partner met blaaskanker!!

[Sassie27]

Lieve mensen,

 

Ik vind het een beetje lastig om mij in een onderwerp te storten als "nieuwling"onder jullie.

 

Ik zal mij eerst even voorstellen.

 

Saskia uit Rotterdam.

Ben 27 jaar oud, en mijn partner is 55 jaar oud.

Voor dat iedereen gaat zeggen wat een enorm leeftijdsverschil. (daar kom ik hier niet voor).

 

Mijn man heeft 4 prachtige dochters van zijn vorige relatie.

Helaas is het zo dat er vorig jaar blaaskanker bij hem is ondekt en dus flinke operaties en chemo's achter de rug heeft.

Het zou geen invloed hebben op zijn sperma maar het tegendeel is toch gebleken.

 

21 mei mij moet hij voor een blaasonderzoek ik het Ziekenhuis zijn.

We duimen enorm dat het weg is en weg blijft.

 

30 mei mogen wij voor de eerste keer naar het Maasstad voor een intake,dus een beetje gespannen wat de komende weken op mijn pad gaan komen ben ik wel.

 

Maar wie heeft of kent iemand die ook een man heeft met blaaskanker en hoe is het allemaal afgelopen?

 

Misschien een rare vraag, maar waar kan ik hem anders kwijt??

 

groetjes Sas

[Meiske74]

Hoi Saskia, welkom hier!

Wat een heftig verhaal, ik hoop voor je dat de uitslagen van je man goed zullen zijn en hoop dat icsi of wat dan ook een optie voor jullie zal zijn.

 

Ps, houd er rekening mee dat je door het plaatsen van je naam nu makkelijk traceerbaar bent. Ik zeg et even voor de zekerheid.

Groetjes Babeth

[Sassie27]

Hoi Babeth,

 

Ja het is een warboel van emoties.

We mogen 30 mei voor intake voor ivf/icsi

Hoop zo dat ons die kans gegunt word!

Aangezien mijn man blaaskanker heeft, of had.

Deze uitslag van aankomende maandag heeft flinke invloed op de intake.

Het enige wat we kunnen doen is flinke duimen..

 

Groetjes Sas

[Melis25]

Hoi Sas,

 

Welkom op dit geweldige forum!

 

Heftige periode voor jullie dus, ik duim voor jullie dat de uitslagen goed zullen zijn! Ik ben ook bekend met een partner die kanker heeft gehad, weliswaar zaadbalkanker, maar toch. Om een lang verhaal kort te maken hebben wij dmv de 1e ICSI poging een zoontje mogen krijgen, de ICSI is gedaan met zaad dat 5 jaar (!) ingevroren heeft gelegen.

 

Geef de moed niet op, er is tegenwoordig onwijs veel mogelijk!

 

Sterkte de komende tijd en alvast heel veel succes met de intake.

 

Groetjes, Melissa

[Barbara79]

Hallo Sas,

 

Ik heb ongeveer net zo'n leeftijdverschil als jij: toen ik 27 was, was mijn partner 53. Dat is 6 jaar geleden. We hebben inmiddels via IVF (onvruchtbaarheid lag bij mij, niet bij hem) een zoontje van 2,5. Ook bij mijn man is vorig jaar kanker geconstateerd (prostaat). Helaas was het al in zo'n ver stadium dat er niks meer aan te doen was. Hij heeft naar verwachting nog een jaar of twee te leven.

 

Ik ben dus een voorbeeld van hoe het helaas ook kan gaan, vooral als je een veel oudere partner hebt: de kans is aanwezig dat als jullie samen een kindje krijgen, je partner zal overlijden als dat kindje nog heel klein is. Dat hadden wij van tevoren ook al bedacht, en hebben jullie vast ook bedacht. Maar geloof me, als het je echt overkomt is het erger dan je je ooit had kunnen voorstellen! Als wij dachten aan 'een kindje' was dat nogal een abstract begrip, je ziet dan een willekeurige baby of peuter voor je. Maar nu is er een echt jongetje van twee jaar, dat dol is op zijn papa, en dat nog niet begrijpt dat papa straks dood gaat. En, nog erger, dat zich over tien jaar nauwelijks meer iets zal kunnen herinneren van zijn papa, omdat hij simpelweg te klein was toen papa overleed. Terwijl ze op dit moment zo'n goede en hechte band hebben (mijn man zorgt drie dagen in de week voor hem). Mijn hart breekt elke keer als ik daar aan denk. Toch hoop ik dat die vaderliefde niet voor niks is geweest, dat het mijn zoon een stabiele emotionele basis voor het leven heeft gegeven. En ik zal hem altijd vertellen hoe veel zijn papa van hem houdt.

 

Het is niet een heel vrolijk verhaal geworden. Toch wil ik je niet de zeggen: Doe het niet! Want ondanks alles heb ik nergens spijt van. Niet van het trouwen met een veel oudere man, niet van het kind dat we samen hebben gekregen. De dingen gaan zoals ze gaan, hoe naar dat soms ook is. Ik ben zelf mijn moeder verloren toen ik net 5 was (ook kanker), en ben toch ook gelukkig geworden. Kinderen zijn veerkrachtig, meer nog dan volwassenen.

 

Ik wens je veel wijsheid en sterkte toe. Ik hoop zo dat je man echt genezen is, en dat jullie samen een mooi kindje zullen krijgen dat nog lang van zijn papa mag genieten.

Groetjes,

Barbara

[Meiske74]

Poeh....Barbara onwijs veel respect!

[Guest Guusje]

Zeg dat wel, respect Barbara. Ik hoop zo dat jullie nog heel lang van elkaar kunnen en mogen genieten.

 

Sas, heel veel succes, toi toi toi

[Barbara79]

Babeth en Guusje,

Dank voor het respect, maar ik moet het nog maar waarmaken! De eerste pijnklachten beginnen te komen, het is afwachten hoe lang mijn lief nog voor onze zoon kan zorgen. En hoe ik dat dan weer opvang met mijn voltijd baan. Ik verheug me allerminst op de komende periode... Het mannetje is nog net te klein om te snappen wat er aan de hand is, en dat hij even rustig moet zijn als papa moe is of pijn heeft.

 

Toch hebben we het vandaag weer even gehad over onze cryos. Willen we dat ons kind een broer of zus krijgt, dan moet dat nu... Een idioot idee gezien de omstandigheden, maar wordt hij straks niet heeeel eenzaam alleen met mij? Pfff het is niet fijn allemaal.

Maar genoeg gesomberd: het is opeens een hele mooie dag! Geniet van het zonnetje, groetjes van Barbara