Ga naar inhoud

Even voorstellen, nieuw hier op forum


rock1982

Aanbevolen Berichten

Hi, mijn naam is Tessa. Ik ben 32 jaar en na 2 jaar proberen zwanger te worden, komen wij (ik en mijn vriend 37) na wat onderzoeken in aanmerking voor IVF. Ik ben nu vooral veel aan het lezen op internet en op dit forum. Dit weekend de aanmeldingsbrief naar het AMC gestuurd, nu wachten op een uitnodiging. Ik vind het super spannend allemaal. Ik zal proberen mijn ervaringen met jullie te delen Gr Tes.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nee hoor geen probleem het is voor ons ook nieuw dus ben wel benieuwd hoe andere er mee omgaan. Wij probeerde al twee jaar zwanger te worden maar me vriend had geen zaadcellen. We kwamen er achter dat het kwam omdat die zaadbalkanker had. Is direct geopereerd en aan de chemotherapie gegaan. Nu hij al weer een paar maanden schoon is zijn we hiermee gestart.

 

Wij kregen van het Amc een uitnodiging voor een ivf/isci bijeenkomst. Dan krijg je samen met +_ 10 stellen uitleg wat de behandeling inhoud. En ga je daarna bloedprikken en krijg je een inwendige echo om te bepalen wanneer je mag starten met het prikken. Vond het best wel veel informatie en ineens heel snel gaan. Dus stel jezelf erop in dat wanneer je bij de bijeenkomst bent geweest je binnen maximaal een maand kan starten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hi Priscilla, bedankt voor je antwoord. Ik hoop deze of volgende week reactie te krijgen en dan snel langs te mogen komen voor de informatiebijeenkomst. Jeetje, jullie zullen wel geschrokken zijn toen jullie hoorden dat je vriend zaadbalkanker had.. gelukkig dat hij nu schoon is en dat jullie mogen starten met IVF. Heb je ook al informatie over het prikken gehad en moest je dit daar al oefenen en hoe ervaarde je dat? Gr Tessa

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou wat ik wel fijn vind is dat ze het je in etappes uit gaan leggen. Eerst krijg je op diezelfde bijeenkomst uitleg over de eerste prikken waar je mee start "triptofem". Die bijeenkomst duurde bij ons van 13uur tot 17uur. En kon je daarna beneden bij de apotheek een koelbox met alle medicijnen ophalen. Wanneer je tien dagen later komt en je echo en bloed goed is gaan ze de tweede prik uitleggen. Ik prik mezelf niet (heb een hekel aan naalden) maar dat doet me vriend, en is eigenlijk wel erg makkelijk. Ik vind de bijwerkingen alleen heeeeel vervelend.

Morgen moet ik zelf weer naar het Amc voor een echo en bloedonderzoek. Als dat goed is mag ik met me tweede prikken gaan beginnen. Spannend dus ^.^

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ook al hou ik niet van naalden, vind ik dit echt niet heel erg. De eerste keer was wat onwennig en hebben we een half uur zitten klooien maar uiteindelijk doe je het even snel tussendoor.

Ja er was bij mij nog steeds een eiblaasje te zien. Waarschijnlijk fout berekend en was er al een eiblaasje aanwezig tijdens de start van het prikken. Dus ik moet even een week stoppen en dan beginnen we hellemaal opnieuw.

Je kan trouwens ook altijd het amc bellen als je wat meer tempo wil. Wij hebben zelf toen ook gebeld voor een afspraak omdat we na drie weken nog niets hoorde.

Link naar reactie
Delen op andere sites

:-( ja deze ronde spuiten was dus voor niks. Ik heb altijd een regelmatige cyclus gehad. Maar moest voor het starte beginnen met de pil. En omdat de amc de eerste bijeenkomst verzet had. Zat ik ondertussen 2.5 maand aan de pil die ik moest doorslikken. Ik denk dat het daar fout is gegaan.

Heb je het overigens ook al met mensen om je heen zoals werk besproken? Ik heb moest gister dus vertellen dat alles even een paar weken opgeschoven gaat worden en ik opnieuw moet beginnen met prikken. Dat zal betekenen dat me echo's en punctie in December valt. Maja daar zijn ze natuurlijk niet blij mee in de drukste periode van het jaar.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat is wel balen dat je dan voor niks hebt gespoten.. nu moet je nog langer wachten en het is al nier leuk..

Ik heb het al een paar weken geleden op mijn werk verteld, omdat ik toen veel doktersafspraken had en ik wist dat er nog meer zat aan te komen. Ik werk op een kinderdagverblijf en mijn baas was erg meegaand, gelukkig.. Ik ga mn best doen om zoveel mogelijk op mijn vrije dag te plannen, maar met IVF is dat niet altijd haalbaar. We moeten het allemaal uiteindelijk gewoon ervaren hoe het zal zijn als ik plotseling weg moet.. AMC is niet naast de deur en heb mijn rijbewijs nog niet (wel mee bezig) dus dat vind ik ook wel een ding, dat ik vaak op mijn vriend of familie ben aangewezen. Uiteindelijk zal alles wel goed komen ;-) Mijn menstruatie hou ik al zo'n 2 jaar bij, dus dat komt ook goed dan. Hoe bereid jij je nu voor op de punctie? Of laat je het gewoon op je af komen?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Inderdaad al die tijd voor niks geprikt maar we beginnen gewoon weer opnieuw. Voor jouw is dat wel heel fijn dat je werk zo meegaand is. Het is toch wel een zorg minder dan, anders heb je dubbelop stress.

Ik woon zelf ook niet in de buurt van het amc. Dus ben meestal wel een halve dag kwijt. En ja de punctie haha zit nu al met knikkende knieën maar het zal toch moeten.

En hebben jullie al wat van het ziekenhuis gehoord?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb gister brief gekregen van het AMC. Ik mag 18 november langs komen. Stond niet in de brief wat deze afspraak precies inhoud. Was bij jou die eerste afspraak meteen met die andere stellen, onderzoeken en leren prikken etc? Blij dat we snel kunnen langskomen in ieder geval.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jeeejh eindelijk een datum voor je, fijn gevoel toch. Ja in mijn brief stond er duidelijk uitnodiging voor IFV behandeling. En stonden er punten die ik moest ondernemen. Maar wij waren natuurlijk al maanden daarvoor vaker op de afdeling geweest. ivm de behandeling en operaties die me vriend daar kreeg. Misschien krijg je een een gesprek om te overleggen wat jullie startdatum gaat worden. Spannend hoor :-)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja, ik denk inderdaad dat we gewoon een soort intake gesprek hebben. In principe ben ik hier in Haarlem al onderzocht op de basis dingen, dus denk dat we datum gaan prikken voor de bijeenkomst etc. Van mij mag het nu wel beginnen.. :) Hoe gaat het met jou en het prikken?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hi meiden!Inmiddels ruim drie jaar in de MMM. Tien x IUI gehad zonder resultaat, 1 x een ivf waar er - heel teleurstellend-uit vijf goede eitjes geen bevruchting plaatsvond en 1 x ICSI ( zwanger, maar miskraam na ruim 6 weken), 1 cryo mislukt en nog 2 over. Inmiddels is mijn hele cyclus in de war, dus even wachten tot we weer weer mogen voor een cryo tp.

 

Ik merk dat ik de laatste tijd somber ben en verdrietig en het steeds zwaarder wordt. Ik was 33 toen we hoopvol besloten voor een kindje te gaan en nu ben ik 37 en begint het besef door te dringen dat ik misschien wel nooit een kindje krijg. Vooral na de miskraam afgelopen augustus ben ik niet meer de oude. Vandaar dat ik graag mijn ervaringen deel met jullie. Ik miet het misschien meer kwijt. Zijn er meer meiden die soms heel bang zijn en zelfs wat depressief?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Doremi , ikzelf ben pas net begonnen, dus ik kan er niet over meepraten. Het klinkt erg heftig wat je allemaal hebt meegemaakt. Er zijn op dit forum vast mensen die er met jou over kunnen (mee) praten. Hoop dat je daar wat steun in kunt vinden. Sterkte.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Doremi, wat een ellende allemaal! Het enige positieve wat ik kan bedenken is dat je wel even zwanger bent geweest en je lichaam er waarschijnlijk wel klaar voor is. Je hebt nog 2 kansen deze ronde dus geef de moed niet op!

Wij zijn ook dik 3 jaar bezig geweest en is het gelukt maar ik weet nog wel dat ik heel bang was om kinderloos te blijven, echt een schrikbeeld. Jammer dat je uit de eerste ivf geen terugplaatsing hebt gehad, was het zaad toch te slecht?

Bij ons is uit de eerste icsi traject onze zoon geboren, inmiddels bijna 2. Maar ik heb ook een cryo tp gehad en ik was weer zwanger maar ook een miskraam met 6 weken, wat een teleurstelling en mindfuck. Maar we hebben nog 2 cryo's over en we gaan met goede moed verder. Heel veel sterkte en blijf geloven en hoop houden!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hi meiden!Inmiddels ruim drie jaar in de MMM. Tien x IUI gehad zonder resultaat, 1 x een ivf waar er - heel teleurstellend-uit vijf goede eitjes geen bevruchting plaatsvond en 1 x ICSI ( zwanger, maar miskraam na ruim 6 weken), 1 cryo mislukt en nog 2 over. Inmiddels is mijn hele cyclus in de war, dus even wachten tot we weer weer mogen voor een cryo tp.

 

Ik merk dat ik de laatste tijd somber ben en verdrietig en het steeds zwaarder wordt. Ik was 33 toen we hoopvol besloten voor een kindje te gaan en nu ben ik 37 en begint het besef door te dringen dat ik misschien wel nooit een kindje krijg. Vooral na de miskraam afgelopen augustus ben ik niet meer de oude. Vandaar dat ik graag mijn ervaringen deel met jullie. Ik miet het misschien meer kwijt. Zijn er meer meiden die soms heel bang zijn en zelfs wat depressief?

 

Hoi Doremi,

Je verhaal is heel herkenbaar. Hier ook echt ruim een jaar uit de roulatie geweest na een heel erg nare BBZ (6 IUI, 3xICSI met 10 TP waarvan dus 1 BBZ). Echt behoorlijk depressief, zelfs zo dat anderen zich ernstige zorgen gingen maken of ik mezelf niet iets zou aan doen. Dat zou ik echt nooit doen en is toen ook echt nooit in me op gekomen. Maar om even aan te geven hoe slecht het ging.

Ook ongeveer dezelfde leeftijd als jij, dus echt veel overeenkomsten. Je bent echt niet de enige!

Bang en depressief hoort echt bij elkaar, dus dat je dat beiden hebt, is echt niet gek.

Ik wil je adviseren om naar je huisarts te gaan, die kan zeer waarschijnlijk wel wat voor je betekenen; een goed gesprek, een doorverwijzing, handvatten om nu meer zin in het leven te krijgen. En wellicht heeft het zkh waar je je behandelingen hebt ook wel een maatschappelijk werker of psycholoog in dienst op de fertiliteitsafdeling. Vraag ernaar!

En ik weet het, in de staat waarin je nu bent en hoe je je nu voelt, is het verschrikkelijk moeilijk om hulp te zoeken en te vragen. Ook dat hoort bij de gevoelens die je nu hebt. Maar het kan je heel erg helpen als je een voor jou goede hulpverlener vindt.

 

 

En nog een klein beetje opbeurende woorden tot slot; op het moment dat wij het eigenlijk al opgegeven hadden, ben ik zwanger geworden en gebleven (van de 20e TP, met heel veel extra medicatie en in een ander zkh dan waar we begonnen). Inmiddels zit er een spartelend kindje van ruim 20 weken in mijn buik. Nooit gedacht dat ik dit nog mee zou maken. En ik zal je nooit zeggen 'de aanhouder wint' zoals zo veel mensen in onze omgeving zeiden, want helaas is dat niet zo in deze ellendge MMM waar wij in zitten (want ellendig blijft het). Maar wat wel zo is, is dat je in deze MMM erg goed voor jezelf moet blijven zorgen, en vooral voor je zelf (en de behandeling die je wilt) op moet komen. Want dáár kom je wel (vaak) verder mee! Voor mij is dit forum daarvoor een hele grote bron van informatie en ook wel inspiratie geweest.

 

Zet hem op Doremi, en ik hoop dat je een manier vind om weer beter in je vel te komen en uiteindelijk je grote wens uitkomt!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat een heftig verhaal maar wat mooi dat het wel gelukt is en inmiddels 20 weken zwanger! Geniet van dat heerlijke getrappel in je buik, dat is zo super! Van harte gefeliciteerd..

En inderdaad Doremi, misschien iemand inschakelen om mee te praten via de huisarts of maatschappelijk werk van het ziekenhuis. Het is zo heftig deze medische molen en je ervaart zoveel verschillende emoties...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi allemaal

 

ik weet niet zo goed waar ik een bericht met een vraag kan plaatsen.. Vandaar dat ik het zo maar doe.

ik zal me even voorstellen.

Ik ben Anne, mijn vriend en ik zijn nu ruim een jaar bezig met IVF/ICSI.

de 1e behandeling is niet gelukt omdat er geen bevruchting was. Voor de 2e behandeling zijn we dus over gegaan op ICSi. Hierbij zijn er 1 verse embryo en 4 cryo's teruggeplaatst. Helaas allemaal zonder resultaat.

we zijn nu bezig met poging 3, terugplaatsing van 2 verse embryo's heeft helaas ook weer niet geleid tot een zwangerschap. We hebben nu nog 3 cryo's.

ik vind het inmiddels emotioneel allemaal erg zwaar worden en wil graag alles doen om hopelijk van deze cryo's wel zwanger te worden.

heeft er iemand adviezen met betrekking tot dingen die je juist wel of niet moet doen om een innesteling te bevorderen.

 

gr anne

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden