Jump to content

Gewrichtspijn na bevalling


Dutchess73

Recommended Posts

Ik wist niet zo goed in welk subforum ik deze discussie het beste kon starten dus hier maar voor gekozen, al gaat het vooral om een kwaaltje NA de zwangerschap...

 

Ik vraag me af hoevelen van jullie ook last gehad hebben van gewrichtspijn na de bevalling. En hoe lang dit uiteindelijk heeft aangehouden?

Mijn zwangerschap verliep eigenlijk prima alleen hield ik de laatste maanden extreem veel vocht vast en vlak voor de bevalling (al in ziekenhuis) schoot mijn bloeddruk ineens omhoog.

Een paar weken na de bevalling kreeg ik ineens last van mijn gewrichten en dan vooral in mijn benen (knieen, voeten en enkels). Niet direct dus, in mijn kraamweek had ik nog nergens last van. Het lijkt wel reuma of zo! Mijn knieen kan ik wel bewegen maar hurken is uit den boze, dan verga ik van de pijn. Mijn enkels en voeten voelen heel erg stijf aan. Als ik gelegen heb of even gezeten dan kan ik daarna niet normaal lopen, de eerste meters loop ik echt mank. Het lijkt wel alsof de botjes in mijn voeten los zitten (ik kan ook alles horen en voelen 'knakken'). Gisteren kreeg ik bij het van de trap aflopen ook ineens lastvan de achillespees in een been waardoor ik me helemaal kreupel voelde. Ook een beetje eng als je met de kleine de trap af moet en je niet zeker weet of je benen het wel goed doen.

Ook in andere gwrichten speelt het wel een beetje maar minder. Tijdens de zwangerschap had ik in mijn polsen last van het carpaal tunnel syndroom, rechts bleken na de bevalling het botvlies en de pezen in mijn onderarm uiteindelijk ontstoken. Maar met behulp van de fysio is dat inmidels al grotendeels verholpen. Ik maak me zelf dan ook meer zorgen over de gewrichtspijn in mijn benen en voeten.

 

Nu heb ik wel ergens gelezen dat het met ontzwangeren te maken kan hebben en heb niet zo'n zin om direct weer naar de huisarts te gaan. Ik ben dus benieuwd of jullie daar ook ervaring mee hebben, en dan vooral ook dames die al wat langer geleden bevallen zijn. Wanneer waren jullie er weer vanaf en ging dat vanzelf of heb je daar hulp bij gehad?

 

Ik voel me nu echt net een 80-jarige... (die dat gelukkig allemaal weer vergeet zodra ik naar mijn lieve zoontje kijk!)

Link to comment
Share on other sites

Zoals je weet ;-) Heel herkenbaar voor me. Er is nu bloed geprikt door de huisarts maar deze was hier blijkbaar niet mee bekend na de zwangerschap want anders had ze dat vast niet laten doen toch? Ik weet het ook niet maar ik weet wel dat het erg naar en pijnlijk is om bijv 's nachts overeind te komen en te gaan plassen. 's morgen in bed op mijn zij liggen om ons kleintje te voeden valt me ook helemaal niet mee. Voel me inderdaad een oud wijf en heb daar veel moeite mee.

Ben benieuwd naar de reacties.

Link to comment
Share on other sites

En hier nog een waar je het al van wist...precies wat jij omschrijft heb ik ook (dus 6 maanden na ks nog). Vd week ook ineens veel pijn in mijn scheenbeen, net of dat botvlies trok zeg maar. Volgende dag was dat over. Ook niet mee naar de ha geweest; ik had het idee dat veel an de pijn bij mij komt doordat ik heel veel zit (zit bijna de hele dag te voeden).

 

Boogie, als er bij jou iets uit komt hoor ik het graag!

Link to comment
Share on other sites

Guest Hope30

Hmmmmm, sorry meiden, ben nog niet bevallen, weet dus absoluut niet hoe dit voelt enz. Maar......van de week zat ik in de tuin een tijdschrift te lezen, ik meen het tijdschrift van 'Kinderen'. En daar was een verhaal over een vrouw die ook bevallen was, en na de kraamtijd onwijze pijn in haar gewrichten kreeg, met name haar knieen. Ze is tig keer terug geweest naar de huisarts, maar die zei steeds dat het door de zwangerschapshormonen kwam. Na lang gedoe mocht ze naar een specialist en ook bloedprikken. Ik dacht dat ik had gelezen dat het door haar schildklierhormonen kwam(?) Er was iig iets veel te hoog in haar hormoonspiegels. Misschien een idee om een uitgebreide bloedtest te doen?

Sorry kan het verhaal me niet meer goed herinneren, mijn geheugen is een zeef hahahaha! Maar ik hoop dat je er iets aan hebt. Sterkte verder!

Link to comment
Share on other sites

Maar eens reageren op discussie want voorbeelden in m'n omgeving want dat hebben mijn vriendin (is zelf ook fysiotherapeut) en zusje ook allebei gehad. Het heeft allemaal te maken met ontzwangeren en kan tot 9 maanden duren voordat het overgaat. Het is dus een kwestie van de hormonen. Tegen mijn zusje zei de dokter wel dat als je bv geeft, de hormonen langer in je lijf actief blijven. Het gaat dus over! :happydance:Het knakken van de gewrichten heeft te maken met lucht ertussen of pees die over botje schuurt ???

O,ja en Annetje-Tannetje dat is geen bekkeninstabiliteit, dat zit toch echt in een ander gebied en totaal andere klachten.

Mijn zusje haar schoonzus heeft nu een jaar lang al bi en het heel erg en kan weinig tot vrijwel niks. Ze zit vaak in een rolstoel.

Zij kan ook vaak moeilijk lopen, heeft altijd pijn en is echt invalide. Het is echt heel erg en daarbij komt ook nog dat ze een van haar zoontjes (een van een tweeling) is verloren na paar dagen na bevalling.Dubbel verdriet en dan kan ze ook niet goed voor haar andere kleine man (hij heet Mitchell) zorgen zoals in badje doen. Hopelijk dat ik dat niet krijg.

 

Antwoord is dus wachten tot hormonen je lijf vaarwel zeggen en je rustmomenten pakken.

Link to comment
Share on other sites

Hier ook iemand in zoverre herkenbaar, ik heb wel een zware zwangerschap gehad met heel veel bekkenpijn en rolstoelafhankleijk, en na de zwangerschap ook zulke klachten erbij gekregen peesontstekingen, botvliesontstekingen overal mn lijf knakken, slijmbeursontsteking en zo nog meer.

Maar bij mij is ruim 1 jaar na de bevalling fibromyalgie geconstateerd.

 

ik hoop dat het bij jullie na +/- 9 maanden over is.

Link to comment
Share on other sites

Hoi

je beschrijft precies wat ik ook heb gehad..

ik dacht dat t kwam omdat ik te snel weer ver aan het wandelen was. Of te weinig sliep.

Het ging na 4 a 5 maanden weer langzaam weg.

Maar dat gevoel dat ik 80 was.... heb ik wel 100x gedacht!

Best beangstigend vond ik het, idd reuma dat woord kwam ook vaak in me op.

maar mijn hummel is bijna 1 en ik heb er al maaaaaanden niet meer aan gedacht.

Hoop dat het bij jou ook snel weg is nu. wee niet hoe lang geleden je bevallen bent, miss staat het in je handtekening maar die kan ik nu niet lezen.

Groetjes

noor

Link to comment
Share on other sites

Bedankt voor jullie reacties!

Medusa, wat naar dat je blijvend met fibromyalgie te maken hebt. Is dit ook tijdens de zwangerschap pas ontstaan?

 

Noor, ik hoop dat het hier ook vanzelf weg gaat zakken! Voor de zekerheid ga ik morgen naar de huisarts, ook op aanraden van mijn huidige fysio die mijn pols behandelt. Hij zegt dat ze via bloedonderzoek ook in ieder geval een aantal dingen kunnen uitsluiten.

Bekkeninstabiliteit is het vrijwel zeker niet, ik ben tijdens mijn zwangerschap speciaal naar een (andere) fysio gespecialiseerd in zwangerschap geweest om dat in de gaten te houden en voor preventie. Maar met mijn bekken was echt niets aan de hand gelukkig. Afwachten dus maar en hopen dat het vanzelf overgaat!

Link to comment
Share on other sites

@ Dee, ik had sowieso fibromyalgie gekregen, maar vaak heeft je lichaam een laatste zetje nodig om echt te gaan uiten, een trauma, dat kan zijn een zware operatie iets emotioneels wat je mee maakt een auto ongeluk of wat dan ook, en bij mij was dat mn zwangerschap, achteraf waren er al dingen wat sluimerde waar ik nu van weet dat het de fibromyalgie is.

 

Ik hoop dat het snel bij je over is.

Link to comment
Share on other sites

Medusa, die klachten van stijve zere knieën, moeilijk lopen na zitten en 'losse' botjes in de voeten heb ik maanden lang gehad na mijn zwangerschap. Geen mens dat het herkende, zij dachten dat het door de tweelingzwangerschap kwam, extra zwaar. Ik twijfelde en ben gaan googlen oa bij reuma. Daar kwam ik bij een forum van een te traag werkende schildklier. Via mijn huisarts door naar een internist. De internist gaf aan dat het vaker voorkomt dat de werking van de schildklier na een zwangerschap niet meer naar behoren functioneert. Ik heb nu een goede dosis medicatie en ben van de pijnlijke klachten af. Succes! http://www.hypomaarniethappy.nl

Link to comment
Share on other sites

@ Stephanie, ik ben getest op schildklier problemen, mijn schoonzusje heeft dat ook na haar zwangerschap gekregen we zijn er dus mee bekend, en de arts heeft eerst van alles andere dingen uitgesloten, heb een mri gehad bloedonderzoeken en revalidatie arts geweest en uiteindelijk reumatoloog, helaas past mijn verhaal precies bij fibromyalgie, mijn sypmtomen en helaas 4 verschillende artsen dat afzonderlijk van elkaar bevonden.

Ik heb lang hoop gehad dat het wat anders kon zijn maar het past jammer genoeg echt bij fibro.

 

Fijn dat het bij jou met medicijnen verholpen is, bij mn schoonzusje ook die heeft echt 100 % baat bij dr medicijnen.

Link to comment
Share on other sites

@ Dutchess73 ben je nog naar je dokter geweest? Ik hoop dat je er iets wijzer door bent geworden, maar zoals ik al hier schreef zeggen ze vaak afwachten tot hormonen weg zijn.

 

Ik heb NOG nergens last van, houwen zo!!!!!

 

@ Medusa wat erg van die fibro, heb je daar veel last van? Ik weet eigenlijk niet precies wat het is en wat je dan voor klachten heb. Zou je er iets meer over kunnen zeggen, zoals hoe een dag voor jou is en heb je veel pijn elke dag?

 

Ga nu sporten, doe jazzballet, maar dat wordt al minder soepel!

Link to comment
Share on other sites

Fibro is reuma aan de wekedelen, spieren en pezen enzo, ik heb chronisch peesontstekingen in schouders en polsen, ellebogen slijmbeursontstekingen en botvliesontstekingen, daarbij erg bekkenpijn gehad in de zwangerschap wat niet helemaal over is.

En daarbij ( gaat bijna altijd samen ) chronisch slaapprobleem vaak en erg moe.

 

Ik kan maar kleine stukjes lopen, ik krijg heel snel weer pijn in de bekken, en dan erg vaak pijn door de ontstekingen mn handen niet goed kunnen gebruiken, mn arm niet helemaal, dat ik door mn knie zak.

En dan gewoon pijn in je lijf, vaak smiddags ff slapen omdat mn energie op is.

 

Ik slik elke avond medicijnen die helpen met slapen en die pijnstillend werken, om gewoon een goede nachtrust te hebben, over dag sterke advil om momenten dat ik het nodig acht, maar het liefst zo min mogelijk.

 

Je moet alles in kleine beetjes doen, je actifiteiten verspreiden.

Zo das een heel verhaal :-)

 

Jazzballet wat leuk, dat hoor je niet zo vaak.

Hoelang kan je dat nog volhouden???

Link to comment
Share on other sites

Kan niet slapen, dus maar even pc aangedaan.

 

@Medusa Dat klinkt heel zwaar! Houd moed, ook al weet je dat reuma niet overgaat. Zal ook heftig zijn met je dochter en een kleine op komst. Heb je veel hulp? En dan je dag indelen, hoe doe je dat, lijkt me heel moeilijk.

 

Jazzballet is normal zwaar, ik ben een amateur :happydance:, doe niet meer met alles mee en sta dus ook achteraan in de zaal en stap eruit als ik even moe ben. Ik zal het niet tot het einde volhouden, maar vind het gewoon gezellig met de meiden.

Link to comment
Share on other sites

Leuk hoor dat je een sport of hobby heb waar je zo in op gaat, dat heb ik niet.

 

Je leert vanzelf wel wat zwaar is voor je lichaam en die bezigheden doe je dan niet met andere op een dag, ramen zemen bijvoorbeeld deed ik eerst alle ramen in 1 dag nu doe ik er een dag of 5 over.

Maar het is heel moeilijk om binnen je grens te blijven, omdat elke dag je grens ergens anders ligt.

 

Ilona is nu groot genoeg die til ik bijna niet meer. en laat haar steeds meer zelf doen.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use