Isala kliniek Zwolle

[Katalaya]

Hoi dames, ik heb weer even bijgelezen. Het doet me goed om het meerendeel positief nieuws te lezen, al is het best confronterend. Ook lees ik veel herkenning in het niet verder kunnen, het gevoel hebben stil te staan.

 

Hoe het hier gaat... tja. Ik kan niet anders zeggen dan 'kut'.

 

Na twee weken wachten op een spontane miskraam, heb ik afgelopen maandag toch maar om de Cytotec-kuur gevraagd. Ik was er helemaal klaar voor; zat klaar met kraamverband, pijnstillers in alle soorten en maten, KatMan met zorgverlof om op me te passen, dus ik was helemaal klaar voor De Miskraam.

 

Pillen ingebracht, en inderdaad verschrikkelijke krampen en rugweeen gehad. Vijf dagen lang gevloeid (!!!), het ene moment beter te verdragen dan het andere. Maar geen stolsels, niks. Dus voor zover ik zelf kan bepalen ook geen vruchtje en toebehoren verloren.

 

Morgen heb ik de controle-echo, maar ik vrees dat het alsnog óf een Cytotec-kuur, óf een curettage gaat worden... En ik ben zo bang voor Asherman. (Verklevingen als gevolg van de curettage). En dus bang dat ik daarmee ongemerkt mijn spaarzame resterende IVF-behandelingen verspeel, of door eventuele hersteloperaties door de tijd ingehaald ga worden. Ik overweeg om na een curettage een spiraal te vragen voor een week of zes. Dit schijnt de kans op verklevingen te verminderen. En omdat ik toch twee cyclussen moet afwachten voordat we een cryo-tp kunnen doen, is er geen tijd verspild. Maar het voelt zo krom...

 

Ook emotioneel vind ik dit alles veel heftiger dan ik had kunnen voorzien. Ik heb 'gelukkig' twee weken kerstvakantie gehad, maar in plaats van leuke babydingetjes doen, ben ik echt inmiddels bijna drie volle weken alleen maar bezig geweest met het krijgen van een miskraam.

 

Het hangt van de echo en vervolgafspraken van morgen af of ik deze week weer ga werken. Ook al zo'n dilemma; op mijn werk gaat alles in de soep lopen, en ik zadel mijn toch al overspannen collega's met een boel ellende op. Maar ik weet op dit moment zeker dat zodra de eerste goedbedoelde hand op mijn schouder ligt, ik een emotionele uitbarsting niet kan bedwingen. Da's voor niemand leuk, dus ik zit echt een beetje met mijn handen in het haar...

(Ik geef les op een MBO-school, dus met rode ogen of jankend voor de klas is een absolute nachtmerrie...)

 

*zucht*

 

Ik wou dat dit alles achter de rug was. Kon ik weer vooruit kijken...

 

Excuses voor dit negatieve ego-bericht, volgende keer hopelijk weer wat leukers.

[mare]

Katalaya, wat een drama zeg.... ego berichtje mag best hoor! hopelijk krijg je morgen meer duidelijkheid of jouw lichaam zelf al het nodige gedaan heeft of dat inderdaad toch een curettage of cytotec kuur nodig is. Ik hoop het niet voor je, maar helaas ken je je eigen lichaam vaak het beste. Kan me jouw angst voor asherman voorstellen. Een collega heeft het ook gekregen na een curettage vorig jaar en heeft inmiddels een hersteloperatie achter de rug.... inderdaad niet iets waar je op zit te wachten, de hele medische molen is al ellendig genoeg zonder asherman... heb niet eerder gehoord dat ze 'uit voorzorg' wel eens een spiraal plaatsen, maar het is altijd iets om naar te informeren als het je een beter gevoel geeft.

En qua werk.... kies echt voor jezelf! Ik vond het afgelopen najaar ook moeilijk om allemaal los te laten, maar volgens mij heb ook jij niet heel veel keuze... jouw eigen lichamelijke en geestelijke herstel is echt het belangrijkst op dit moment. In het onderwijs kan je nou eenmaal niet 'half' aan het werk of even op een lager pitje (werk zelf ook in het onderwijs). En ja, de druk komt te liggen bij directe collega's. Maar echt... voor een goede reden (en dit is meer dan een goede reden) zullen ze hier echt wel begrip voor hebben. Dat heb ik in ieder geval gelukkig mogen merken afgelopen najaar...

Neem de tijd die je nodig hebt, het is allemaal niet niks! Hopelijk krijgen jullie morgen meer duidelijkheid hoe de komende weken er voor jullie uit zullen zien. Heel veel sterkte!

 

 

noekie, ik hoop voor jullie dat het inderdaad lukt om voor de bevalling een eigen huis te hebben!

 

bunbums, fijn dat jij de 12 weken grens inmiddels ook gepasseerd bent! Geniet er van!

[Esly]

@Hilde; inderdaad balen dat je nu voor nu niet verder kan.....aan de andere kant heel verstandig om deze poging nu stop te zetten! Zeker omdat het je laatste poging is zou ook ik voor een maximaal resultaat in de meest gunstige omstandigheden willen gaan! Ik kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent, sterkte meid!

 

@Mare; 2 weekjes zijn zo voorbij meid, alvast heel veel succes met je komende poging en ik hoop zo dat ik snel berichtjes van je mag lezen over een kotsende, verschrikkelijk vermoeide en haring met slagroom etende (om maar een raar voorbeeld te noemen) zwangere Mare!!!!

 

@Danielle, Bunbums en Sas; als ik het goed heb zijn we nu alle 4 de 12 weken grens over toch? Pfff...gelukkig maar! En laten we de rest van onze zwangerschap ook samen op blijven lopen!

 

@Katalaya; Dat egoberichtje snappen we hier echt wel hoor meid, geeft helemaal niks! Ik kan me voorstellen hoe je je moet voelen, maar geef niet op he?! Alvast veel succes morgen met de controle-afspraak, pas goed op jezelf en ga pas weer werken wanneer jij eraan toe bent meid! Eerst aan jezelf denken nu....

 

@Noekie; wel goed nieuws dat er nog een huis vrijkomt per 1 feb. Het duurt nog even voordat je gaat bevallen, maar het zou wel fijn zijn wanneer jullie dan weer een eigen plekje hebben!

 

Wij mogen ons morgenmiddag weer melden op gyneacologie voor een gesprek mbt het controleverloop! Hopenlijk mogen we ook weer even kijken naar onze kleine uk....!

 

Fijne avond dames!

 

Liefs!

[Noekie1988]

Bunbums, k heb ook een voorliggende placenta en voelde de kleine al met 14weken, alleen sinds 17-18 weken voel ik het minder duidelijk. Nu met 27 weken voel k het nog steeds niet duidelijk en hierdoor voel k het ook niet aan de buitenkant, vaak als de kleine beweegt voel k het bijna niet, of niet waar de kleine precies schopt.. Maar ach, dat zal nog wel komen!

[mare]

Katalaya en Esly, hoe ging het in het ziekenhuis vandaag?

 

@esly, ha, ha, ha, ik hoop het ook!

[sas27]

katalaya, hoe was het in het ziekenhuis Ik hoop echt voor je dat alles weg is meid! is allemaal al heftig genoeg

Als je er niet aan toe bent om te werken, lekker thuis blijven jij zelf bent belangrijker.

rustig aan doen!

 

@esly hoe was het vandaag?

 

Ik had nog over gebleven medicatie voor de ivf, ik heb de fertelititeitsafd gebeld of hun het wouden hebben, voor mensen die zelf hun poging moeten betalen kwam veel voor vertelde ze,

en ze wouden het graag hebben vandaag even weg gebracht.

Het is ook zonde op weg te gooien

 

fijne avond allemaal

[Esly]

Hallo dames,

 

Hier is het weer superspannend!!!:( Gistermiddag zijn we in het zkh geweest, is er een kweek afgenomen en is mijn baarmoedermond opgemeten. Deze hoort normaal tussen de 3 en de 5 cm te zijn, bij mij is ie 1,5 tot 2 cm!!!!!! Veeeeeeeeel te kort dus! Nu kunnen we 2 dingen doen: niets en hopen op een goede afloop of een hechting plaatsen. Het plaatsen van de hechting is echter niet zonder risico's....omdat mijn baarmoedermond zo kort is loop ik het risico dat tijdens het plaatsen mijn vliezen worden geraakt, dat ze breken en...dan is het bijna zeker einde oefening maar ervanuitgaande dat dat wel goedgaat is een hechting "lichaamsvreemd" en loop ik het risico op een infectie omdat mijn lichaam de hechting wil afstoten. Er is natuurlijk ook een kans dat het allemaal goed gaat, maar ja....dat weten we dus niet! We zijn naar huis gestuurd met de opdracht er samen goed over te praten en na te denken wat we willen. Morgenvroeg moeten we weer terugkomen en hebben we weer een gesprek, waarna we een definitieve beslissing zullen nemen. We neigen er allebei toch wel naar om de hechting te laten plaatsen, maar willen nog een paar dingen met de arts bespreken! Pfff....zó klote dit en ben zó verdrietig!!!!!!!!! Ik wil er niet nog 1 verliezen!!!!!!!!!! Ben zó bang!!!!!!!!

 

Katalaya; hoe was het bij jou gister?

 

Liefs!

[ChrisH]

Esly, wat een tegenvaller! Ik hoop dat jullie samen met de arts eruit komen wat te doen. Veel sterkte.

[mare]

Oh nee, lieve Esly.....wat een gemene tegenvaller en wat een moeilijke keuzes! Pas achteraf weet je waar je goed aan gedaan hebt...pfff... natuurlijk ben je bang en verdrietig dat de geschiedenis zich zal herhalen. Meid, een hele dikke knuffel! Ik hoop dat jullie morgen in overleg met de artsen tot een beslissing komen die het 'best' voelt (eigenlijk moet ik zeggen, het minst slecht). Heel veel sterkte!

[sas27]

och nee lieve esly wat een rot situatie en wat een lastige keuze om te maken... sterkte morgen!

[mare]

Esly, hoe ging het vandaag in het ziekenhuis?

[Danielle..]

Esly, jeetje wat een ontzettend moeilijke keuze. Is dat dan ook de reden dat de vorige keer de vliezen braken?? Inmiddels heb je als het goed is al een keuze besproken in het ziekenhuis. Ik ben erg benieuwd hoe het vandaag ging.

 

Katalaya, hoe is het gegaan in het ziekenhuis??? Ik hoop dat alles goed is gegaan

 

Sas, lekker ontslagen uit het ziekenhuis. Heerlijk gevoel!!!

 

Mare, alvast veel succes met je aankomende poging. Ik duim nu alvast!!

 

Vandaag hadden wij een echo en alles was goed met onze kleine spruit. We zijn nu ook officieel ontslagen, wat een heerlijk gevoel! Mooi echo met een prachtig hartje en weer mooie echo foto's. Nu mogen we naar de verloskundige. Toch wel raar hoor, alles is op een gegeven moment zo vertrouwd. Onze medicijnen hadden we ook gelijk meegenomen zodat ze dat ook kunnen geven aan stellen die het zelf moeten betalen. Het was bij elkaar toch zo'n 2000 euro aan medicijnen, is dat niet normaal die bedragen! We hebben ook een angelsound gekocht, dat is echt fantastisch! Lekker thuis luisteren.

[Bunbums]

Esly, ben heel benieuwd hoe het is gegaan. Hoop ontzettend dat het goed komt allemaal!

 

Danielle leuk he, naar de vlos! Super voor jullie :-) En pfoeh wat een geld die medicatie.

[Noekie1988]

Super danielle,fijn dat nog steeds alles goed gaat en idd nu naar de vlos, erg dubbel, leuk dat je wordt 'ontslagen' uit isala maar ook jammer, je bent er zo'n tijd geweest, het is vertrouwd en nu moet je er weg!

Maarja, het heeft een goeie reden, alles gaat goed!!! en dat is het belangrijkste!!

Nu lekker gaan genieten meid, de eerste 12 weken gaan langzaam, maar zo langzaam als die weken gingen zo snel gaan ze daarna!!

[sas27]

esly hoe is het gegaan gisteren?

[Esly]

Hallo dames,

 

Gisteren zijn we in het zkh geweest en hebben een uitgebreid gesprek gehad. Er was ruimte om onze vragen te stellen en de arts heeft ook nog even gekeken. Mijn baarmoedermond was gister 2,1 cm (was ie nou toch langer geworden??!) en zijn advies is om een hechting te laten plaatsen omdat hij er anders bang voor is dat ook deze zwangerschap in een vroeggeboorte zal eindigen. Of dit ook de reden is van mijn vorige vroeggeboorte zullen we nooit zeker weten, maar de kans is uiteraard wel aanwezig. Morgenvroeg word ik al opgenomen voor een dagopname, dus we konden gister gelijk door naar de anesthesist voor een intake! Nu maar hopen duimen, bidden en smeken dat het allemaal goed blijft gaan! Na de plaatsing van de hechting moet ik wel rustig aan blijven doen en mag niet werken, sporten of zwaar tillen en de begeleiding blijft intensief! Alleen maar fijn natuurlijk, want de schrik zit er goed in!!

 

Vanochtend ging ik even naar het toilet en zag dat mn afscheiding heel licht bruinig was.....ik was gelijk in alle staten!!!!!!! Het zegt natuurlijk niks en bruin is onschuldig, maar ben zo bang!!!!

 

@Sas en Danielle; super dat jullie zijn "ontslagen" vanuit het zkh en dat de echo goed was!

@Bunbums; jij had toch al afscheid genomen vh zkh en loopt toch al bij de vk?

 

Ik hou jullie op de hoogte!

 

Liefs Esly!

[ChrisH]

Esly, bij deze wens ik je heel veel sterkte voor morgen. Dat alles goed mag komen met jouw en je kindje.

[sas27]

esly spannende tijden weer zeg, ik wens je morgen veel succes/sterkte meid

dat alles maar goed mag blijven gaan met jullie!

 

Blijft de controle straks ook 1x in de week, of word dat meer?

[mare]

Esly, veel succes en sterkte morgen! Ik duim voor jullie! Fijn dat je ons op de hoogte houdt!

[Katalaya]

Oh, Esly... ik krijg kippenvel bij je berichtjes. Ik hoop zo dat alles goed gaat... maar ik kan me voorstellen dat een onbezorgde zwangerschap er niet meer in zit. En als íemand dat verdient heeft... Bah. Oneerlijk.

 

Hier bleek afgelopen maandag dat mijn voorgevoel klopte, alles zat er nog in. Dus dan toch maar de afspraak voor de curretage gemaakt. Gisteren is het gebeurd.

 

Het is achter de rug, maar het ging niet vanzelf.

 

Gisteren moest ik om 11:50 in het ziekenhuis zijn voor het pre-operatieve onderzoek.

Om 13:30 melden voor opname. Vanaf 7:30 nuchter, dus de lunchluchten in de ziekenhuiskantine waren verschrikkelijk.

 

Eenmaal op de zaal hoorde ik dat ik pas om 16:30 ingepland stond.

Ik heb KatMan maar naar huis gestuurd, hij zou gebeld worden zodra het achter de rug was.

 

Om 17:00 lag ik nog steeds te wachten, en had alle Story's en Weekenden van de buurvrouw al uit. Ik belde KatMan om te zeggen dat hij geen haast hoefde te maken. Hij zat bij de McDonalds... *grrr*, maar beloofde heilig straks nog voor mij door de McDrive te rijden.

 

Om 17:15 kwam de Kuchenbecker himself vertellen dat het hele operatieprogramma in de soep draaide, en ze inmiddels nog maar 2 van de 8 operatiekamers bemanden. Ik zou sowieso opgenomen worden in het 'spoed-rooster', maar als er natuurlijk een kettingbotsing op de A28 tussendoor komt.. Tja... Het streven was wel om mij die avond nog te opereren, maar ze konden niet zeggen hoe laat. Maar het was wel duidelijk dat als ik pas om 21:00 geopereerd zou worden, ik die avond niet meer naar huis zou kunnen.

 

Dus ik KatMan opgebeld, en hem pyama, tandenborstel en laptop laten meenemen. Omdat het toch bezoekuur was, is hij gekomen.

 

Ik kreeg om 18:30 te horen dat ik me mocht omkleden in het aloude bekende charmante operatietenue, en KatMan mocht wel helpen mij met bed en al naar de operatie-klaarmaak-kamer te rijden. Dit omdat er bijna geen kip meer te bekennen was, mocht hij mee tot vlak voor de operatiekamer.

 

Het was een leuk team, en ik ging onspannen de narcose in. Ik had nog wel aangegeven dat ik de vorige twee keren zeer gespannen de narcose uit kwam, en de laatste keer heb ik toen daarvoor Pethedine gekregen. Leuk spulletje. Ik ging er toen bijna van zingen. Maar in eerste instantie zou ik dat vandaag niet krijgen, omdat ik weer naar huis zou gaan. Ze willen me niet volspuiten en dan naar huis sturen. Maar omdat ik waarschijnlijk toch zou moeten blijven, stonden ze er nu wel open voor om me meteen weer Pethedine te geven als ik weer zo strak uit de narcose kwam.

 

Toen ik weer bijkwam; inderdaad. Innerlijk voelde ik me prima, maar mijn lichaam stond weer zo strak als een snaar. Tot tandenknarsen aan toe. Dus hop: Pethedine erin! Whoeiiii!

 

Ook KatMan was al gebeld, en mocht zelfs in de verkoeverkamer komen, omdat er toch verder niemand meer was. Dankzij de Pethedine en een ander goedje waarvan ik helaas de naam niet meer weet, voelde ik me opperbest, en kon al weer snel naar de zaal. Omdat ik er zo hieperdepiep bij zat, was er toch weer sprake van dat ik die avond nog wel naar huis zou mogen.

 

Ik had een stervenshonger, maar KatMan weet wel wat ik lekker vind, dus hij had chips en chocola bij zich! Heeerlijk: kraken tussen mijn tanden, en smaak in mijn mond. De verpleegster die dat zag, liet snel een arsenaal beschuiten aanrukken - en een spuugbakje, welke ze met spuugdoekje en al hoog onder mijn kin klemde. (Want ze vond het niet zo slim dat ik aan de vette hap zat.)

 

Ik merkte dat ik wel flink vloeide, maar dat werd een beetje afgedaan met 'dat denk je maar'...

 

Maar eenmaal op zaal trok ik de ene na de andere volle bloedlap tussen mijn benen vandaan, en toen ik wilde proberen te plassen was daar de totale zondvloed. Dus moest ik toch maar even een uurtje extra blijven om te zien hoe zich dat zou ontwikkelen.

 

Gelukkig bleef het nét binnen de perken, en met de heilige belofte dat we meteen zouden bellen als het vloeien erger zou worden, mochten we rond 22:00 naar huis.

 

Eenmaal thuis eerst lekker gedouched; die vieze jodium en bloederige kledder van mijn bips gewassen, en met een vuilniszak onder het onderlaken voor 'je weet maar nooit', heerlijk geslapen in mijn eigen bed.

 

Wel de hele nacht gedroomd van stolsels als beenhammetjes en tampons van drie meter. (Met dank aan het gesprek met mijn buurvrouw op de zaal die een baarmoederverwijdering had gehad, en mijn ervaring op het toilet na de operatie...)

 

Maargoed, het pak kraamverband wat ik voor de Cytotec-kuur had gekocht is goed van pas gekomen, maar vandaag ziet het er allemaal alweer een stuk beter uit.

 

Wat me aangenaam verrast is de energie en goede zin die ik vandaag had. Eerst dacht ik dat dat misschien nog van de chemicaliën zou komen, maar ik denk dat ik écht blij en opgelucht ben dat alles achter de rug is. Mijn lichaam is weer schoon, de hormonen komen weer in balans, alles is weer 'van mij'. En we kunnen weer vooruit kijken.

 

Ik hoor van ervaringsdeskundigen dat ze erg emotioneel uit de narcose komen, maar mijn 'geluk' is waarschijnlijk dat ik al drie weken aan het 'verwerken' ben. Dat ik daarom alleen maar opgelucht en blij kan zijn dat het eindelijk achter de rug is.

 

Zoals ik me nu voel, denk ik dat ik maandag wel weer aan het werk kan. Vooral emotioneel voel ik me een stuk sterker, en lichamelijk heb ik gelukkig niet zo'n last als na de vorige narcoses. Maar toen had ik ook uitwendige wonden, en nu niet. Dat scheelt.

 

Duss... ik negeer alle complicaties die nog zouden kunnen komen, en kijk weer vooruit.

 

Ik heb afgesproken met het team van de afdeling gynaecologie dat ik eind dit jaar terug ben, maar dan linksaf de gang in ga, richting de verloskamers.

[Esly]

Hier even een kort berichtje! Alles is goedgegaan en we zijn weer thuis! Onze uk doet t ook prima en dat is het allerallerbelangrijkste! Ik heb inmiddels mijn plek op de bank weer ingenomen en lig weer heerlijk! Wel ben ik nog erg suf van de narcose en trekt mn buik aan alle kanten!!!

 

Maar Katalaya...wat een verhaal zeg! Jeetje meid! Wat een dag heb jij achter de rug...ik kan me voorstellen dat je je op de chips en chocolade stortte en dat van dat spuugbakje snap ik ook, ik moest vanmiddag al bijna kotsen van een glaasje appelsap en een boterham met hagelslag! Gelukkig ging het net goed!

 

Als ik wat meer ben bijgekomen zal ik wat uitgebreider zijn! Ga nu weer lekker voor de buis hangen!

 

Liefs!

[Danielle..]

Esly, aahh wat fijn te horen dat tot nu toe alles goed is!! En het allllllllllllerbelangrijkste, het gaat goed met jullie ukkie!!! Ik duim echt voor jullie meid en wil je een dikke cyberknuffel geven!!!

 

Katalaya, ik heb in juni dit jaar precies het zelfde gehad. Alleen moet ik me om 7 uur 's ochtends al melden en werd ik uiteindelijk om 21.30 uur geholpen. Wauww wat een lange dag was dat. Goed te lezen dat je je een stuk beter voelt, ik had ook precies het zelfde. Je weet dat je niet zwanger bent, maar je lichaam zegt je wat anders, slopende weken waren dat. Ga niet te snel hoor, neem ook je rust!!!

[ChrisH]

Esly, fijn dat je weer thuis bent en dat alles goed is gegaan. En lekker rustig aan blijven doen.

 

Katalaya, wat ee heftige en lange dag. Ik hoop dat je snel zult herstellen en op naar een goede zwangerschap.

 

 

Hier gaat alles goed. De tweeling groeit goed, ze zijn allebei zo rond de 2 kilo.

[Katalaya]

@Esly: wat een opluchting om te horen dat alles goed is. En nu heeel rustigjes aan..!

 

@Danielle: Jeetje, er is dus altijd nog baas boven baas. Dat was inderdaad helemaal een monsterdag voor jou toen. Hopen dat ik je in de rest van de ontwikkelingen ook letterlijk achterna mag gaan. (Wij hebben ook nog 4 cryo's in de vriezer...

 

Maandag weer vol aan het werk is toch iets te optimistisch. Ik had gisteren een afscheidsfeestje van een collega, met alleen mijn directe collega's. Nou, ik kon me nét sterkhouden toen alle liefbedoelde opmerkingen van 'fijn dat je er bent' kwamen.

Maar toen de (al een paar weken geleden) vertrokken collega nietsvermoedend vroeg of ik dan soms ziek geweest was, was het natuurlijk brullen...!

 

(Ze dacht dat een miskraam 'even flink ongesteld zijn' was. Haar mond viel wagenwijd open toen ik haar vertelde hoe Cytotec en curettage in z'n werk gaat. Valt me op: toch veel mensen denken dat een curettage net zoiets is als even een kies laten trekken of zo...)

 

Ik ga toch eerst maar even deze week wat kantoorwerk doen, zodat ik iets minder ogen op me gericht heb (i.p.v. lesgeven). En afstand kan nemen als het toch niet zo goed gaat.

 

Trouwens: de zwangerschapstest wordt al wat minder duidelijk. Fijn. En raar.

[Esly]

Ik ben inmiddels weer wat bijgekomen! Ik had me gisteravond helemaal verheugd op een avondje Voice of Holland, maar heb alleen Iris gehoord en een heel klein stukje gezien.....Toen ik mijn ogen weer opendeed was de tv kantine ervoor....Zal de narcose nog wel zijn denk ik!

 

Al met al was gister een heftig dagje! Gisterochtend om 07.30 uur waren we in het zkh en toen we op de afdeling kwamen hoorden we dat ik waarschijnlijk een half uur eerder (!!) op de o.k. terecht kon! Super dus....En inderdaad...Iets voor half 9 ging ik die kant op en om 08.40 uur ging de narcose erin. Het was de bedoeling dat ik een half uurtje onder zeil zou gaan, maar werd "pas" om 09.45 weer wakker in de uitslaapkamer en het eerste wat ik hoorde was.........een huilende baby!!!! Aiiii....dat vond ik erg moeilijk en de tranen rolden over mn wangen! Ik had behoorlijke pijn in mn buik waardoor ik nog een beetje extra pijnstilling heb gehad en pas toen dat een beetje was afgezakt mocht ik terug naar de afdeling! Nadat ik wat had gedronken, naar het toilet was geweest, wat had gegeten en een paar mensen had ingelicht werd ik ineens flink misselijk! Maar ja...ik wilde natuurlijk niet overgeven, want was veel te bang dat de extra druk op mn buik de hechting zou doen laten springen! Gelukkig ging het allemaal goed en bleef het bij een misselijk gevoel wat na een half uurtje weer afzakte! Rond een uur of 2 hebben ze nog een echo gemaakt van onze kleine uk en hebben we een gesprekje met de arts gehad. Hij gaf aan dat het een lastig klusje was geweest vanwege de afwijkende vorm van mijn baarmoedermond die ook nog eens veel te kort was. Hij had nogal moeten trekken zei ie....dat verklaarde natuurlijk weer mijn buikpijn!! Onze uk doet t prima en ook ik ben inmiddels weer een heel stuk hersteld! Het vloeien valt reuze mee en wordt al hard minder! De garantie dat de hechting blijft zitten kon ie helaas niet geven, dus het is maar te hopen dat het allemaal goed blijft gaan!

 

Over 2 weken terugkomen en dan maar hopen dat alles goed is! Het is al wel bekend dat ik de rest van mijn zwangerschap (Lees nog 26 weken!!!) het érg rustig aan moet doen, geen fysieke belasting mag hebben, niet mag werken, niet mag sporten en vooral veel plat moet liggen!

 

@Katalaya; doe rustig aan meid! t Is niet niks wat je voor je kiezen hebt gehad...

@Chris; wat een mooi gewicht heeft je 2ling al zeg! Hoe lang "moet" je nog?

@Mare; nog 1 weekje voordat je weer mag beginnen?

 

Liefs!