Daar slapen de babietjes meestal gewoon op de moeder overdag en in de nacht slaapt iedereen bij elkaar. Afijn, doe wat goed voelt. groetjes, niki

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 7 maanden later...

Wij laten onze kinderen ook niet onnodig huilen. Ria Blom is idd. een goed boek om te lezen maar eigenlijk heb ik nooit een boek gelezen over hoe en wat met slapen. Mijn eigen gevoel gevolgd. En een klokje er bij gezet om toch een beetje in de gaten te houden hoelang onze kinderen huilden. Ze slapen ook gewoon bij ons in bed als het nodig is. Idd. in andere culteren is het gewoon barbaars als je je kind niet helpt als het om je roept lees huilt. Soms huilen ze ook om spanning kwijt te kunnen/ontladen dan is huilen wel even lekker. Je leert je kind ook wel in zijn huiltjes kennen is mijn ervaring. (Maar goed nu ben ik ook wel erg sensitief en heldervoelend/wetend dus daar doe ik dan nu mijn voordeel mee.)Succes! Joy1

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 maanden later...

Wat een goed topic, wsch is het voor alle startende ouders een vraagteken hoe je moet reageren, ik ben daar ook heel onzeker over geweest. Heb het in het begin ook geprobeerd: laten huilen. Maar ik heb gemerkt dat als m'n dochtertje huilt in bed, dat ik dan meestal te laat was met haar in bed leggen en dat ze overprikkeld was. Dan ging ik in het donker bij haar zitten met mijn hand op haar ruggetje of borst en meestal werd ze dan rustiger (mijn vriend kan dat nog beter). Als ik haar liet huilen ging het snel over tot hysterisch huilen en bleek dat ze of honger, of dorst, een vieze luier of pijn had, of gewoon behoefte aan een knuffel. Daar wil ik dan echt wel graag wat aan doen.

Ik heb een prachtig boek over huilen en baby's gelezen: de taal van huilen: positief omgaan met huilen en boosheid van baby's en kinderen tot 8 jaar' van Aletha Solter. Een kindje heeft maar één manier om te laten weten dat er iets niet goed is, en dat is huilen. Daarom ga ik ook altijd even kijken.

Als je ze laat huilen, slapen ze natuurlijk na een tijdje wel in. Maar inmiddels hebben ze wel geleerd dat om hulp vragen niet helpt....

 

Is idd heel anders dan het cb voorschrijft. Maar ik denk, de natuur heeft het niet voor niets zo geregeld: Als je baby huilt heeft elke moeder als eerste de behoefte op te pakken en te troosten. En ik kan gewoon niet geloven dat de natuur het zo verkeerd in elkaar heeft gezet!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Goed om te lezen dat er meer mee worstelen.

Ik vraag me wel af wanneer jullie begonnen zijn met het aanbrengen van regelmaat en het laten huilen. Meteen vanaf het begin.

 

onze dochter is nu 3 weken en ik vind het gevoelsmatig zo jong... van de andere kant, misschien kun je niet vroeg genoeg beginnen.

 

op zich slaapt ze goed, overdag vaak in de reiswieg en 's avonds gewoon in bed. Ook s nachts is ze 1 x wakker voor voeding en slaapt dan 3 a 4 uur aan een stuk door tot de volgende voeding.

 

In de na-middag en avond is het lastiger, dan is ze zichtbaar moe, valt zelfs wel in slaap, maar is ook makkelijk na een 5 tot 10 minuten weer wakker, en opnieuw inslapen wil dan niet. Gisteren duurde dat al met al6 uren, waarbij ze uiteindelijk bij de laatste voeding op mijn arm in slaap is gevallen.

 

Wat zouden jullie doen met een baby van 3 weken oud?

 

Groet

Lisette

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Lisette, moeilijk he, uitvinden hoe je het t best met je beebje kunt regelen. Ik heb er ook heel wat mee geworsteld. Uiteindelijk besloten dat ik niet ben van 'laten huilen'. Niet dat ik dan van alles met haar ging doen, maar wel lekker dicht bij me houden in de draagzak, of op mijn borst in slaap laten vallen (of bij m'n partner haha). Zo'n kleine mups is toch maar ineens in de wereld gekomen, alles is nieuw en spannend. Zelfs wat ze allemaal voelt in haar lichaampje is helemaal nieuw. Geen wonder dat ze dan moe worden en huilen. En het enige vertrouwde in de buurt ben jij, jouw hartslag (of inmiddels ook je partner). Dat vertrouwen wilde ik haar dan ook graag geven.

 

Het namiddag verhaal klinkt mij heel bekend. Schijnt vaker voor te komen: je kleintje is dan toch extra moe van een hele dag vol indrukken.

Ik had een schuine draagzak die om één schouder kon. Daarin droegen ik of mijn partner haar vaak bij ons. Lag ze lekker warm en beschut als een banaantje in, en toch dicht bij je hart. Soms lag ze dan een beetje rustig te kijken, soms sliep ze snel. Helpt ook tegen krampjes.

Jammer genoeg lukt t me niet om er een foto van te uploaden :-(. In zo'n schuine draagzak kan je beebje vanaf de geboorte. Ideaal: handen vrij, dus jij kunt vanalles doen ondertussen.

 

Rust en regelmaat zijn we zo snel mogelijk mee begonnen op deze manier: een vaste volgorde aanhouden van slapen, eten, spelen en weer slapen. Niet door haar in een ritme te dwingen. Wordt (gelukkig) ook meestal niet meer aangeraden door het cb.

Heel veel succes hoor!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Yola,

 

Dank voor je reactie.

Ik heb inderdaad ook zo'n draagzak. Nog niet gebruikt want ze is nog heel iets te klein (baby moet zo'n 3,5 kg wegen)

 

Wij houden hier ook slapen, eten, spelen, slapen aan. Alleen is het slapen, vooral na het spelen/knuffelen het moeilijkst. Je ziet aan haar dat ze heel moet is, maar het duurt soms uren voordat ze de slaap echt vat.

En dat is dan dus huilen, of mamma aan de wieg. Nu wil ik dat met alle liefde, maar gisteren heb ik in totaal zo'n 6 uur aan de wieg gezeten. Dat kan toch niet?

 

Nog een vraagje: hoe lang trok jij uit voor elk onderdeel? Eten is hier bijvoorbeeld een uur (inclusief verschonen), spelen ongeveer 3 kwartier, en slapen (als het dan zover is) meestal 3 tot 4 uur aaneengesloten.

Als het lang duurt voordat ze slaapt moet ik dus of de voeding opschuiven, of de slaap verkorten.

Ken je dat?

 

Lisette

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Lisette, ja, ik ken dat hoor. Slaap verkorten heb ik eigenlijk nooit gedaan. Als ze dan eenmaal slaapt, dan lekker laten gaan! Alleen als je denkt dat het echt te lang duurt en dat ze te lang zonder eten doet. Maar ik ga er vanuit dat een beebje, tenzij het ziek of verzwakt is, heel goed zelf kan aangeven wat hij/zij wil, en dus wakker wordt als hij/zij honger heeft. Tja, het ritme verschuift dan wel een beetje, maar meestal kwam het dan vanzelf weer in het ritme terecht.

Zou het misschien kunnen dat het gedeelte eten-verschonen al lang genoeg voor haar duurt, en dat ze al eerder aan slaap toe is dan jij denkt? Ik had iig in het begin niet snel genoeg in de gaten dat ze eigenlijk al moe/overprikkeld was. Legde haar te moe in bed en in slaap komen is dan heel moeilijk. We hebben toen het knuffelen/spelen ingekort en haar eerder op bed gelegd. Leek te helpen, maar huilen was nog steeds soms een probleem hoor! Je weet het soms gewoon niet. Mijn vriend is ook wel eens met haar in bed gaan liggen om 18.00 u of zo, en haar op zijn borst in slaap laten vallen, haha!

