best moeilijk hoor deze stap

[mamalou]

Hallo,

 

Ik ben bijna 33. en nu ruim 2 jaar bezig om zwanger te worden. na anderhalf jaar werd ik zwanger, maar helaas was dat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dat is nu een halfjaar geleden en ondertussen zijn we verder gegaan met onderzoeken wat er eventueel mis kan zijn. Bij de kijkoperatie en doorspuiten van eileiders bleek dat de overgebleven eileider aan mijn baarmoeder vastgekleefd zat en en dat bovendien die eileider wat verdikt was vanbinnen. advies: IVF (of operatie maar dat werd afgeraden omdat de kans dan uiteindelijk nog heel klein is op een spontane zwangerschap)

 

ik was 2 dagen van slag, omdat ik er van overtuigd was dat mijn ene eileider het vast heel goed deed. (achteraf beetje naïef want we zijn natuurlijk niet zomaar al zo lang bezig).

 

We wilden niet gelijk aan IVF beginnen, omdat ik het nog allemaal niet zo makkelijk vind te accepteren. Ik wil eerst nog allerlei alternatieve manieren proberen en ik hoop dat ik gaandeweg ook net als veel andere vrouwen 'zin' heb om met IVF te beginnen en mijn ideaal te kunnen laten varen; spontaan zwanger worden.

 

Ik hoop wat verhalen te gaan lezen van vrouwen die hetzelfde voelen als ik en daar overheen gekomen zijn.

 

mamalou

[hildever]

Ha mamalou!

 

Het is ook niet niets... Iedereen zou het liefst op de natuurlijke manier zwanger worden. Dan heb je het gevoel dat het in liefde is verwekt, niet in een klinische omgeving. Geen gerommel met je lijf, door allerlei medicatie....

 

Ik heb er ook heel erg lang tegenaan geschopt. Maar... als ik zwanger wil worden, zal het via ICSI moeten (of ik moet een andere vent zoeken, maar dat wil ik echt niet!)... In eerste instantie leek het er op dat het misschien via IUI kon, dus inseminatie. Maar... de kans dat het dan gaat slagen is voor ons minimaal!

 

Wilde niet al die hormonen in mijn lijf....

 

Maar mijn klokje tikt door... als ik wat wil, zal het nu langzamerhand wel moeten... En dan is ICSI de enige mogelijkheid.

 

Heb me er nu maar bij neer gelegd!

 

Wat voor mij misschien wel makkelijker was... mijn lijf lijkt op zich wel gezond. Maar mijn man is in het verleden gesterriliseerd vanwege medicatie die hij toen ging gebruiken. Er zijn wat zwemmertjes van hem ingevroren, die we nu nog kunnen gebruiken.

 

 

 

Succes... lees en praat rustig mee! We zitten allemaal tenslotte in een vergelijkbaar schuitje!!!

 

Groetjesssssssssssss

[mamalou]

hoi hildever,

 

wat fijn om een reactie te krijgen! ik denk als ik meer verhalen lees, wel wat meer berusting komt in dit lot. Mijn hoofd is het ook wel eens met IVF, maar mijn gevoel stribbelt nog wat tegen...

 

tja, en inderdaad, de tijd gaat gewoon verder. dat helpt niet erg om rustig te blijven natuurlijk.

 

en een andere man is idd geen optie, gelukkig wil mijn vriend mij ook niet inruilen :icon_profileleft:

 

mamalou

[hildever]

Wij zijn afgelopen december weer voor het eerst naar het ziekenhuis geweest... en ik heb tot toen volgehouden dat ik geen IVF of ICSI wilde... Zie nog het verbaasde gezicht van mijn man toen ik zei: Dan moeten we toch maar voor ICSI gaan, toen de arts zei dat dat onze enige mogelijkheid nog is.

 

Groetjessssssssssssssssssss

[Arianne]

Het is inderdaad een hele stap om voor ivf te gaan. In 1e instantie zei ik ook dat ik zo ver niet wilde gaan. Maar heb gemerkt dat als je uiteindelijk in die medische molen zit, de stapjes steeds kleiner worden. En wij zijn uiteindelijk toch voor ivf gegaan. Andere mogelijkheid was er nu eenmaal niet. Hellas is de 1e poging uitgedraaid op een miskraam. Nu eerst even rust en weer verder kijken.

 

Succes!

[mamalou]

Ik voel me nu al heel anders dan gisteren, toen ik nog niet op dit forum zat. Ik denk dat ik me, net zoals vele anderen, heb neer te leggen in het lot dat zwanger worden niet (gemakkelijk) vanzelf gaat. En eerst denk je 'die mallemolen, dat nooit!' maar na een jaar ga je toch maar even naar de dokter, en levert manlief toch maar zijn zaadjes in, en prik je toch maar bloed, en houd je toch maar een agenda bij, en vrij je stiekumpjes toch terwijl je eigenlijk geen zin had, en lijd je toch maar pijn bij de eileideronderzoeken en doe je wat je nooit voor mogelijk had gehouden: onder narcose gaan voor het eerst van je leven om door een gaatje in je navel te kijken of alles er normaal uitziet. En voor je het weet sta je op het 'laatste' perron... en denk je terug aan hoe je begon. wat een reis!

[Arianne]

He mamalou,

 

Het is inderdaad een hele reis. En het is inderdaad fijn om er hier met lotgenoten over te lezen enpraten. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Buitenstaanders kunnen je heel erg steunen en begrip tonen. Maar heb gemerkt dat degenen die ivf ondergaan hebben of er aan moeten beginnen pas echt begrijpen wat het met je doet.

 

Schrijf en lees hier maar lekker van je af.

 

Er zijn inmiddels al heel veel kindjes geboren m.b.v ivf, dus er zijn nog kansen!

 

Succes!

[rosalie]

hey,

 

 

 

hier nog een ivf mama

 

ik heb ook een bbzw gehad en ook mn andere eileider laten doorspuiten

 

ik heb in eerste instantie gezegd dat ze die andere eileider er ook uit mochten halen

 

omdat ik bang was voor een 2e bbzw

 

maar ze vertelde me dat die nog toegangkelijk was

 

maar ja hoor een jaar daarna weer een bbzw

 

met gevolg beide eileiders eruit,geen baby

 

niks spontaan en dus ivf!!

 

 

 

maar met mn 1e ivf meteen zwanger geraakt van onze prachtige zoon

 

succes

 

 

 

groetjes rosalie

[mamalou]

Hoi Rosalie,

 

 

 

Vreselijk he, zo'n bbz. Ik wist niet wat me overkwam en de emoties kwamen pas later. Ook triest dat je er 2 kreeg... ik vond ook dat mijn gynaecoloog nogal te relaxed reageerde op een eventuele spontane zwangerschap. alsof 1 bbz niet erg genoeg is!

 

maar heel fijn om te lezen dat je gelijk zwanger was! dat geeft weer wat moed!

 

veel geluk,

 

mamalou

[Arianne]

Mamalou,

 

Hou moed, meid!

 

It ain't over till it's over!

 

Het is alleen jammer dat het nu op zo'n "klinische" manier moet.

 

Een bbz doet een hoop met je. Heb er 2 gehad en daarbij noog 4 "gewone" miskramen. De romantiek van kinderen krijgen is er af. Maar als het op deze manier lukt, ben je dat gauw weer vergeten.

 

Heeeeeel veel succes!

 

X

[rosalie]

idd de miskramen en de bbzw blijven een grote impact op je leven houden

 

maar daar in tegen is een baby een gods geschenk!!

 

 

 

blijven hopen en proberen!!

 

 

 

succes meis

[nicole]

welkom hier,

 

heel veel succes met alles,

 

het valt niet mee,

 

maar hier kun je lekker van je af schrijven en lezen.

 

groetjes nicole

[mamalou]

Lieve IVF-moeders,

 

bedankt voor de lieve reacties. Het helpt enorm! Ik heb niet alleen meer hoop dat het goed gaat komen, maar ik heb ook vrede met de manier waarop het gebeurt en dat is waarom ik uiteindelijk op dit forum terecht kwam.

 

op naar de volgende stap! ik ga pas over een paar maanden beginnen omdat we eerst lekker op vakantie gaan. wel ga ik 17 maart naar de gynaecoloog om die eerste stap op de agenda te zetten. In Almere is geen wachtlijst, dat scheelt.

 

tot schrijfs, Mamalou

[hildever]

Fijn Mamalou, dat je hier meer rust hebt kunnen vinden over de situatie!

 

Doe lekker kalm an.... geniet van je vakantie! Fijn dat er geen wachtlijst is!

 

Groetjessssssssssssssss

[Guest Vonnie]

Hoi Mamalou,

 

 

 

Allereerst welkom hier. Zoals je gemerkt hebt is dit echt een forum waar je wat aan hebt. Ontzettend veel ervaringsdeskundigen die je er wel doorheen slepen.

 

 

 

In ons geval hadden wij geen keus, het was of ICSI of geen kind(eren). Dus: aan de ICSI. En zie, inmiddels ouders van 3 prachtige kids. Helaas geldt deze successtory niet voor iedereen (was dat maar waar) maar ik kan je verzekeren, als ik een van mijn kids in de armen houd, is er geen haar op mijn hoofd die nog terugdenkt aan die ICSI-tijd!!

 

 

 

Succes met alles en als je vragen hebt, laat maar komen!

[mamalou]

Hoi Vonnie,

 

thanx, dat is goed om te horen. je weet nooit hoever je gaat, tot je voor de keuze staat. En ik heb er nu wel vrede mee geloof ik, al een week :) ik heb deze week 2 boeken gekocht '360 graden IVF' en IVF-kinderen. Goed om alle verhalen te lezen, alhoewel er ook een paar absurde bij zitten. Het is zeker nog altijd een kleine kans en ik ga er ook niet proberen vanuit te gaan dat ik zwanger word. indekken, indekken, indekken. en ik merk ook dat ik me afsluit van mijn gevoel soms.

 

ik ga jullie straks nodig hebben....

 

mamalou

[Sab]

Hoi mamalou, ik refereer even aan een stukje van Vonnie. Als je eenmaal een kindje hebt dan denk je nauwelijks meer aan hoe ze er is gekomen. De wetenschap dat als we nog een kindje zouden willen dat het weer via deze weg moet houdt ons niet tegen want ik was alles zo vergeten, de hele behandeling, mijn rottige zwangerschap en nare nasleep van de bevalling. Het moeilijkste traject vond ik de acceptatie dat het op deze manier moet...en daar zit jij nu middenin maar daar kom je vast goed doorheen als ik t zo lees....