Hoe vertel je/zou je vertellen dat je zwanger bent

[Sab]

Ik ben best dromerig als ik met een poging bezig ben. En daar ben ik vast niet de enige in.

 

Wat ik altijd leuk vind om over na te denken is:

 

Hoe vertellen we onze ouders dat 'we' zwanger zijn?

 

 

 

Mocht het ons nog een keer gegund zijn dan heb ik 1 idee, jaja, ben enorm crea!!

 

Ik zou een foto van de test maken, die waar zwanger op staat, en deze tussen de vakantiefoto's zetten. Vervolgens onze ouders vol trots de leuke vakantiefoto's laten zien en deze zit er toevallig tussen.

 

Lijkt me leuk.

 

 

 

Hoe hebben jullie het verteld of hoe zouden jullie het vertellen?

 

Ben ik erg benieuwd naar.

 

 

 

(heb dit topic onder babbelhoek gezet zodat het voor iedereen toegankelijk is en niet te zwaar ligt, tenslotte dromen we allemaal van zo'n moment, niet?)

 

 

 

Groetjes Sab

[Siebje]

Hmmm... Ik zou iedere keer als ik bij me ouders op bezoek ben stiekem wat achter laten, gewoon iets klein zoals een speentje, slabbertje, speeltje... Tot ze het door heeft...

[diana79]

Hmmm, ik heb ergens gelezen, dat ze de grote broer/zus een t-shirt hebben aangetrokken waarop stond: "ik word een grote broer/zus".

 

Moet zeggen dat ik dat wel een heel leuk idee vond!

[sasje]

ik heb mn ouders een foto laten zien van de test waar een + op stond mijn vader had geen flauw idee wat het was maar mn moeder begon meteen te janken zo blij was ze!!!

[Lonki]

Wij hebben 2 testen gedaan en dat in een enveloppe et kaartje gedaan op het kaartje hebben we geschreven dat ze opa en oma worden, omdat ze ongeveer wisten waneer wij moesten testen zijn we hun voor gebleven door het kaartje te geven met de testen erin

[Taurus71]

Toen ik zwanger was in 2005 van onze zoon hadden mijn ouders geen flauw idee dat wij daar mee bezig waren. Ik heb ook heel lang vol gehouden dat ik we geen kinderen wilden.

 

Wij zijn erg op onze vrijheid gesteld en gingen graag spontaan weekendjes weg e.d.

 

Mijn ouders wisten dus niks van dat we al 3 jaar bezig waren.

 

Ik had een taart laten maken met daarop een ooievaar en de tekst Opa en Oma mei 2006 . Ze hadden ook van die leuke koekjes (beschuit met muisjes) in roze en blauw...die er ook op voor versiering.

 

We zijn toen naar ze toe gegaan en hadden "iets lekkers "mee genomen voor bij de koffie... Mijn moeder maakte al pratend de doos open en toen was t in eens stil...ze keek wel een minuut naar de taart helemaal verbaasd en daar na heel blij.

 

Mijn vader kon haast geen stom woord meer uit brengen....hoe kan je dat nou doen zei hij nog...Als onze kennissen vragen hoe gaat t met de kinderen en kleinkinderen dan zeggen we altijd nee Manon wil geen kinderen...

 

Met andere woorden ...hoe moeten we dit nou verantwoorden...mwoehahahaa

 

Nu weten mijn ouders van het IVF traject...weten ze ook maar sinds een paar maand.

 

Het kwam uit omdat ze een paar keer in t weekend op bezoek kwamen en wij weg moesten voor een afspraak..nou wat heb je in t weekend dan voor afspraak..bv op zondag morgen....keken ons wat verbaasd aan en hebben toen maar verteld dat we alweer 2 jaar bezig zijn en weer in t ziekenhuis lopen.

 

Het is nu dus geen verassing meer als het raak zou zijn en dat vind ik op zich wel jammer.

 

 

 

Mijn zus heeft toentertijd een plantje gekocht...kindje op moeders schoot met daar in een vlaggetje met de uitgerekende datum.

 

Niks gezegd en zo gegeven..Mijn pa had hem meteen bij mijn moeder duurde t even.

 

Vond ik ook een leuke manier om t te vertellen..

[lis]

oh wat leuk zeg.

 

ja ik heb daar toen ook veel over gedroomd en gedacht. positive thinking is nooit verkeerd he. en mn zus had mij een sinaasappel gegeven met een gezichtje en een boodschap erop. zo grappig.

