Ga naar inhoud

Aanbevolen Berichten

Geplaatst

Iedereen heel erg bedankt voor jullie lieve woorden..

 

Het is fijn te weten dat jullie allemaal zo meeleven..

 

Het neemt de pijn en het verdriet echter niet weg...

 

Nu 2 dagen later gaat het gelukkig al een klein beetje beter met me... het verdriet is nog steeds heel groot en het zal ook nog een tijdje duren voordat het minder wordt.

 

Ik vraag me ook steeds af, waarom nou toch???

 

Dit is eigenlijk nu mijn 3e miskraam. Ik tel nu even de hele vroege miskraam mee bij mijn laatste cryos. Waarom gaat het steeds weer mis?

 

Op die vragen krijgen we ws nooit een antwoord.

 

We krijgen nu wel allebei een chromosomenonderzoek, maar de kans is klein dat daar iets uit komt. Maar goed, dan is dat igg wel uitgesloten...

 

 

 

Woensdag zal er besloten worden wat we gaan doen.. ik weet wel dat ik niet veel langer met een dode vrucht in me wil lopen, dat trek ik gewoon niet.. Voel me ook nog steeds misselijk.. Wil het eigenlijk ook zo snel als mogelijk is afsluiten en een plekje geven...

  • Reacties 51
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

Geplaatst

He Kim,

 

 

 

Ik kan me goed voorstellen dat het idee van een dood vruchtje in je je tegenstaat... Een collega/vriendin van me heeft afgelopen week een miskraam gehad, nadat bij haar bij de 12 weken echo werd geconstateerd dat de kleine rond week 10 was overleden. Het heeft bij haar nog een week geduurd voordat de miskraam zich aandiende. Maar volgens haar vk was dit wel de beste manier...de natuurlijke manier. Maar nogmaals, kan me je gevoel goed voorstellen. Emotioneel lijkt het me heel zwaar.

 

 

 

Ook de frustratie en boosheid dat dit al de 3e keer is.

 

 

 

Heel veel sterkte, de komende dagen! Hoop dat je woensdag meer duidelijkheid krijgt.

 

 

 

liefs en dikke knuffel,

 

Mariek

Geplaatst

Kim, wat een ellende allemaal zeg!

 

 

 

Ik weet uit ervaring wat voor dreun je steeds opnieuw moet zien te verwerken.

 

Heel veel sterkte, en ik hoop echt dat het snel vanzelf los komt.

 

 

 

Liefs Laura

Geplaatst

Hoi Kim,

 

 

 

Ik heb nog niet eerder gereageerd maar wel steeds meegelezen met jou verhaal. Ik hoopte heel erg voor je dat het goed zou zijn maar helaas.

 

Het doet zo'n pijn, het is zo oneerlijk. Zeker voor een 2e keer....

 

 

 

Zelf weet ik helaas ook hoe het voelt, ik raakte in feb zwanger na mijn eerste IUI. Met 7 weken en 4 dagen een echo en toen was er wel een hartje te zien maar het vruchtje was te klein. Ze kwam uit op 6 dagen. Na een week moest ik terugkomen om nogmaals te kijken. Er werd mij veteld dat ikiets meer kans had op een miskraam maar dat het zeker niet zo hoefde te zijn. Helaas na een week was er geen hartaktiviteit meer. Het vruchtje was ook niet meer gegroeid.

 

Ik weet nog dat ik me zo leeg voelde, in de steek gelaten door mijn eigen lichaam. Ik had immers nog steeds gevoelige borsten en tepels. Ook was ik bizar moe maar allemaal voor 'niks' bleek later. Misselijk was ik niet maar ik dacht dat dat nog wel kwam.

 

Helaas wilde mijn lichaam het niet afstoten zelfs niet na pillen die een miskraam opwekken. Heel veel langer wachten wilde ik niet, het moest er gewoon uit. Uiteindelijk kreeg ik nog een curretage. Die viel me uiteindelijk 100% mee. Maar het emotionele gedeelte viel me erg zwaar. Die oneerlijkheid, waarom raken anderen makkelijk zwanger en blijft het goed gaan terwijl bij mensen waarbij het moeilijk gaat ook nog eens zoveel ellende erbij komt door een miskraam.

 

Ik hoop dat je er iets aan had, en boven al wil ik je heel veel sterkte wensen de komende tijd. Hopelijk vind je je kracht weer terug om door te gaan.

 

 

 

Liefs van Corina

Geplaatst

Lieve Kim,

 

 

 

Ik lees nu pas jouw hartverscheurende bericht!

 

Ik weet dat het allemaal mager is en jullie verdriet niet wegneemt maar toch wil ik je hierbij een hele dikke digiknuffel geven en héél véél sterkte (en toch ook succes) wensen!

 

 

 

:hugg:

 

 

 

Veel liefs van Daantje

Geplaatst

hai daantje,

 

 

 

goh ik had helemaal gemist dat ze 2 baby hebben gezien bij jullie echo, wat gaaf !!!!!!!!!!

 

 

 

ik moet morgen voor de uitgangsecho, dus het zal mij benieuwen, hopenlijk mag ik de puregon erbij gaan spuiten. het komt nu allemaal wel erg dichtbij, ik ben best angstig voor de punctie, hoe heb jij die ervaren???

 

 

 

groetjes

Geplaatst

Voor alle meiden, heel erg bedankt voor jullie lieve berichtjes...

 

Heb het vandaag erg moeilijk, ben erg verdrietig en voel me ontzettend down..... morgen weer naar het ziekenhuis, zie er erg tegenop...

Geplaatst

Hè verdorrie Kim, dat je dit nog eens moet meemaken...... Ik kan een beetje inschatten hoe je je voelt en da's zwaar klote.

 

 

 

Hoop voor jou dat het vruchtje alsnog snel afkomt en je dit alles wederom een plaatsje kan geven. Alles heeft een reden zeg ik normaliter, maar hier begrijp ik echt niets van.

 

 

 

Héél véél succes met alles en geef de moed niet op (ik weet het tis makkelijker gezegd dan gedaan).

 

 

 

Dikke knuffels,

 

Elena

Geplaatst

hee kim,

 

 

 

ook vanaf hier veel sterkte toegewenst..

 

 

 

een kleine troost je bent niet alleen, maak hier van dichtbij precies het zelfde mee,

 

 

 

eerst mijn vriendin, zwanger van de eerste icsi poging na 14 weken helaas miskraam....zij wacht nu tot ze eindelijk weerongi wordt zodat ze verder kunnen....

 

 

 

mijn overbuurvrouw zwanger van de eerste icsi poging heeft vorige week de 7 weken echo gehad, vruchtje veel te klein wel een hartje, gisteren echo en nu al geen hartje meer....

 

 

 

zij moeten vrijdag naar het zkh terug en moeten deze week dus nadenken over de natuur zijn gang laten gaan of een curretage....

 

 

 

echt heel zwaar hier in de wijk ( mijn vriendin woont nog geen 300 meter verderop) en net nu wij aan onze 3e en waarschijnlijk laatste poging bezig zijn.... er moet toch een keer iets positiefs gebeuren zou je denken!!!

 

 

 

schrale troost maar we leven enorm met je mee en wensen je alle sterkte die je je maar wensen kunt!!!

 

 

 

heel veel liefs bri

Geplaatst

Kim, wat een verschrikkelijk bericht. Ik wens jou en je partnr veel sterkte toe, sla jullie er doorheen saampjes.

 

 

 

Knuffel, Elaine

Geplaatst

Hoi Kim,

 

 

 

Vreselijk nieuws... Ik weet wat het is, en het blijft een gemis ookal ga je het wel verwerken. Heel veel kracht toegewenst. Liefs, niki

  • 4 weken later...
Geplaatst

Inmiddels ruim een maand verder... ben weinig hier geweest, had even de tijd nodig..

 

 

 

Moeilijk blijft het wel en het verdriet van de miskraam zal weer moeten slijten..

 

Maar langzaam gaat het wel weer beter met me.

 

Lichamelijk ben ik wel weer helemaal hersteld, psychisch is een ander verhaal..

 

De afgelopen jaren en alle behandelingen hebben er goed ingehakt en als ik nu denk aan een nieuwe poging word ik meteen al angstig en zie ik er ontzettend tegenop..

 

 

 

We lassen nu ook een pauze in en we zien wel wanneer we weer starten met de 3e poging.

 

We moeten ook zowiezo de uitslagen afwachten van de onderzoeken die zijn ingezet nav de miskramen...

 

 

 

Liefs Kim

Geplaatst

Hoi Kim,

 

 

 

Toevallig zat ik afgelopen week nog aan je te denken, was gewoon erg benieuwd hoe het met je ging!

 

 

 

Blij om te horen dat je lichamelijk weer op 'orde' bent, maar geestelijk dat is natuurlijk wel een héél ander verhaal. Ik hoop dat je alles weer tzt een plekje kan geven om dan vol vertrouwen en goede moed voor poging 3 te gaan.

 

 

 

Hoop ergens voor je dat ze een 'oorzaak' kunnen vinden van de laatste miskraam, dan heb je in iedergeval een reden en hoef je niet te gissen of het misschien aan jouw lijf zou kunnen liggen.

 

 

 

Héél véél sterkte meis en neem vooral de tijd ervoor!! :getmecoat:

 

 

 

 

 

Greetzzzz,

 

Elena

Geplaatst

Hoi Kim, goed om weer even van je te horen en ben ook blij dat het weer beter met je gaat. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar tijd voor nodig had.

 

 

 

Wanneer krijg je de uitslag van je onderzoeken? Ik hoop voor je dat ze iets kunnen vinden en oplossen.

 

 

 

Liefs,

 

 

 

Yvonne

Geplaatst

Hey kim,

 

 

 

Fijn om te horen dat het lichamelijk beter gaat.

 

Ik hoop voor je dat ze snel de uitslagen van de onderzoeken voor je hebben!

 

En dat je dan wat meer informatie hebt.

 

 

 

Liefs Diana

Geplaatst

Hoi Elena, Yvonne en Diana,

 

Bedankt voor jullie reacties.

 

Het kan nog wel even duren voor we de uitslagen hebben. Chromosomenonderzoek kan wel 3 maanden duren..

 

 

 

Tja aan de ene kant hoop je dat ze een oorzaak kunnen vinden, maar aan de andere kant weer niet, want stel dat er iets met onze chromosomen is, dan zouden we dus nooit een gezond kindje samen kunnen krijgen...

 

Als de oorzaak iets te maken zou hebben met de bloedstolling, zouden er bv wel bloedverdunners gegeven kunnen worden..

 

 

 

Ach, laten we het maar afwachten..

 

Ik vind het wel best dat we nog een maand of 2 moeten wachten op de uitslagen..

 

Even niet alleen maar bezig zijn met de behandelingen, maar ook gewoon nu leuke dingen doen, even 'gewoon kim' zijn....

Geplaatst

He meis,

 

 

 

Goed van je te horen. Mijn vriend heeft na de eerste mislukte ICSI poging ook een chromosomenonderzoek laten doen op aanraden van de arts. Ze wilde uitsluiten dat de vele bloedvaatjes naar zijn ballen niet erfelijk bepaald waren. Het duurt inderdaad enkele maanden.

 

 

 

Kan me voorstellen dat je even weer 'gewoon Kim' wilt zijn. Even geen gehannes aan je lijf, even geen zorgen en spanning aan je hoofd. Hoop voor je dat ze een oorzaak kunnen vinden en dat jullie wat meer duidelijkheid krijgen. En wat zou het geweldig zijn als de oorzaak verholpen kan worden en jullie straks volle goede moed een nieuwe poging kunnen doen. Ik hoop het voor je, Kim!!

 

 

 

veel liefs,

 

Mariek

Geplaatst

Lieve Marieke,

 

 

 

Dank je wel voor je berichtje...

 

Ja ik ben weer iets vaker hier te vinden, voor mij een teken dat het weer iets beter met me gaat..

 

Hopelijk gaat het met jou ook allemaal goed..

 

Ik ga snel op je weblog even lezen..

 

 

 

Tja ben toch wel erg benieuwd naar alle uitslagen straks.. hoop eigenlijk toch dat ze niets vinden en dat we gewoon steeds vette pech hebben gehad met de miskramen.. Nog even een tijdje geduld hebben..

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden