Mijn verhaal

[Bobby]

Lieve meiden,

 

Na lang twijfelen wil ik toch even mijn verhaal kwijt.

Na bijna 10 jaar samen te zijn met mijn man was zo'n kleine 4 jaar geleden was onze kinderwens echt heel groot..

Maar na zo'n 2 jaar geen pil te hebben geslikt en er kwam niets leek het ons toch verstandig om eens naar de huisarts te gaan.

Helaas begon toen een minder leuke periode al snel kwamen zei der achter dat wij een glamidia besmetting hadden en dat dat de reden geweest zou zijn dat wij waarscheinlijk geen kinderen konden krijgen op de natuurlijke manier. Wij zijn doorgestuurd naar het radbout ziekenhuis in Nijmegen en daar begon voor ons echt een avontuur. De eerste stap was het maken van een HSG scan om te controleren of mijn eileiders dicht waren. Wat helaas zo was. En voor de zekerheid wilde ze ook nog een kijkoperatie doen om te zien of er nog iets aan gedaan kon worden. Helaas was dit niet mogelijk... conclusie 2 dichte eileiders en geen kans op natuurlijke zwangerschap. Toen wij dit hoorde was ik nog zekerder van onze zaak en dacht ik al kost het me alles wij gaan hier voor vechten. Ik werd op de wachtlijst geplaats en we moesten bijna een half jaar wachten. Eindelijk was het zo ver ik mocht me aanmelden. Nu begon eigelijk pas de echte spannende tijd ik dacht alleen maar aan horror dingen, naalden,puncties,pijn en alle hormonen. Maar toen we starten viel dit eigelijk reuze mee. Elke dag een prikje en je leeft mega uit naar de punctie want je hoopt natuurlijk op een goede bevruchting! Onze punctie dag was aangebroken ik was zo zenuwachtig dat ik me handen niet meer kon stil houden. Uit eindelijk viel het reuze mee. de verdoving is zo goed dus was al lang blij dat het klaar was. 2 dagen erna mochten we terug komen voor de terugplaatsing we kregen te horen dat we 2 A embrio's hadden en dat dat goed nieuws was. Na de terugplaatsing voelde we ons heel raar. Het wachten leek een eeuwigheid en ik was er alleen maar mee bezig. Na 13 dagen voelde ik het al hoofdpijn,buikpijn het gevoel wat ik kende van ongesteldheid en inderdaad de dag erna werd ik ongesteld. Ongelofelijk al maanden bezig met dit moment en dan.... dan is er niets ongesteld me wereld storten in ik kon alleen maar huilen en al me hoop leek zo te vergaan. Zou ik ooit moeder worden? Zou het ons ooit lukken..? Hoe ver moet je gaan. Gelukkig na een paar dagen krabbelde ik flink op en dacht ik ik laat me niet uit de weg slaan we gaan ervoor! Ik heb me opnieuw aangemeld. Dit betekent een maand de pil slikken en daarna starten met medicijnen voor een terugplaatsing van een crio uit de vriezer. Ook spannend want dit hadden we ook nog nooit meegemaakt. Na 14 dagen pillen te hebben geslikt kregen we de terugplaatsing ik voelde me helemaal niet lekker en toen we daar aankwamen kregen we te horen dat het een C embrio was geworden. Van A naar C was dit mogelijk slechter dan C is er niet... De terugplaatsing vond ik niet leuk ik voelde me rot en dacht volgende maand dan maar weer spuiten... Na 13 dagen voelde ik me vreemd snachts wakker en me hele lichaam was in beweging. Ik denk bekijk het maar ik doe midden in de nacht een test ik kon niet meer slapen en tot mijn grote verbazing ZWANGER. Me man wakker gemaakt om half 4 snachts en hem de test laten zien. Ongelofelijk zou het nu toch zo zijn... Nou inderdaad ben nu 13.5 week zwanger de baby groeid goed. Ongelofelijk 4 jaar in onzekerheid geleeft bijna de moed opgegeven en dan ineens zwanger van een c embrio. Lieve meiden ik heb jammer genoeg een hoop minder leuke verhalen gelezen en elke keer weer zat ik met tranen in mijn ogen jullie verhalen te lezen. De teleurstellingen de vraag:lukt het ooit. 1 DING WEET IK WEL. Houd hoop alsjeblieft wees sterk. Zorg ervoor dat je dit samen doet met je man wees samen 1. en vergeet nooit dat je een doel hebt. Helaas las ik ook dat het nooit zal lukken bij sommige vrouwen en geloof mij ik denk aan jullie allemaal. Ivf heeft ons leven veranderd Maar dankzei ivf worden wij nu na 4.5 jaar ouders. Deze maand is het precies 1 jaar geleden dat ik in het ziekehuis kwam.. Mijn ivf tijd heeft dus 1 jaar geduurt. Als er ooit iemant vragen heeft stuur me dan een privebericht. Lieve meisjes bedankt dat ik me verhaal mocht delen en ze van jullie mocht lezen! Ik denk aan jullie en wens iedereen succes! Een dikke kus Bobby en der mini bobby xxxx:wave:

 

Ps sorry voor mijn spellingsfoutjes ben niet zo'n held op mijn mobiel

[Sandra81]

Ik ben zo blij voor je!!! We hebben allebei exact hetzelfde verhaal maar dat weten we al van elkaar :)

 

Ook wij 4 jaar, clamydia, dichte eileiders. Nu een wolk van een 5 maanden oude baby :)

 

Jij 13,5 week. Het moeilijkste stadium voorbij :)

Ik gun het jullie ontzettend :)

 

Liefs!!

[minoes]

Jeetje wat een verhaal en wat een geluk zwanger van een c embryo alles kan

En volgend jaar heb je een wolk van een baby

 

Ons geluk is ook bekroont met een dochter

 

Ik wens jullie alle geluk van de wereld

 

Liefs Jessica

 

 

Sent from my iPhone using Tapatalk

[niki]

Gefeliciteerd Bobby, heel veel geluk!!!

[saba26]

Wauw,wat een verhaal!

Gefeliciteerd,lekker genieten van de zwangerschap!!

 

Hier ook na een jaar zelf proberen en anderhalf jaar mmm mama van een prachtige zoon van een weekje oud.

Zo bijzonder, was de hoop ook kwijt....

Gelukkig ook volgehouden!

 

Geniet!! Liefs saba

[Jansuhhh]

Mooi gezegd Bobby!