Van die draagzak had ik eigenlijk nog nooit gehoord dat ze daarvoor een bepaald gewicht moeten hebben. Ik dacht dat t vanaf de geboorte al kan! Tenminste dat las ik op de website van onze draagzak (premaxx). Ik zou het toch eens navragen bij het cb oid. Of misschien kijken of je een andere kunt vinden (bv zo'n doek) die je wel meteen kunt gebruiken. Dat hebben we echt als ideaal ervaren. Je kunt dan gewoon zelf eten, lezen, tvkijken of iets anders, en die kleine voelt zich lekker geborgen en dichtbij je.

 

Ik weet nog wel dat het bij ons ook soms en hele toestand was, je weet soms gewoon niet meer wat je moet doen. Daar kun je best wanhopig van worden. Denk dus ook aan jezelf! Succes hoor!

Link naar reactie
Delen op andere sites

He Lizette,

 

Een baby van 3 weken kan meestal nog niet 1 uur en drie kwartier wakker zijn, misschien gaat het daar bij jullie een beetje fout soms en is Jildau uiteindelijk te moe om goed in slaap te vallen. Zie ook hier: http://www.inbakeren.nl/slaappatroon.htm Precies wat Yola zegt dus.

 

Ik vond dat sowieso wel een informatieve site, heb ook het boekje van Ria Blom gelezen. Ik doe niet aan laten huilen, maar de tips over regelmaat enzo vond ik wel heel nuttig. Wat ik echt een openbaring vond, is dat baby's soms gewoon met rust gelaten willen worden. Milou heeft dat (en had dat al vanaf de geboorte) heel sterk, niet de hele tijd knuffelen, gewoon op zichzelf zijn.

 

Wat ook kan helpen, is de kleine altijd in het bedje te slapen leggen. Ik vond dat eerst niet zo leuk, want ze was best veel "weg", maar het heeft haar wel goed gedaan. Het was duidelijk voor haar en ook rustiger denk ik. Hier ben ik na een week of 2 mee begonnen.

Oh, en je leest overal dat de baby overdag best in een lichte ruimte mag slapen zodat ze dag en nacht leren, nou, Milou sliep al snel goed door, wist dus wanneer het nacht was en toen heb ik het voor haar overdag ook redelijk donker gemaakt. Dan slaap je toch ook veel lekkerder dan als het hartstikke licht is.

 

Er is nu nog geen supervast schema voor haar qua tijden. Het is net hoe lang ze slaapt, ik maak haar nooit wakker (tenzij ze naar het KDV moet).

 

Succes met het uitvinden van de gebruiksaanwijzig van je kindje. Komt echt wel goed! Doe wat goedvoelt.

 

Groetjes,

Annelies

 

PS: ik heb een draagdoek en dat is echt superfijn en kunnen de baby's meteen al in. Wel in de rechtop houding, nooit liggend (als een wiegje). Bij draagzakken moet je opletten dat ze wel ergonomisch verantwoord zijn, dat schijnen niet alle zakken die op de markt zijn, te zijn. Ze moeten er in kikkerzit inzitten, de knietjes hoger dan de billen. En nooit met het gezicht van je af.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Annelies en Yola, bedankt voor jullie tips.

Ik ga er zeker mee aan de slag. Ben vandaag inderdaad al begonnen met het inkorten van de waaktijd, ik kreeg al de indruk dat dat te lang was, waardoor ze 's avonds te moe is om te slapen.

 

Vandaag hou ik me aan een strakker ritme en hou me ook aan de voedtijden ook al maak ik haar wakker. Kijken of dat helt. Vandaag tot nu toe voorbeeldig :-)

(maar niet te vroeg gejuicht weet ik ondertussen)

 

Groet

Lisette

Link naar reactie
Delen op andere sites

hoi hoi,

 

Ik laat Noa niet huilen, ik ben van mening dat als ze huilt er iets is van dan ook honger, krampjes, even een knuffel willen, boertje!

 

Wij leggen Noa op bed als ze in de oogjes gaat wrijven, gaat geeuwen of als ze gaat huilen als ze klaar is met spelen na haar fles.

En het werkt Noa slaapt goed, ze slaapt snel in en ze slaapt best veel en ze slaapt snacht door van 2100 tot 6.00.

 

Het ritme is dan ook een schone luier, flesje drinken, spelen, slapen

 

Ik maak Noa ook niet wakker als ze slaapt tenzij het echt te lang duurt overdag (langer dan 5 uur) en als we naar het KDV gaan.

Je verstoort dan het slaap en waakritme!

Noa drinkt +/_ om de 4 uur

 

Gisterenavond had Noa even een huilmomentje en wilde ook niet drinken (was etenstijd), ben rustig met haar op bed gaan zitten en haar rustig getroost.

toen heeft ze gdronken en was het goed!

heb haar toen op bedje gelegd en is ze gaan slapen

 

Rust is ook heel belangrijk!!!

 

 

interressant topic!

 

succes allemaal

 

Liefs Claudia

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hé lisette, volhouden hoor! Je moet je kleintje ook ff leren kennen en leren haar signalen interpreteren. En zij moet de wereld en haar lijfje leren kennen. Probeer je maar eens voor te stellen dat je ineens vanuit je veilige dromerige warme zachte omgeving met geruststellend geruis en gedempt geluid en licht in een helle wereld wordt geslingerd met felle lichten en schelle geluiden. Een wereld waar je helemaal niets van herkent, behalve misschien t geluid en de geur van je mam en pap... Je moet ook ineens vanalles doen: eten, verteren, boeren, ademen, kijken... en je kunt nergens invloed op uitoefenen. Toen ik me dat had voorgesteld, was ik eigenlijk wel genezen van het idee 'laten huilen'. Maar wel overtuigd van zo veel mogelijk een voorspelbare omgeving en ritme creeren voor de kleine mups, zodat ze steeds meer dingen gaat herkennen en zich daar veilig en fijn bij voelt.

.....En dan heb je t eindelijk te pakken, heeft ze weer een regeldag of komen haar tandjes door, haha, t blijft gewoon proberen. hahahah...

 

@ Claudia: klinkt goed bij jullie!

Link naar reactie
Delen op andere sites

citaat:Ik laat Noa niet huilen, ik ben van mening dat als ze huilt er iets is van dan ook honger, krampjes, even een knuffel willen, boertje!(claudiaatje)

 

misschien heb je gelijk maar ik denk ook, ze kunnen ook wel eens niet in slaap komen of ze verwerken wat ze hebben meegemaakt die dag, of middag. je kunt ze gerust even laten huilen, je weet als moeder, tenmiste ik wel, wanneer er echt iets aan de hand is. Julian huilt wel eens maar dan lukt het niet om in slaap te komen of hij wil zijn zin doordrijven.. maar hij huilt ook wel eens anders, een pijn huiltje noemen mijn man en ik dat. we weten dus wel wanneer er echt iets aan de hand is.

En als ze ouder worden ongeveer bij de 8 maand kunnen ze al begrijpen dat als ze huilen mama of papa komt, dus dat is dan heel zwaar als je er constant bij zit. we laten Julian ook wel alleen lekker spelen in de box, sommige ouders zitten constant bij hun kind op de lip, ik laat julian zelf het huis verkennen op een afstandje, natuurlijk spelen we ook vaak samen en zingen we liedjes en dansen we door de kamer maar goed wat ik hiermee wil zeggen is dat je best je kindje even alleen kan laten huilen en het verwerken van dingen. Je wilt zelf toch ook wel eens met rust gelaten worden? Het is heus niet slecht en Julian slaapt nu erg goed in, en hij huilt echt nooit meer om aandacht! dus we zijn erg blij dat we dit hebben gedaan. maar goed iedereen zijn eigen keus natuurlijk, maar ik zou zeggen gewoon even laten huilen...

 

liefs en suc6

Desiree

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden