Jump to content

Het kiezen van een kliniek....wat moeilijk


Recommended Posts

Posted

Hallo allemaal,

 

Wij staan voor de keuze nog 1 keer een poging te doen met Ivf, of nu te kiezen voor eiceldonatie. Een hele moeilijke keuze, want dan zal het kindje genetisch niet van mij zijn. Ik lees wel veel dat vrouwen schrijven dat het, omdat je het zelf gedragen en gebaard hebt, volledig van jezelf voelt, kan ik dat zelf nog niet helemaal zo invoelen. Er zijn zo ontzettend veel klinieken waar je voor eiceldonatie kunt kiezen. Wij zullen dan moeten uitwijken naar het buitenland, aangezien we hier in Nl ivm mijn leeftijd niet meer daar voor kunnen kiezen.

 

Het interesseert ons dan ook te weten op welke manier jullie een keuze hebben gemaakt, welke kliniek jullie uiteindelijk gekozen hebben en waarom. Ik lees veel verhalen over Spanje. Terwijl ook Tsjechië, Rusland of bijv Engeland een optie kan zijn? Hoe wordt er in het buitenland een match gemaakt? Hoe komen ze aan doneuses? Het lijkt ons bijna niet mogelijk voor zoveel vrouwen die eiceldonatie willen, alleen maar met studentes te werken. Zijn het enkel Spaanse studentes of is het waar dat ze arme vrouwen uit Oostbloklanden, of zigeuners ronselen (dit hebben we nl op een site gelezen). Welke klinieken zijn echt betrouwbaar en gaat het niet om het geld? Er is in Spanje zelf alleen al zoveel verschil in het kostenplaatje. We hebben wel een lichte voorkeur voor Spanje, meer omdat het gevoelsmatig ons het idee geeft dat het daar West-Europees standaards aanhoudt. Misschien wel een totaal verkeerd beeld van ons hoor.

 

Ook zouden wij willen weten hoe jullie omgaan met het feit dat de donor in het buitenland anoniem is (wij zouden het daarom ook niet in Nl willen doen, aangezien de donor hier niet anoniem is). Gaan jullie het jullie kindje ook vertellen en wanneer doe je dat? Heeft iemand ook informatie over hoe een kindje dat afkomstig is van een gedoneerde eicel, met dit gegeven omgaat?

 

Ik vraag veel, maar wij staan volledig aan het begin van dit traject en willen dan ook zoveel mogelijk informatie vergaren.

Heel erg bedankt voor jullie informatie en heel veel succes met jullie poginge(en).

 

Liefs

Hope2010

Posted

Hoi Hope 2010.

Ja het is heel moelijk, ook wij zijn hierover aan het nadenken, tenminste mn hubbie, ik heb mn keuze al gemaakt.

Nu is het alleen nog waar?

Spanje lijkt me een goede optie maar dat komt meer omdat wij in Duitsland gelopen hebben, daar ECD niet mag maar zij werken wel samen met een kliniek in Spanje.

Dus in Duitsland heb je intake gesprek en alle noodzakelijke onderzoeken en in Spanje alleen de tp.

Ik heb ook verder rondgekeken, Rusland, St Petersburg avapeter.com, lijkt me allemaal prima en Tjechie- pregdesire.com

Alle procedures zijn vergelijkbaar vind ik. Veel Duitsers wijken uit naar Tjechie dus slecht zal het absoluut niet zijn.

Tja, en alles draait om geld in het leven dus ook in dat soort klinieken.

De donoren doen het natuurlijk niet voor de lol, dat snap ik nog wel, heel veel geld krijgen ze er volgens mij ook niet voor hoor maar er wordt wel voor betaald.

Wij zouden ook in ieder geval voor anonieme donatie gaan. Geen 3e partij die over je schouder meekijkt vind ik wat prettiger.

Bij anonieme donatie zal het kind niet weten wie de donor is, wat betreft is het alrijd afwachten hoe het kind hierop reageert.

De 1 zal het misschien niet prettig vinden en de ander zal het niet boeien.

uit onderzoek is gebleken dat bij de meeste kinderen met een bekende donor het vaak bij een eenmalige ontmoeting blijft met de donor en dat het kind

verder geen behoefte heeft aan verder contact. Maar ja iedereen reageert anders natuurlijk.

Wij zouden het kind het wel vertellen denk ik, eerlijkheid vind ik wel een ding. Er zijn boekjes op de markt waarbij je het kind al op jonge leeftijd en op een speelse manier kan

vertellen hoe hij/zij ontstaan is zeg maar.

Meid succes en welkom op het gezelligste IVF forum van Nederland ;)

Posted

Hallo Hope,

 

Heel veel succes op jullie weg naar ecd. Ik hoop voor je dat je hier de info krijgt die je hoopt te vinden. Ik weet dat Freya ook veel info heeft over ecd. Wie weet kun je daar ook eea opvragen.

 

Succes

Manouk

Posted

Hallo Hope,

 

Ik ben net moeder geworden van een prachtige dochter via eiceldonatie..en ik kan je vertellen...ja het voelt alsof het van jezelf is.. want dat is ook zo..ze is in mij gegroeid, mijn bloed stroomt door haar.. alleen genetisch is ze niet van mij.

Ze is mijn alles en ik ben dolgelukkig met haar.. maar ja.. dat het via ecd gebeurd is, is iets wat altijd in mijn hoofd blijft rondspoken!

Wat ik met name lastig vind, is bv de kraambezoeken, waarbij ze zeggen dat ze of op mij lijkt of op geen van beiden.. dan weet ik niet wat ik moet zeggen. Dat komt ook omdat we bijna niemand van de ecd verteld hebben. En dan kan ik niet ja zeggen... terwijl ik weet dat ze niet op mij kan lijken.

Ik ben superblij dat we deze keuze gemaakt hebben, maar het is niet altijd makkelijk.. psychologisch stelde ik mezelf wel heel veel vragen, ben ik wel etisch verantwoord bezig, ik wil het wel, maar wil het kind het wel, mag ik zo egoistisch bezig zijn, zou het kind evt later boos op me kunnen worden om de keuzes die ik gemaakt heb!?!?. En nog spookt het vaak in mijn hoofd..maar grotendeels ben ik intens gelukkig, gelukkig met de prachtmeid, die me elke keer weer doet smelten als ze naar me lacht, waarbij ik zoveel liefde voel als ik naar haar kijk terwijl ze ligt te slapen.. en die ik nooit meer wil loslaten.

 

Wij hebben bewust voor NL gekozen, dit met name omdat het NIET anoniem is.. wat inhoudt dat wij natuurlijk niet weten van wie het afkomstig is(Stichting Geertgen).. en dat ook niet te weten zullen komen.. tenzij het kind dat straks zelf wil. Dit vonden wij erg belangrijk. WIj hebben de keuze gemaakt voor ecd, wij willen het haar wel vertellen en wij willen haar het recht niet afnemen om straks zelf de keuze te maken om te weten van wie ze afstamt ja of nee (kan ze opvragen als ze 16 is bij het donorregister, niet eerder..vanaf 12 wel een profiel, maar nog geen namen). Ze kan vragen hebben van... wie stam ik af, op wie lijk ik (ze heeft bijvoorbeeld hel blauwe ogen.. die van mij bruin en mij partner groen), evt zelfs bij medische erfelijke complicaties o.i.d., heb ik genetisch nog broertjes of zusjes!? Allemaal vragen waar wij van vonden dat ze zelf een keuze daarin moest hebben. (ik zou het nl omgekeerd wel willen weten..en wie ben ik dan om dat haar te onthouden, met name omdat wij wel een keuze daarin hadden). Als ze het niet wil weten, dan is dat aan haar...maar als ze het wel wil, dan kan ze ernaar opzoek... anoniem is heel definitief.. dan is er geen keus en zullen vragen nooit beantwoord kunnen worden.. als ik naar programma's zoals spoorloos kijk, dan zie je dat er wel behoeftes en vragen zijn bij veel kinderen, dat is misschien niet helemaal goed te vergelijken met ecd,maar zo voelt het voor mij Maar dat moet iedereen voor zichzelf weten..

 

Wij hebben ons ook op Spanje georienteerd. Daar hadden wel al afspraken staan bij Eugin..een fijne kliniek. (welke we geanuleerd hebben omdat we in nl verder gingen). Ja het zijn in spanje grotendeels studenten, die dit doen als bijbaantje, ze krijgen tussen de 600-900 euro per donatie. Nou is het ook zo, dat men er daar heel makkelijk over denkt..over donoren in het algemeen! Spanje is 1 van de weinige landen waar bijna geen donortekorten zijn.

ECD donor zijn is daar dus niet erg raar. Het is allemaal op vrijwillige basis. Gevoelsmatig hadden wij minder met het oostblok, maar dat is puur gevoelsmatig.

 

Wanneer wij het gaan vertellen... dat weet ik niet...lastig! Dat hangt van haar ontwikkeling af.. dat durf ik nu niet te zeggen. (Misschien gaat ze zelf wel vragen stellen, bv van wie heb ik die blauwe ogen!?!? Hoe ik daarop ga reageren, kan ik nu niet zeggen)

 

Meid, ik wens je heel veel succes toe met je keuzes.

(Ik heb 2 IVF pogingen met eigen eicellen gehad...en 2 met donoreicellen, waarbij de laatste poging een succes was!)

Volg je eigen gevoel..dat is heel belangrijk, doe waar jij je goed bij voelt.

 

Liefs

Posted

Hoi hope,

Ik ben niet zo actief op het forum maar wil toch even reageren

Jij schrijft dat je niet voor een bekende donor zou gaan omdat je dan het gevoel zou hebben dat er iemand over je schouder mee kijkt

Zelf ben ik donor geweest en zit nu voor de tweede keer in het traject

Zelf ben ik van mening dat een kind het recht heeft om te weten waar hij of zei vandaan komt

Ik heb een super goed contact met de ouders waar ik voor gedoneerd heb en ga doneren

Uit mijn eerste donatie zijn twee jongens geboren

Toen wij in het begin van het traject stonden hebben wij afgesproken dat ik bij een eventuele zwangerschap een geboorte kaartje zou krijgen en zo af en toe eens een foto

Tijdens het traject zijn wij goede vrienden geworden,het klikte gewoon

Ik ben op kraambezoek geweest en zie de mannetjes geregeld

Toevallig gisteren nog…

Ik vind het geweldig dat de wetenschap zo ver is dat dit mogelijk is

Het voelt niet als mijn kinderen,als ik nog zelf kinderen had gewild dan was ik geen donor geworden

Ik vind het geweldig dat ik heb bij kunnen dragen aan dit geluk

Als een van de kinderen later vragen heeft zijn ze welkom

Ik kan wel je angst begrijpen

Maar een donor heeft geen enkel recht als de punctie voorbij is

Zelf ben ik heel erg voor openheid gelukkig zijn de ouders waar ik nu het traject mee in ga dat ook

Succes in je moeilijke keuze

Posted

Hallo dames,

 

Wat een mooie reacties heb ik van jullie mogen ontvangen. Zo open, super zeg. Marion fijn dat jullie ook dit traject in gaan. Misschien kunnen we dan elkaar op de hoogte houden hoe eea gaat verlopen.

Suze, van harte gefeliciteerd met je mooie dochter. Ik was heel erg ontroerd door jouw verhaal. Je blijdschap, maar ook je twijfels, die ik heel erg herken. Ik hoop dat je de rust zult krijgen, maar daar zal misschien tijd overheen moeten gaan. Ik wens je zo veel liefde toe voor en van je dochter. Als ik meer dingen zou willen weten, mag ik je dan een berichtje sturen.

Annamoon, dank je voor jouw reactie. Wij kunnen eigenlijk niet voor een bekend donor kiezen, want in NL kan ik ivm leeftijd (ben bijna 45) niet meer terecht. Helaas. Ik vind het super dat je donor bent voor de tweede keer. Geweldig.

 

Liefs

Hope

Posted

Hoi Hope,

 

Ook ik heb via ECD begin dit jaar een tweeling op de wereld mogen zetten. Na volle overtuiging het traject ECD te zijn ingegaan en al héél snel een engel gevonden te hebben via internet, waren wij binnen het half jaar zwanger van een tweeling. Dit alles ging zo snel en gemakkelijk dat ikzelf nog niet echt had nagedacht over de ethische kant van het verhaal. Tijdens mijn zwangerschap had ik vooral vragen voor mijzelf of ik van deze kindjes net zoveel kon houden als van mijn biologische dochter (heb nog een dochtertje van bijna 7). En wat als de jongens veel op de donor zouden lijken, kon ik daar dan wel mee omgaan?

 

Ik kan je met een gerust hart vertellen dat deze twijfels/vragen geheel verdwenen nadat ik ze eindelijk in het 'echt' mocht aanschouwen. Ze zijn zo van mij en mijn lief dat ik mijzelf er regelmatig op betrap dat ik naar gelijkenissen zit te speuren tussen mij en de boys. Grappig....... maar het doet geen pijn of zo als ik dan weer besef dat wij hen hebben gekregen via een donor! Juist dankzij haar, hebben wij dit grote geluk wederom mogen ervaren!! Ook is er gevoelsmatig totaal geen verschil tussen mijn dochter en de jongens, ik kan en wil géén keuze(s) maken. Als het huis in brand zou staan zou ik écht niet weten wie ik als eerste naar buiten zou brengen.

 

Vlak na de geboorte van de jongens heb ik een droom gehad waarin de jongens in hun maxicosi in de auto zaten en mijn dochter naast mij op de stoel zat. We geraakten te water en mijn dochter kon zich net als ik losmaken uit de gordels. De jongens echter niet en kon ik hen niet in de steek laten! Ik probeerde mijn dochter wel naar buiten te laten gaan maar zij wilde bij mij blijven................. en zo bleven we met z'n allen in de auto en ben ik achterin gaan zitten bij de jongens met mijn dochter op schoot. Heel angstig maar ik kreeg een heel vredig gevoel over mij en dat is wat me de volgende ochtend nog kon herinneren. Met deze droom wist ik zeker dat ik geen onderscheid kon maken tussen mijn kinderen en ergens wist ik dit al diep in mijn hart. De droom heeft mij nog even op dat feit gedrukt!

 

Ik zou niet angstig zijn om een bekende donor. Blijf open en bespreek jouw gedachten, angsten en frustraties zodat jullie beide weten hoe de zaken ervoor staan. Dit heb ik ook gedaan mijn onze engel en wat je in het begin afspreekt van het traject is puur theoretisch, de praktijk is toch anders omdat je dan pas weet hoe je er werkelijk instaat met je gevoelens en emoties. Echter.... doordat wij met onze engel zo open waren is bij ons de theorie werkelijk praktijk geworden en hebben wij regelmatig contact.

 

Als de jongens 3 á 4 jaar zijn, zullen wij hen vertellen over hun hele bijzondere manier van ontstaan. Er is ook een boekje verschenen om kinderen op die leeftijd al in te lichten. Het werd ons aangeraden om zo vroeg er al aan te beginnen omdat kinderen het dan nog makkelijk opnemen. Zijn ze weer ouder (8 jaar of pubertijd) dan kunnen ze het als een teken van wantrouwen vinden omdat je e.e.a. 'geheim' voor ze hebt gehouden. Aangezien de jongens nu bijna een jaar zijn, kan ik je helaas nog niet vertellen hoe ze dit gaan verwerken.

 

Ik wens je heel veel succes met de te nemen beslissingen!

 

Groetjes,

Elena

  • 2 weeks later...
Posted

Hoi hope,

 

Ik denk dat kinderen vroeg of laat toch willen weten van wie ze hun genen hebben gekregen. Het geeft een completer beeld van jezelf en geeft veel herkenning. Natuurlijk krijg je je opvoeding van je ouders mee en je normen en waarden. Hoeveel jong volwassenen hoor je echt niet die op zoek zijn naar hun biologische ouder, omdat ze geen rust hebben voor ze weten waar ze ''vandaan'' komen. Het lijkt mij als kind iig wel moeilijk als ik er nooit achter zou kunnen komen.

Maar goed, je geet al aan dat je vanwege je leeftijd in NL niet in aanmerking komt, dus wordt het dan automatisch anoniem? Dan heb je weinig keus, lijkt me. Van de andere kant geef je aan dat je ook graag anoniem wilt, dus dan lijkt me het geen probleem.

Ik heb een aantal mensen in mijn omgeving die een jong kindje hebben van een zaaddonor en die vragen zich nu al af hoe hij eruit ziet en is qua karakter. Of ze een aantal dingen van het kindje kunnen herleiden naar hem. Volgens mij wint die nieuwsgierigheid het altijd. Er zijn natuurlijk ook kinderen die het totaal niet boeit, maar volgens mij is dat een minderheid.

Wij hebben een bekende eiceldonor en de vraag is natuurlijk hoe dat zal gaan, maar ik vind het juist een fijn idee dat de donor dicht in de buurt is van een kindje, zodat het voor een kind ook heel laagdrempelig wordt om contact te zoeken.

Maar het blijven moeilijke kwesties...pfff. je weet niet wat goed is. Elek kind is anders en heeft andere behoeftes.

 

Succes met je traject! Ben je er inmiddels al uit welk land het gaat worden?

 

Groetjes Lizzy

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use