Jump to content

Recommended Posts

Posted

Hoi meiden,

 

 

 

Alles wat er de laatste 2 dagen is gebeurt valt me zwaar. Zoveel onbegrip, niet te bevatten.

 

 

 

Het verhaal:

 

Afgelopen vrijdag op mijn werk ging ik naar toilet omdat ik moest plassen. Op dat moment was ik 7 weken en 5 dagen. Ik had geen buikpijn ook niet gehad ofzo. Op het toilet had ik ineens iets van wat voel ik nu. Ik hield een stukje toiletpapier onder me en ving iets op, een groot stolsel van 8 cm lang en ruim 1 cm dk. Daar achteraan kwam bloed, maar dat stopte weer vrij snel. Ik heb mijn spullen gepakt en ben naar ziekenhuis gereden, het laatste stukje kreeg ik buikkrampen en voelde ik het bloed uit me lopen. In het ziekenhuis alsnog gaan plassen en boel verschoond. Het bloeden was weer gestopt. De artsen hebben een echo gemaakt, maar heb veel echo's gehad, maar nu heb ik eigenlijk niet duidelijk mijn baarmoeder gezien. Arts zei dat het wel te zien was, dat het een complete abortus was, ook het slijmvlies allemaal verdwenen was en er geen vruchtje meer te zien was. De baarmoedermond was ondertussen alweer gesloten, ik zou nog wel navloeien, moest rekenen op 2 weken en dat kon iets heftiger zijn dan een normale menstruatie. Tot zaterdagmorgen heb ik echter geen bloed meer verloren. Zaterdagochtend verloor ik ineens weer een groot iets van dezelfde afmeting met daar achteraan bloed, ik ben een beetje na blijven bloeden, maar nu in de avond kan ik zeggen dat het over de hele dag gezien niet meer is dan een inlegkruisje. Geen andere stolsels, blijf zwangerschapsklachten houden. Zelf denk ik dat er nog wel resten inzitten en dat ik lang niet alles kwijt ben zoals de arts beweerde. Ik heb nog steeds geen buikpijn of krampen, kan gewoon alles doen. Begrijp er echt niets van. Maandag bel ik naar de afdeling van zh en vraag of ze een echo kunnen maken. Ik wil gewoon zeker weten dat alles is verdwenen, want eigenlijk geloof ik gewoon niet dat alles er in een keer uit is gekomen. Geloof dat er nog een kloppend hartje is heb ik niet, maar ik (en anderen om mij heen) vind het een heel vreemd verhaal.

 

 

 

Ik wens jullie allemaal veel succes, ik denk dat ik me voorlopig even wat minder laat zien op het forum.

Posted

Jeetje wat klote! Oooooh, wat leef ik ontzettend met je mee. Dit doet pijn en niet zo'n klein beetje ook. Heel erg veel sterkte!

Guest Butterfly
Posted

Oooh wat erg voor je !!!

 

Ik wens je veel sterkte. Wat verdrietig zul je je voelen.

Posted

Marietje,

 

 

 

Gisteren had ik al gereageerd in volle ongeloof, maar nu jezelf alsnog het verhaal schrijf kan ik er niet meer omheen. Verschrikkelijk..... dat is het eerste wat in mij opkomt.

 

 

 

Ik wil jou en je partner ontzettend veel sterkte wensen om deze nachtmerrie te verwerken. Heel begrijpelijk dat je nu afstand wil nemen, ik denk dat ik hetzelfde zou hebben gedaan.

 

 

 

Meis, ik denk aan je!

 

 

 

Greetzzzz,

 

Elena

Posted

marietje

 

 

 

Wat erg dit

 

 

 

Zo spontaan gegaan, een complete verrassing zal dit inderdaad zijn geweest, heftig hoor.

 

 

 

Veel sterkte met verwerken, neem je tijd ervoor!

 

 

 

Liefs Claudia

Posted

Lieve marietje

 

 

 

Ook ik had al gereageerd, maar nu toch weer je verhaal zitten lezen.

 

Zo oneerlijk, en al zo een eind op weg.

 

Hier zijn geen woorden voor.

 

Lieverd ik hoop dat je maandag duidelijkheid krijgt, en het rustig een plaatsje kan geven!

 

Ik denk aan je

 

sterkte

 

 

 

liefs

Posted

Marietje,

 

 

 

alsnog heel erg veel sterkte met dit alles te verwerken. Jullie droom is compleet in het water gevallen. Neem in ieder geval de tijd voor jezelf om het uiteindelijk een plekje te kunnen geven. Tja wat moet ik hier nog aan toevoegen.... triest, triest, triest.

 

 

 

Liefs Linda

Posted

Marietje wat ontzettend vreselijk.... ik weet gewoon niet wat ik anders moet zeggen dan heel, heel veel sterkte...

 

 

 

Liefs,

 

Henne

Guest Ramona26
Posted

Heel veel sterkte gewenst! voor jou en je partner.

 

 

 

Liefs Ramona

Posted

Ow Marietje.. wat vreselijk voor jullie!

 

Ik wil je ook echt heel erg veel sterkte wensen, dit gunnen we niemand!

 

 

 

liefs,

 

Knorrie

Posted

Marietje, wat ontzettend verschrikkelijk! Ik krijg er echt kippenval van. Heel veel sterkte gewenst.

 

 

 

Neel

Posted

Marietje, het blijft een oneerlijk gebeuren, eindelijk komt je droom uit en zo ineens totaal onverwacht spat dezelfde droom ook weer uit elkaar, verschrikkelijk. Neem de tijd om dit een plekje te geven, het is niet niks wat jullie nu weer is overkomen.

 

 

 

Liefs Dani.

Posted

Marietje,

 

 

 

Ik wens je heel veel sterkte voor de komende tijd....neem je rust en verwerkingstijd.

 

 

 

Dinky

Posted

Oh nee. Wat is het toch oneerlijk. Heel veel sterkte meis.

 

 

 

(en over dat vloeien ... lijkt mij ook sterk dat alles er in 1 keer uit komt, bij mij ging het veel vroeger mis (5 weken) en er kwam al heel veel slijm, verspreid over een dag of 3/4).

 

 

 

Liefs.

Posted

marietje

 

ik had al ergens anders gereageerd,maar lees hier nu je eigen verhaal.

 

wat voel je je dan ellendig he?das nog zacht uitgedrukt,het lijkt meer of de grond onder je voeten vandaan is en je in een heel diep gat valt!

 

het kindje is zo gewenst en is al zo`n onderdeel van je leven en gedachtes,verschrikkelijk als dit ineens wegvalt.

 

wat ik je mee wil geven is vertrouw op je eigen lichaam,jij kent jezelf het beste.

 

vraag gerust om nog een echo.als jij denkt dat het nog niet helemaal weg is.

 

je kunt ook bloedonderzoek vragen,bij mij was dat toen elke week,om te kijken of de hcg waarden in je bloed goed daalt.

 

voor wat betreft de verwerking, neem de tijd.

 

het is verdorie niet niks wat je is overkomen.

 

heel veel liefs en sterkte

 

druif

Posted

Marietje,

 

Wat vreselijk wat jullie is overkomen. Heb met tranen in mn ogen je verhaal gelezen.

 

Ik wens jullie heel veel sterkte toe de komende tijd en neem vooral de tijd om het te verwerken.

 

 

 

Hopelijk vandaag ook meer duidelijkheid over hoe en wat.

 

 

 

Sterkte.

Posted

Hoi meiden,

 

 

 

Heb contact gehad mag morgen langskomen, eigenlijk pas over een maand, maar nu toch.

 

We zijn een paar dagen verder, ik vloei niet meer (eigenlijk ook haast niet gedaan veel minder dan menstruatie), geen buikpijn, niets, nog wel zwangerschapsklachten. Dat is heel vervelend, het herrinnert je er dan iedere keer weer aan. Iedere keer als er iets langs mijn borsten gaat dan voel ik dat en voel ik weer de pijn.

 

 

 

Bedankt voor jullie lieve woorden.

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use