Jump to content

Recommended Posts

Posted

Ik ben Maureen en sinds 2010 hebben mijn man en ik een actieve kinderwens. Na 4 maanden was ik zwanger en ons geluk kon niet op. Eerste maanden heel erg ziek (5 kg afgevallen), maar na week 13 ging het alleen maar beter. De weken, maanden gingen voorbij en ik kon lekker genieten in mijn verlof. Niets kon er nog gebeuren dachten we, dan ons kindje over een tijdje in het echt te zien. Alles was al klaar en kamertje ingericht. Maar niets was minder waar. Toen ik 36,5 week was al wat krampen, maar controles bleken goed. Hartje klopte nog steeds goed. Maar met 37 weken ging het helemaal mis. 's Avonds weer krampen en meerdere malen flauwgevallen. Dus met spoed naar ziekenhuis. Ze dachten aan losgelaten placenta. Maar ik bleek een inwendige bloeding te hebben. op 25 juli 2011 is ons dochtertje Chloë geboren, maar door teveel zuurstoftekort en is ze na 3 dagen overleden. Ik heb 4 dagen op de IC gelegen en in totaal 10 dagen in het ziekenhuis. Op 6 augustus is ze gecremeerd. Ons meisje is niet meer...

We waren er zo dichtbij. We zijn papa en mama geworden en hebben een ontzettend mooie dochter. Maar eigenlijk hebben we ook helemaal niets. Alleen maar verdriet, pijn, boosheid angst en fantasieën. Hoe had het moeten zijn... Voor Chloë* hebben we een vlindersite gemaakt. http://chloerutten.vlindersite.nl

Maar hoe het toen verder ging en ik uiteindelijk ook hier op dit forum terecht ben gekomen.

Om de oorzaak te zoeken van de inwendige bloeding wilden mijn man en ik graag wat onderzoeken. Ook had ik in het begin van mijn zwangerschap een cyste, niets spannend, maar na de bevalling moesten we de situatie opnieuw bekijken. Cyste bleek er (nog) te zitten en na 2 maanden zaten er 2. Dat was 5 maanden later dan ik ben bevallen. Verder onderzoek in het academisch ziekenhuis en werd de diagnose Endometriose gesteld. Toen vielen alle puzzelstukjes ineen van alle jaren voor de zwangerschap en de pijn etc. De oorzaak leek gevonden; er was een grote kans dat er een Endometriose-haard verkleefd was en dat die is gescheurd en er een bloedvat mee is gescheurd. Er was namelijk in totaal 6 liter bloed uit mijn buik gehaald (1e keer OK (keizersnede) 3,5 liter, en na een paar uur weer naar OK 2,5 liter eruit). Via MRI was te zien dat er veel verklevingen waren, maar een zwangerschap zou wel kunnen.

Mijn man en ik wilden allebei zeker weten dat mijn buik ‘schoon’ genoeg was. En dus werd er in maart een kijkoperatie gepland, cystes weghalen, eierstokken checken, eileiders doorspuiten etc. We waren heel positief en gingen vol goede moed de operatie in. Maar weer een flinke klap gekregen. Alles in mijn buik verkleefd en zit dus aan elkaar geplakt en de gyn kon niet eens in de buurt van mijn eierstokken komen. Een buikoperatie is noodzakelijk, of denken aan andere opties om voor een kindje te zorgen…

Na verschillende gesprekken, hebben we besloten om voor de operatie te gaan. In november eindelijk de operatie en deze gaat perfect. Via kijkoperatie alles kunnen doen door chirurg en gyn. Eindelijk weer een keer een lichtpuntje. Maar zwanger worden zal altijd met medische hulp moeten. Niet wat we hadden gehoopt, maar we willen alle mogelijkheden met beide handen aangrijpen. In Januari eerste IUI gehad. Maar helaas een negatieve test. Nu 2e maand en hogere dosis Puregon aan het spuiten. Zo spannend allemaal en merk dat ik het heel moeilijk heb nu. 1,5 jaar verder en nog steeds geen kindje, wel midden in een traject, maar 1e keer niet aangeteld en er is weer een maand voorbij… Maar we mogen niet opgeven en moet door blijven gaan. Er komt een tijd dat ook wij een kindje in onze armen hebben om voor te zorgen. Daar houd ik me aan vast…

Posted

Hallo vlindermama, welkom op het forum!

Leuk dat je jezelf hebt voorgesteld aan de anderen; wij wensen je een goede tijd op Het IVF-Moeders Forum.

Posted

Welkom Vlindermama. Wat een ontzettend heftig verhaal. Hier vind je veel steun tijdens de moeilijke wachtweken en hopelijk ben je snel zwanger.

  • 1 month later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use