Ga naar inhoud

Het Verloop Van De Miskraam,missed Abortion En Bbz


Gast Mart

Aanbevolen Berichten

@Violeta, vervelend dat je het ook mee moet maken. Ik heb in totaal 3 keer cytotec gehad en op de laatste echo bleek er nog wel wat te zitten. Ik heb toen besloten om te wachten want ik wilde geen curretage en uiteindelijk eind oktober was ik helemaal schoon. Is het er toch uitgekomen en/of met mijn menstruatie mee.

 

@Joske, hoop voor je dat je cyclus weer snel op gang komt. Kunnen ze de cryos in je eigen cyclus terugplaatsen zonder gebruik van hormonen?

 

@Mart, wat een leuke foto. Van je vakantie?

Hoe gaat het met je? Je bent nu toch in het lange traject voor de volgende ronde?

 

Ik ben vandaag voor de 2e keer ongesteld geworden na de mk. Dus ik mag beginnen met prikken. Ik weet alleen niet welke dag.

En morgen en overmorgen is de poli bij ons gesloten dus kan het niet navragen..

Welke dag zijn jullie begonnen?

 

Liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 1,2k
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

violeta en joske wat k*t allemaal dat we dit zo mee moeten maken ik hoop dat alles goed weg is heel veel sterkte.

 

Mik ik denk dat ik nu wel goed schoon ben verloor aldoor wat bruine afscheiding dus even wachten op de 3 dag van menstru moet ik bloed prikken en hoor dan wel van hoe of wat dus als het weg is mag ik ook dan beginnen dus maar even afwachten.

hoe gaat het nu met jou las wel dat je weer mag beginnen ik ben nou al 2 x weer ongie geweest en moet volgende week weer ongie worden.

 

martha spannend je mag ook al weer beginnen succes en toi toi toi

 

Liefs Jessica

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou hoop ook voor je dat je schoon bent. Nu wachten tot je ongesteld wordt?

 

Ik ben vanmorgen begonnen met Decapeptyl injectie en vanavond Puregon. Ik heb gister beetje zitten zoeken op internet en over het algemeen start iedereen de 2e dag. Woensdag moet ik even bellen om een afspraak te maken voor een FM. Ben benieuwd, wel raar zo'n 2e ronde. Ik zit er nu wel anders in dan de vorige ronde, toen wist ik niet wat me te wachten stond. En nu ben ik veel meer bewust van wat er gaat komen en de angst dat het mis gaat (bv geen eitjes ofzo).

Maar ja..zal er wel bij horen.

 

Liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lieve Violeta en Joske,

 

Ik ben blij voor jullie dat het aan de kant is. Nu eerst maar herstellen zowel emotioneel als lichamelijk.

En natuurlijk moet je proberen er niet al te lang in te blijven hangen, maar als je gevoel aangeeft dat je even op bent, dan moet je daar zeer zeker niet overheen walsen.

Verwerking in deze is toch wel belangrijk.

Oh ja en Joske, je zegt zo "het zal wel zijn nut hebben", ... dan ben ik wel heel benieuwd welk nut dit heeft.

Zelf heb ik ook wel 's zo'n opmerking geplaatst, maar natuurlijk heeft het helemaal geen nut dat het op deze manier moet gaan en dat je keer op keer een dreun om je oren krijgt.

 

Meiden heel veel sterkte!!!

 

Ik denk aan jullie!

 

Lieve Mart, ik bedoel met "nut" dat hoe je het ook maar wilt bekijken, het je wel vormt en sterker maakt. En ook dat je anderen kunt "helpen" met jou ervaring.

(ben niet een zweverig type hoor, ha ha)

Het "nut" wat jij denk ik bedoelt, dus lichamelijk..., nee dan heeft een MK echt geen nut. this gewoon een klote periode, maar dat weet je zelf wel.

Alleen dat als het nu nog één keer mag lukken, ik zoooo dankbaar zou zijn.

 

Wat lichamelijk betreft, het lijkt er al op dat de MK voorbij is. Ik vloei niet meer op het moment.

Dat zou best wel snel zijn. Hoewel ik vorige week wel het idee had dat ik alles verloren ben. Ook nagenoeg geen stolsel meer gehad daarna.

Wat hebben jullie gedaan met het vruchtje??

Ik heb het begraven bij mijn moeder haar graf, daar ligt de vorige ook. Jammer genoeg niet de eerste, die is in het ziekenhuis achter gebleven met de curretage.

Daar baal ik nog van, dat ik er niet aan heb gedacht om het mee naar huis te vragen.

 

liefs joske

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lieve Joske,

 

Ik snap wat je bedoelt met "nut", maar ergens moet het toch 's ophouden en hebben we genoeg ervaring om met anderen te delen en andere mensen te helpen.

Het moet dan toch ook 's een keer wel lukken. En dan vind ik "nut" hebben voor nu overbodig.

Want we weten al hoe het zit en we weten al hoe het voelt, dat hoeft niet nog een keer. Dat is gewoon gemeen en wreed!

 

Wel fijn voor je dat het bloeden al nagenoeg afgelopen is. Als je het gevoel hebt dat je alles al bent verloren dan is dit natuurlijk niet zo gek.

Zelf heb ik het eerste vruchtje niet op kunnen vangen helaas en de tweede heb ik niet goed kunnen herkennen.

Wel heb ik een leeg vliesje gezien, maar of dat het was, weet ik niet.

Vervolgens heeft het in mijn geval wel heel erg lang geduurd voor het bloeden afgelopen was en het hcg uit m'n lichaam was, maar ik heb verder weinig aan stolsels gezien.

Best wel apart dus.

 

Mooi trouwens dat je je vruchtjes hebt begraven bij je moeders graf. Wel heel speciaal!

 

Ik hoop voor je dat je weer snel hersteld Joske!!!!

 

Dikke knuffel,

Martha.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik wil een berichje van mijzelf plaatsen,even gewoon vertellen hoe verschrikkelijke curettage heb ik gehad.

Ik vond het za ochtend toch heel weinig met de mk en ik kon het vruchtzakje niet echt duidelijk zien,nu snap ik het waarom.

Maandag avond met vreselijke pijn begon ik weer heftig te menstrueren,het was weer een bloedbad op bed.....er viel van alles en wast,van kleine stukjes tot grote stukken,ik heb de nachtdienst gebeld en ze zei dat er normaal is,alleen moet ik weer bellen als ik te veel bloed verlies,nou ik wachtte tot de ochtend en ik heb mijn arts gebeld hij zei dat ik gelijk moest komen,normaal gesproken was ik van plan in mijn eentje te gaan,(gelukkig niet gedaan)maar door de pijn kon ik niet zelf rijden,dus ik heb mijn vriend gebeld hij kwam thuis samen naar het zh gegaan en toen is het besloten gelijk een curettage te doen(omdat alles in stukjes was en veel bloed verlies had),maar omdat mijn baarmoedermond all open was stelde mijn arts zonder narcose te doen..........nou ik raad dit niemand aan......wat een hell.Volgens mijn vriend het duurde 2 minuten,volgens mij 30min. Bijna uur later mocht ik naar huis,nu heb ik geen pijn meer,achter af ben ook heel blij dat het achter de rug is.Het voelt wel dat mijn leven korter is geworden met minimum 1 jaar.

Wat moet ik nog krijgen....

En als ik lees dat veel vrouwen veel ergere en meerdere mk-en hebben gehad voel ik me schuldig dat ik klach

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jeetje violetta heftig zeg echt mens onterend ik hoop dat je snel hersteld.

ik wens jou heel veel sterkte en dat je het in de toekomst een plekje kan geven.

 

mik en martha spannend zeg alweer beginnen succes en ik ga heeeeeeeeeeeeeeel hard voor jullie duimen.

 

liefs jessica

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hi meiden!

 

Ben terug van weggeweest!

had even afstand genomen...werd zo naar alle verdrietige verhalen op het forum toe getrokken en werd daar zo verdrietig van dat ik

even niets heb gelezen...

maar het gaat goed met me nu!! Alle mola-ellende is nu echt achter de rug en een ivf-poging staat in de agenda (-: 25 december...mooie datum hè voor een begin!?

 

Ik moet even bijlezen hoe het met iedereen gaat....Ben heel benieuwd hoe het met iedereen is!

 

De meiden die ik nog niet ken.....heel veel sterkte!!

 

Liefs Daan

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Violeta, wat een hel. Getver de getver, heel veel sterkte met je herstel.

 

@Daantje, verstandig hoor. Ik zit ook niet iedere dag op het forum, wil echt afstand houden. En inderdaad al die verhalen..pfff.

Ik hoor de ene ellende na de andere, zou bijna vergeten dat het zo vaak gelukkig nog goed gaat.

Welkom terug in ieder geval, zie dat eind van het jaar weer mag starten. Spannend hoor.

 

@Minoes, dank je wel.

Ik zit er nu wel heel anders in dan de eerste keer ISCI/IVF moet ik zeggen. Veel angstiger helaas, ik weet nu wat er allemaal mis kan gaan. Dat houdt me wel bezig.

Terwijl ik juist altijd heel positief ben. Maar ja.

Hoe gaat het met jou?

Al een andere baan gevonden?

 

@Mart, hoe gaat het met je lange traject?

Last van hormonen of zenuwen?

 

Liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

@ Daan, welkom terug. Is een goed teken! Eind december weer beginnen lees ik, dat wordt dus weer spannend. Wie weet een mooi begin in het nieuwe jaar!

@ Mik, ik ben nog niet begonnen met de medicatie. Zondag gaat de 1e spuit er weer in. Nu aan de pil en deze valt mij net als alle andere keren absoluut niet goed. Maar goed, nog even doorzetten.

We zitten trouwend bij dezelfde startmaand in het topic. Volgens mij gaan we vrij gelijk oplopen:-) Ik kom je dus nog wel tegen...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dit is denk ik het topic waarin niemand ooit hoopt te schrijven.....

 

Ik heb het nog niet op kunnen brengen om alle verhalen te lezen, heb op dit moment meer een vraag. In september ben ik zwanger geworden van onze 5e icsi, de 6-weken echo toonde een kloppend hartje, de 9-weken echo was perfect maar afgelopen donderdag bleek op de 12 weken echo het hartje van ons kindje niet meer te kloppen. Waarschijnlijk is het rond 10/11 weken gestopt met groeien. Omdat de vruchtzak al behoorlijk groot is, is besloten gelijk een curettage te doen. Dit staat gepland voor dinsdag en ik zie er eerlijk gezegd vreselijk tegenop. Zou heel graag (mag kort hoor) willen weten hoe het anderen vergaan is, hoe was de narcose, had je veel napijn, veel bloedverlies, mocht je snel weer naar huis, hoe lang duurde het voor je fysiek weer hersteld was etc.

 

Op dit moment voel ik me fysiek goed, heb totaal geen kwaaltjes meer wat me gek genoeg erg oplucht. Emotioneel wisselt het, we zijn tot nu toe vrij nuchter en praktisch, maar ik zie ook hier weer op tegen de confrontatie van dinsdag.

 

Overigens wel erg fijn om te zien dat toch redelijk wat meiden na een miskraam, of zelfs meer, een goede zwangerschap hebben (gehad).

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Henne,

ik vond het afscheid nemen heel moeilijk, dat ze weg werden gehaald, maar was ook opgelucht.

Vond het emotioneel zwaar om te weten dat er geen leven meer was.

 

Ik ben onder algehele narcose geweest. Net voor de narcose vond ik het zwaar, je moet altijd even wachten voordat je operatiekamer ingaat, dan worden nog wat dingen gechechkt zoals harslag ed, daarna lag ik even alleen. Na de curretage vrijwel nergens last van, normaal is het ook een dagopname en mag je dezelfde dag weer naar huis. Ik moest nog blijven maar dat kwam door andere dingen. Heb alleen daarna een paar uur een soort druk gevoelt, niet pijnlijk maar ongemakkelijk. Kreeg ook nog een catheter omdat plassen pijnlijk was maar dat kwam ook weer door het vochtinfuus wat ik had. Blaas was te vol.

 

Het was een rare dag en was blij dat ik de volgende dag naar huis mocht, lekker bij moeder op de bank.

 

Ga niet te snel werken, niet voor het lichamelijk maar voor het geestelijke.

Ik denk dinsdag aan je.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lieve Henne,

Ik ben niet gecuretteerd, dus kan ik je m'n ervaring niet vertellen.

Wel wil ik jullie a.s. dinsdag heel veel sterkte toewensen.

Het zal een rare dag worden.

Doe rustig aan!!

 

Ik denk aan jullie!

 

Liefs, Martha.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lieve dames,

 

Mik ik sta er nu positeiver in het momend dat ik zwanger raakte voelde het niet goed, en heel raar heb nu een heel goed gevoel over.

En tuurlijk als je weer zwanger bent en ik zit bij de 11 week en 3 dagen dan zal ik wel moeten slikken.

Nee ik heb nog geen nieuwe baan maar ik vind het nu wel goed zo ik ga als alles goed is begin volgend jaar het bedrijf van mijn vader ove nemen.

 

Daantje welkom terug dus 25 dec dat is een hele mooie datum ik wens jou ook heel veel succes.

 

Martha ook weer beginnen hoe sta je er tegen over?

 

Henne ja verschrikkelijk ik vind het zo erg allemaal.over de curretage kan ik je niks vertellen bij mij kwam het ineens op natuurlijke manier maar heb er nog wel na ween van ik wens jou heel veel sterkte dinsdag en zal aan je denken.

 

Lieve meiden ik wens iedereen heel veel sterkte, en die weer mogen beginnen succes

Liefs jessica

Link naar reactie
Delen op andere sites

Minoes, hoe sta ik er tegenover...

Heel lastig.

Het is m'n allerlaatste keer en het is dus erop of eronder.

Het wordt een beladen poging. De emoties zitten me nu al hoog en het vertrouwen erin is ver te zoeken.

De behandeling zal ik dan ook op de automatische piloot ondergaan.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat lijkt me het allermoeilijkste. Weten dat het echt de laatste keer is. En zeker als je dan al twee keer zo dichtbij bent geweest en toch met lege handen staat....pffff, Mart, zwaar hoor. Kan me ook voorstellen dat het vertrouwen dan ver te zoeken is.

 

Wij hebben nooit een 'limiet' gesteld en zeggen na elke teleurstelling weer 'we gaan door tot het gelukt is', maar daar zit natuurlijk ook een keer een eind aan. Je kunt niet oneindig blijven proberen, hoeveel kan ze je ook geven.Dat is op dit moment ook mijn grootste angst, dat het niet meer gaat lukken en deze twaalf weken alles is wat we ooit zullen hebben.

 

Trouwens Mart, was jij dat nou die rhesus negatief is en geen injectie heeft gehad na de miskramen? Ik begreep namelijk vrijdag dat ik die zeker wel had gekregen, als ik negatief was geweest (ben ik niet maar ze had het er wel over). Ergens in mijn achterhoofd kwam toen vaag iets boven van dit forum, maar kan het niet meer plaatsen...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Klopt Henne. Ik ben rhesus-negatief.

Je krijgt pas een injectie na 10 weken zwangerschap.

 

Zie hieronder:

Anti-D-immunoglobuline

Soms adviseren artsen om na een miskraam anti-D-immunoglobuline (anti-D) toe te dienen aan vrouwen met een rhesus-negatieve bloedgroep. Op deze manier is het mogelijk het ontstaan van rhesus-antistoffen te voorkomen. Deze antistoffen kunnen in een volgende zwangerschap problemen veroorzaken.

Bij een spontane miskraam voor 10 weken is het geven van nti-D niet nodig. Ook als bij echoscopisch onderzoek blijkt dat er geen vruchtje is aangelegd, of dat het vruchtje in een zeer vroeg stadium is afgestorven, ziet men soms af van het geven van anti-D. Men neemt dan aan dat er geen kans is op de vorming van antistoffen. Bespreek met uw arts of verloskundige of het bepalen van uw rhesus-factor zinvol is, en of anti-D toegediend moet worden.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lieve Henne, zelf heb ik nooit een curettage gehad , bij mij hebben ze gewacht totdat het zelf kwam en dat was rond week elf.

Wel kan ik je vertellen dat mocht je bang zijn voor de ok dat dat echt niet hoeft.

Iedereen is vreselijk lief je word heel goed begeleid , en van de narcose voel je niks, alleen dat je lekker warm word en in slaap valt.

Mocht je bang zijn bv voor het infuus , vraag dan of ze hem vooraf willen prikken, ze nemen dan iets meer tijd voor je en vaak doet iemand het dan die meer ervaring heeft omdat je al aan hebt gegeven dat je bang bent.

Misschien een tip.

 

Mocht je het vruchtje willen begraven geef dit van te voren aan , anders nemen ze het mee en gooien ze het zelf weg.

Neem lekker in de weken erna alle tijd voor jullie zelf ,dit alles moet echt een plaatsje krijgen in jullie hart en dat heeft tijd nodig.

 

Dikke knuffel Roos .

Link naar reactie
Delen op andere sites

Henne, ik heb afgelopen mei een curretage gehad, en dat viel reuze mee, inderdaad je voelt het niet je bent onder narcose en heb alleen de rest van de dag wat zeurderig gevoel gehad maar dat was de dag erna ook over, ik had het emotioneel ff moeilijk vlak voordat ik de ok in ging. maar ze zijn erg lief en ehbben daar begrip voor.

Heel veel sterkte dinsdag

 

liefs renata

Link naar reactie
Delen op andere sites

Martha ja dat kan ik wel voor stellen jeetje het is ook niet niks al zo vaak zo dicht bij geweest en dan je laaste poging.

jeetje meid als er iets is of je wil praten dan kan je altijd bij mij terecht ik wens je heel veel succes en zal hard voor je duimen dat je een mooi 2011 tegemoed gaat.

Trouwens ik ben ook recus factor mijn bloed groep is a nega moet je dan nu ook een spuit halen ik las het stukje?

 

Alle ander meiden heel veel sterkte.

 

liefs jessica

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden