Jump to content

Recommended Posts

Posted

Voor mij komt nu het moment dat ik meer afstand ga nemen van het forum. Af en toe zal ik toch nog even komen spieken ;-)

Op deze manier wil ik jullie bedanken voor al het begrip, de lieve berichtjes en de steun tijdens de periode in de mmm.

Tot ons verdriet gaan we met 'lege handen' verder, maar ook met een heleboel ervaringen die ons (naast een hoop verdriet) ook sterker gemaakt hebben.

 

Ik wens iedereen heel veel kracht, succes, sterkte en geluk met alles wat op jullie pad zal komen!

 

Bedankt!

 

liefs mare

Guest Guusje
Posted

Lieve Mare, Wat enorm verdrietig, en zo herkenbaar. Met lege handen verder, maar ook met een heleboel ervaring die jullie sterker hebben gemaakt. Hou dat vast! Mijn man en ik zijn nu een jaar verder, en ik kan zeggen dat het ondanks het grote verdriet en gemis goed gaat. Wat mij erg helpt is te kijken naar de dingen die we nog WEL hebben, en niet te veel kijken naar de dingen die we niet hebben. Soms natuurlijk erg lastig, en soms blijven die confrontaties moeilijk, maar ik ben zo blij dat mijn man en ik het super hebben na alles. Heel veel sterkte, hou je haaks. Liefs Guusje

Posted

Ooh Mare, heb gemist dat je laatste tp niet goed gegaan is? Je had nog 1 cryo toch: was die niet goed ontdooid?

Heeeeel veel sterkte toegewenst tijdens alle moeilijke momenten. Het gemis zal denk ik niet op te vullen zijn, maar hopelijk kan je het wel een plekje geven met de tijd...

Posted

Lieve Mare,

 

wat verdrietig en herkenbaar.

wij zijn nu ook n paar maanden geleden gestopt en beginnen nu langzaamaan weer meer te leven en de intimiteit terg te krijgen.

Weet zeker dat jullie dit ook gaat lukken. Laat de verdrietige momenten toe en laat de blije momenten nog meer toe.

 

sterkte en lieve knuffel.

 

Tool

xx

Posted

Heel veel sterkte Mare.

 

het is een enorme kluif. Boulevard of broken dreams... Maar hopelijk ook weer t begin van nieuwe mooie dromen en een fijn leven.

 

ik wens je alle goeds.

 

grtjes

Posted

Bedankt voor jullie lieve reacties, krijg er tranen van in mijn ogen! Doet me goed!

 

Guusje, een jaar verder nu... Goed om te lezen dat het ondanks alles goed met jullie gaat en jullie relatie supersterk is!

 

Ink, de cryo was inderdaad helaas niet goed ontdooid. Heel veel succes met jullie cryo!

 

Moon, ook een zwaar traject achter de rug. Gelukkig hebben jullie een prachtige dochter mogen krijgen! Gaan jullie nog door voor een brusje?

 

Tool, inderdaad helaas een herkenbaar verhaal (heb jouw verhaal een beetje vanaf de zijlijn gevolgd). Fijn dat jullie het leven ook langzaamaan weer op beginnen te pakken!

 

Noor, 14 icsi's, hoe heb je het vol kunnen houden! Gelukkig wel een prachtig wondertje gekregen. We hebben er vertrouwen in dat er weer andere mooie dromen ontstaan!

 

Naast de leegte en het verdriet voel ik ook een stuk opluchting dat ons leven niet meer beheerst wordt door ziekenhuisbezoeken, slopende behandelingen en teleurstellingen. Al blijven dagen zoals deze natuurlijk erg dubbel, maar dat hoef ik jullie niet uit te leggen. Vorig jaar hadden we op moederdag voor het eerst een positieve test in onze handen, dus het zal altijd een bijzondere dag voor ons blijven. Al is het nog nauwelijks te bevatten dat we binnen een jaar van 'zwanger' naar 'nooit een kindje' zijn gegaan. Maar ook hier zullen we onze weg wel in vinden.

 

Hebben jullie eigenlijk nog iets 'bijzonders' gedaan om het traject af te sluiten, iets symbolisch ofzo?

Posted

Hoi Mare,

Ja, ons traject was ook zwaar. Pas na de miskraam (en bijkomende 'zware tegenslagen') heb ik dit eerst goed gemerkt. Ik ben in therapie gegaan (en nog) en kwam er daar achter dat ik me zo sterk heb gehouden al die jaren en zo gefocused ben geweest op 'maar weer zo gauw mogelijk gewoon verder leven, leren en werken' dat ik eigenlijk alles wat er gebeurd is niet/onvoldoende heb verwerkt. Ben daar nu mee bezig. De miskraam is daar ook een verdrietig stukje in, wat nu eigenlijk al niet meer genoemd wordt door familie en vrienden. Ik denk er nog vaak aan en ook gisteren was het in mijn gedachten. Eigenlijk hadden we nu 2 wondertjes kunnen hebben...

 

Ja, ik wil nog graag voor een brusje. Al zie ik op tegen weer dokteren... Eerst alles verwerken en afvallen tot een gezond gewicht; ben nu 19 kilo kwijt #trots! Van de zomer bellen met fertiliteit denk ik?!

 

Heb gisteren speciaal ook gedacht aan moeders die geen kindje hebben om Moederdag mee te vieren; vergeet nooit hoe ik mijzelf al die jaren voelde als enige kinderloze vrouw in ons gezin/naaste familiekring. Zo pijnlijk.

 

Mare en lotgenoten: wens jullie zoveel sterkte en geluk!!!

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use