´De Terugplaatsing!´
In het LUMC zijn op zaterdag de deuren van de IVF polikliniek gesloten en moet je aanbellen bij de intercom. Wij belden en de deur zou opengaan en we konden dan doorlopen tot het achterste gedeelte. Alleen de deur klikte niet en ging niet open. Toen wij weer belden was er geen antwoord meer. Na nog een keer bellen
besloot ik even af te wachten, want als wij er niet waren op de afgesproken tijd zouden ze toch vast wel in de gang komen kijken en
ons door het glas van
´De Samensmelting!´
Het ziekenhuis belde om te zeggen dat zaterdag om 9 u 50 de terugplaatsing is. Want er zijn 3 eitjes bevrucht! Seconden ervoor had ik nog snel een intuïtietestje gedaan en ook 3 gegokt. Hoera. Zal Lenny blij mee zijn want iedere keer is het een aantasting in zijn eigenwaarde als er eitjes zijn en het hele gebeuren valt of staat met de kwaliteit van het zaad. Goed nieuws dus, ben benieuwd hoe zich dat gaat voltrekken op zaterdag want de eerste keer waren er ook 3 maar ble
"De Oogst"!
Met enig slaapgebrek stonden we vanochtend nog vóor de wekker op en enerzijds natuurlijk meteen de punctie in het hoofd, maar bij navraag bleek dat wij eigenlijk allebei meer bezig waren met het inrichten van ons nieuwe huis... in gedachten! Het slaapgebrek is wel goed, want dan is er al een beetje natuurlijke verdoving. Overigens bij de gedachte aan de punctie was ik de hele week al misselijk dus die verdoving leek al niet eens meer nodig te zijn, mijn onderbewuste zorgde zelf
Vanmorgen echo en bloedaftapsessie nummer 3, gelukkig merk ik er niet zo veel van deze keer want de vorige poging voelde ik me slap en vroeg ik me soms af of er nog wel wat overbleef, in mijn lijf. Het ziet er nog steeds goed uit, deze keer 3 grote en 2 kleine blaasjes links gespot en een grote rechts, maar daar zaten er eerst 2 dus misschien zit die nog ergens verscholen.. Ze moeten ongeveer 20 mm zijn voor de punctie en ze zijn nu van 16 tot 21 mm dus de tijd is rijp! En de eitjes ook. Ik word
:baby: Blogje 29-2.
Bij binnenkomst in het ziekenhuis moet je je melden, je telefoonnummer achterlaten (iedere keer weer opnieuw) en zorgen dat je nog genoeg naamstickers in je mapje hebt waar alle formulieren en buisjes steeds mee beplakt worden. Dan door naar de wachtkamer.
Mijn afspraak vandaag was later dan anders en in plaats van de enige zijn zat de hele wachtkamer vol. Ik voelde me een expert, al met de vierde poging aan de gang, maar ik blijf me daar toch opgelaten voelen.. vooral
Om 8 uur hing ik aan de telefoon van het ziekenhuis. Maar er was helaas een bandje- ´u spreekt met de sectie voortplanting en IVF´... Voortplanting? Tja zo heb ik het nooit echt bekeken gezien wij weinig zelf planten tijdens deze behandelingen ;) en al helemaal niks voort.. Maargoed ze waren nog dicht tot 9 uur. Tegen negenen aanbeland was ik niet alleen heel zenuwachtig of de hele poging nu niet gestaakt moet worden, maar ik ontdekte ook nog eens dat ik gisteravond de Gonal en Decapeptyl verget
22 februari was als startdatum uitgerekend, intussen hadden wij bij Univé de schriftelijke machtiging aangevraagd die volgens de polisvoorwaarden nodig was. Ik had volgens een auralezend klasgenootje een baarmoedermondinfectie die volgens haar de innesteling van de vorige keren misschien nadelig beïnvloed had, dus daar moest ik nog even vanaf zien te komen. Het formulier van Univé kwam terug met een krabbel dat een machtiging aanvragen niet meer nodig was. Ik had het vermoeden dat zij niet wiste
