mislukte poging

[bia1980]

Hoi lotgenootjes,

 

 

 

Net zoals jullie onderga ik ook de moeilijke periode, ik zal me even voorstellen. Ik ben Bianca en 28 jaar.

 

Wij zijn al bijna 4 jaar bezig om een kindje te krijgen. toen we na 3 jaar besloten om eens te laten kijken wat er mis was, bleek dat het goed mis was, we kwamen alleen nog voor ivf icsi in aanmerking. Je ziet ineens je kansen minder worden. Na een jaar onderzoeken en mogelijke behandelingen mochten we in januari starten met onze eerste ivf icsi behandeling, de artsen waren zeer postitief omdat ik nog relatief jong ben voor ivf en het probleem bij mijn man lag. Ze zeiden we verwachten dat het snel lukt, dus daar pinde we ons ook op vast. Ik moest starten met hormonen spuiten, dat was een eitje. Ik dacht bij mezelf, mentaal vergt dit toch niks van je, na een aantal dagen gespoten te hebben, bleef de groei van mijn eitjes achterwege, dus verhoogde ze de dosis. Nu ging het heel goed, alleen mijn gewicht ging ook fors toenemen. Ik moest dit in de gaten houden, in totaal kwam ik in een maand tijd 5,5 kg aan. De pucntie ging heel goed, voor mij was het niet pijnlijk. De volgende dag kreeg ik eneens heel erge buikpijn, we mochten meteen naar het ziekenhuis komen. Gelijk alles gecontroleerd, er bleek een bloevat geraakt te zijn en die bloeding liep in de eierstok, ook waren mijn eierstokken gigantisch groot. ik moest rust houden en de volgende dag terug. Toen bleek er een infectie bij gekomen te zijn en mijn eierstokken waren nog groter, ook zat er veel vocht in mijn buik. Ik mocht alleen nog maar bedrust en de volgende dag opnieuw controle voor de terugplaatsing, de antibiotica had goed zijn werk gedaan, het zag er veel beter uit. Ik mocht een tp krijgen.

 

we hadden 9 eicellen waarvan 8 goede en 7 embryo's en degene die terug geplaatst werd was 6 cellig, er was veel goede hoop. wel moest ik zeker 5 dagen plat blijven liggen en daarna terug op controle, er was weinig verandering zeiden ze dus plakte ze er nog 5 dagen aan vast. maar de kans op een zwangerschap bleef groot vertelde ze, ik had veel hoop ondanks ik op bed lag. de 14 dag ging ik toch menstrueren en het was een grote klap.

 

wel hebben we 1 cryo over.

 

Op het moment ben ik zo bang dat het gaat mislukken dat ik niet verder durf. in april hebben ze de planning om de cryo terug te plaatsen. Is er iemand die ook die angsten heeft of gehad?

 

Ik wil wel acupunctuur gaan volgen.

 

 

 

Gr. Bianca

[Tammy]

Hoi Bianca,

 

 

 

Welkom op het forum.

 

 

 

Jeetje wat een verhaal en wat hebben jullie al veel meegemaakt in de Medische wondere wereld.

 

Hier kan je alles kwijt wat je dwars zit of als je vragen hebt. Ook zul je merken dat veel mensen snappen/ begrijpen wat je meemaakt. Iedereen heeft wel iets meegemaakt.

 

 

 

Veel sterkte in de toekomst.

 

 

 

Kuzzz

[bia1980]

Hoi Tammy,

 

 

 

Fijn dat je een berichtje achter laat, het geeft je wel extra steun.

 

 

 

Jij hebt ook een spannende tijd te gaan zoals ik kan lezen, hoe voel je je?

 

Gelukkig hoef ik de volgende poging geen hormonen te spuiten en is er geen sprake van een punctie.

 

De onzekerheid dat het allemaal negatief is is zo beangstigend, op het moment moet echt de moed bijelkaar raken om weer hoop te krijgen.

 

Jij hebt nu ook jou eerste poging zie ik, maar dan iui.

 

Hebben ze bij jullie geen oorzaak kunnen vinden omdat jullie met iui beginnen.

 

 

 

Ik zal de komende tijd mijn vingers gekruist houden en hopen op goed nieuws.

 

 

 

 

 

Gr. Bianca

[Tammy]

Hoi Bianca,

 

 

 

Dat is nu het heerlijke van dit forum. De steun die krijgt van iedereen in een moeilijke tijd, vooral omdat iedereen weet wat je doormaakt.

 

 

 

Ja ja, eind van de week testen. Ik voel echt helemaal niks eigenlijk. Af en toe wat krampen in mn buik en sinds de eisprong al pijn in mn borsten. Maar dt is heel normaal, dat heb ik al een aantal maanden. We zien het wel, ga me zoveel mogelijk bezig houden de komende week.

 

 

 

Wij zijn met iui begonnen, omdat er net genoeg levend zaad bij mn man is gevonden. Alleen na het opwerken, nu de eerste keer was het ook niet goed. Hierna nog 1 kans met iui en anders moeten we over naar ivf. Dus hoop echt dat het gaat lukken.

 

 

 

Sterkte nog!!!

 

 

 

Kuzzz

[EDR]

hoi Bianca,

 

Ik ben net als jou 28 en ook bij ons is de enige mogelijkheid icsi. Ik zit in de laatste wachtweek en het is spannend.

 

Als ik je verhaal zo lees dan is het logisch dat je veel angsten hebt en bang bent om weer te beginnen. Bij jou is dan ook veel mis gegaan en dan ook nog de 1e keer!! Rot hoor. Toch is het zo dat de gang van zaken bij jou volgens mij eerder een uitzondering is dan regel. Complicaties kunnen natuurlijk voorkomen maar komen veel vaker niet voor dan wel. Het is lastig maar misschien kun je dat in je achterhoofd houden? De eerstvolgende keer zal sowieso heel erg spannend voor je zijn. Ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen.

 

groetjes esther

[Moon74]

Hoi Bianca; na de 1e IVF was ik flink vd. kaart. Had ook veel meegemaakt en al die tijd was de hoop er dat het 'ergens toe zou leiden'... Toen dat niet zo bleek ging ik even flink onderuit. Was labiel vd. hormonen en emotioneel omdat het niet gelukt was en vd. impact van het hele ziekenhuisgebeuren etc.

 

Ik heb dat toen heel goed 'doorgewerkt' met ondersteuning van een coach.

 

 

 

Bij de 2e IVF poging had ik me voorgenomen een aantal dingen anders te gaan doen (zie ook mijn dagboekje van die poging). Dat is goed bevallen.

 

Ook deze 2e poging heeft helaas niet tot een zwangerschap geleid. De teleurstelling is groot en voel ik écht wel hoor. Tóch sta ik steviger en beter in 't leven dan na de 1e poging. Dat is wel een opluchting voor mezelf!

 

Daardoor durf ik t.z.t. nog wel een 3e poging aan. Ik kies er echter ook voor om dat niet te snel te doen... Dat ik zelf de regie heb/zelf bepaal, dat scheelt in mijn geval heel veel.

 

 

 

Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. Succes enne... welkom hier!

[Henne]

Hoi Bianca,

 

 

 

Welkom hier. Jullie eerste poging is zo te lezen wel een erg heftige geweest. Geen wonder dat je het eng vindt om door te gaan.

 

 

 

De angst voor de teleurstelling herken ik wel. Ik denk veel meiden hier. Je hele toekomstbeeld staat op z'n kop door een diagnose die je rauw op je dak valt, dan rol je de medische molen in zonder dat je weet waar je aan begint, maar vooral met ontzettend veel hoop: nu ga je zwanger worden! Als poging één dan niet lukt sta je in één klap met beide benen op de grond.

 

 

 

Aan poging twee begonnen wij al heel anders. Maar ook nu kwamen na de negatieve test alle angsten weer boven: hoe ga ik dit in vredesnaam nog een keer aankunnen, wat als het dan weer niet lukt, wat als het nooit lukt... Maar al gauw kwam er juist een soort vastberadenheid voor in de plaats: ik ga door tot het gelukt is! We hebben nu zelfs afgesproken een vierde poging eventueel zelf te betalen. En dat terwijl ik na poging één eigenlijk niet meer verder wilde...

 

 

 

Wat mij heel erg heeft geholpen is een gesprek met een maatschappelijk werkster van het ziekenhuis. En rust. Neem echt de tijd die je nodig hebt. Zie je het in april nog niet zitten? Dan wacht je. Die cryo bederft niet. En als je echt angst blijft houden, geef dit dan aan in het ziekenhuis en vraag een verwijzing voor psychologische hulp.

 

 

 

En natuurlijk helpt ook lotgenotencontact enorm. Wat dat betreft zit je hier helemaal goed!

 

 

 

Henne

[lucky-t]

Hoi, welkom op het forum. Je moet toch proberen positief te blijven, en in je achterhoofd houden dat geen poging hetzelfde is. Dat het nu zo'n ellendig is geweest wil niet zeggen dat de volgende keer ook zo zal verlopen. Maar ik begrijp je angst, ik denk dat wij allemaal je angst begrijpen. Vooral als je weet dat de poging is mislukt lijkt je wereld in te storten. Geef het de tijd en probeer weer op krachten te komen, lichamelijk en geestelijk. Maar vooral belangrijk blijf met elkaar praten want in het proces waarin we ons begeven verlies je elkaar anders snel uit het oog. Want wij vrouwen voelen andere dingen als onze mannen maar ook die hebben het moeilijk in deze tijd.

 

 

 

Gelukkig kun je hier altijd je verhaal en vragen kwijt, het lucht echt op !!! Succes verder

[Guest Butterfly]

Hoi Bianca,

 

 

 

Allereerst wil ik je heel veel succes wensen met de keuzes die je gaat maken. Er spookt vaak zoveel door je heen dat je helemaal stapel van je eigen gedachtenkringetjes kan worden.

 

 

 

Ik denk dat bijna alle meiden hier je angst zullen herkennen. Het is ook niet om vrolijk van te worden. Dokters doen het af en toe heel eenvoudig voorkomen en technisch gezien is het dat misschien ook wel in hun ogen.

 

Onze eerste poging werd ook in jubelstemming haast gestart. Ik was jong en er was met mij niets mis, er hoefde "alleen" maar een zaadje in een eitje te worden gebracht. Het klinkt zo simpel ... maar dat is het dus niet. Ook wij werden met een smak terug op aarde gebracht toen de eerste poging dus niet ging zoals het zou moeten gaan.

 

 

 

Daarom zou ik tegen je willen zeggen; probeer het stapje voor stapje te nemen en probeer je gevoel op 1 lijn te krijgen met je stapjes. Dit is niet eenvoudig maar het kan wel !!

 

Net zoals Henne ook zegt; als je het nu niet goed voelt in April, dan wacht je .. die cryo verdwijnt niet.

 

Veel praten over je angsten is goed ! Je komt er wel uit !!

 

 

 

Heel heel veel succes en sterkte !

[bia1980]

Hoi HOi,

 

 

 

 

 

dank je wel voor al jullie lieve berichtjes, het is fijn om met mensen te praten die hetzelfde doormaken als jij. Jullie zijn immers de enige die je begrijpen, omdat je uit ervaring spreekt.

 

ik hoop echt voor iedereen, dat jullie wensen uitkomen.

 

Ik heb even besloten om alles op een rijtje te gaan zetten en idd met een medisch psycholoog te gaan praten.

 

nog even een vraagje, heeft iemand al ervaring met acupunctuur en ivf?

 

hiervan zijn ook bewijzen dat dit mogelijk helpt?

 

vrijdag heb ik een afspraak met iemand, maar ik weet niet hoe je weet of je een goeie hebt.

 

 

 

ik houd mijn vingers gekruist voor degene die op het ellendige wachtbankje moeten zitten en hoop op het goede nieuws.

 

 

 

liefs Bianca

[bia1980]

Hoi Henne,

 

 

 

ik zie dat jullie tweede poging net mislukt is, je gaat nu een second upinion doen las ik. Heb je daar een speciale reden voor?

 

Hoe gaat het nu met jou?

 

 

 

Bianca

[Henne]

Hoi Bianca,

 

 

 

Met mij gaat het eigenlijk wel goed. Ik heb me de 2e keer veel minder rot gevoeld dan de 1e. Bovendien had ik twee dagen voor de officiele testdatum een heel licht positieve test. En dat geeft mij echt een enorme drive om door te gaan tot het echt lukt. Deze keer waren we er bijna tenslotte... dus het moet kunnen.

 

 

 

De second opinion willen we om twee redenen. Ten eerste heb ik bij de punctie telkens veel niet rijpe eitjes. De eerste keer had ik vier eitjes en eentje rijp. De tweede keer tien eitjes, waarvan twee rijp. Beide keren hadden we één embryo en geen cryo's. Wij denken zelf dat de punctie dus te vroeg wordt ingepland. Kennelijk rijpen mijn eitjes langzamer dan normaal ;-)

 

Verder wil ik langer progesteron. Mijn natuurlijke cyclus is ruim een week langer dan mijn ivf cyclus (normaal ovulatie rond dag 17, nu punctie op dag 10). Maar ik moet wel al 12 dagen na de punctie stoppen met de progesteron. Wij hebben zelf het idee dat het mede daardoor deze keer alsnog nog mis is gegaan.

 

 

 

We zijn gewoon niet zo blij met deze resultaten en toen ik zag dat

 

Voorburg ook veel hogere slagingspercentages heeft begon ik nog meer te twijfelen of we hier wel de voor ons beste behandeling krijgen. Hoe aardig en professioneel ik ze ook vind hoor, daar gaat het niet om.

 

 

 

We gaan nu gewoon in beide ziekenhuizen het gesprek aan en kijken dan waar we het beste gevoel bij hebben. Het is dus ook niet echt een second opinion, meer een vergelijking. Kijken wat het beste bij ons past en waar we het meeste vertrouwen in hebben. Voelt best raar hoor, om ziekenhuizen te gaan 'shoppen', maar het gaat toch ook niet om zomaar iets.

 

 

 

Henne

[bia1980]

Hey Henne,

 

 

 

 

 

heel vreemd idd jou verhaal. Mijn eigen cyclus is ook langer als de nomale, met het spuiten kon je dat ook merken. mijn eiblaasjes groeide ook veel langzamer. Ik heb in totaal 17 dagen puregon 100 eenheden moeten spuiten en de laatste 4 dagen 150 eenheden. Met die progestan klopt volgens mij ook niet helemaal, mijn gynaecoloog vertelde dat ik door moest gaan tot de test dag, dus 18dagen en dan vertelde zij of ik nog door zou moeten gaan. Op de 14de ben ik gaan menstrueren dus mocht ik stoppen, wat je ook zou kunnen vragen of je in het vervolg pregnil mag spuiten. Mijn gynaecoloog wil me dit de volgende keer laten doen om de 3 dagen omdat dit sterker is voor het nestelen.

 

Zo zie je maar ieder ziekenhuis doet het anders. Zo kun je elkaar toch nog tips geven tot het uiteindelijke succes.

 

 

 

ik hoop dat je hier iets aan hebt.

 

 

 

liefs Bianca

[Rose]

Hey Bianca,

 

 

 

Wat lullig! Maar angst is een slechte raadgever. Zeker als je dit graag wilt. Ik zou zeggen ga ervoor! Hoe moeilijk ook.

 

 

 

Het is niet lekker gegaan, dat is duidelijk. Ik vind het op zich ook echt heel raar dat men constant alleen maar positief is gebleven. Mijn gyn houdt continue een slag om de arm want zo precair is ivf!!!!!! Gedurende het hele proces kan er van alles misgaan. Dingen die zij, noch jullie vantevoren kunnen voorzien.

 

 

 

Maar je hebt er nog eentje over. Probeer, daar blij mee te zijn! Angst, onzekerheden horen hier allemaal bij, maar probeer het van je af te zetten. Het komt vast goed.

 

 

 

Liefs,

[bia1980]

hey Tammy,

 

 

 

van harte gefeliciteerd met het goede nieuws.

 

wat goed zeg.

 

laten we hopen dat het bij ons allemaal gaat lukken.

 

 

 

gr. bianca

[bia1980]

hey rose,

 

 

 

ik ben vandaag naar de acupuntuur geweest, en ik moet zeggen dat ik me stukken beter voel. ze vertelde dat er weinig energie in mijn nier zit en milt, dat gaat ze extra behandelen.

 

 

 

weet je wat bij jou de oorzaak is waarom er geen bevruchting heeft plaats gevonden.

 

 

 

wanneer wil je voor een nieuwe poging gaan.

 

 

 

gr. bianca