Toch niet uitgerekend in november....

[Beanie]

@Linda: ik hoop dat je me hier ook kunt vinden! Schrijven we hier verder.

 

Weet je wat het is, ik heb gemerkt dat het echt wel helpt om met andere dames te schrijven over een onderwerp waar veel mensen weinig of niks van af weten... Zeker nu!

[Meiske74]

Sterkte beanie!

[lindamvjulian]

Ja hoor ik heb je gevonden!!

Klopt er word weinig over geschreven. Het verbaasd me ook dat er op dit forum geen activiteit is onder de topic 'als het mis gaat'.

 

Fijn dat ook jouw eerste werkdag is meegevallen. DAt is wel een voordeel van werken met collega's. Dat mis ik dus wel. En ik kan me heel goed voorstellen dat je er niet op zit te wachten om een keizersnee te begeleiden of een curettage. Vooral een keizersnee lijkt me pijnlijk om nu bij te moeten staan.

 

Het is inderdaad ook moeilijk om met mensen over te praten die niet in hetzelfde schuitje zitten. Tuurlijk zijn er veel meer mensen die een miskraam hebben gehad maar die zijn wel op de natuurlijke manier zwanger geworden. En tuurlijk doet het dan ook heel veel pijn maar dan weet je wel in je achterhoofd dat je wel opnieuw zwanger kunt worden. En dat is bij ons niet het geval.

Mijn vriendin heeft voor haar 2 kinderen ook een misrkaam gehad en ik zei laatste tegen haar dat was in dezelfde tijd als ik nu. Wist ze dat gewoon zelf helemaal niet meer. Ook niet meer hoe het was gegaan. DAt kan ik me gewoon niet voorstellen he dat je dat vergeet. Maarja als je meteen erna weer zwanger bent en dan een gezonde zoon en dochter krijgt dan denk je er misschien ook wel niet meer aan.

 

Moet jij nu ook nog weer op controle? Ik moet vrijdag voor de nacontrole ben benieuwd. Ik vloei nog steeds heel licht bruin. Gisteren was de curettage 2 weken geleden. Ik vloei al sinds 10 april toen we het hebben opgewekt. Dus ik zou nu wel eens blij wezen als het over zou zijn.

Die plekken in je buik heb jij niet toch? Ik heb nog steeds zo'n 2 cm boven mijn navel pijnlijk plekken zitten die aanvoelen als blauwe plekken. Maar volgens de ivf arts heeft dat niks te maken met de miskraam. Maar ik heb het wel sindsdien.

[Beanie]

Mooi zo! Dit onderwerp hoorde gewoon niet zo thuis tussen de blije zwangeren... Overigens zijn er hier op dit forum volgens mij behoorlijk veel dames die wel deze ervaring (helaas) delen, niet alleen miskramen maar ook vroeggeboortes e.d. Het is allemaal heel moeilijk om te verwerken en om het een plaatsje te geven. Wel hoor ik regelmatig van andere vrouwen dat ze een of meer miskramen gehad hebben, maar wat je zegt: ze werden wel weer spontaan zwanger daarna. Mijn eerste MA was na een spontane zwangerschap, die tot stand kwam 15 maanden na het stoppen met de pil. Na die MA dus niet meer spontaan zwanger geworden, dus ik geef het weinig tot geen kans dat dat nu nog wel zou lukken. Aan de andere kant, dit was pas mijn eerste IVF-poging, dus ik heb er nog 2 (1 als de plannen doorgaan om nog maar 1 poging te vergoeden). Dat zal toch wel heel anders voelen dan wanneer je weet dat het je allerlaatste kans was.

 

Jij hebt vrijdag de nacontrole. Ik kan me wel voorstellen dat het oplucht als die echo goed is en je baarmoeder schoon is. Heb je al het idee dat je cyclus weer op gang komt? Ik denk wel dat het verstandig is als je nog eens aangeeft bij de gyn van die pijnlijke plekken. Ik heb dat idd niet. En het vloeien is nu sinds een dag of 3-4 ook gestopt. Nu maar wachten wanneer mijn cyclus weer op gang komt. Komende maandag heb ik een afspraak met de fertiliteitsarts. Ik hoop maar neem ook een beetje aan dat zij nog wel een echo zal maken. Ik weet natuurlijk wel zeker dat mijn baarmoeder al schoon is, maar bevestiging is altijd prettig.

 

Ja, collega's zijn best prettig op sommige momenten. Mijn collega's waren ook allemaal op de hoogte van de IVF-procedure en daarna de zwangerschap. Toen het misging hebben veel mensen met me meegeleefd. En dat doet toch wel goed. Weten jouw cliënten wat er met je aan de hand was en waarom je ziek was? Het is in ieder geval prettig dat ze nu zo lief voor je zijn, toch?

 

Die keizersnedes zal ik vroeg of laat heus wel weer (moeten) gaan doen. Ik denk eigenlijk dat ik meer moeite heb met vrouwen die voor een curretage in verband met een MA komen... Op de een of andere manier voel ik hun pijn. Wat ik niet doe, al een hele tijd niet meer, zijn de APPLA's, de abortussen. Op zich dezelfde ingreep maar ik kan het niet opbrengen om de vrouwen die er voor kiezen om een jong leventje weg te laten halen, om welke reden dan ook (en er zullen best vrouwen zijn die daar een goede reden voor hebben, maar daar kan en wil ik me niet in verdiepen) te begeleiden. Gelukkig mogen we het weigeren om deze ingreep te doen, dat is geen werkweigering. Er zijn meer collega's die ze niet doen, vaak om dezelfde reden als ik, maar sommigen ook uit godsdienstige overweging. Allemaal prima redenen.

[lindamvjulian]

Dat kan ik me helemaal voorstellen dat je geen abortussen wil doen. Goed ook dat je wel de keus hebt en het niet wordt gezien als werkweigering. Daar zou ik ook beslist niet aan mee willen werken hoor.

 

Wat gek eigenlijk dat je toen wel spontaan zwanger bent geraakt en het na de miskraam niet meer is gelukt.Toch wel positief dat je van de 1e ivf zwanger bent geworden. Helaas geen cryo's dus. Er is bij jullie ook geen oorzaak gevonden dus? Wordt er nu onderzocht waarom je voor de 2e keer een miskraam hebt gekregen?

 

Bij ons ook geen grote oorzaak. Wel heb ik een afwijkende vorm van baarmoeder waardoor de kans op een miskraam of vroeggeboorte groter is. En ik heb endometriose wat toeneemt. En mijn eicel reserve's zijn aan het opraken. Alles bij elkaar is dat dus niet een heel positief plaatje.

Vanmorgen voor de na controle geweest. Ik ben 'schoon' verklaard. Binnen 5 min stond ik al weer buiten. Ik krijg binnenkort wel een oproep voor een eindgesprek en we worden geevalueerd. Er werd een briefje op mijn dossier geplakt met ' uitbehandeld'. En dat was het dan. Ik ben blij dat ik nu schoon ben maar ik kwam toch wel met een rotgevoel uit het ziekenhuis. Ik heb weer gevraagd naar die plekken en daar kon ze geen antwoord op geven. Er werd ook niet naar gekeken. Ik moest het maar afwachten. Ja dat zeiden ze de vorige keer ook al. Ik kijk het volgende week nog aan en dan ga ik naar mijn huisarts.

Onderweg kreeg ik al wat krampjes en thuis ontdekte ik dat ik weer vloei. Misschien dat ik nu weer ongesteld word ? Daar werd ook niet naar gevraagd trouwens hoe het met het vloeien was.

[Beanie]

Lieve Linda,

 

Wat wreed, zo'n briefje op je dossier. Ik heb er gewoon geen woorden voor. Kunnen ze dat briefje niet op je dossier plakken als jij er niet bij bent? Is toch veel te confronterend zo?

 

Ik zag dat je een ander topic hebt geopend over je vlindertje. Wat een mooie naam hebben jullie hem gegeven! En wat waardevol dat jullie de naam die je zoontje heeft bedacht hebben gekozen. Het lijkt me dat je door het kindje toch een naam te geven, je het kindje er ook echt hebt laten zijn. Als je het geen naam geeft dan lijkt het net of het in het 'niets' is opgelost, terwijl het toch een heel belangrijke rol in je leven heeft gespeeld. Hoe kort het ook maar bij je mocht zijn. Wij hebben ons eerste vlindertje geen naam gegeven. Nu, bij de tweede hebben we het wel gedaan. Mijn man vond het niet zo nodig maar ik vind het prettig. Ons vlindertje heeft de naam Daantje gekregen.

 

Morgen heb ik een afspraak op de poli fertiliteit. Daarna hoop ik meer te weten. Ik ga er wel vanuit dat we nog een kans krijgen, aangezien ik dus van de eerste IVF direct zwanger was. Inmiddels heb ik wat steekjes in mijn zij, ik heb het gevoel dat mijn eisprong er zit aan te komen of net is geweest. Misschien is hoop wel de vader van de gedachte hoor, maar ik hoop dat mijn cyclus snel weer op gang komt want ik heb zo sterk het gevoel dat de tijd dringt! Morgen zullen we ook wel bespreken of er nog verder onderzoek gedaan moet worden naar de herhaalde miskramen. Ik wil wel voorstellen dat we wat onderzoek laten doen, maar ook weer niet te uitgebreid want daar gaat weer zoveel tijd over heen. Tijd die we voor mijn gevoel niet hebben.

 

Bij ons zijn er geen oorzaken gevonden waarom het na de eerste MA niet meer gelukt is om spontaan zwanger te raken. Mijn leeftijd werkt niet in mijn voordeel (ben 39, bijna 40) en ik heb factor V Leiden. Maar voor dat laatste gebruikte ik tijdens de zwangerschap ascal (cardio dosering) en fraxiparine. Dus dat was afgedekt. Mijn nichtje van 37 heeft ook deze factor V Leiden mutatie en is op 10 mei bevallen van haar derde kindje, zonder ooit een probleem gehad te hebben. Dus of dat echt de oorzaak is? Dat lijkt me niet. Ik geloof dat in West-Europa zo'n 15% van de bevolking deze mutatie heeft, waarbij je mag veronderstellen dat veel mensen dit niet eens weten en gewoon via een natuurlijke zwangerschap gezonde kindjes krijgen.

 

Is bij jou het vloeien al weer gestopt? Of is dit inderdaad je eerste menstruatie?

 

Liefs, Beanie

[lindamvjulian]

@Beanie: ja in ons ziekenhuis zijn ze vrij onpersoonlijk vind ik. Ik snap best dat ze dagelijks met zulke gevallen te maken krijgen maar als je in de zorg werkt kun je toch wel met gevoel met mensen omgaan vind ik.

 

Een naam geven aan ons vlindertje maakte het net even wat anders. Maar dat heb jij dus ook. Daantje is ook een hele mooie naam. Als ons kindje geboren was hadden we het beslist geen Emen genoemd hoor maar omdat onze zoon dat zei hebben we hiervoor gekozen.

 

Mijn moeder en haar man wilden mij graag iets tastbaars geven als herinnering in de vorm van een sieraad maar omdat ik geen sierraad mens ben krijg ik nu een vlinder tattoo van ze. Onze zoon zijn naam staat ook in het chinees op mijn rug dus als dit kindje was geboren had ik dat ook laten doen. Vandaar dat ik nu een vlindertje wil. En dan denk ik ook de naam Emen in het chinees of de datum.

 

Ik heb trouwens vlinderstruikjes gekocht bij het tuincentrum. Ook een voor mijn moeder nog voor moederdag. Dat vonden wij wel symbolisch. Ik kreeg de tip van iemand.

 

Ik kan me voorstellen dat je je aan de ene kant wel wil laten onderzoeken op herhaalde miskramen maar dat je er ook niet te veel tijd aan wil verspillen. Tijdens het gesprek moet je maar even overleggen toch? De tijd begint wel een beetje te dringen met je leeftijd dus iedere maand is kostbaar.

Wat is 'factor van Leiden?' daar heb ik nog nooit van gehoord.

 

Het vloeien is flink doorgezet dus het zal wel mijn eerste menstruatie zijn. Ik had begrepen dat het 6 weken ong zou duren na de curettage. Maar misschien is het anders door de medicatie voor het opwekken? Ik ben in elk geval wel blij dat ik weer ongesteld ben geworden uit mezelf want dat is zo'n 3 jaar geleden.

 

Succes morgen!

[Beanie]

@Linda: Idd kunnen ze wel iets meer gevoel tonen, toch? Overigens vind ik ze in het ziekenhuis waar ik loop super, heel meelevend maar toch met beide voeten op de grond. Kan me dan ook niet voorstellen dat ze daar waar je bij bent zo'n briefje op je dossier zouden plakken. Erg moeilijk is het ook niet, is mijn ervaring, om een beetje medeleven te tonen. In mijn werk heb ik regelmatig te maken met erg nerveuze mensen, ik probeer altijd binnen een paar seconden in te schatten waar mensen behoefte aan hebben. Willen ze een grapje om wat meer te kunnen ontspannen, kunnen we wat afleiden van de zenuwen voor een operatie of willen ze gewoon dat je hun hand vasthoud? Alles is mogelijk! (al moet je dat ook wel leren, en gaat dat de een makkelijker af dan de ander denk ik).

 

Daantje was ook zeker niet de naam die ons kindje gekregen zou hebben. Trouwens, voor een meisje zijn we daar allang uit (zelfs als het er 2 zijn is het geen probleem) maar voor een jongen hebben we DE naam nog niet gevonden. En zolang dat niet aan de orde is gaan we daar denk ik ook niet over nadenken.

