Jump to content

Recommended Posts

Posted

Hoi Marietje,

 

 

 

Wat fijn om te horen dat het bij jou al gelukt is.

 

Mag ik vragen hoe lang het bij jou heeft geduurd?

 

 

 

Wij zijn nu 3,5 jaar bezig. Eerst met clomid, waar ik resistent voor werd, daarna 7x IUI, in totaal 3x een LEO en 4x een cyste. Geen van alle pogingen is tot een zwangerschap gekomen. Eind december begonnen met decapeptyl en puregon voor de 1e ivf-poging. Helaas is de eerste cyclus afgelopen donderdag met spoed afgebroken ivm overstimulatie...

 

 

 

Groetjes Sandra

Posted

Hoi Sandra,

 

 

 

Mijn traject is in fases gelopen, na de talloze mislukte IUI pogingen met 2 keer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb ik een pauze van een lange tijd genomen. Uiteindelijk begonnen aan de ivf. 1e poging vroege miskraam, cryo mislukt, 2e ivf raak. De periode van ivf ging vrij vlot achter alkaar. Ik moet zeggen dat ik de ivf periode minder lastig heb gevonden dan alles ervoor. Meer ook doordat ik het gevoel had dat het ziekenhuis mij niet begreep. (Vond IUI met verkleefde eileiders vrij nutteloos, bleek ook wel gezien de BBZ)

 

 

 

Ik hoop dat met aanpassing van de medicatie de volgende poging (telt toch nog als eerste?) wel gaat lukken! Heel veel succes!

Posted

Jeetje, wat een hoop tegenslagen heb je gehad.

 

Wel fijn dat het uiteindelijk toch goed gelukt is!

 

 

 

Het geld pas als poging als je een punctie hebt gehad. Dus dat scheelt dan wel weer. Na heel veel tegenslagen, vind ik het erg moeilijk om de hoop op te blijven bouwen.

 

Het lastigste vind ik dat ik nog nooit zwanger ben geweest en ik mij dus afvraag of het ooit wel zou lukken en dit alles niet voor niets doe.

 

Ik blijf vechten voor onze droom, al is het vaak ontzettend moeilijk.

 

 

 

Ik wens jullie heel veel geluk en gezondheid samen!

Posted

Hoi San84,

 

 

 

Ook ik heb PCO en ook ik was bij mijn eerste ivf poging overgestimuleerd.

 

Bij de tweede poging hebben ze de medicijnen wat aangepast en lukte de ivf, ik was helaas niet zwanger. Bij de derde poging groeide er te weinig en bij de vierde poging (eigenlijk tweede echte poging) ben ik zwanger geworden van een tweeling.

 

Totaal heeft het (maar) een jaar geduurd vanaf het moment dat ik startte met ivf tot ik zwanger was.

 

 

 

Raak dus niet moedeloos, want het kan zeker lukken! Ik herken dat trouwens wel hoor, het is zo moeilijk om met die onzekerheid om te gaan.

Posted

Ikmoet zeggen dat de ivf me makkelijker afging dan de periode daarvoor. Wellicht ook doordat de tweede poging geslaagd is, dat kan ik je niet zeggen.

 

 

 

Wist eigenlijk niet of je nu wel of geen punctie had gehad. Vandaar de vraag van mij.

 

 

 

Zelfde geldt voor jullie, ik hoop dat jullie droom uit mag komen!

Posted

Hoi Marietje,

 

 

 

Ik vond ook dat ivf mij rust gaf. Je weet tenminste dat er echt actief wat gedaan wordt om zwanger te worden.

 

En als de poging dan mislukt was, had je even een rustperiode en kon je er daarna weer goed tegenaan bij de volgende poging.

 

 

 

Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens! Weet je het geslacht van je kindje?

Posted

Hoi Ebbe,

 

 

 

Bedankt voor je reactie.

 

 

 

Fijn dat het bij jou gelukt is!

 

Hoeveeel tijd zat er bij jou tussen na de overstimulatie tot je weer voor een punctie mocht? Ik moet nu twee weken rustig aan doen en dan voor controle komen. Maar duurt volgens mij wel even voordat ik weer met de decapeptyl kan beginnen, want heb uit mijzelf geen menstruatie.

 

 

 

Het is niet alleen de onzekerheid waar ik moeite mee heb. Ik vind het wachten ook altijd veel te lang duren (zal vast niet de enige zijn). Ik reageer ook vrij heftig op al die hormonen en dat valt ook behoorlijk zwaar. Als ik dan de IUI had gehad, was ik eigenlijk heel erg blij dat ik gewoon zowiezo twee weken rust had van alles. Maar bij cd1 weer ontzettend verdrietig omdat het niet gelukt was, en ik weer opnieuw moest.

 

 

 

Ik vind het toch een enorme opluchting om te horen dat het bij jou toch gelukt is, dat geeft mij toch weer een beetje moed en hoop.

 

 

 

Groetjes Sandra

Posted

Hoi Sandra,

 

 

 

Na overstimulatie kwam bij mij de mentruatie wel op gang na 2 weken, omdat mijn lichaam dan toch het idee had gehad dat er een eisprong is geweest. Hoe dat zit, weet ik niet precies.

 

 

 

Als mijn menstruatie niet op gang kwam, en er kwam een behandeling aan, kreeg ik primolut voorgeschreven: 10 dagen tabletjes slikken en dan was ik na 3 dagen echt ongesteld.

 

 

 

En verder: Ik heb mijzelf (verstandelijk) altijd voorgehouden: Oke, die eitjes groeien dan wel niet normaal, maar het zaad is goed, mijn baarmoeder ziet er goed uit, dus als het probleem met de eitjes verholpen is, is de kans heel groot dat ik zwanger wordt. Uiteindelijk is het ook gebeurd.

 

Gevoelsmatig had ik ook soms de neiging om in de put te zitten, vooral omdat het allemaal zo lang duurt en iedereen om je heen wel gemakkelijk zwanger lijkt te worden. Dat is ook steeds zo confronterend.

 

 

 

Succes Sandra! Ik hoop dat het bij jou ook lukt!

 

 

 

Groetjes Ebbe

  • 3 weeks later...
Posted

Heee San 84

 

 

 

Ik heb vandaag gebeld naar het ziekenhuis omdat ze mij het lange protocol willen laten volgen voor mijn 2de ivf poging.Ik zit hier erg mee in mn maag.Nu heb ik vandaag te horen gekregen dat ik ook PCO heb.En zoals ik jou verhaal lees komt het mij erg bekend voor!!

 

 

 

Eerste poging Overstimulatie op 75 eenheden puregon.Daarna 50 gaan prikken maar 5 follikels waarvan 3 eicellen en 1 embryo die 4cellig was.Helaas niet zwanger.

 

Tweede poging had ik maar 1 a 2 follikels met 62.5 puregon.Besloten deze poging te staken.

 

 

 

Nu moet ik vanaf dag 21 decapeptyl gaan prikken en zodra ik ongesteld word op dag 3 beginnen met puregon nu moet ik weer 75 eenheden gaan prikken.

 

Ik ben als de dood dat ik weer een overstimulatie ga krijgen.En wil nu zo onderhand wel weer eens een keertje voor een punctie gaan.

 

 

 

Hoeveel hormonen moest jij prikken.

 

 

 

Maar wat houd de PCO precies in.

 

Het is toch zo dat die vrouwen erg moeilijk te stimuleren zijn en gevoelig zijn voor een overstimulatie of juist te weinig Follikels produceren??

 

Verder lees je dingen over kanker suikerziekte etc.Dat maakt me wel bang.Moeten jullie medicijnen in nemen of iets dergelijks of is er niks aan te doen??Het overviel me wel een beetje.

 

 

 

Hoop iets van jullie te horen!!

 

 

 

Liefs Bianca

 

 

 

 

 

 

 

Hoi San84,

 

 

 

Ook ik heb PCO en ook ik was bij mijn eerste ivf poging overgestimuleerd.

 

Bij de tweede poging hebben ze de medicijnen wat aangepast en lukte de ivf, ik was helaas niet zwanger. Bij de derde poging groeide er te weinig en bij de vierde poging (eigenlijk tweede echte poging) ben ik zwanger geworden van een tweeling.

 

Totaal heeft het (maar) een jaar geduurd vanaf het moment dat ik startte met ivf tot ik zwanger was.

 

 

 

Raak dus niet moedeloos, want het kan zeker lukken! Ik herken dat trouwens wel hoor, het is zo moeilijk om met die onzekerheid om te gaan.

Posted

Wat ontzettend herkenbaar dit onderwerp!!

 

 

 

In oktober zijn wij voor IVF gegaan. Bij mij is PCO vastgesteld ( al jaren geleden) en mijn vriend z'n zaadkwaliteit is minder. Wel hebben we een zoon van 5 jaar ontstaan uit puur geluk, nu blijkt...

 

 

 

Ook wij hebben de hele rambam al gehad: Clomid/ IUI.

 

 

 

De eerste poging werd gestart met 150u Puregon. Tja je raadt het al: overstimulatie. Maar liefst 27 eitjes wilden het levenlicht zien. De poging werd gestaakt. Dezelfde week werd ik al ongesteld.

 

Eind december mochten we op voor de tweede poging ( verzekeringstechnisch poging 1 nog steeds). Nu met 75u Puregon. 7 Januari 2010 had ik de echo en nu bleek er 1 overheersend eitje te zijn van 27 mm. Het voelde alsof de grond onder m'n voeten werd weggeslagen!! Je voelt je zo ontzettend moedeloos.

 

Deze poging kregen we alsnog een escape IUI. Maar helaas zonder resultaat.

 

 

 

Vorige week heb ik in het zkh weer een uitgangsecho gehad. We mogen starten met poging 3 voor de 1ste IVF..

 

De hoogte van de Puregon wordt nog later bepaald. Afgelopen vrijdag ben ik al wel begonnen met het prikken decapeptyl. Wanneer m'n menstruatie op gang komt mag ik bellen voor een uitgangsecho. En gaan we "echt starten".

 

 

 

Ondertussen voelt het alsof de halve wereld om ons heen zwanger raakt en wij sneu aan de zijlijn staan te kijken...

 

 

 

Echter we geven de moed niet op!!

 

3x is scheepsrecht.. toch?!?

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use