Wie is er nog meer bezig met adoptie?

[Raba]

Wannabemom super zeg nu inderdaad op naar de raadsgesprekken.

[sunlight]

Hallo,

Ik heb nog nooit op dit deel meegeschreven maar zou dit wel graag willen af en toe. Wij zijn waarschijnlijk uitbehandeld, willen nog wel proberen of er mogelijkheden zijn.

Wij hebben wel al een eerste aanzet tot adoptie gedaan, dwz een inschrijfformulier opgestuurd. Wanneer en hoe ga je over tot actie? Ik vind de site niet erg duidelijk. Ik las hier over een nummer, wanneer ontvang je het nummer? We hebben wel een bevestiging van inschrijving ontvangen, meer niet.

Mijn vriend is al 43 (inschrijving net daarvoor verstuurd) en ik ben net 37 geworden. Ik ben zo bang dat het op deze manier ook niet meer gaat lukken!

Wie herkent zichzelf een beetje in deze situatie?

Alvast bedankt....

[Marli01]

Sunlight, het BKA-nummer ontvang je meestal al binnen 2 weken na het insturen van het inschrijfformulier. Stond er geen nummer op de bevestiging van inschrijving?

 

Je kunt de adoptieprocedure het beste voortzetten als alleenaanvrager. Dan wordt gekeken naar jouw leeftijd. Opties zijn dan bijvoorbeeld Bulgarije of Lesotho.

 

SUCCES!!

[wannabemom]

@sunlight: wij hadden het BKA nummer destijds wel binnen 3 dagen in huis. Heel snel. Nadat je dit nummer hebt hoef je niks meer te doen.

Alleen wachten. op de site van adoptie.nl staat wel een inschatting wanneer je ongeveer dan aan de beurt bent. Reken op een jaar.

 

Voor je vriend zijn er denk ik nog maar weinig opties over. Dus verdiep je goed in alle landen en eisen. En het klinkt misschien gek, maar overweeg of je wel of niet gaat trouwen. Voor een heel aantal landen is dat wel van belang.

 

Succes met het adoptie-proces!!

 

Hier alweer 2 weken wachttijd er op zitten na de medische keuring:happy7: Ik denk wel dat we nog een poosje moeten wachten, maar ik

kijk toch wel steeds of er een brief van de raad van kinderbescherming bij de post zit. Weet iemand trouwens of je dan eigenlijk een brief met de afspraak krijgt of dat je dan nog moet bellen??? Mijn baas heeft ook nog een aantal daagjes vrij en dan kan ik niet weg van het werk.

[Herma]

@Wanabemom, wij werden gebeld door de raadsmedewerker en zij plande een eerste afspraak in bij ons thuis. Daarna kregen we een brief ter bevestiging. Maar het ging wel in overleg of wij ook konden op die dag en tijdstip hoor. Hopelijk krijg je snel bericht!

[wannabemom]

Start VIA cursus

Marli01: mei 2009

Raba: november 2011 t/m januari 2011

Roos: februari 2012

Armanda: aug’11 gaat niet door. In juni 2012 mogen we vragen om weer ingepland te worden (nu op uitstel gezet vanwege zwangerschap)

Regio

Armanda: Utrecht

Roos: Noord-Holland

Marli01: Noord-Brabant

Herma: Eindhoven

Wachten op gesprekken raad voor Kinderbescherming

Wannabemom: medischrd goedgekeurd op 9-8-2011 nu wachten....

Gesprekken raad voor Kinderbescherming

Marli01: december 2009/januari 2010

Herma: januari 2011

Beginseltoestemming

Marli01: januari 2010

Herma: maart 2011

Intake vergunninghouder

Marli 01: maart 2010 bij Kind en Toekomst

Herma: januari 2012 bij Kind en Toekomst

Keuze land

Marli01: Bulgarije

Herma: China

Wachten op voorstel

Marli01: sinds augustus 2010

Herma: vanaf 19 april 2012

 

 

Zoooo ik dacht update dit rijtje weer een beetje. Nu al weer bijna 4 weken aan het wachten op de gesprekken. Heb er wel al zin in.

 

Wij zijn trouwens van plan om op 24 september naar de open dag van de NAS (nederl. adoptie stichting) te gaan. Om ons alvast

te gaan orienteren op de vergunninghouders en landen.

We wilden ook wel naar die van Meiling, maar helaas (?) zitten we dan een weekendje in Polen met vrienden.

[Dee78]

Spannend Wannabemom! Hopelijk belt de RvdK snel om een eerste afspraak met jullie te plannen!!

 

Ik heb net nog even op de website http://www.adoptie.nl/m/voorbereiding_planningvoorbereiding/mn/4/ gekeken en zie dat ze de planning hebben aangepast?? Een poosje geleden zaten wij met ons wachtnummer nog in de groep die in feb 2012 gaat starten, en nu is het ineens opgeschoven naar mei 2012??? Hoe is dat bij jullie? Roos, bij jou bijv... jij zat met je wachtnummer ook in de groep van feb '12....

 

Je zou het eerder andersom verwachten omdat er nog wel eens mensen uitvallen maar waarom het nu is... misschien hebben ze de groepen kleiner gemaakt?

Weet iemand hier iets over? Of is er iemand die al in de voorlichtingsbijeenkomsten zit en het eens zou kunnen vragen?

[Armanda]

Wannabemom, hou je het nog vol, het wachten?

Wat een geduld moet je toch hebben he.

 

Dee, das raar zeg, dat het juist later wordt ipv eerder?

En totaal niet leuk natuurlijk!

Wat zou de reden zijn?

[Zomerzotheid]

Sorry Dee wij waren even een weekje weg, ik heb toevallig vorige week post gehad, wij mogen nu 900 betalen en dan beginnen wij in februari.

Ik heb geen idee waarom wij wel en jullie niet , misschien heb jij net iets later je Bka nummer aangevraagt.

Wij weten trouwens nog niet wat we doen ofdat we een jaarte wachten ofdat we nu gaan beginnen , na mijn laatse poging van augustus ben ik eigenlijk heel onzeker geworden over alles:(.

Misschien kan je even bellen?

 

Groetjes Roos

[Belladonna]

Hey meiden, wij mogen 14-11 starten met de VIA cursus. We hebben nog 1 cryo poging (december) en nu dus kijken of we wel of niet voor adoptie willen gaan. Spannend en ook moeilijk, zeker omdat het verwerken van ongewenste kinderloosheid zo ontzettend zwaar is zoals jullie ook mee hebben moeten maken, helaas...

Ben benieuwd wat ons besluit gaat worden. Hoe maak je zo'n keuze?

 

Iedereen veel succes met wachten, de juiste keuze en volgemde stappen!

Liegs

[Raba]

28-11 de eerste bijeenkomst

[Zomerzotheid]

Belladonna , wat lijken ozne verhalen op elkaar , ook wij hebben nog 1 cryo terugplaatsing als ze goed ontdooien:)

Zelf ben ik op het ongeblik weer zo onzeker, we moet nu 900 betalen en ik weet niet eens meer zeker of ik dit allemaal wel wil, eigelijk zou ik die 900 nog in een eigen poging willen stoppen maar of dat wel verstandig is weet ik eigenlijk niet.

 

Als ik het nog 1 jaar uitstel ben in 37 met onze via cursus dat is ook niet echt positief:(.

[Belladonna]

Hoi zometzotheid, herkenbare gedachte. Wij hebben echter besloten om de cursus in te gaan omdat we het gevoel hebben dan pas te kunnen besluiten. Ik word in december 37 dus,,,,

Wanneer ga jij je cryo poging doen?

[Zomerzotheid]

Ik hoop in december onze cryo terugplaatsing te laten doen , maar moet eerst laten checken ofdat mijn endometriose rustig is.

Ja zo denken wij ook een beetje over de curcus , we hopen op opheldering , ik ben eigenlijk zo geschrokken dat je zoenzo voor specialneed moet gaan dat ik eigenlijk niet weet wat ik daar over moet denken.

Ik lees dan wel weer dat je niet alle gevallen hoef te accepteren en dat het goed besprokken met je word, maar het liefste wil je gewoon een gezond kindje , teminste wij.

Ik zelf loop al jaren in het ziekenhuis me man heeft een darmziekte, en ik kan het gewooon niet aan om nog eens jaren voor ons kindje het ziekenhuis te moeten bezoeken met alle verdriet en stress wat het meebrengt.

 

Ik hoop dat dit niet verkeerd word begrepen want een kindje van jezlef kan ook wat mankeren , alleen er bij voorbaad al voor kiezen dat willen wij eigenlijk niet.

[Amy81]

Lieve zomerzotheid,

 

Je twijfel is niet gek en helemaal logisch. Door het traject waar wij allemaal doorheen gaan is alles wankel en onzeker zo ook de keuzes die we daarin moeten maken. Wanneer je nu betaald dan kan je tot twee weken voor de VIA nog afzeggen en dan krijg je nog €700,- terug. De VIA geeft je echt heel veel inzichten en zeker ook het lotgenotencontact doet je enorm goed. De richtlijn in Nederland is dat je ervan uit gaat dat een adoptiekindje later zelfstandig kan leven, waarmee ik wil zeggen dat er binnen SN heel veel gradaties zitten.

 

Ik herken wel wat je zegt over het geld. Ik kan zo jaloers worden op mensen die alles kunnen betalen, en extra ICSI's en adoptie enz. wij moeten ook een keuze maken, we kunnen niet allebei. We hebben nog 1 ICSI vergoed staan, daar gaan we helemaal voor maar dan is de koek op. Ik vind dit traject emotioneel enorm zwaar en waar is de grens op een gegeven moment?

 

Meid, sterkte met je keuzes en probeer niet teveel de vragen 'wat als ik nu wel zwanger wordt, ga ik dan nog door met adoptie' of 'wat als ik niet zwanger wordt hoever ga ik in SN' aan jezelf te stellen. We hebben 1 ding geleerd in dit mmm-traject; we hebben helaas heel weinig invloed en controle dus leef met de dag en probeer niet teveel in de toekomst te kijken, dat zou mijn advies zijn, ik hoop dat je mij niet te betweterig vind, ik wil alleen maar met je meedenken:-)!

[Raba]

Zomerzotheid zo herkenbaar wij hebben dat ook.

En omdat we ook niet weer opnieuw op de wachtlijst wilde komen hebben we het ook door laten lopen.

 

Wij mogen in November starten voor onze 4de icsi. Hopelijk lukt dit. Denk nog maar niet over en anders want die oplossing hebben we niet.

[Zomerzotheid]

De kogel is door de kerk , wij hebben besloten om 1 jaar te wachten.

De reden is we kunnnen ons geld maar 1 keer uitgeven , en omat poging 1 bij ons verpest is door het Amc , heb ik nog altijd het gevoel dat ik maar 2 pogingen hebben gehad.

Een kindje van onszelf of een adoptie kindje het maakt ons niet uit beide zijn vreselijk welkom maar vanwegen het geld gaan wij nog 1 jaar ons geld steken in een eigen poging om mijn gemoed toestand goed te krijgen , mocht het niet lukken , gaan we voor 100% volgend jaar voor adoptie.

 

Eigelijk had ik beiden willen doen maar dat lukt nu eenmaal niet.

 

Ik blijf meelezen hier , maar wij gaan nog een jaartje de wacht in:).

 

Liefs Roos

[Maartje]

Hallo allemaal,

 

Ik ben een passieve forummer (alleen lezen, maar zeer betrokken!). Maar op dit topic wil ik wel reageren. Ik ben net gestart met de VIA-cursus.

Wij hebben het medische traject nog niet per se afgesloten (3 x IVF), maar willen de cursus volgen om te kijken of adoptie iets voor ons is. Heel rationeel is dat een mogelijkheid voor gezinsleven, onze diepste wens. Verder weten we het nog niet.

Nu na drie bijeenkomsten worden we echter heel enthousiast. De cursus heeft een positieve insteek, goede voorlichters. Alles wordt benoemd en besproken, maar beeld uit de media wordt ook wel genuanceerd (eerste vraag: wie denkt dat adopteren 5 jaar duurt en alleen voor special need).

Of we er daadwerkelijk mee doorgaan en of dat na nog een behandeling is weten we nog niet, dat willen we nu ook nog niet beslissen. Maar het is een heel fijn gevoel om te ervaren dat de cursus je wel helpt om een goed beeld te krijgen. Tuurlijk, het kost je 900 euro en best veel tijd (doordeweekse dag, 3 uur overdag en dat 6 keer). Maar het is echt superverhelderend en ik merk dat ik heel erg op de kindjes gericht ben. Ineens praat je over als het zover is, over jij als ouder. Het is me nog duidelijker dat het geen alternatief is voor eigen kinderen, maar dat het wel een heel mooi ander levenspad kan zijn.

 

Kortom: als je vragen hebt, stel ze gerust! En verder wil ik niemand een keuze opleggen, maar vooral een ervaring vertellen. Ik las gister in mijn dagboek terug 'waarom krijg ik geen gevoel bij adoptie?' En ik ben echt wel van gevoel, mensen, etc. En mag ik dit al ervargen. Nogmaals weet ik nog niet of we er voor gaan, maar dat we straks een goede keuze kunnen maken weet ik wel zeker!

 

groetjes, Maartje

[Zomerzotheid]

Lieve Maarte ,

Wat ben ik blij dat jij reageerd terwijl je net bezig bent met je via curcus en wat goed om te lezen dat je zo enthousiast bent.

Wat je zegt ik denk dat adopteren 5 jaar duurt minimaal , en ja special need word erg naar voren geschoven.

Kan je hier al antwoord op geven maartje?

Wat zeggen ze erop bij jullie via curcus?

Ik ben bang dat als je voor een gezond kindje gaat het nog wel langer kan duren dan 5 jaar.

 

En hoezoe is is adoptie geen alternatief voor eigen kinderen?, je gaat evenveel van ze houden als je eigen kinderen?

 

Ik ben benieuwd naar je reactie hierop .

 

 

Liefs Roos

[Maartje]

Hai Roos,

 

De lengte en special need worden niet ontkend helaas, er is veel veranderd de afgelopen jaren. Bijvoorbeeld dat meer landen zelf betere mogelijkheden hebben en er dus geen kindjes meer te adopteren zijn. Hoe cru ook, de moeilijk te plaatsen kinderen (special need...) blijven dan 'over'. Maar hoewel dat erg kan ontmoedigen, er zijn echt wel mogelijkheden. Er zijn een stuk minder aanmeldingen van aspirant-adoptieouders, misschien wel door de berichtgeving. En dat maakt natuurlijk wel dat de wachtlijsten korter worden. Een handig overzicht van landen, eisen en wel of geen wachtlijst kun je vinden op www.adoptie.nl (adoptie/veelgestelde vragen/over wensen en mogelijkheden). Ik weet natuurlijk niet aan welke voorwaarden jij en je partner voldoen, er zijn bij ons in de groep ook stellen die maar voor weinig landen in aanmerking komen door leeftijd, vorm van relatie of ziekte.

Wij denken op dit moment aan het liefst zo jong mogelijk en gezond, misschien twee tegelijk. Door de theorie die wij nu hebben gehoord, weten we al wel dat het v.w.b. hechting niet gezegd is dat een zo jong mogelijk kindje de minste problemen heeft. De historie is voornamelijk bepalend. Natuurlijk heeft een ouder kindje wel meer kans op trauma's en problemen omdat het domweg meer tijd heeft gehad om ze op te lopen. Maar een baby van 8 maanden die van tehuis naar tehuis is gegaan zal zich niet gehecht hebben en een kindje van 3 dat op die leeftijd zijn moeder verliest en z'n vader niet gekend heeft zal zich wel gehecht hebben. Dat maakt nogal uit voor daarna. Ik merk bij mijzelf dat ik door de cursus heel erg naar de kindjes ga kijken. Het worden mensjes waarvoor mijn moederhart al opengaat. En geloof me, dat had ik echt niet verwacht! Met klein en gezond denk ik toch aan de meeste kans op een probleemloze start en een zo normaal mogelijke situatie daarna, iets wat ik al zo lang zo graag wil.

Maar, en dat bedoel ik ook met alternatief voor biologische kinderen, het is echt een ander proces. Het is naïef te denken dat je een procedure doorloopt en dat daarna alles is zoals je je altijd hebt voorgesteld bij een gezin. Maar ik geloof er heilig in dat je een fantastisch, warm en toch ook normaal gezinsleven kunt hebben met geadopteerde kindjes waar je zeker minstens zoveel van houdt als van biologische kindjes. Alleen is het echt iets anders. Niet minder, niet beter, maar anders. Denk maar aan het beoordelen van gedrag: je zult je altijd afvragen of het in het kind zelf zit, of dat het door de historie komt of dat het gewoon een fase is die elk kind doormaakt. Dat is niet erg, absoluut niet, maar wel anders. Je omgeving zal daar ook op reageren. Hoe deal je daarmee? Je wens voor een kindje met uiterlijke overeenkomsten van jou en/of je partner is niet weg.

Ik hoop dat je me begrijpt, anders moet je het maar aangeven. Door de cursus is het me duidelijker waar het over gaat. Realistisch en soms confronterend, maar tegelijkertijd en misschien wel juist daardoor gaat toch mijn gevoel op de voorgrond spelen. Ik las dat vaak van anderen en kon daar niets mee, dacht dat dat altijd al in je moest zitten, meer uit ideologie misschien. Maar ik ervaar nu dat het anders kan. Onze wens om vader en moeder te worden staat nog steeds voorop en het liefst zorgen wij voor jonge, gezonde kindjes, om ze zo goed mogelijk te leren kennen. En tegelijkertijd ga ik kindjes zien. Zie ik peutertjes scharrelen in een filmpje (en dat zijn dus geen baby's van een paar maanden) en zou ik er zo 2 willen uitkiezen. Bespreken we een case over twee oudere kindjes (4 en 6) met behoorlijke hechtingsproblemen en zie ik bij het nadenken over wat wij wel en niet zouden doen om ze te helpen, het al haast voor me dat het over bij ons thuis gaat. Maar het is/gebeurt (nog) niet bij iedereen in de groep, dat zie ik ook. Het heeft denk ik ook sterk te maken met het proces dat je hebt doorgemaakt rond je kinderwens. Ben je nog aan het bekomen van de schok dat het wel eens niet zou kunnen gaan lukken of ben je al een klein beetje aan dat idee aan het wennen?

 

Wat ik maar wil aangeven: veel special need en lange wachttijden is meestal wel waar. Maar het is dat niet alleen. En de informatie (en alles wordt genoemd) kan er zomaar voor zorgen dat je het anders gaat bekijken. Niet omdat je geen keuze hebt, maar omdat je je gevoel kunt gaan laten spreken.

 

liefs, Maartje

[Zomerzotheid]

Hoi Maartje bedankt voor je duiderlijke verhaal en antwoord , ik denk dat ik sprecies snap wat je bedoelt , en dat doet me goed.

Je gaat een kindje als mens zien met een eigen verhaal en dat is toch wel heel belangrijk.

Het is natuurlijk ook zo dat wij zelf ook gevormd worden door de mm , en daarom er misschien ook weer anders naar gaan kijken.

 

Wat je als laatse zegt over hoe ver ben je zelf in het proces rond je kinderwens sla je denk ik de hamer op de duim, ik ben nog licht in shock , en vecht er nog een beetje tegen , en door dit soort gesprekken te hebben ga ik steeds meer open staan voor onze toekomst.

Het probleem bij ons is dan ook ik word wel zwanger maar blijf het niet , waardoor je iedere keer dicht bij bent maar net niet helemaal.

 

Je hebt me aan het denken gezet in de positieve zin van het woord en wil je daarvoor heel erg bedankten voor je eerlijke en antwoorden en voor je verhaal.

 

Liefs Roos

[wannabemom]

Zoooo wij gaan straks naar de open dag van de NAS(NLe adoptiestichting). Ben wel benieuwd wat ze daar allemaal te zeggen hebben.

We zijn wel nog steeds aan het wachten op de gesprekken, nu al bijna 7 weken.....

In ieder geval gaan we vanmiddag nog lekker shoppen in Utrecht:happy7:

[Marli01]

En wij gaan vandaag naar de open dag van Kind en Toekomst (in Barneveld).

Het is ook een reunie, dus er zullen ook veel adoptiekindjes zijn.

Ons dossier ligt nu 13 maanden in Bulgarije.

 

Veel plezier vandaag, Wannabemom!!

[wannabemom]

@Marli; was de open dag van Kind en Toekomst leuk??? Ik had die ook gezien op internet. maar we hadden al bedacht dat we ook even bij de NAS wilden gaan

kijken. En allebei op een dag was voor ons niet echt te doen.

 

Moet zeggen dat ik wel een positieve indruk heb gekregen van de NAS. Vond het alleen een beetje jammer dat het zo druk was en je niet heel veel tijd had om al je vragen te stellen. We hebben wel ook bedacht dat het nog geen zin heeft om nu al voor een land te kiezen aangezien op het moment dat we de BT zouden krijgen er weer een heleboel veranderd kan zijn. Als je op zo'n open dag al die kindertjes ziet zou je het liefst ze allemaal wel mee willen nemen :happy3:. Maar gelukkig hebben die al allemaal ouders.

We hebben ook een tijdje gestaan bij iemand die van alles vertelde over adoptie uit de USA. Maar ik moet zeggen dat die werkwijze niets voor ons is. Je moet jezelf dan toch een soort van "verkopen". Tenminste zo voelde het voor ons een beetje. Alleen een beetje jammer voor homostellen die anders bijna geen keuze hebben als ze willen adopteren. Ook is er nu een nieuw contact bij; namibie. Heel misschien ook een optie....

Maar we gaan nu maar eens de gesprekken bij de raad afwachten.

Zojuist heb ik even gebeld om te informeren. Ook aangezien we in december nog een week op vakantie gaan. En...... ons dossier lag bovenop!! Ze verwachte zelf binnen een paar weken te kunnen beginnen. En dat we dan wrs. ook nog dit jaar een BT zouden kunnen verwachten(als alles goed is natuurlijk).Wordt spannend!!

[Armanda]

Zo he, er zijn wel wat ontwikkelingen lees ik. En wat nieuwe mensen erbij op dit topic.

Super hoor, hoe iedereen elkaar op deze manier kan informeren en herkenning kan vinden.

 

Wij verwachten in december (kerst!) ons eerste kindje. Misschien dat wij in de toekomst nog steeds voor adoptie gaan als tweede kindje.

Maar ondertussen doen wij ook al (weekend)pleegzorg en we denken er sterk aan om een pleegzorgkindje in ons gezin op te nemen tegen de tijd dat we misschien aan een tweede toe zijn. Vooral omdat het anders allemaal nog zo lang duurt! Door alle regeltjes en afspraken, pfff wat is dat toch ingewikkeld en moeilijk. En ook een beetje om het geld natuurlijk. Het is toch wel ontzettend veel.

Anyway, wij moeten voorlopig afwachten. Maar ik lees zo nu en dan nog met jullie mee! En adoptie blijft in ons achterhoofd nog...

Veel sterkte en vooruitgang geboekt meiden! Of je nou nog een poging in de MM doet of volop voor adoptie gaat. Het is allemaal niet makkelijk.

xx Armanda