 

Wat een mooi idee van je moeder en haar vriend! Een vlinder tattoo, dat blijft de rest van je leven bij je (zoals je ook je kindje altijd in je hart bij je zult hebben). Heb ik ook wel eens over zitten denken, na mijn eerste miskraam. Alleen nooit gedaan. Inmiddels zouden het dan 2 vlindertjes moeten worden... (wat overigens wel bij de rest van mijn tattoos past, ik heb een tijgetje op mijn bil/heup en een dolfijntje op mijn rug). Misschien als afsluiting, na de MM? Waar ga jij deze tattoo laten zetten? Ook op je rug?

 

Vanmorgen was de afspraak met de fertiliteitsarts. Het was op zich een prettig gesprek (en gelukkig parkeerde ze de co-assistent direct op de gang. Die wil ik er nooit bij hebben, wat mij betreft is de kans veel te groot dat ik die als ik aan het werk ben ergens weer tegenkom). Ik heb nog steeds wel een goed gevoel over dit ziekenhuis. Had van te voren wel zoiets van: afwachten maar. Als ze zich strikt aan de protocollen zou willen houden, of had gezegd dat ik een kansloos verhaal was of zo (daar was ik ook nog bang voor) dan had ik zeker een second opinion aangevraagd in een ander ziekenhuis. Maar niks daarvan. Ze vond het zeker de moeite waard om een tweede poging te doen, tenslotte ben ik zwanger geworden van de eerste behandeling. Qua onderzoek naar de miskramen was ze het met me eens, geen onderzoeken die veel tijd zouden kosten (en zij denkt dat die ooit al gedaan zijn, toen ik werd onderzocht op de factor V Leiden). Schildklier was eind vorig jaar al geprikt en die was prima. B12 ging ze wel in mee en die is vanmorgen nog geprikt. Verder wil ze de volgende keer de Gonal-F verdubbelen en daarnaast krijg ik nog een ander hormoon, geen Menopur maar een synthetische variant (en hiermee zei ze dat ik een hele dure klant word voor de verzekering). Worden dus wel 3 prikken per dag ipv 2! En weer in het lange schema.

Verder hebben we afgesproken dat ik de volgende keer, mits ik weer zwanger word uiteraard, tot 12 weken door ga met de Utrogestan. En krijg ik dan meer echo's, elke 2 weken.

 

Op zich lijkt me dit een goede uitkomst. Ik denk dat ik voor mezelf wel ga zorgen dat de omstandigheden optimaal zijn, dus heel gezond eten, zorgen dat manlief heel veel vitamine C binnenkrijgt vanaf de maand voor de punctie en voor mezelf de vitamine D3, vitamine B6 en B12, calcium, omega3 en zwangerschapsvitaminen. Is een hele hoop maar in het buitenland raden ze dit sowieso aan. Alles is in de vrije verkoop, dus veel kwaad zal het ook niet kunnen (dit is een onzin opmerking. Paracetamol is op zich onschadelijk maar als je een een heel doosje achter elkaar opeet dan ben je wel je leverfunctie kwijt.... Of erger)

 

Al met al ben ik toch wel opgelucht en tevreden. Morgen moet ik de poli bellen en dan gaan ze me 'inplannen', wat nog globaal zal zijn aangezien ik eerst 2x mijn menstruatie gehad moet hebben voor ik weer kan starten met de decapeptyl. Dus dat wordt toch wel eind augustus vrees ik.

 

Liefs, Beanie

 

ps factor V Leiden is een stollingsafwijking, met een verhoogde stollingsneiging. Dit wordt wel geassocieerd met miskramen. Ik moest direct na de postitieve test dan ook starten met kinder aspirine en na de eerste echo fraxiparine gaan spuiten. Als het goed was gegaan had ik dit tot 6 weken na de bevalling moeten doen. Dus die extra spuitjes bij de volgende ronde kunnen er ook nog wel bij.... Voel me al bijna een volleerde junk!

[lindamvjulian]

Fijn dat het zo'n positief gesprek was! Logisch dat je er geen co-assistent bij wou hebben. Ik ben er sowieso al niet zo kapot van maar helemaal niet met zulke gesprekken.

Ik had nog nooit gehoord van de factor van Leiden maar weet nu dus hoe het zit.

Wanneer ben jij gestopt met de utrogestan dan? Ik moest er mee doorgaan tot week 12 van de zwangerschap. Maar dat verschilt per ziekenhuis.

Jij hebt dus ook niet heel veel eicellen? Ik heb beide pogingen ook maar weinig follikels en dus weinig eicellen. De eerste keer waren het er maar 3 en zou de poging worden afgeblazen omdat er toen toch nog 2 hele kleintjes mee groeiden zijn we verder gegaan. Ik spuit de maximale dosering maar ben slecht te stimuleren.

 

Die vitamientjes zijn inderdaad een goed idee. Ik kreeg de tip om voor de start van de poging te beginnen met tarwekiemolie tabletjes. Alle andere 6 tp's heb ik dat niet geslikt en nu wel en nu werd ik zwanger. Of het daardoor is gekomen zullen we natuurlijk nooit weten maar het is het proberen waard toch?

 

 

Jeetje dus ze willen je morgen al weer gaan inplannen. Maar eerst nog 2 menstruaties afwachten dat kan wel even duren inderdaad. Wat hebben ze tegen jou gezegt wanneer je het weer kon verwachten? Bij mij is er niks over gezegt maar ik las 6 weken. Toen ik vrijdag van de nacontrole kwam vloeide ik ineesn weer en het werd steeds heviger dus ik was er van overtuigd dat ik mijn menstuatie had gekregen ( 2½ week na curettage maar 5 weken na het opwekken) maar vandaag is het al zo goed als over dus ik twijfel nu weer. Normaal ben ik er wel 12 dagen zoet mee dus vind dit wel heel kort.

[Beanie]

Helemaal mee eens, eigenlijk zouden ze gewoon geen co-assistenten moeten laten meelopen bij de fertiliteitspoli. Tenslotte zijn het vaak nog 'kinderen' bijna, ze hebben 0 levenservaring en moeten echt nog heel veel leren! Ik kom ze nogal eens tegen op de OK en dat is niet altijd een onverdeeld genoegen, om het zo maar eens te zeggen. Over het algemeen (een enkele uitzondering daargelaten) vinden ze zichzelf veel te belangrijk. Heb nogal de neiging om ze af en toe eens op hun nummer te zetten (weet heel goed dat ik daar geen vrienden mee maak, maar kan het schelen?). Daarbij komt dat ik doordat ik detacheer nogal eens wissel van werkplek. Ben veel te bang dat ik die co die meekijkt terwijl ik in de beensteunen lig, ook weer tegenkom als ik aan het werk ben. Nee dank je wel!

 

Utrogestan is inderdaad echt heel verschillend! Vaak stoppen na het testen, bij mij in het ziekenhuis willen ze dat je door gaat tot 7-8 weken. Langer doorgaan kan geen kwaad, hoewel het volgens mijn arts geen toegevoegde waarde heeft. Toch vind ik het wel prettig dat ik nu weet dat ik er langer mee mag doorgaan, mocht het ooit nog zover komen.

 

Bij mij zeiden ze na de curretage dat mijn menstruatie waarschijnlijk 4-6 weken op zich zou laten wachten. Maar na de hysteroscopie zeiden ze dat ook (heb vandaag een belafspraak met een gynaecoloog dus ik ga het nog maar een keertje vragen). Dus dan zou het nu nog 2-4 weken moeten duren voor de eerste keer. Heb zelf het gevoel dat het eerder 2 dan 4 zal gaan worden, maar weet eigenlijk niet meer zo goed hoe het na de vorige hysteroscopie (die was samen met de laparoscopie afgelopen november) was. Volgens mij kwam mijn eerste menstruatie na de eerste curretage na een week of 5. Maar kan ook best iets eerder zijn geweest. Overigens zei de fertiliteitsarts gisteren dat je eerste menstruatie nog wel afwijkend kan zijn, met name langer en heftiger. Dus daar hou ik nu maar rekening mee. Alleen hoe? Als je geen flauw idee hebt wanneer je het kunt verwachten?

 

Maar als het bij jou zo onduidelijk is, is het dan niet verstandig dit nog eens na te vragen bij de gynaecoloog? Bij de curretage wordt je baarmoeder als het ware leeggezogen, dus zou je verwachten dat er eerst tijd moet zijn voor je baarmoederslijmvlies om weer op te bouwen voor je weer gaat menstrueren. Maar misschien ligt het allemaal niet zo eenvoudig. Zou het wel even goed in de gaten houden! Hoe is het nou met die pijnlijke plekken in je buik? Nemen die al af of blijft dat hetzelfde?

[lindamvjulian]

Precies op dit gebied ben ik ook niet zo blij met co-assistenten. En helemaal niet als je hun ook nog als ' collega' kan treffen.

 

Best onduidelijk he wanneer je weer ongi kan worden. Gisteren bloedde ik ineens wel weer en vandaag vrijwel niet. Ik zie het wel ga er ook niet achteraan bellen want dan krijg je toch weer een vaag antwoord.

 

De plekken in mijn buik zijn nog hetzelfde. Ik kreeg gisteren bericht dat we 12 juni het eindgesprek hebben. Dat is best snel dus.

[Beanie]

Hi Linda,

Vervelend zeg, dat je steeds maar niet weet of het je menstruatie is of niet?

Op zich wel snel, 12 juni de evaluatie. Ook wel weer een beetje spannend, toch? Heb je al besloten of je eventueel nog een poging zelf gaat betalen? Of wil je daar voorlopig nog niet mee bezig zijn? Mocht je meer informatie willen, kan ik je adviseren om via een PB contact op te nemen met Wen72, zij is m.n. actief bij de "Door dik en dun meisjes". Maar ze kan je er zeker meer over vertellen (waar, de kosten en hoe de kosten eventueel te reduceren).

 

Hoe is het verder met je? Hoe gaat het nu met werken?

 

Ik ben nu vooral heel erg moe, waar dat nou opeens vandaan komt? Heb pas 2 dagen gewerkt deze week! Kreeg vandaag van een hele lieve collega een flesje Lourdes-water. Dat vond ik toch zo lief van haar! Het ontroerde me echt!

 

Liefs, Beanie

[lindamvjulian]

Ja 12 juni is inderdaas snel. We wachten het gesprek af en gaan er dan over nadenken om nog wel of geen poging te doen. Bedankt voor je tip over Wen72. Ik zal haar dan zeker benaderen.

Het vloeien is nu eindelijk over na 1½ week dus ik ga er van uit dat dit toch wel de eerste menstruati was.

 

Verder gaat het wel goed met me. Ik vind het wel lekker om weer aan het werk te zijn. Ik heb nog niet al mijn uren en werk nog maar 13 uur ipv 18. Deze week weer een kort weekje. Zo komen we de tijd wel door tot aan de vakantie. Nog 10 weken werken.

 

Vervelend dat je zo moe bent. Komt misschien ook wel door het weer? Vaak slaap je korter en je word van die warmte ook loom.

 

Wat lief dat je van je collega een flesje Lourdes water kreeg. Soms kunnen mensen uit onverwachte hoek juist ontzettend met je meeleven. Zo kregen wij een kaart van een collega van mijn zus met een heel mooi gedichtje er in. En van een groep meiden van een ander ivf forum kreeg ik een prachtig bloemstuk thuisgestuurd!! En vorige week kreeg ik van een client van me geld om voor mezelf iets leuks te kopen. Ook zo lief allemaal.

[Beanie]

Hi Linda, hoe gaat het nu met je?

 

Het is idd heel prettig om van mensen uit onverwachte hoek kaartjes, woorden van troost en blijken van medeleven te krijgen. Dat doet goed. Wat lief, die kaart, het bloemstuk en nu wat geld... Mensen kunnen enorm meeleven, en soms de mensen van wie je het minste verwacht het meest! Helaas ook wel omgekeerd...

Die vermoeidheid zal ws ook wel met het warme weer te maken hebben gehad. Maar ook doordat we erg aan vakantie toe zijn. Voor jou nog 10 weken, voor mij is het aftellen (nog 3 werkdagen). Wel een drukke tijd achter de rug. Afgelopen zondag had ik 24-uurs dienst en die was redelijk druk. Overdag gewerkt, 's avonds en 's nachts niet maar maandagmorgen om 5.10 uur mijn bedje uitgebeld. Ach, het is goed voor de overuren en de ORT. Maar nu: bijna vakantie, daar kijken we nu helemaal erg naar uit! Lekker 10 dagen weg, naar Oostenrijk. We gaan sinds een jaar of 4 zo'n 2-3x per jaar naar deze plaats, dus het voelt als thuiskomen.

 

Wel prettig trouwens dat je je eerste menstruatie weer achter de rug hebt. Volgens mijn fertiarts is de eerste menstruatie geen normale, dan is het toch prettig als die weer achter de rug is. Ik zit er nog op te wachten, had hem eigenlijk al verwacht maar heb het zaterdag even aan een gynaecoloog gevraagd. Zij zei dat ik 4-6 weken na de tweede operatie moet rekenen, dus dan zou het op z'n vroegst aanstaande dinsdag komen. We wachten het af!

 

Liefs, Beanie

[lindamvjulian]

@beanie: als het goed is ben je nu lekker op vakantie. Jammer dat ik je geen fijne vakantie meer kon wensen. Maar je leest het wel als je terug bent.

 

Ik heb inderdaad ook begrepen dat de eerste menstruatie heftig zou zijn. Nu zijn die altijd al hevig vanwege de endometriose maar deze was een lachertje vergeleken bij normaal. Vandaar dat ik twijfelde of het wel mijn menstruatie was. MAar ik heb sinds gisteren flinke pijn in mijn eierstokken dus ik heb de eisprong en dat zou dan kloppen bij de menstruatie. Ik was dus lekker snel als na ruim 2 weken na de curettage. Zal wel anders zijn door de medicatie van het opwekken.

 

Ik ben benieuwd wanneer jij dan ongesteld word. Wel balen dat het dan net in je vakantie is. Helemaal als het wel extra hevig word.

[Beanie]

He Linda,

 

Hoe gaat het met je? Krijgt alles inmiddels een soort van plekje? Ben je al aan het nadenken over een eventuele volgende poging?

 

Inmiddels zit de vakantie er weer op. Mijn menstruatie kwam overigens de zaterdag voor vertrek, en duurde maar 1 dag. Hoe bedoel je een afwijkende menstruatie? Ga je er van uit dat het heftig zal zijn, is het bijna niks.... Maar hierdoor wel de volgende poging kunnen gaan plannen. Ip start ik eind juli ergens weer met de deca.

Vakantie liep ff wat anders dan gepland... Wel heel gezellig geweest maar op een van de laatste dagen (nu een week geleden) mijn knie verdraaid en mijn voorste kruisband (af)gescheurd. Heel pijnlijk allemaal. Ben zondag door de verzekering gerepatrieerd, dus naar huis gevlogen. Gelukkig kan ik al op 6 juli geopereerd worden, waardoor we de IVF niet hoeven te verschuiven. Maar ik dacht dat ik alle pech van 2012 al had opgebruikt! Mis dus.

 

Jij nog een week of 8 tot je met vakantie gaat? Waar ga je heen?

 

Groetjes, Beanie

[lindamvjulian]

Ach nee toch ! Jeetje man wat een pech zeg. Ik had je een heerlijke vakantie gegund en dan heb je weer alle pech van de wereld. Bah! En dan dus ook nog weer onder het mes. Maar nu moet je dus nog zo'n 3 weken wachten op de operatie? Trek je dat wel met de pijn?

En nu weer ziektewet neem ik aan? Gek dat je menstruatie maar 1dag duurde. Maar wel fijn dat je er niet teveel last van had op je vakantie.

 

Wij moeten nog 6 weken werken en dan gaan we 15 dagen naar Turkije ( Alanya).

Vorige week hebben we het eindgesprek gehad. Op geen enkele vraag een duidelijk antwoord gehad. Wel een positief advies voor een betaalde poging maar die gaat wel extra duur uitvallen omdat ik moeilijk te stimuleren ben. Ik spuit een paar weken langer dan gebruikelijk en de maximale dosering dus ik ben meer kwijt voor de medicatie en extra echo's. Het minimale bedrag is € 4000 dat we dan kwijt zijn.

We hebben er over nagedacht maar ik heb er geen zin meer in. NA 8 jaar vechten ben ik er klaar mee. Dus wij stoppen ermee.

Wel moet ik 31 juli naar de endospecialist om te bespreken wat we gaan doen. Misschien een operatie. En dan kunnen we nog hopen op een natuurlijke zwangerschap. De kans is heel klein maar niet uitgesloten. Dus gebeurd dat dan zou het fantastisch zijn gebeurd het niet dan is het jammer.

 

Morgen ga ik een vlinder tattoo laten zetten voor ons kindje dat er niet moch komen. Ik krijg hem van mijn moeder omdat ze mij graag iets als herinnerin wil geven. Ik ben geen sieraden mens dus koos ik hier voor. Ik heb onze zoon zijn naam ook in chines tekens op mijn schoudrblad staan dus als dit kindje was geboren was zijn/ haar naam er ook bij gekomen. Ik zal proberen een foto te plaatsen als je het leuk vind.

[Beanie]

Wat heerlijk, je vakantie komt in zicht.. Lekker naar de zon! Kun je alle ellende even achter je laten...

Heftig hoor, zo'n beslissing moeten nemen. Maar op een gegeven moment heb je ook geen keuze. Financieel is het ook wel heel heftig, ik dacht dat het goedkoper zou zijn. Ik denk dat de medicatie nog het minste probleem zou zijn, daar zijn wel manieren voor om goedkoper aan te komen. Maar inderdaad, de extra echo's e.d. maken het natuurlijk ook duur. En dan nu weer misschien een operatie... Het schiet echt niet op he, die mmm en alles er omheen.

 

Is je tattoo mooi geworden? Ja, ik wil graag een foto zien!! Hoorde van iemand anders die voor haar miskramen vergeetmijnietjes heeft laten tatoeëren, ook een mooi idee. Zelf ga ik maar wachten tot ik de MMM heb afgerond, en dan komen er 2 (ik hoop niet meer) vlindertjes. Ik weet nog niet waar, maar ik zit te denken aan mijn enkel. Heb nu een Tijgetje (van Pooh) op mijn rechter heup en een dolfijntje onder mijn linker schouderblad. Trouwens, binnenkant pols zou ik ook wel mooi vinden.... Zie het wel. Denk dat mijn man een tattoo op een heel zichtbare plek niet zo zou waarderen...

 

Eigenlijk mag ik in mijn handjes knijpen dat ik zo snel geopereerd kan worden... Normaal wachten ze minimaal 6 weken met deze operatie, ik mag nu al na 3 weken. Overigens is dat dus ook vanwege de volgende IVF-poging. Ik hink nu een beetje rond op 2 krukken, kan een heel klein beetje belasten maar mijn knie is instabiel, en pijnlijk, voelt dus raar aan. Veel koelen en voldoende pijnstillers innemen moet de rest doen. Slapen is alleen een klein drama, ik ben een buik/zij slaper en nu kan ik alleen maar op mijn rug liggen, en dat werkt dus niet! Ben al blij als ik 5 uurtjes aan een stuk slaap, en dan moet ik echt uit bed... Nee, werken zit er nu even niet in met die krukken. Ip mag ik ongeveer 6 weken na de operatie pas weer aan de slag.

[lindamvjulian]

[ATTACH=CONFIG]4291[/ATTACH]

 

Jeetje hopeloos ja met je knie. Dan heb je inderdaad maar geluk dat je zo snel al geopereerd kan worden. Helpen de pijnstillers wel voldoende? Als het weer nu lekker 's zomers zou zijn was het nog niet eens een grote ramp om in de ziektewet te zitten toch? Lekker met een boek in de tuin bv.

 

Ja mijn tattoo is heel erg mooi geworden. Ik probeer een foto te plaatsen. Vergeet- me- nietjes zijn inderdaad ook mooi om te doen. Dus jij wil ook 2 vlindertjes doen? De plaats is inderdaad best lastig om te kiezen. Ik heb voor mijn voet gekozen. Heb er wel over getwijfeld omdat het wel een opvallende plek is in de zomer. Ik heb onze zoon zijn naam in het chinees op mijn schouderblad. En het zussen teken ( samen met mijn zus) heb ik op mijn onderrug met een trible er om heen. Die plekken kan je makkelijk verbergen op je voet word dat lastiger maarja dit hoort bij mij en als iemand het niet bevalt is dat zijn probleem en niet die van mij.

[Beanie]

Wow, mooi!!! En ik vind de plaats ook heel mooi! Wel zichtbaar misschien in de zomer, maar idd het gaat er om dat jij het mooi vindt en niet iemand anders. Ik geloof dat ik als ik zo'n mooie tattoo zou hebben het liefste het hele jaar door op slippers zou willen lopen! Ik denk dat dit een hele mooie manier is om deze ellendige periode af te sluiten...

 

Voor mij is het verstandiger om pas een tattoo te laten zetten als we verder zijn, aangezien de volgende IVF er dus al zit aan te komen. Maar ja, eerst natuurlijk nog de operatie... De verveling begint inmiddels wel een beetje toe te slaan, het is niet echt lekker weer, ik moet met mijn been omhoog en we hebben alleen een klein terrasje, dus geen tuin om lekker in te zitten. Gelukkig heb ik een e-reader met nog heel veel ongelezen boeken, daar moet ik het nu maar even mee doen...

[lindamvjulian]

Ja hij is mooi he. Vind ik ook hihi.

 

Het schijnt de komende dagen nog goed weer te worden dus misschien heb je dan een beetje afleiding. Dus de e-reader komt goed uit nu. Wat voor boeken heb je er op staan?

[Beanie]

Hi Linda,

 

Hoe gaat het met je? Vakantie komt nu toch echt in zicht??

Ik ben gisteren weer thuis gekomen na de operatie... Nu herstellen. Dus rustig aan doen. Gelukkig veel sport op televisie, ik had een slechtere tijd kunnen uitkiezen om thuis te gaan zitten! Verder lekker lezen. Alles wat me leuk lijkt zet ik op de e-reader en als ik begin en het na een paar bladzijden niks vind, dan stop ik gewoon met dat boek en kies ik wat anders! Er staan standaard zo'n 70 boeken op bij mij, dus altijd keus genoeg....

 

Groetjes, Beanie

[lindamvjulian]

Hoe is de operatie gegaan? Is het je mee- of tegengevallen? Ik dacht dat je vandaag werd geopereerd dus vandaar dat ik nu pas weer even kom kijken.

Dat lijkt mij ook wel wat zo'n e-reader. Wel handig voor de vakantie. Wat voor een heb jij?