 

maar eerlijk gezegd, toen ik mocht testen kwam hub pas savonds thuis en deden we de test om 23 uur ofzo. het was raak en na te zijn bijgekomen enzo hebben we uiteindelijk gewoon de telefoon gepakt omdat we niet konden wachten het goeie nieuws te vertellen. we wisten dat er met smart op gewacht werd...

 

de tweede (eigenlijk derder) keer (ja, mazzelaars zijn we) kwamen we terug van vakantie en gingen bij schoonmama en papa langs. ik voelde dat ik zwanger was (t was spontaan!) en deed een test (natuurlijk toch heel nerveus) t was een streep, niet zo duidelijk maar hij was er wel. en ja, weer hebben we m meteen laten zien. geen mooier kado...

 

ik hoop dat je je plannetje (als je die hebt) binnenkort kan uitvoeren sab, en alle anderen naturlijk ook!

 

Lis

[Stéphanie]

Wij waren 8 wkn zwanger toen manlief jarig was. Te midden van heel het gezelschap (incl. opa's en oma's) vroeg een vriend aan mijn man wat hij van mij voor zijn verjaardag had gekregen. Mijn man zei: het mooiste wat we maar konden wensen. Je zag de ogen van de opa's en oma's wijder open gaan en vervolgens gevuld met tranen. Die tranen werden verdubbeld toen wij een fractie later vertelden dat we een tweeling zouden krijgen. Het was een top(verjaar)dag. Daarna alle andere dierbare personen gebeld met het goede nieuws.

 

 

 

De familie en vrienden wisten al jaren van onze kinderwens en de MMM. Maar deze laatste keer hadden we niet verteld hoever we met de behandeling waren. Alleen gezegd dat we weer bezig waren met een behandeling. Om vragen als En? En? te voorkomen. Heeft gewerkt dus.

 

 

 

Moet ook wel zeggen dat ik vorig jaar bezig ben geweest met de vraag: hoe laat je het mensen weten wanneer je bent uitbehandeld. Ik zou ipv een geboortekaartje een afscheidskaartje (afscheid van mogelijkheden tot zwangerschap) hebben ontworpen en verstuurd aan de dierbaren. Gelukkig niet hoeven uit te voeren.

 

 

 

liefs, Stéphanie

[Sab]

Gaaf zeg, stephanie!

 

Wat een leuke ideeen allemaal zeg. Hopelijk zijn er een heleboel meiden die hun verhaal hier kunnen vertellen. Ter inspiratie en voor de goede moed!

 

 

 

groetjes Sab

[Tammy]

Wij hadden ook al allerlei ideeen verzonnen om het te gaan vertellen, maar toen we naar het zh moesten hebben we meteen gezegd waar we meebezig waren. Dus de hele verassing was ervan af. Ook wisten ze de dag van testen al, ze waren allemaal op van de zenuwen. Nog meer dan wij haha.

 

We hebben alleen de avond van te voren getest en zijn daarna meteen naar mn schoonmoeder gegaan. Die wist natuurlijk niet of ze al tranen moest krijgen van blijschap of van ongeluk, maar toen we de test lieten zien waren de tranen eral. Later naar mn schoonzus gegaan in het zh (verpleegkundige), die was bezig, dus kwam een kamer uit en zag ons staan, janken natuurlijk en lekker gillen over de gang haha. Bij mn moeder was mn broer ook toevallig, dus hebben we maar gelijk vertelt. Broer was dolblij en mn moeder kon het ook niet geloven.

 

 

 

We hadden vorig jaar, voordat we in de mmm zaten al een foto gemaakt op het strand in Mexico gemaakt met "wij zijn zwanger". Helaas de foto dus niet kunnen gebruiken....

[Neel]

Hoi,

 

 

 

omdat ik altijd heel veel steun van mijn ouders heb (met name mijn moeder) tijdens behandelingen wisten ze 5 minuten nadat wij het wisten dat we zwanger waren. Ze wisten ook wanneer de tp was en wanneer we mochten testen. NAdat we een positieve test hadden, hebben we ze meteen gebeld, omdat ze ook enorm in spanning zaten natuurlijk. En mijn ouders waren ontzetten verrast, blij, emotioneel enz...Het was al zo bijzonder, daar was verder eigenlijk niks voor nodig.

 

 

 

Groetjes,

 

Neel

[MichelleM]

Wat een leuk topic! Ik word er helemaal emo van ;-)

 

 

 

Bij onze eerste bleek ik een maand na ons trouwen zwanger, zonder mm. Grote verrassing voor ons want gezien de ziekte van mijn man was de kans op een natuurlijke zwangerschap heel klein. We zijn bij mijn ouders (en mijn zus, broer en oma waren er toevallig ook) langs gegaan toen het fotoalbum klaar was. Bij elke foto oh en ah en hoe geweldig onze trouwerij toch was. Toen zei ik dat ik het zó leuk vond dat ik het elk jaar wel wilde trouwen, maar dat dat volgend jaar niet ging lukken omdat ik verwachtte dat ik dan nog niet in mijn jurk zou passen. Alle gesprekken vielen gelijk stil en mijn ouders wisten niet wat ze moesten zeggen. Iedereen weet bij ons natuurlijk van de ziekte van mijn man, dus het hele kinderen-vraagstuk was best een heikel punt. Iedereen dolgelukkig en we hebben gelijk een flesje champagne opengetrokken (en dat was gelijk de laatste champagne in een hele lange tijd ;-)).

 

 

 

Vanaf het moment dat we voor een brusje gingen was iedereen op de hoogte. Dus zodra de bloeduitslag bekend was hebben we de directe familie gebeld en vrienden ge-smst. Heel gek om het al zo vroeg aan de grote klok te hangen, maar iedereen leefde zo mee...

 

 

 

Ik hoop dat iedereen het nog een keer kan meemaken om dit nieuws met dierbaren te delen!

 

 

 

Knuffel,

 

Michelle

[faye]

hallo,

 

mijn ouders hebben we erbij betrokken dus die wisten het ook via de telefoon ze waren zo benieuwd en vanaf gisteren na onze eerste echo mag iedereen het van mij weten

 

nu heeft mijn moeder het aan mijn oude buuf vertelt maar gelijk met de mededeling dat het via ivf was en daar was (ben) ik nogal over geraakt eigenlijk

 

wij vinden niet dat iedereen dat hoeft te weten en nee we schamen ons niet we hebben het mensen vertelt waar we close mee zijn en nu word dat er gelijk achteraan gezegd ik ben daar dus boos over geworden omdat ik het gewoon niet nodig vind dat gelijk iedereen dat maar weet het is toch iets heel persoonlijks ondanks dat ik heel bij ben dat het gisteren bij de echo allemaal goed was ben ik nu ook erg verdrietig dat ik nu ruzie met mijn moeder heb

 

ik zou graag jullie mening willen horen wat jullie hiervan vinden dat dat er gelijk bij gezegd word

 

ik vind namelijk dat het aan ons is willen we het mensen wel of niet vertellen

 

ik hoop dat jullie me kunnen helpen dit op te lossen

 

sorry voor degene die dit topic gestart heeft dat het nu ff overmij gaat ik weet niet zo goed waar ik dit kon plaatsen en ofik er een nieuwe topic over moest maken

 

ik hoop dat jehet me niet kwalijk neemt

 

gr faye

[Tammy]

Hoi Faya,

 

 

 

Wel raar dat je moeder het ineens even aan de buuf gaat vertellen dat het via ivf is. Tuurlijk is ze helemaal blij dat ze oma wordt, maar om meteen erbij te zeggen ivf, daar zou ik ook totaal niet blij mee zijn.

 

Denk dat je het beste gewoon tegen je moeder moet zeggen dat het niet de bedoeling is dat iedereen weet dat het via ivf gegaan is.

 

Wij hebben vanaf begin gezegd dat we zelf bepalen tegen ie we het zeggen, want ook mn schoonmoeder is zo. Dus we hadden het al verwacht van haar, vandaar dat we haar meteen hebben gezegd haar mond te houden.

[elinorac]

Hoi Faye,

 

 

 

Ik kan het me voorstellen dat je het niet leuk vindt! Ik heb zelf nog steeds niks verteld tegen mijn ouders en schoonouders dat we in de mmm zitten omdat ik geen zin heb in vragen tussendoor. Ze begrijpen ook niet hoe het allemaal werkt. Ik zal het wel vertellen als ik eenmaal zwanger ben, maar als ik dit van jou nu weer lees, zeg ik er denk ik bij dat ik niet wil dat ze dat er meteen bij vertellen. Maar of je dat kan tegenhouden? Moeder en schoonmoeder kennende, vertellen ze het er toch bij, en dan zo hush hush, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik denk dat veel mensen dan zoiets hebben van: oh... daarom duurde de tweede zo lang! Kan me er eigenlijk nu al aan ergeren, terwijl ik nog niet eens zwanger ben! Je hebt even wat losgemaakt bij me blijkbaar...

 

 

 

Hoe reageerde je moeder dan toen je zei dat je het niet leuk vond? Kon ze zich dat niet voorstellen? Toch maar tegen haar zeggen dat ze jouw wil moet accepteren denk ik, dat is wel zo respectvol (het woord respect erin gooien helpt altijd wel volgens mij). Succes!

 

 

 

Caroline

[Guest Nora]

Ik heb een paar jaar geleden toen ik voor het eerst zwanger was (dat werd helaas een mk) een foto van de positieve zwangerschapstest bij mijn moeder, die toen een weekendje weg was, op de koelkast geplakt. Ze snapte echter helemaal niet wat het had te betekenen. In haar tijd waren er tenslotte nog niet van dergelijke testen. Uiteindelijk was het niet echt een succes dus, maar we hebben er wel hartelijk om kunnen lachen.

 

Groetjes, Nora.

[MichelleM]

Hi Faye,

 

 

 

Ik denk dat je ouders/moeder onvoldoende realiseren wat voor een impact zo'n behandeltraject heeft. Misschien moet je dat duidelijk maken, mét de opmerking erbij dat niet de hele wereld het hoe en waarom hoeft te weten?

 

 

 

Maar ik denk ook dat Caroline een punt heeft. Moeders moeten het ook van zich afpraten en doen dat hush hush, denk ik. Zo waren wij pas op een groot verjaardagsfeest van mijn schoonouders en toen werd ik in het toilet gecornerd door een vrouw die ik niet kende (vriendin van mijn schoonmoeder) die uitgebreid ging vertellen over de behandelingen van haar dochter. Die wist dus blijkbaar ook dat ik via IVF zwanger was geworden en haar dochter zat dus in een zelfde traject. Ze had allerlei vragen die ze blijkbaar niet aan haar dochter kon/wilde stellen. Best vreemd dus en heb al met al bijna een half uur in het toilet gestaan! Er was geen ontkomen aan....

 

 

 

Sterkte in ieder geval. En ik denk dat het een stukje onderschatting van je moeder is. Zeker geen kwaadwillendheid. Hoop niet dat dit tussen jullie in komt te staan.

 

 

 

Michelle

[EDR]

Hoi Faye...

 

DIt is een snert situatie met je moeder. Ik herken echter wel heel erg wat michelle zegt. Ik merk ook aan veel dingen dat het voor mijn ouders ook wel heel heftig is. Ik heb er geen notie van wat en met wie mijn moeder e.e.a. bespreekt en ik wil het ook niet weten. Wel merk ik dat ze er heel moeilijk met mij over kan praten. Wel over de praktische kant van alle behandelingen maar de emotionele kant....drama. Ik heb op een gegeven moment ook echt even ruzie met haar moeten maken om dat uit haar te trekken. Als ik mijn verdriet bespreekbaar probeerde te maken dat zei ze altijd...er gebeuren nog wonderen...ja duh...prima maar een wonder is pas een wonder als het gebeurt. Beetje dooddoener dus. Toen ik dat probeerde open te gooien kwamen er zoveel emoties los!

 

Ik snap je gevoel erbij dat je de regie in eigen handen wilt houden. Ik merk echter dat ongemerkt er zoveel mensen weten waar we mee bezig zijn, zonder dat wij het ze verteld hebben. Blijkbaar gaan dingen zo, daarmee bagetaliseer ik je gevoel niet hoor! Begrijp me niet verkeerd.

 

De relatie tussen mij en mijn moeder is sindsdien weer wat beter geworden. Als je moeder het kan handelen zou ik zeggen...open gooien en bespreekbaar maken.

 

Heel veel sterkte meid!

[elinorac]

We hadden eigenlijk een moedertopic moeten aanmaken, kennelijk is het toch wel een heikel punt... Dit is dus precies waarom ik het mijn ouders en schoonouders niet heb verteld, hoewel het soms ook wel lastig is, omdat ik bijvoorbeeld ongesteld werd terwijl we bij mijn ouders logeerden... Ben toen pas 's avonds thuis een potje gaan janken. Ook moet ik steeds andere oppas voor mijn dochter regelen als we naar het zh moeten en dat is soms onhandig. Dus... het heeft ook voordelen als je ouders het weten maar voor mij liever niet.

 

 

 

Caroline

[Tammy]

Het is idd een hot item "moeders".

 

Voor mij was alles bespreekbaar met mn moeder, maar hoe zij zich eronder voelde of wat dan ook weet ik eigenlijk niet. Nooit echt naar gevraagd, maar dat soort dingen bespreekt ze ook niet echt met mij.

 

Verder mn schoonmoeder heb ik zo min mogelijk contact mee, daar heb ik zelf geen behoefte aan.

[lucky-t]

Voor ons was er ook niet echt een vertel moment. Iedereen in onze omgeving was op de hoogte dus wisten dat we rond die tijd het zouden weten. Alleen mn ouders en zussen wisten welke dag er getest moest worden. We hebben zelf een 10 minuten vol verbasing staan kijken in de badkamer en toen heb ik als eerste mn vader gebeld, zoals ik had beloofd. Hij was al aan het werk en kon zijn oren niet geloven, hij was zo blij en vroeg of hij het aan mn moeder mocht vertellen. Hij gelijk gebeld en mn moeder stond binnen 5 minuten voor onze deur, zo blij. Ik heb zelf ook gelijk naar mn zussen gebeld, helemaal in gelukstranen. En mijn man heeft zijn ouders en broer zelf gebeld. Voor de rest was het nieuws zo verspreid.

 

 

 

Bij ons weet dus iedereen hoe en wat, en maken wij er geen probleem van. Als de mensen weten hoe het is gegaan hebben ze ook veel meer begrip voor je zwangerschap. En dat wij veel blijer zijn als iemand die 'gewoon' zwanger is geraakt. Ik ben blij dat iedereen in mijn omgeving het weet, en ook begrijpt dat hoe wij ons nu gezegend voelen.

[mopeg]

hallo allemaal,

 

 

 

ik zit in de mm en morgen heb ik mijn laatste IUI, daarna beginnen we aan IVF.

 

maaarrrr... natuurlijk zoals vele anderen, zit ik al helemaal te fantaseren over hoe ik het nou ga vertellen (als ik eindelijk eens een keer zwanger ben) aan mn familie en vrienden.

 

hebben jullie leuke en originele ideeen? ik hoor ze graag, ben toch al verslaafd aan dit forum haha!! en vind dat soort dingen altijd leuk om te lezen!!!

 

 

 

fijne en voorspoedige zwangerschap allemaal :)

 

 

 

ja klopt, maar gaat eigenlijk over moeders haha...

 

dus als er nog meer leuke ideeën zijn dan mogen jullie het hier ook wel plaatsen!!!

[MichelleM]

Hi Mopeg,

 

 

 

Allereerst succes morgen met je IUI. Hopenlijk is IVF niet nodig!!

 

 

 

Er bestaat al een topic over dezelfde vraag: http://www.ivfmoeders.nl/babbelhoekje/7415-hoe-vertel-je-het.html

 

Lees maar, wellicht doe je daar inspiratie op ;-))

 

 

 

Groet, Michelle

[Sab]

ik zal een nieuw topic openen in het zwanger forum met als titel moeders/oma's. Als jullie een betere titel hebben dan hoor ik het graag, dan pas ik het aan:sunny:. Dan kunnen we daar kletsen over onze moeders, etc. En houden we dit topic voor ideeen om te vertellen dat je zwanger bent.

 

 

 

Groetjes Sab

[faye]

hoi meiden

 

en hoi sab

 

ik vind het een prima idee en zal dan ook maar gelijk daar reageren over jullie reacties

 

ik heb trouwens wel iets om hoe je het kan vertellen

 

je neemt een foto lijstje en zet er een versje in zoals bijv

 

je kan me nog niet horen

 

je kan me nog niet zien

 

over ... maanden word ik geboren

 

mag hier mijn foto dan in misschien??

 

voor degene die het nog niet aan de ouders vertelt hebben vond ik dit echt heel leuk maar het is anders gelopen ik ga ff het topic opzoeken en dan laat ik de rest daar weten ok?

 

groetjes faye en heel erg bedankt voor jullie reacties ik dacht al dat ik de enige was die het niet leuk vond als het zo zou gaan knuff