Hoi!

[GeBee]

Hallo allemaal,

 

Sinds een paar dagen aan het meelezen en vind nu al steun in jullie verhalen, dus dan maar actief er in en meedoen!

 

Ik ben dus 2 maart begonnen met mijn 1e x spuiten van Decapeptyl en sinds afgelopen zondag met de Gonal-F. Vind het spannend allemaal!

 

Na jaren van proberen te accepteren dat ik geen moeder zou worden en verdriet, kreeg ik van mijn man een hersteloperatie kado. Hij wilde zich na jaren toch wel laten herstellen voor mij (hij heeft al 3 kids uit een vorige relatie, hij is nu 44 en ik ben 34). Eerst ben ik mezelf gaan laten onderzoeken bij de gyneacoloog, aangezien ik een PCO verleden heb en erg zwaarlijvig was. Ik was in de tussenliggende jaren 45 kilo afgevallen en had weer een normale cyclus met eisprong en goede follikels, dus dat was een hele geruststelling. Daarna hebben we een eerste hersteloperatie ondergaan, die helaas mislukte. Bij aanvraag van een PESA behandeling, kregen we de mogelijk tot een 2e keer hersteloperatie en die hebben we met beide handen aangegrepen. Tegelijkertijd is een PESA behandeling uitgevoerd, voor het geval dat. Hersteloperatie is gelukt, maar kwaliteit was erg slecht, zowel vers als ingevroren helaas.

 

Nu de eerste ICSI poging dus en ik ben blij dat we nu eindelijk actie hebben na lang wachten. Het voelt nu alsof ik actief iets kan bijdragen aan het hele gebeuren. Volgende week dinsdag, de 16e heb ik mijn eerste follikelmeting en merk dat ik dat nog het meest spannend vind. Hoe lang duurt het nog daarna, wat moeten we daarna doen, groeit er wel iets (ik denk van wel), hoe zal dat voelen 2 druiventrossen in je buik, wanneer de punctie, moet ik afspraken afzeggen, verzetten? Kan ik wel afspraken plannen, nou ja... 200 vragen die niet beantwoord worden, want elke stap is er 1 en met elke stap krijg je een nieuw antwoord. Het hoort gewoon bij het proces en dat proces vraagt het nodige van je en van je relatie.

 

Het spuiten valt me niet tegen, maar ook niet mee moet ik zeggen. Ik vind het soms ronduit pijnlijk! Maar doe mijn best er iets leuks van te maken en omdat ik iedere keer vergeet waar ik heb gespoten, zet ik er met een merkstift een rondje omheen, of een smiley, of gister had ik 2 paaseieren getekend! Dan word ik vrolijk iedere keer als ik naar mijn buik kijk. We moeten toch positief blijven hè! Bijwerkingen tot nu toe zijn: vergeetachtig, enorme hoofdpijn en verschrikkelijk moe! Volgens mijn man nog niet mopperig....gelukkig!

 

Raar gevoel om geen controle te hebben over iets waar je zo je best voor doet en waar je zo naar verlangd, je bent afhankelijk van allerlei dingen om je heen en kunt maar minimaal zelf invloed uitoefenen. Gezond eten, gezond leven, goed voor jezelf zorgen.

 

We zetten iedere dag een stapje dichterbij het verwezenlijken van onze droom, maar het kan nog steeds 2 kanten opgaan. We hopen natuurlijk op de goede! Fijn dat ik jullie ervaringen mag meelezen!

[Jheroen]

Hallo GeBee, welkom op het forum!

Leuk dat je jezelf hebt voorgesteld aan de anderen; wij wensen je een goede tijd op Het IVF-Moeders Forum.