Jump to content

Recommended Posts

Posted

Hallo Meiden,

 

 

 

Ik vroeg me af of er ook meiden echt thuis zijn gebleven tijdens de behandeling?? Ik ben nu een week bezig en ben echt zoooo moe..:yawn: En mijn hoofd voelt ook niet echt zo als het hoort.. :violent1: AU Gister ben ik thuis gebleven van mijn werk en vandaag en morgen vrij, gelukkig.. Maar ja ik voel me echt zo onwijs schuldig.. :sad: Hoe gaan jullie hiermee om??

 

 

 

Alvast bedankt!!

Posted

tijdens de hormoonbehandeling ben ik gewoon aan het werk geweest, had deze x trouwens geen last

 

de vorige x wel maar heb toen ook gewoon gewerkt was toen erg verward moe en misselijk

 

na de punctie en tp blijf ik wel bij huis heb zwaar werk in de zorg

 

word ook aan geraden om het een paar dagen rustig aan te doen en vooral geen zwaar werk

 

was na de punctie ook niet in staat om ook maar iets te doen ivm de pijn

Posted

Hoi Suus, Ik ben ook wel eens thuis gebleven hoor. Ik had zo'n migraineaanval bij de eerst icsi. Maar het was ook niet anders. Ik heb het met name moeilijk als ik net zoals jou niet echt ziek ben, zo voelde dat, maar wel zoals jij beschrijft. Moe hangerig e.d. Of het nou hier om is of om wat anders ik voelde me zo-ie-zo snel schuldig ha, ha. Heb ik trouwens niet als ik echt zo ziek ben als een hond en echt niets meer kan. Het zal wel in het aard van het beestje zitten. Hebben wel meer mensen trouwens die moeite hebben hebben om thuis te blijven als ze aan het kwakkelen zijn. Misschien komt het het ook wel door het weer, er zijn meer mensen ziek of hangen er tegen aan. Nou, succes en niet 'te moeilijk' over doen hoor. W.s ga je al langer door dan de meeste mensen. Lat gewoon wat lager leggen! Groet Joy1

 

 

 

ps Na de punctie bleef ik zo-ie-zo 3/4 dagen thuis en na de terugplaatsing heb ik geloof ik toevallig wat vrije dagen kunnen plannen. Luister maar goed naar het advies van de artsen en anders goed naar jezelf. (Als dat lukt....)

Posted

Tijdens het spuiten ben ik niet thuis gebleven, moet ook zeggen dat ik daar geen last van heb gehad, na de punctie en de tp ben ik wel thuis gebleven, in totaal drie dagen.

Posted

Hoi Suus,

 

 

 

Wat voor de een geldt, geldt niet voor de ander. Feit is wel dat het toch zwaar is. Ik heb tijdens de stimulatie gewoon gewerkt (was wel moeilijk soms, vooral door de decapeptyl, sloom, hoofdpijn en vergeetachtig)

 

Op de dag van de punctie vrijgenomen en toen ziekgemeld, want door die punctie was ik wel een paar dagen van de wereld.

 

Tot 2 dagen na TP thuisgebleven, had ik echt nodig.

 

 

 

Wat ik nog moeilijker vond, was toen de ICSI's mis gingen, stond ik met veel bloedingen/pijn en verdriet voor een groep mensen les te geven.

 

Ik durfde me toen niet meer ziek te melden, was immers al de week daarvoor thuisgebleven...

 

 

 

Doe wat goed is voor jou!

 

 

 

Groetjes, Nine

Posted

Ben de 1e icsi thuis geweest vanaf dat ik ging spuiten. Werd zo ziek van de hormonen, het ging gewoon echt niet. De 2e en 3e keer ging het beter en heb ik tot (vlak voor) de punctie gewerkt. Na de punctie ben ik telkens een week thuis geweest. De laatste keer had ik daarvoor uit voorzorg een week vrij genomen omdat ik net bij een nieuwe werkgever zat.

 

 

 

Ik heb me ook wel schuldig gevoeld hoor, vond dat mijn baas mijn kinderwens niet hoefde te sponsoren :-) Maar sinds mijn vriend zijn enkelband heeft gescheurd ben ik er een stuk makkelijker in. Hij heeft twee weken niet kunnen werken en niemand, werkelijk niemand die daar een probleem van maakte. Niemand die zei dat het zijn eigen keuze was geweest om te gaan sporten. Hij moest vooral rustig aan doen, niet overbelasten etc.etc. Ik heb al gezegd: aan het begin van de volgende icsi verzwik ik gewoon even zwaar m'n enkel. Kan ik zonder schuldgevoel of gezeur twee weken rust houden. Weet wel dat het zo simpel niet ligt hoor, maar toch...

 

 

 

Beterschap, ik hoop dat je je snel wat beter voelt.

Posted

Hallo allemaal,

 

 

 

ik ben bij de eerste icsi vaak thuis gebleven, veel last van hoofdpijn en moeheid.

 

Ik had Decapetyl en Menopur, dat was helmaal verschrikkelijk. Ik kreeg daar opvliegers van. Deze keer Puregon gespoten en bijna nergens last van gehad.

 

 

 

Veel sterkte.

 

 

 

Groetjes Sylvie

Posted

Hoi meiden,

 

 

 

Wat lief dat jullie zo snel reageren! :good1:

 

Tsja het is idd heel persoonlijk hoe je erop reageert.. Gelukkig weet mijn werkgever van onze IVF dus dat scheelt heel erg. Ik zeg ook niet ik ben ziek maar dat ik last heb van de medicatie. Dan hoef ik niet te "liegen".. Maar ja nu ik haar moet bellen dat ik as vrijdag weer naar het ziekenhuis moet en dat ik gewoon niet weet wat ik met donderdag aan moet zakt de moed me in de schoenen...:sad: Ik ben natuurlijk niet echt ziek.. maar ik zie zooo op tegen een hele dag spreekuur dat de tranen me in de ogen springen... (hoezo hormonen..:cry2: ) Zo als ik nu thuis ben gaat het wel. Maar ja ik doe niets anders dan op de bank zitten en wat rommelen in huis. Dat is natuurlijk wel heel anders dan de hele dag een vol spreekuur draaien..

Posted

Hi meid, niet schuldig voelen hoor, je doet het voor het mooiste en belangrijkste in de wereld. Ik was ook onwijs beroerd tijdens de behandeling en ben ook thuis geweest, niet heel lang, maar toch wel ruim 2 weken meen ik me te herinneren!

 

 

 

Groetjes,

 

Britt

Posted

Ik merkte juist dat thuisblijven mij minder goed doet dan te gaan werken. Werken leidt me namelijk af. Thuiszitten deed me psychisch minder goed,word ik wat sombertjes en ga ik de dag me zwanger zitten googlen tot ik helemaal gallisch van word.

 

Ik ben wel na deze punctie, op de dag van de TP thuis gebleven. Ik had nu veel meer last van mijn buik dan de vorige keer. Vandaag ben ik weer gaan werken en dat ging weer prima. Ik moet wel zeggen dat ik gelukkig niet veel last van bijwerkingen heb. (beetje moe van de deca).

 

 

 

Groetjes, Jos.

Posted

Ja Suus dat is het lastigste, dat dubben van wat moet ik nu doen. Wel niet, wel niet. Het kan ook nog meevallen donderdag? Wat vroeger naar bed gaan misschien deze week? Met je man/vriend overleggen helpt dat? En de vrijdag gewoon voor bellen toch? Het klinkt makkelijk maar dat dubben is gewoon niet handig. Sneller beslissingen nemen, dat geeft veel meer rust! Liever een foute(?) beslissing en wat sneller denk ik inmiddels dan al die onrust van het niet kunnen beslissen. Nogmaals succes hoor! Ik herken het wel.Joy1

Posted

Ik ben tijdens de behandeling gewoon blijven werken zowel met spuiten als die tijd erna heb met de punctie een dag vrij genomen maar de dag erna was ik alweer aan het werk had wel pijn maar ach ff tandjes op elkaar en doorgaan en ik heb een baan wat best wel zwaar is in ieder geval staand en zittend werk afwisselend. de TP was gelukkig op een vrijdag dus had het weekend ff rust maar die maandag gewoon weer aan het werk gegaan.

Posted

Ha Suus,

 

 

 

Over morgen, waarom ga je niet gewoon naar je werk en kijk je hoe het gaat... je kan altijd nog naar huis gaan als het niet gaat. Misschien heb je dan wat afleiding want anders ga je ook alleen maar piekeren (tenminste, zo is dat bij mij).

 

Ik hoop dat je je snel beter voelt!

Posted

Dat had ik ook ja, dat werk me afleiding gaf. Als het lukt is werken wel het fijnste. Maar dan moet het ook echt lukken. Als je je op je werk alleen maar rot zit te voelen kun je beter thuis op de bank liggen, dan pak je maar een spannend boek als afleiding. Je moet echt zélf kijken wat lukt. Misschien kun je idd met je werkgever afspreken dat je halve dagen komt ofzo? Dat je iets langer kunt slapen en wat eerder weg gaat?

Posted

He meiden,

 

 

 

Ik ben nieuw op dit forum, maar lees al even mee. Heb gelijk een vraagje, hoe gaan jullie werkgevers om met ziekte? Ik heb namelijk tijdens het IUI traject al een discussie gehad over het inleveren van verlof uren.

 

 

 

Gelukkig hebben we toen samen besloten dat ik een half jaar geen uren hoefde in te leveren. Nu sta ik aan het begin van IVF en moet ik weer gaan praten over de investering van uren, waar ik best een beetje tegenop zie......

 

 

 

Hoe gaat dit bij jullie?

 

 

 

Groetjes ienie mienie

Posted
He meiden,

 

 

 

Ik ben nieuw op dit forum, maar lees al even mee. Heb gelijk een vraagje, hoe gaan jullie werkgevers om met ziekte? Ik heb namelijk tijdens het IUI traject al een discussie gehad over het inleveren van verlof uren.

 

 

 

Gelukkig hebben we toen samen besloten dat ik een half jaar geen uren hoefde in te leveren. Nu sta ik aan het begin van IVF en moet ik weer gaan praten over de investering van uren, waar ik best een beetje tegenop zie......

 

 

 

Hoe gaat dit bij jullie?

 

 

 

Groetjes ienie mienie

 

hallo

 

ik heb hier ook problemen mee op het werk

 

mijn baas wil dat ik hier vakantieuren voor opneem

 

nou als dat moet heb ik tot 2012 geen vakantie meer

 

ben niet akkoord gegaan en nu word het uitgezocht door een arbeidsdeskundige

 

weet dus nog niet waar ik recht op heb weet wel dat 50/50 geadviseerd is

 

groetjes sandra

Posted

Ienie Mienie, dat is altijd een hele moeilijke. Mijn baas doet er niet moeilijk over en zet het onder ziekte-uren neer (ziekenhuisbezoek). In ruil daarvoor doe ik niet moeilijk als hij "vergeet" een overuur hier of daar mee te tellen (wat trouwens bijna nooit voorkomt, meestal krijg ik m'n overuren ook nog netjes). Ik probeer ook flexibel te zijn door bijvoorbeeld extra vroeg te beginnen als ik einde dag in het ziekenhuis moest zijn. In mijn functie kan dat, ik zit op kantoor, maar de productie werkt in 2 ploegen, waardoor ik bijvoorbeeld ook om 7 uur 's ochtends kan beginnen.

 

Ik zat bij het Geertgen, waardoor het ook mogelijk was op avondspreekuur te komen.

 

Ik zou het gesprek gewoon aangaan en proberen je baas te overtuigen van het feit dat het toch gewoon ziekenhuisbezoeken zijn (als je ernstig ziek zou zijn, dan zou niemand hierover vallen). Het is niet of je nou zelf zo "graag" IVF wil, als je begrijpt wat ik bedoel. Misschien kan je van te voren ook nog een compromis bedenken als hij echt niet wil (bijvoorbeeld punctie en TP is ziekte en echo's zijn eigen tijd, zoiets).

 

 

 

Sterkte!

Posted

In de meeste cao's is niks over dit onderwerp opgenomen en het is dus maar net hoe je werkgever er persoonlijk over denkt. En helaas komt dan vaak het argument: het is je eigen keuze en je doet het maar in je eigen tijd. Ik vind dat onterecht. Mijn vriend heeft laatst in zijn eigen tijd, door eigen activiteiten zijn enkelband gescheurd. Hij heeft twee weken thuis gezeten en niemand die zei dat hij maar vrij moest nemen!

 

 

 

Tip: bel Freya en adviseer je werkgever dat ook te doen. Freya heeft onlangs een onderzoek uitgevoerd naar arbeidsverzuim en dat aangeboden aan de Tweede Kamer. Bij mijn vorige werkgever had de p&o adviseur hen zelf al gebeld en zij gaven het advies de afwezigheid als ziekte te zien. Gelukkig heeft mijn werkgever dit overgenomen. Bij mijn huidige werkgever heb ik vrij genomen de week van de punctie omdat ik nog op een half jaar contract zat. Had geen zin in gezeik. Hoe ik dat bij een volgende poging ga doen weet ik nog niet, ik denk dat ik voor mijn eigen rust wel weer een week vrij neem.

 

 

 

Ik vind het ergens ook zo flauw. Wat is het nu bij elkaar helemaal? Een aantal uren ivm echo's, een dag voor de punctie en een dag voor de tp. Ervan uitgaand dat er geen complicaties zijn zoals overstimulatie, vocht oid. Er valt meestal ook nog wel een afspraak in het weekend, dus bij elkaar kom je misschien uit op 3 á 4 dagen afhankelijk van het aantal echo's en je reistijd. Van een griep zijn mensen langer ziek en van de meeste ongelukjes die met sporten gebeuren veel langer!

Posted

Akelige werkgevers met hun mentaliteit: eigen schuld, dikke bult.

 

Doe mij maar een dikke bult zou ik haast zeggen.

 

Ik was tijdens mijn behandelingen op uitzendbasis werkzaam. Heb dus zelf alle uren moeten opnemen en bekostigen. Je wordt ook gewoon "gedwongen" om iets wat zo persoonlijk is als een kinderwens met je werkgever te bespreken.

 

Daar komt bij dat er tig mensen zijn die met een zere teen al 2 weken thuiszitten en dat kan allemaal en als je dan eerlijk bent over dergelijke behandelingen is er vaak weinig begrip. Ik kan me niet voorstellen dat er vroeg of laat eens een akkoord komt in de cao's over deze "problematiek". Er worden immers steeds meer mensen geconfronteerd met ongewenste kinderloosheid?

 

 

 

Snoeske

Posted

bedankt voor jullie reacties! Over een aantal weken mag ik opnieuw "onderhandelen", dus ben benieuwd.

 

 

 

Henne; bedankt voor je tip, kan dit weer doorspelen naar mijn werkgever.....

Posted

Ik heb de pech gehad dat ik in september te horen kreeg dat mijn contract niet verlengd werd. Ik zit dus hoe dan ook thuis. Iedereen om me heen vond dat dat met hetgeen me te wachten stond misschien wel beter was maar ik dacht daar op dat moment natuurlijk anders over.

 

 

 

Ik herken de vermoeidheid en verwardheid wel. Ben vandaag begonnen met Puregon injectie 1 na 2 weken Decapeptyl en ik ben zoooooo moe. Sleep mezelf de dag maar door en ben nu dan toch eigenlijk wel blij dat ik niet naar zo'n stressvolle baan hoef.

 

 

 

Jammere is dat het CWI totaal geen idee heeft en geen rekening met me houdt. Iedereen moet wel eens naar de dokter kreeg ik te horen toen ik vertelde dat ik de komende weken wellicht regelmatig naar het ziekenhuis moest. Kunt best met een nieuwe baan beginnen en je baas vertellen dat je komende week wellicht om de dag naar het ziekenhuis moet, de week erna een paar dagen eruit ligt en jah, waar deden we het voor? Om zwanger te worden natuurlijk, daar zit een nieuwe baas echt op te wachten. Maar goed, ik solliciteer tussendoor, vertel overal de waarheid en ben tot nu toe overal afgewezen. Voor alles is een tijd en dit gaat nu even voor.

 

 

 

groetjes, Jolanda

  • 3 weeks later...
Posted

Mijn baas is op de hoogte (ik heb haar de uitgebreide brochure van ons ziekenhuis laten lezen) en ik kan grotendeels mijn eigen werktijden inplannen. Dat maakt het wel gemakkelijker. Maar ik snap het probleem geloof ik niet helemaal. In de gemiddelde CAO staat voor een doktersbezoek 2 uren en als je voor een echo moet, behalve als je ver weg moet natuurlijk, sta je zo weer buiten. En meestal is dit één of twee keer. Waarom die werkgevers er dan een probleem van maken? Voor de punctie heb ik mij nu tweemaal een dag ziek gemeld bij de afdeling personeelszaken onder vermelding van 'een dagopname'. Geen enkel probleem gehad. Na de terugplaatsing ben ik de eerste keer gewoon weer gaan werken, de tweede keer viel het in het weekend. Maar bij mijn werk kan het ook gewoon want het is fysiek niet zwaar. Ik vond de bijwerkingen wel lastig, want het heeft mijn werken wel beïnvloed (vermoeidheid, hoofdpijn end.) maar daarvoor had ik mijn collega's van te voren ook ingelicht en voldoende begrip gevonden. Bij de 'bolletjes' merkte ik echter wel dat ik mij slecht kon concentreren en dat het autorijden niet altijd zo veilig was. Dat vond ik wel heel vervelend omdat ik iedere dag toch behoorlijk veel tijd in de auto doorbreng. Maar goed, ik heb geprobeerd daar zoveel mogelijk rekening mee te houden.

Posted

Wat ik trouwens nog vergeet....mijn baas heeft een aantal maal tegen mij gezegd dat ik mijn lat niet zo hoog hoef te leggen en als ik mij ziek wil/moet melden, dat zeker ook niet moet laten. Een toppertje dus.

Posted

Hai,

 

Ook ik doe 50/50 met mijn werkgever. Het meeste kan ik zelf inplannen maar de verassingen(dagen dat je al afspraken hebt staan en dan niet ver van te voren weet dat je naar het ziekenhuis moet) is de helft in mijn tijd en de andere helft voor mijn baas. Meestal werk ik in de weken dat ik niet naar het ziekenhuis hoef een beetje extra zodat die uren wat compenseren. Groetjes Gompie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use