Jump to content

Hoop voor de toekomst


Recommended Posts

Posted

Ik heb de laatste weken hier veel meegelezen op het forum, valt me op dat er veel geschreven wordt. Ik heb ik het verleden op een ander forum mijn verhaal gedaan maar merk dat het daar de laatste tijd erg rustig is.

 

Ik heb gemerkt dat het lezen en schrijven op het forum mij goed doet e daar veel steun aan heb.

 

 

 

Ik wist niet zo goed waar aan te sluiten, dus zelf maar een discussie gestart...

 

 

 

Nou en dan moet je je verhaal doen. Ik moet eerlijk zeggen dat me dat niet zo heel makkelijk af gaat...

 

 

 

Sinds het voorjaar van 2006 hebben wij een kinderwens. Helaas bleek dat "gewoon" zwanger niet lukte. Ondanks de huisarts die geen doorverwijzing naar het ziekenhuis wou geven toch een afspraak gemaakt bij de fertiliteitsafdeling in het ziekenhuis (kan dus zonder doorverwijzing).

 

Na een aantal onderzoeken bleek dat het sperma van mijn man zodanig was dat alleen ICSI voor ons een mogelijkheid zou zijn. Natuurlijk hebben wij het hier eventjes moeilijk mee gehad maar zijn hoopvol aan ICSI begonnen.

 

In oktober 2007 de eerste ICSI poging, helaas niet gelukt.

 

In januari 2008 de tweede poging en wij waren de koning te rijk, zwanger!

 

Wat waren wij gelukkig na de eerste zwangerschaps test, maar natuurlijk blijft het spannend, de eerste 13 weken, de 20 weken echo, de Levensvatbaartermijn. En alles was goed, helemaal niets aan de hand.

 

De laatste weken van mijn zwangerschap begon ik wat te kwakkelen met verminderd vruchtwater en verhoogde bloeddruk. Na 40 weken en 3 dagen opgenomen vanwege deze klachten, maar na drie dagen weer naar huis gestuurd. Twee dagen later weer op controle en helaas is toen gebleken dat het hartje van onze zoon niet meer klopte. Het is niet in woorden uit te drukken hoe wij ons toen voelde. De grond zakt onder je voeten weg....

 

In plaats van een kraambed een begrafenis moeten regelen...

 

Zo ver gekomen en dan net voor de finish onderuit.

 

 

 

Door de geboorte van onze zoon maar ook zeker omdat wij hem af hebben moeten geven is onze kinderwens nog vele malen groter dan tevoren.

 

 

 

Inmiddels in maart en juni ICSI pogingen ondergaan, helaas zijn deze niet gelukt. Bij de laatste poging in juni, overstimulatie 34 eicellen, waren er wel cryo's en bij de eerste wel een positieve zwangerschapstest in mijn handen gehad, maar twee dagen later ging het mis.

 

 

 

Een paar weken geleden hebben we een evaluatie gehad in het ziekenhuis, en daar zijn ze positief over onze toekomst.

 

De arts zei dat het niet een kwestie is van of we zwanger raken maar wanneer. We hebben nu wat geluk nodig...

 

Het is al een keer gelukt...

 

We zijn inmiddels al begonnen met het lange schema van poging 3, waarschijnlijk begin januari de punctie...

 

 

 

Ik heb hier beknopt mijn verhaal gedaan, over het hele verhaal kan ik een boek schrijven.

 

Ons verhaal is specifiek maar ik zou graag met mensen willen schrijven die ook aan het begin staan van een ICSI poging.

 

 

 

Liefs Francis

Posted

Hoi Francis,

 

 

 

Welkom op dit inderdaad zeer actieve forum. Je zult hier zeker steun en begrip vinden. Als ik jouw verhaal lees krijg ik de rillingen... wat een drama. Ik moet zeggen dat het eerste dat bij me opkomt is wat een fout het ziekenhuis heeft gemaakt door jullie naar huis te sturen, nadat je al zo ver in je zwangerschap was! Maar goed, dat hebben jullie vast toen allemaal besproken.

 

Ik wil je heel veel succes wensen met je volgende poging!

 

 

 

Caroline

Posted

Hallo Francis,

 

 

 

Welkom op het forum.

 

Ik ben diep onder de indruk wat jullie hebben meegemaakt.

 

En het doorzettingsvermogen om opnieuw door te gaan met de kinderwens. Ik kan me voorstellen dat de wens nu groter is dan ooit.

 

 

 

Ook hoop dan ook echt dat 2010 dubbel en dwars jullie jaar word!

Posted

Welkom, Francis! Fantastisch dat je hier nu ook bent.

 

Ik heb jullie ervaring vorig jaar van de zijlijn meegemaakt met een oud-collega van mij. Hun eerste kindje overleed 1 dag voor de uitgerekende datum. Weken geleden is hun tweede kindje geboren, helemaal gezond. Ik hoop zo van harte dat dit ook voor jullie is weggelegd in 2010... :icon_sunny:

 

Veel positieve energie toegewenst!

Posted

Hoi en welkom.

 

 

 

Zoals hier al boven staat, wat een vreselijk verhaal. Dit mag gewoon niet!! Eerlijk gezegd krijg ik hier zoooo de kriebels van. Wij hebben namelijk een gezonde dochter van 5 en zijn nu weer begonnen met icsi. Een van de redenen waarom er zo lang tussen zit is de angst dat het misgaat. Niet zo zeer de poging ( al speelt dat nu wel natuurlijk omdat ik er midden inzit), maar met name een miskraam of nog erger. Ik heb dan ook zeer veel respect voor je. Jeetje meid niet alleen de pogingen zijn zeer stress vol maar daarna ook nog de 40 weken. Ik hoop dat je hier veel steun zal krijgen.

 

 

 

heel veel succes! het moet gewoon goed komen.

 

 

 

liefs marjan

Posted

Dank je wel voor jullie lieve reacties.

 

 

 

Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik weet dat het goed komt. De grote vraag is alleen wanneer...

 

Ons geduld wordt wel heel erg op de proef gesteld.

 

 

 

En inderdaad het ziekenhuis maakt fouten, de laatste maanden is er veel te doen omtrent het aanpassen van richtlijnen. Ik weet zeker dat ons verhaal aan de basis lag. Laatst bij Zembla heeft de dienstdoende gyneacoloog tijdens de ziekenhuisopname en bevalling een oproep gedaan om richtlijnen te veranderen.

 

Zelf hebben wij niet naar deze uitzending gekeken omdat dit te confronterend is. Maar het troost een heeel klein beetje dat ze proberen het in de toekomst beter te doen...

Posted

Hoi Francis,

 

Wat verschrikkelijk wat jullie hebben meegemaakt. Ik weet er helaas alles van. In 1998 is mijn dochtertje Ivana overleden door een medische blunder. Daardoor verklevingen en dus vruchtbaarheidsproblemen gekregen. Na 5 jaar van onderzoeken,operaties en behandelingen hadden we dan eindelijk een positieve test in handen.Ik was zwanger van 2 meiden. Na een zwangerschap van 20 weken en 5 dagen ging het mis. Ik ben opgenomen in het ziekenhuis en uiteindelijk met 24 weken en 1 dag bevallen van onze Eva en Zoé. Eva is vrijwel direct na de bevalling overleden en Zoé heeft nog 3 dagen geleefd. Ik begrijp heel goed wat je bedoelt als je zegt dat je door je zoontje juist nog meer verlangt naar een kindje. Door die paar dagen met Zoé en het zien van mijn man met Zoé,hoe lief hij voor haar was en zo goed voor haar zorgde is het verlangen naar een kindje van ons samen alleen maar sterker geworden.

 

Wij beginnen deze maand ook weer met ivf en ik heb ongeveer in de 2e week van Januari de punctie.

 

 

 

Ik hoop zo voor jullie dat het snel lukt!

 

 

 

Groetjes Debbie.

Posted

Welkom Francis!

 

 

 

Wat een vreselijke tijd hebben jullie moeten doorstaan zeg. En wat goed dat je er toch nog zo positief in staat, petje af. Ik hoop dat je hier veel steun zult vinden en wens je voor 2010 heel veel succes!

Posted

Jezus wat een verhaal,lijkt me echt het aller ergste wat je kan overkomen!!!!

 

Ik wens jullie heel veel succes in 2010!!!!!

 

 

 

Welkom hier!!!

Posted

Hoi Francis,

 

 

 

Wat hebben jullie allemaal moeten meemaken zeg.. wat heftig! is toch het ergste wat je als ouder zijde kan overkomen! ik wil jullie heel veel succes wensen met jullie ICSI poging.. het is jullie zeker gegunt!

Posted

Wow Francis en Debbie, dat is heftig zeg.... weet niet goed wat ik daarop kan zeggen. Dat is echt jegrotste nachtmerrie die werkelijkheid wordt. In ieder geval welkom op dit forum, ik hoop dat je hier steun vindt om deze poging tot een succesvol einde te brengen!

 

 

 

Groetjes, Aafke

Posted

Francis, ik wens jou en je man ALLE geluk van de wereld, na alles wat jullie moesten meemaken.

 

Fijn dat je hier op het forum komt!

 

 

 

Liefs, Nine

Posted

Jemig Francis, wat een verhaal. Zoveel moeite doen, en dan zoveel verdriet. Heel veel sterkte. Je verhaal (de reden voor icsi) klinkt bekend; ook bij ons maar een paar zwemmers. we hebben dus meer gemeen dan onze naam alleen :-)

 

 

 

Heel veel sterkte!

 

Francis

Posted

Jeetje Francis, wat heftig. Heel veel sterkte!

 

 

 

Was er volgens het ziekenhuis een speciale reden waarom ze de baby bij 40 weken niet gehaald hebben?

Posted

Hoi Debbie,

 

 

 

Wat een superheftig verhaal, dat je het drie keer hebt moeten meemaken, wat een angst zal je hebben. Ik hoop in ieder geval op een succesvolle poging voor jullie in januari!

 

 

 

Heel veel succes en sterkte!

Posted

Hoi Francis,

 

 

 

Wat een triest verhaal heb ik net gelezen...

 

Verschrikkelijk wat jullie hebben moeten door maken.

 

Wens jullie alle geluk toe met de aankomende poging..het komt een keer goed.

 

Groetjes Manon.

Posted

Daar word je wel stil van...

 

Maar wel heel tof dat je min of meer "zekerheid" hebt gekregen van een komende zwangerschap. Dat is heel veel waard!

 

 

 

Sterkte en succes met jullie volgende poging!

 

 

 

Groetjes Sabke

Posted

Hallo Francis

 

 

 

jeetje wat een verhaal, ik ben er zo van geschrokken!!!

 

dit is echt killing.Ik weet niet goed wat te zeggen.

 

Ik wens jullie heel veel succes, kracht en sterkte met jullie nieuwe poging

 

 

 

liefs

 

Babeth

  • 2 weeks later...
Posted

Gevonden... O ja, had je verhaal gelezen, maar moest het even op me in laten werken. Na het lezen van wat jullie mee hebben gemaakt en dan ook nog de reactie van Debbie die meerdere kindjes verloren heeft, val ik wel even stil... Ongekend heftig.

 

 

 

Wat wel hoop geeft is dat de artsen bij jullie aan hebben gegeven dat het geen kwestie is van óf, maar van wannéér!

 

SAMEN MAAR VOOR 2010 GAAN DAN???

Posted

Francis,

 

 

 

Hier zijn geen woorden voor. Wat een drama voor jullie. Ik hoop en bid dat 2010 jullie een gezond kindje mag brengen.

 

 

 

Annerie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use