wat wil je WEL horen?

[pleun79]

dat vraag ik me wel eens af

 

Het lijkt me vreselijk om een kindje te verliezen.

 

of het nou 4 weken is of 4 maanden in je buik zit of net geboren is

 

en helaas zijn er hier genoeg dames die dit verdriet kennen.

 

Ik lees hier dan veel frustraties over de opmerkingen van mensen om hen heen zoals: het is mss beter zo ,of jullie zijn nog jong .

 

Op zich begrijp ik die frustratie heel erg goed, maar aan de andere kant, weet ik ook nooit zo goed wat te zeggen als ik zoiets hoor.

 

Vaak wordt je met het nieuws verrast en moet je snel wat zeggen

 

Niemand wil bewust kwetsends zijn maar men probeerd dan opbeurend te antwoorden wat dan leid tot dit soort uitspraken

 

Dus ik zou graag willen weten wat je dan wel zou willen horen.

 

Wat zijn dingen die je wel gesteund hadden

 

welke woorden je wel geholpen zouden hebben

[pleun79]

dit vraag ik niet om iemand voor het hoofd te stoten

 

maar meer omdat ik dan weet hoe ik kan reageren als ik nog eens voor zoiets kom te staan

 

ik wil dan echt troost bieden en geen frustratie geven

[Laika]

Sja, wat bij mij het prettigste overkwam was dat mensen gewoon aangaven het heel erg voor me te vinden, en meer niet. Geen tips, geen opbeurende woorden, nee gewoon aangeven dat ze het echt klote vonden. Niemand kan in je hoofd kijken, niemand kan het verdriet voelen dat jij voelt, dus medeleven is het beste wat mij iemand kon geven op zulke momenten.

[Balu01]

Ik ben het helemaal met Laika eens. Dat iemand zegt dat ze het erg vinden dat is al troostend genoeg.

 

 

 

Liefs,

 

Nathalie

[Medusa]

Wat volgens mij een "goed " antwoord is, eigenlijk op elke vervelende situatie.

 

Dat je letterlijk zegt, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar ik vind het heel erg voor je.

 

Meestal heb je ook niet de goede woorden of grote kans dat het onbedoeld verkeerd valt.

[Guest sidney]

Een aanraking, een betekenende blik in je ogen waaruit te lezen valt dat je meeleeft.

 

 

 

Als je niet weet wat je moet zeggen, dan geef je dat aan. Bijv. "Er zijn geen woorden voor en ik weet niet wat ik moet zeggen, maar ik ben er wel voor je" zoiets bijv.

 

 

 

Of je stuurt een kaartje. Dat is ook erg fijn om te krijgen. Zelf heb ik alle kaartjes in een plakboek gedaan en zo af en toe kijk ik daar in en koester nog steeds alle lieve woordjes.

 

 

 

Het ergste vond ik het doodzwijgen; doen alsof er niets gebeurd was.

[Nine]

Hi Pleun,

 

 

 

Het verschilt denk ik ook wel per persoon, ik had zelf behoefte aan heel veel contact, 4 weken terug, tijdens en na mijn miskraam. Heb dus veel met familie en vrienden gepraat, die lustig met mij mee vloekten.

 

Dat deed me zo goed!!

 

Ook nu ik weer aan het werk ben, komen er vaak collega's naar me toe, er lagen kaartjes op mijn bureau, met troostende woorden, heel simpel, zoals "sterkte", "ik brand een kaarsje voor je".

 

 

 

Aan de andere kant kan een opmerking zomaar verkeerd vallen, dat hangt dan van je gesteldheid van dat moment af....

 

 

 

Liefs, Nine

[Sylvino]

Ligt er ook maar net aan wat voor stemming je hebt. Toen een kennis van mij een mk kreeg heb ik gezegd dat ik niet goed wist wat te zeggen en dat me dat heel erg lijkt.

 

Toen ik zelf in de situatie zat was ik nogal teruggetrokken en niet veel mensen gezien, scheelt ook.

 

 

 

Wat ik erg vond was toen mijn schoonmoeder langskwam toen ik 1 dag thuis was uit het zkh. Ik had code ??? en mocht geen bezoek ontvangen. Natuurlijk in beknopte vorm verteld hoe of wat en toen zei ze: en nu wil ik graag vertellen hoe ik het heb ervaren want ik heb ook verdriet.

 

 

 

Nou ja, daar zat ik dus echt niet op de wachten, kan er nog steeds boos om worden.

[Sandy01]

Wat ik het prettigste vond na het overlijden van Maaike was als mensen gewoon naar mij toekwamen en vroegen hoe het met mij (ons) ging. Natuurlijk wisten ze wel dat het k.. ging, maar ik had het liever zo, als dat mensen me wel zagen en dan gauw wegkeken of een winkel binnen liepen. Want dat is negeren en dat steekt het meest. Ik zei al gauw van je merkt wel of ik zin heb om er over te praten en ik hoef er niet altijd over te praten, want er zijn nog andere dingen / mensen op de wereld (zoals mijn nu 5-jarige zoon).

 

 

 

En als je het echt niet aandurft of echt niet weet, is een kaartje met daarop "sterkte" of "we denken aan jullie" ook goed. Laat degene maar weten dat je aan ze denkt. Om helemaal niets van je te laten horen is cru, vooral als je degene "goed" kent.

 

 

 

Sandy

[Snoeske]

Het feit alleen al dat mensen niet met een boog om je heen lopen maar gewoon oprechte interesse hebben in je verdriet, al weten anderen ook niet altijd wat ze moeten zeggen, heeft mij heel goed gedaan.

 

Ik had trouwens ook liever dat mensen zeiden: "gaat het een beetje?" ipv "hoe gaat het?" Dat vond ik zo'n vervelende vraag, hoe goed bedoeld ook. Het gaat immers niet "goed" met je als je zo'n verlies meemaakt. Het verschilt echt per dag. Juist als je denkt dat je alles weer een beetje op de rit hebt, zijn er zomaar ineens weer van die dagen dat je er weer compleet door beheerst wordt.

 

Het blijft lastig voor je omgeving om op zulke ingrijpende dingen een passend iets te zeggen. Heeft ook te maken met dat de een zich beter in een ander kan verplaatsen dan de ander.

 

 

 

Snoeske

[Renee]

Ik heb 5 mikskramen moeten verwerken. Ieder woord is eigenlijk teveel. Ik ben het met de bovenstaande schrijfsters eens.... Zeg gewoon dat je niet weet wat je moet zeggen en meer niet en/of geef een dikke knuffel/aanraking. Zwijg het niet dood en ontloop die persoon niet. Het ergste vond ik dat men mij niet vertelde dat ze zwanger waren om mij niet te kwetsen... Vast en zeker goed bedoeld maar dit komt nog harder aan. Alsof je niet blij kan zijn voor een ander!!?? En alsof je niet meer meetelt. Vreselijk!!

 

 

 

Liefs

[amber]

Wat ik heel veel te horen heb gekregen is dat ik in ieder geval nu wist dat het mogelijk was om zwanger te worden. Alleen maar goed bedoeld natuurlijk, hoor! Maar wat mij eigenlijk het beste deed waren niet de opbeurende woorden, maar het medeleven. Dat ze door hadden hoe rot je je op dat moment voelde.

[pleun79]

thanks lady's

 

 

 

ik heb het geloof ik wel redelijk gedaan als iemand me zulk nieuws vertelde

 

mijn antwoord was idd vaak wat kut voor je en ik weet verder niet veel te zeggen op zulk nieuws

 

en ik heb wel altijd een kaartje gestuurd met ik denk aan je

 

oid

 

 

 

was een beetje bang geworden dat ik iemand onbewust pijn gedaan zou hebben in het verleden

 

wat stieken hoor je het best heel vaak om je heen

 

en ik zou het echt rot gevonden hebben als ik iemand die het al zo moeilijk heeft op zo'n moment

 

nog meer verdriet te doen

[Nine]

Pleun, jij bent echt een lieverd! Kan me niet voorstellen dat jij iets "verkeerd" zou zeggen of doen in een dergelijke situatie. Jij doet het van nature goed.

 

 

 

X Nine

[Lisette]

Hoi Pleun,

 

 

 

Wat ontzettend gaaf dat je dat vraagt. Qua antwoord ben ik het helemaal eens met wat hierboven allemaal staat. Nog een tip: vergeet de mannen hierin niet. Mijn man vond het in het begin wel eens klote dat ze aan hem vroegen hoe het met mij ging....en hem daarin een beetje leken te vergeten.

 

 

 

Groet

 

Lisette

[coni]

Hoi, ik heb veel dingen persoonlijk ervaren ... ik wil ze eigenlijk wel allemaal zo kort mogelijk zeggen als het mag .... inderdaad de cliché antwoorden van je bent nog jong en je hebt al een kind ...

 

Er is een keer geweest dat mijn zusje en ik op 1 dag na elkaar een miskraam hebben gehad zij had 1 kindje op dat moment en ik had er op dat moment 4 .... van de familie kreeg ik te horen dat het voor mij niet zo erg was omdat ik toch al 4 kinderen had, die opmerking deed mij toen al verschrikkelijk veel pijn alsof mijn verdriet minder was dan dat van haar ....

 

 

 

Op 20 mei 2008 is Nikkie* geboren ... wij hebben de zwangerschap afgebroken omdat tijdens de 20 weken echo bleek dat zij geen niertjes en geen blaasje had en dat is een afwijking die niet met het leven verenigbaar is en om haar en ons verder lijden te besparen hebben wij de zwangerschap afgebroken ...

 

toen ik dit aan mijn zusje vertelde zat zij net in een relatie crisis en was haar opmerking naar mij: JIJ KAN JE KINDJE MAAR 1X VERLIEZEN ... IK MIJN VRIENDJE WEL 5X ..... nou meiden toen brak ik echt ... hoe kan iemand zoiets doms zeggen .... ook de opmerkingen en vragen van ... heb je het al een plekje gegeven of heb je het al verwerkt .... dames dit klopt ook niet ... het overlijden van je kindje of het krijgen van een miskraam kan je geen plekje geven .... nee een meubelstuk geef je een plekje maar je kindje niet ... ook verwerk je de dood van je kindje of het krijgen van een miskraam niet .... rouw verwerk je niet .... rouw moet je leren dragen want je draagt het je hele leven met je mee ....

 

 

 

Ik begrijp ook best wel dat de mensen het goed bedoelen .... maar sommige opmerkingen zijn echt kwetsend ... voor de buitenwereld stelt een miskraam vaak niet veel voor maar voor ons was het toch ons kindje in wording wat op komst was en wij hadden al toekomst plannen en dat wordt je zo in één keer ontnomen ... en dat doet pijn dat doet heel pijn ... en of het dan je 1e, 2e, 3e of 4e miskraam is dat maakt helemaal niets uit .... het verdriet blijft even erg ....

 

 

 

Momenteel heb ik een miskraam .... mijn 7e .... maar ik moet wel zeggen dat mijn ervaring met Nikkie* ik deze miskraam veel makkelijker kan accepteren .... de natuur heeft ingegrepen en gelukkig hoeven wij dat deze keer niet zelf te doen ... dat houdt niet in dat ik geen verdriet heb van deze miskraam want dat heb ik zeer zeker wel .... als ik voor maandag niet begin te vloeien wordt ik maandag gecuretteerd en dat wil ik ook graag begin ik wel eerder te vloeien dan wordt ik eerder geholpen ... tis even afwachten,

 

 

 

gr. Nicole

[pleun79]

oef nicole

 

 

 

wat heb jij/jullie al veel verdiet op je bord gekregen

 

wat knap hoor dat je iedere keer toch weer opnieuw probeert

 

ik denk dat je mij na al dat verdriet weg zou kunnen brengen

 

ik denk niet dat ik zo sterk ben als dat jullie zijn

 

en ja die opmerking van je zusje is zo krom als een hoepel

 

heb verder niets anders voor je als sterkte en alsnog succes

 

 

 

dikke knuf

[IVFmama]

Je kunt altijd vragen hoe het gaat. Dan merk je aan het antwoord vanzelf of diegene behoefte heeft erover te praten of dat er een antwoord volgt ala; het gaat wel. (want eigenlijk gaat het ws niet op dat moment maar geen zin om te praten)

 

Na het overlijden van onze dochter had ik het meeste aan een goede vriendin die wilde luisteren. Niet eens praten, maar luisteren. Uiteindelijk eindigde dat vaak in samen huilen maar verrot wat kan dat soms opluchten!

 

De rest is allemaal afhankelijk van je humeur op dat moment, hoe je bent opgestaan (welk been uit bed etc ;)) maar wat een mens erg goed kan doen; een kaartje met daarin bv (afhankelijk ook van hoe goed je iemand kent) je telefoonnummer erin en dan hoef je er alleen bij te zetten dat er altijd gebeld kan en mag worden.

 

Alleen al het feit dat je er zo over nadenkt betekend al dat je ws niet zomaar iets eruit floept. En bij heel goeie vrienden mag er ook best wel eens iets uitfloepen want niet iedere opmerking komt hetzelfde over. De mevrouw achter de kassa bv kun je meestal minder van hebben dan van je beste vriendin toch? Bij mijn beste vriendin durf ik bv best te antwoorden dat iets een k*topmerking is dat doe je bij diegene achter de kassa dan weer niet. ;)

[Meiske74]

Hoi Pleun

 

 

 

ik lees je berichtje net pas, ik wil je laten weten dat ik het geweldig lief en eerlijk vind dat je die vraag stelt!

 

 

 

Wat mij goed doet is als mensen gewoon laten blijken dat ze het erg vinden, wat ik het ergste vind is als men doet of er niets gebeurt is. Tuurlijk is het moelijk, wat moet je zeggen, maar iets, als is het maar in de trant van, ik weet niet goed wat te zeggen maar vind het verschrikelijk voor je / jullie , meer hoeft niet. Soms is zelfs een bepaalde blik of gebaar al genoeg....

 

Maar doen of er niets is gebeurd is echt not done!!!

 

 

 

 

 

liefs

 

Babeth

[minoes]

pleun wat lief dat je zo aan anderen denkt ik weet zelf ook nooit de juiste woorden

 

 

 

maar mensen moeten niet zeggen van je kan nu toch zwanger worden en dan is er toch iets niet goed maar je moet wel verder word er dan gezegt dat vind ik zo erg dat weten we zelf ook wel.

 

 

 

dat mensen zeggen k*t man heel veel sterkte en knuffel of een kaartje

 

 

 

ik weet nog dat mijn moeder me een kaart gaf en mijn schoonmoeder zei moet ik dat ook doen, nee tuurlijk niet dat moet uit je hart komen.

 

 

 

liefs jessica