Jump to content

Recommended Posts

Posted

Zou in juni weer beginnen met IVF, maar zie er zo tegenop.

Vraag me nu af zou ik het uitmoeten stellen, maar denk dat ik er dan ook weer tegenop zie.

heb dit nog nooit eerder gehad.

Weet ook dat dit onze laatste poging is.

Wil alles afsluiten en verder gaan met ons leven.

Denk er ook wel eens aan om deze poging helemaal niet meer te doen, maar ben bang dat ik dan weer een schuld gevoel krijg.

Bah......wil hier helemaal niet mee bezig zijn.

Is dit herkenbaar voor iemand.

Lieve groet Esther

Posted

Hoi Esther,

 

Ook wij gaan over een week of 2 beginnen aan de vijfde poging. Wel herkenbaar wat je zegt, ook ik heb het geluk al een prachtige dochter te hebben, net als jij en denk wel eens: is het niet goed zo, met z'n drieen? Maar ja, dan gaat het toch weer kriebelen en denk ik: nee, we zijn nog niet compleet, ik wil er in ieder geval alles aan gedaan hebben om te proberen nog een broertje of zusje te krijgen!

 

Dus: herkenbaar ja, maar ik ga toch weer beginnen...

 

Je hebt het over een schuldgevoel, tegenover wie? Je dochter, je man, jezelf??

 

Succes!

Posted

Als ik over een schuld gevoel praat dan is dit tegenover mezelf.

Het idee dat ik er niet alles aan heb gedaan om een brusje voor Aniek te proberen te krijgen.

heb net trouwens het ziekenhuis gebeld en gezegd dat we een maandje later willen starten.

Lieve groet esther

Posted

Moeilijk zeg Esther maar ik ook herkenbaar.

Het geeft bij mij een prettig gevoel om een poging in het verschiet te hebben dan helemaal niets meer.

Sommige momenten kan ik niet wachten om op te starten en het andere moment stop ik liever helemaal.

 

Wie niet waagt wie niet wint denk ik dan maar ondaks alle teleurstellingen en het verdriet.

Posted

Heel herkenbaar! Ik twijfel regelmatig. Wij gaan na de zomer onze vierde en laatste poging in en tot die tijd wil ik er het liefst helemaal niet aan denken. Het is een kans en die gaan we pakken, maar het geeft zoveel rust om er niet mee bezig te zijn... en dan denk ik wel eens: Zo kan het altijd blijven, we hoeven niet per se een kind, we hebben er alles aan gedaan en als het niet lukt, gaan we samen verder en maken we er zeker ook iets moois van. Maar ja, zolang de mogelijkheid aanwezig is, wil je er toch voor gaan. Hmmm, ben wel heel tegenstrijdig als ik het zo teruglees, maar zo voelt het ook.

Posted

hoi Esther,

 

heel herkenbaar...

 

heb 3 ivf's achter de rug...helaas nog geen zwangerschap en kindje hieruit voortgekomen...

hebben een gesprek met Geertgen gehad over een 4e ivf en aanstaande vrijdag hebben we gesprek met Düsseldorf, wat zij voor ons kunnen betekenen.

Maar ook ik heb heel veel gedacht over ermee te stoppen, geen behandeling meer te doen, waarom zou ik mezelf nog een keer door al die ellende moeten slepen, er is immers geen garantie dat het lukt...

maar...bij ons is de kinderwens nog te groot om ermee te stoppen...zelfs zo groot dat we het nu weer met ovu-testen hebben geprobeerd. Ondanks dat mijn eicelkwaliteit niet meer goed is en dat onze vorige zwangerschap echt een wondertje was, blijf je toch stiekem hoop houden, maar tegelijkertijd ook wanhopen...gaat het goed komen deze keer??? wat als het niet goed gaat? val ik dan weer in zo'n diep gat??? is het ooit wel voor ons weggelegd om een gezinnetje te stichten???

 

Heel moeilijk allemaal en het liefst nam ik nog veel langer pauze, maar vanwege mijn leeftijd (al is 37 nog niet oud in mijn ogen) en mijn eicelkwaliteit, kan ik niet langer wachten...

 

we hopen in juni/juli weer te kunnen beginnen, mocht deze ronde met de ovu-testen ons geen zwangerschap gebracht hebben...

 

Ik denk ook dat je heel langzaam naar het moment van stoppen gaat toe groeien...een makkelijke beslissing zal het zeker niet zijn...maar wellicht wel een beslissing waar je iets van vrede mee kunt hebben, juist omdat je ernaar toe bent gegroeid...

 

sterkte!!!

 

liefs,

nico

Posted

Heel herkenbaar.. ook ik zit voor mijn laatste poging. En net zoals Nico74 bij Geertgen en ik denk eraan over te stappen naar Dusseldorf. Maar op het moment even niet. Ik zou een laatste poging nu niet op kunnen brengen, en de kans is groot dat ik voor de rest van mijn leven moederloos blijf, die teleurstelling zou ik nu niet kunnen dragen... nog niet. In 2010 heb ik afgesproken met mezelf dat ik in 2011 deze wens af wilde gaan sluiten.. na al die jaren knokken... wil ik weer rust in mijn leven.. met kindje of zonder kindje.. Dat laatste is nu steeds reëeler aan het worden waar ik ontzettend veel moeite mee heb. Ik wil de derde poging in 2011 doen zodat ik in 2012 opnieuw kan beginnen. Als moeder of niet, maar geen MM meer.. geen ziekenhuizen, spuiten, gyneacologen en hormonen meer..

Het voelt als een rouwproces, afscheid nemen van die ene hele grote wens. Datgene wat altijd zo belangrijk voor me was.. en nog is. Een derde poging..ja die gaat er komen, maar ik denk voorlopig dus nog niet.. Succes met je beslissing!

KrisKras

Posted

Ook her herkenbaar. Wij gaan begin juli starten voor de 4e poging. Heb er aan de ene kant weer zin in, aan de andere kant weer zo bang voor de teleurstelling. Voor mijn gevoel ben ik er helemaal nog niet klaar voor en gaan we er gewoon voor!

Goed dat je het een maandje uitstelt, met zo'n gevoel in het misschien niet goed om de behandeling in te gaan. Misschien zie je het volgende maand positiever in. Succes!

Posted

Bedankt allemaal voor de begrijpende woorden.

Ook ik wil alles in 2011 afsluiten, met of zonder zwangerschap.

2012 moet woor een normaal jaar worden zonder toestanden.

Wij hebben het geluk een prachtige dochter te hebben, dus we zijn ouders.

maar het blijft allemaal heel moeilijk.

Lieve groet Esther

Posted

Helaas heb ik dat geluk nog niet mogen ervaren.. ik ben geen moeder en als ik het dit jaar niet wordt wordt ik het nooit meer.. Dat is voor mij een hele bittere pil. Ik hoop dat je kunt genieten van je dochter en goed van je dat je ook een ultimatum hebt gesteld en 2012 weer op andere dingen gaat richten...

 

sterkte

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use