Ga naar inhoud

Twijfel om nog een keer te beginnen


cyn

Aanbevolen Berichten

Hallo Lieve Iedereen,

 

Wij mogen ons al heeeel erg gelukkig wensen, want wij zijn al de gelukkige mama en papa van een zoon van bijna 4 en een dochtertje van bijna 1. Omdat onze Sofie alweer 1 is, verlang ik stiekem naar een derde kindje! "vroeger"wilde ik altijd al 3 kindjes maar toen het allemaal niet zo makkelijk ging hebben we die wens maar in de koelkast gezet want het was niet eens zeker of het wel voor 1 keer zou lukken.

 

Nu zijn de vorige 2 zwangerschappen gelukt bij de 2de poging en de behandelingen zijn me beide keren redelijk meegevallen.

 

Ik zelf zou zo graag nog een keer willen proberen maar mijn man twijfelt heel erg, hij wil mij niet nog een keer pijn zien lijden en nog een keer hormonen laten spuiten, hij vindt nog steeds dat het zijn "schuld" is dat we ICSi moeten doen en wil me dat niet nog een keer laten ondergaan.

 

ik heb hem al honder keer gezegd dat ik het er heel graag voor over heb, ik mis die trappelde voetjes in mn buik, en ook al weet ik dat het een 3de keer niet zeker is dat het weer lukt, en dat het veel spanningen met zich meebrengt, toch wil ik het wel weer gaan proberen.. Maar hij twijfelt en ik heb hem toch echt nodig voor een poging hihi!! Ik voel me ook soms heel egoistisch want we hebben toch al 2 kindjes er zijn zo velen bij wie het niet lukt en je wilt niemand voor het hoofd stoten! aaahh ik word soms gek van mezelf!!

 

Zijn er andere die zoiets soort gelijks hebben meegemaakt??

 

liefs Cyn

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Cyn

 

zelf niet deze situatie meegemaakt maar alleen jij kan beoordelen of je het er nog allemaal voor over hebt.....en mij lijkt het van wel.

lief van je man dat hij je het leed wil besparen!! Ik hoop dat hij het ook alsnog ziet zitten, mochten jullie besluiten om verder te gaan....dit jaar zijn er nog 3 pogingen die vergoed worden....

 

wat jullie ook besluiten, veel succes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hallo Cyn

 

Ik zie niet in waarom je iemand voor het hoofd zou stoten met de wens voor een derde kindje. Tuurlijk ik zou allang blij zijn met 1 maar misschien als die wens vervuld is dan verlang ik naar de 2e..wie weet. Ik denk alleen als je graag een derde wilt en jullie staan er beide achter dan lekker doen toch??!!

Wel leuk een groot gezin:laugh:

 

liefs stiertje

Link naar reactie
Delen op andere sites

Tja,

 

Wij hebben dit wel meegemaakt

uit onze eerste ivf poging een gezonde zoon, de tweede poging nog een zoon. Wij hadden dus al de hoofdprijs. En toch bleef het kriebelen. En toen gingen we er weer voor. Drie pogingen volgden, de derde keer raak, maar eindigde in miskraam. We besloten te stoppen. En toen een half jaar later: DE JACKPOT!! want ik bleek spontaan zwanger van onze derde zoon!! wat echt uniek is, want ik het POF oftewel vervroegde overgang!)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Cyn,

 

Ik kan er zelf niet over meepraten, maar ik heb wel begrepen van anderen dat de wens voor een tweede of derde kind net zo sterk kan zijn als een eerste kind.

Als je man puur voor jou de poging niet wil wagen, dan zou ik het wel weten: ervoor gaan! Als er andere redenen zijn, dan eerst goed erover praten met zijn tweeen.

En natuurlijk is het prachtig dat jullie al twee kinderen hebben, maar mensen die geen IVF/ISCI doen, kiezen soms toch ook heel bewust voor nog een derde kindje?

Dus waarom jullie niet?

 

Succes!

Lizzy

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Cyn,

 

Wat leuk, nog iemand die (misschien) voor een derde kindje gaat! Heel herkenbaar hoor, er is zelfs een topic over (http://www.ivfmoeders.nl/showthread.php?12705-Nog-een-keer-icsi-voor-derde-kindje), al ligt die nu een beetje stil omdat het bij een aantal (nog) niet is gelukt en er nu eigenlijk nog maar 1 middenin behandelingen zit. Maar misschien dat je dat topic wel eens door kan lezen, dan lees je in ieder geval al wat meer ervaringen!

 

zoals je in m'n onderschrift ziet ben ik inmiddels zwanger van ons derde ICSI wondertje.. Voor mij was er ook geen twijfel mogelijk, al moet ik eerlijk zeggen dat ik eerdere behandelingen niet superzwaar vond. Wij hadden van de poging van onze jongste nog 3 cryo's over, en daar zijn we eerst mee begonnen. Helaas niet gelukt, en toen kwam ik er wel achter dat mijn man een volledige ICSI voor een derde niet zo vanzelfsprekend vond. Gelukkig heb ik hem snel kunnen overtuigen, ik had het er graag voor over! Wel vond ik deze poging relaxter als de vorige, de wens voor een derde was er zeker, maar ik hield wel in m'n achterhoofd 'mocht een derde niet lukken, dan heb ik in ieder geval 2 schatten van jongens en daar ga ik volop van genieten!' . Waarschijnlijk had ik het wel heel moeilijk gehad als het niet gelukt was, want de wens is er toch!

 

Ik blijf het een superwonder vinden dat wij het geluk hebben gehad om op deze manier toch voor onze wens van 3 kindjes te mogen gaan, en ik besef ook heel goed dat er stellen zijn die er al meer voor moeten hebben doen dan wij en die helaas nog met lege handen staan...

 

Ik ben benieuwd naar jullie beslissing, ik wens je in ieder geval veel succes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 5 jaar later...

Lieve allemaal, misschien niet de juiste plek voor mijn vraag, hier op het forum. Maar ik hier jaren op het forum gezeten en voel me fijn.

 

 

Na jarenalng Medisch Molenuiteindelijk via IUI (met DHEA) een mooi kindje mogen krijgen (5 mislukte ICSI poginen).

Nu was mijn zwangerschap en bevalling niet echt een roze wolk. Extreem bekkeninstabiliteit waardoor ik 4 maanden niet heb kunnen lopen, vervolgens een extreme vorm van HELLP syndroom, ik herstelde slecht en paar maanden later kreeg ik carpaal tunnel syndroom. huilbaby, reflux het hele verhaal..het viel toch allemaal behoorlijk zwaar.

 

Nu is onze dochter ruim 3, en ik ben bijna 37. Ik vind het nog steeds behoorlijk pittig maar geniet nu eindelijk met terugwerkende kracht.

Maar kan niet echt meer langer wachten met een keuze te maken of we wel/niet voor een tweede gaan.

mijn man zou dolgraag een tweede willen en helpt ook echt goed. Maar ik twijfel. Nu gaat het eindelijk net zo goed. Maar ik zou haar wel een brusje gunnen, en mijzelf ook eens een leuke zwangerschap, maar ja die garantie krijg je niet. Ook zie ik op tegen eventueel weer slapeloze nachten, maar voor hetzelfde geld krijgen we nu een heel makkelijk kindje, mocht het lukken. En ja je moet misschien ook verder de toekomst in kijken, vooral de eerste 3 jaar zijn het zwaarste.

 

Ik heb de DHEA inmiddels in huis, dus ik kan wel alvast hiermee starten, en het zelf proberen (natuurlijk manier) of i.cm. IUI (maar dan zonder hormonen, dit raden ze ook af i.v.m.het HELLP syndroom wat ik heb gehad).

Kans dat ik weer HELLP krijg is 1 op 7.

 

Kortom ik zit behoorlijk in dubio. Bij het in mijn armen houden van een baby kriebeltje het nog niet, maar als ik een kindje van 1 jaar zie, vind ik het wel weer heel bijzonder.

Overdag denk ik, ach er kan echt wel een kleintje bij, maar 's nachts wordt ik wakker en denk ik waar begin ik aan....waarom niet tevreden zijn met wat ik nu heb..

Iemand kan natuurlijk zeggen je moet het niet proberen omdat je anders bang bent te laat te zijn, maar ja zo is het wel...

Kijk met 1 kindje ben je flexibeler, meer financiele vrijheid, dat weet ik allemaal wel, maar die 2 dingen wil ik op het moment niet zwaar laten wegen.

 

Heeft iemand met dezelfde twijfels gezeten, of kan iemand mij een hart onder de riem steken.

Zijn er dingen waar ik zelf niet bij stil heb gestaan?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hi bloempje,

 

ik snap wat je bedoeld. Gelukkig was mijn eerste bevalling niet zo heftig als bij jou, naar mijn Herstel duurde ook echt 9 maanden. Wij waren on zeker van een tweede en wilden zo snel mogelijk weer begonnen.bij mij eerste hebben we vier icsi nodig gehad en totaal vier jaar bezig geweest. Dus over mijn zware bevalling heb ik niet zo nagedacht. Nu van de tweede bij de eerste icsi meteen raak. Tijdens mijn zwangerschap begreep ik pas dat ik echt pech gehad heb bij de eerste bevalling en er toch een licht trauma aan overgehouden heb. Ik heb gelukkig wel vrij kort namijn eerste bevalling een gezondheidsplan voor mijzelf opgezet met mijn mesoloog en ben tot en met 8,5 maand zwanger blijven sporten. Ook erg preventief dingen gedaan. De tweede bevalling was een stuk sneller en ik ben er veel beter uitgekomen. Mijn tweede is ook rustiger, terwijl mijn vriendinnen mijn eerst e al zo rustig vonden.

 

een eerste bevalling hoeft dus niets over de tweede te zeggen, maar ik zou wel op goede begeleiding van de gyn staan en zoveel mogelijk preventieve maatregelen treffen om de problemen van de eerste bevalling te voorkomen. Bij mij hadden ze nu al heel vroeg alle voorbereidingen voor een ruggeprik en bloedtransfusie gedaan. Gelukkig heb ik beide niet nodig gehad. Maar wel fijn dat ze zo meegedacht hebben en ook op andere punten zijn ze duidelijk voorzichtiger geweest dan de vorige keer. Dus bespreek al he twijfels met je gyn en maak een plan om zoveel mogelijk problemen te voorkomen! Ik ben trouwens nu ook 37 jaar en mijn tweede is nu vier weken.

 

succes met je keuze!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh bloempje, ik wilde je nog zeggen dat ik vanmijn tweede nu veel meer kan genieten. Ik neem het een stuk relaxter op allemaal. Mijn oudste is nu bijna 2,5 jaar. Ik zorg er nu ook beter voor dat ik voldoende rust krijg en ik wist nu wat mij ongeveer te wachten stond. Ik maak mij ook veel minder zorgen over de kleine...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor je uitgebreide berichtje. Inmiddels 5 dagen aan de DHEA. Hier inmiddels ook flink aan het sporten. En goed trouwens om te lezen dat je van je tweede veel meer kan genieten. Dat hoop ik ook echt zo! Ik was na de bevalling echt depri. Zo zonde na 6 Jaar wachten me zo teveel voelen, maar ja gevoel laat zich niet sturen. Mocht alles goed gaan en er een tweede kindje komen is hij/zij hopelijk ook iets makkelijker hanteerbaar :) mijn dochter is vrij pittig. Heb jij jongens of meiden?

 

 

Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

Link naar reactie
Delen op andere sites

Goede tip trouwens van die ruggeprik en bloedtransfusie ! Ik kan nog niet met de gyneacoloog althans de kans dat ik zwanger wordt ik zo klein dat ik nog niet zo ver wil denken, wil mezelf teleurstellen.

 

 

Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden