Het dagboek van niki

[niki]

Hallo allemaal. Toch een dagboek begonnen. Ik merk dat het fijn is een plekje te hebben om je gedachten/emoties etc. kwijt te kunnen en misschien kan dat hier... Vandaag niet zo'n fijne dag. Ik ben zenuwachtig en voel de onmacht heel sterk. Twee lieve emmies in mijn baarmoeder. Hoe zal het gaan? Zal het nu echt gaan lukken? Die 3 dagen na de tp zijn zo belangrijk voor de innesteling.

 

 

 

Voelde me gisteren heel erg zwanger, ws door alle hormonen van de afgelopen tijd. Maar vandaag lijkt het minder, en mijn temperatuur is ook wat lager. Ik weet ik ben pas op dag 2 na de tp, dus heb nog een tijdje te gaan. Maar ik ben niet zo goed in wachten en vooral ook niet zo goed in er niets aan kunnen doen... Maar er zit niets anders op dan rustig blijven en lief voor mezelf zijn.. Ik probeer te gaan leren, maar heb helemaal geen zin en ook geen energie eigenlijk.

 

 

 

groetjes, niki

[wannebemom]

frustrerend is dat he wachten

 

hou vol meid

 

heel veel succes

 

en hopelijk is het raak!

[niki]

Wiebel de wiebel de wiebel. Van voor naar achter, van links naar rechts, van voor naar achter, van links naar rechts, van voor naar achter, van links naar rechts, van voor naar achter, van links naar rechts!

[Sannvb]

Hey meid, tsja....de ww vindt ik ook altijd de moeilijkste periode......probeer lekker wat afleiding te zoeken (werk, filmpje, op stap met vriendinnen enzzz) Dat sleept mij er altijd doorheen...!

 

 

 

Heel veel succes!

 

 

 

Groetjes, San

[niki]

Dank Sanne. X

[niki]

My baby my baby

 

 

 

My heart cries out, my o so lonely mother heart,

 

looking at my o so empty mother arms.

 

I am so powerless, my love, so unforgetably powerless.

 

Tears fill my eyes, why my lovely, why?

 

 

 

Month stretches to a month to a month to another month, without you.

 

A month is too long. Two months, too long, two too long, three years too long....

 

 

 

My heart is aching, my love, I miss you every day. Every single day.

 

I know it will get better, one day.

 

Maybe when you finally come, maybe when I give up this dream.

 

Till the dream gets another form. Do I have to give up this dream?

 

 

 

Still now it feels a bit like dying, every month,

 

when at that given day again that month I lose the dream of you.

 

 

 

Two of you tried to reach me once, I was so happy.

 

Two hearts beating in my belly, three beating in my body.

 

It seems like ages now. Memories...

 

 

 

My baby my baby, I miss you so.

 

Your mommy misses you so. Please come home.

[niki]

Er was er eens een eitje. En die was plots tot ontwikkeling geroepen door een enorme hoeveelheid hormonen. Phoe phoe wat moest ze opeens snel groeien en groeien, en daar had ze nou net niet zo'n zin in zeg.... Wat een heisa, en waarom? dacht ze. Poco poco, iedere dag een beetje, was meer haar motto. Maar de natuur drong zich aan haar op en met wat groeistuipjes werd ze toch sneller groot dan ze had verwacht. Haar zusje verderop, een beetje een sportieveling, was bij de eerste dosis hormonen, al meteen harder gaan groeien dan gemiddeld (te testen met de t-toets?) (statistiek).. Wat een strebertje ben je toch, dacht eitje. Maar ok, ieder zijn ding. Toch? Als we allemaal hetzelfde waren. Verder een goed karakter hoor...

 

 

 

Op een dag, het was een maandag, werd ze rucksichloos uit haar coconnetje gesleurd en hop gleed ze met een enorme vaart een soort glijbaan af, om hup in een bakje terecht te komen. 'Woooooooooeeeeeeeeeeeeeéeéeeh!!!' 'Wauw, hé, nog een keer!', dacht ze. Ze hoorde sommige zusjes van haar verderop hetzelfde meemaken, al waren sommigen minder blij met het avontuur. Verderop hoorde ze die bekende stem van iemand die ze nog nooit gezien had, keihard aauuuwwaauwwaauww roepen. 'Hmm. Voor haar was het zeker een mindere ervaring.', dacht eitje. Inmiddels was eitje in een soort hutsekluts-gebeuren aangekomen op aangename temperatuur, waar ze lekker heen en weer werd geschud en na een tijd kwam ze aan in een rond glazen bakje. 'Hmm.' Ze keek om zich heen. Oké, weinig leuke dingen om naar te kijken maar op zich een lekker temperatuurtje, en wat leuker was, geen opdringerige hormonen meer. Heerlijk, lekker weer bijkomen in deze rust... Te vroeg gesproken.. In de middag werd er door een onverlaat, een bende kwajongens bij haar in het bakje gelaten. 'Hé lekker ding!' 'Wow moet je kijken wat een stuk...' 'Hé girlie, zullen we samen dansen.....' Wat een getetter en getoeter. Afijn, negeren, negeren, negeren, dacht ze. Gewoon de andere kant op kijken... O, daar zijn ze ook.... Niet op ingaan.. Zennnn....

 

 

 

Na een onrustige nacht, hoorde ze één van haar zusjes inmiddels kir-geluidjes maken. Die eerder genoemde sportieveling, was zeker op de avances ingegaan. 'Nou ik kijk daar wel linker uit...', dacht ze. 'Pfft. Ik ken ze niet eens.' Maar na uren en uren gekletst om haar heen, waarbij sommigen haar zachte snaar wisten te raken, werd ook zij week en liet een kwajongen binnen om kennis te maken. En voordat ze het wist, deelden zij hun gedachten en gevoelens op intense manier uit. Zij werd opgenomen in één geheel en smolt samen met haar nieuwe vriendje...

 

 

 

-----------------------------------------------------------\-----------------------------------/-----------------------------------------------------------------

 

 

 

Oftewel. Vanmiddag kwamen wij in het ziekenhuis en werd ons gelukkig verteld dat er toch twee eitjes bevrucht waren geworden. Op dinsdag belde het ziekenhuis dat er één eitje bevrucht was van de vier. Er was er toen echter al één ook onrustig, maar ze wisten nog niet welke kant het op zou gaan. Echter gisteren is ook deze bevrucht geraakt en daarna heel snel gaan delen. Het 1e eitje was inmiddels 6 cellig geworden en het laatste eitje had haar intussen ingehaald en was intussen al 8-cellig. Wow. Er is een kwaliteitssysteem voor de embryo's: schaal van 1 tot 5 waarbij 1 de beste kwaliteit is. Beide zijn van kwaliteit 1. En nu is het verder afwachten.... Op woensdag 26 maart mag ik mijn bloed laten testen of ik zwanger ben gebleven (want officieel ben ik nu al zwanger, het is alleen de vraag of het houdt/lekker innestelt/lekker doorgroeit...) Veel liefs.

[niki]

Is er een God die naar mij luistert, is er een engel aan mij zij,

 

is er een fee die strakjes liefjes zegt: 'Hé luister eens naar mij.'

 

Heb ik een vader in de hemel die rustig kijkt en zegt: ' 'tis goed',

 

het zal allemaal ech reg kom, houdt nog maar even goede moed.'

 

Het zou toch mooi zijn dat het zin had, maar dat gevoel dat ben ik kwijt,

 

het is een leegte zonder sprookjes, alhoewel soms één op zijn tijd.

 

 

 

Er is geen lampje dat gaat branden, alleen gerommel in mijn buik,

 

zal ik met schrik de morgen ingaan, of zijn het rozen die ik ruik?

 

Kan ik met kracht weer in mijn ogen, de onverhoopte teleurstelling aan,

 

of mag ik juichen en gaan groeien, en strakjes naast wat wiegjes staan?

 

 

 

Ach meis, de maan schijnt door de wolken en kijkt heel helder op mij neer.

 

En ziet door tand de tijds ervaren, wat ben je toch weer in de weer.

 

O bron van leven, en van liefde, wat en waar je dan ook bent,

 

kan toch vervuld worden mijn verlangen, jou wel de strekking zeer bekend.

[hildever]

Hé Niki!

 

 

 

Mooie gedichtjes!!

 

En eh, ik weet zeker dat die God er is, die Vader in de hemel!!!

 

Hij weet wat goed voor je is, hij is er, ook als het moeilijk is (ook al lijkt Hij soms mijlen ver weg)!!! Hij gebruikt alle situaties die zich in het leven voordoen, ook al is het voor ons mensen niet te vatten!

 

Heb dit gelukkig zelf ook genoeg mogen ervaren. Al zijn dingen soms nog moeilijk te accepteren!

 

 

 

Groetjesssssssssssssssssssssss

[niki]

Fijn dat je er zo over kunt denken Hildever, helaas lukt mij dat niet. Wat heb jij ook veel meegemaakt Wannabemom, jeetje wat enorm moeilijk lijkt me dat. En toch doorgaan, goed hoor! Mijn complimenten. En Sanne, heel jammer joh, geen cryo's. Ik snap dat gebeuren nog niet zo goed, waren alle 10 de emmies dan niet goed genoeg?

 

 

 

Afijn, mijn dagboekje:

 

 

 

Vandaag een wisselende dag. Vanochtend werd ik wakker en waren mijn borsten niet meer zo gevoelig. Temperatuur was nog wel op niveau... Maar toch grote schrik, nemen de symptomen af, gaat het wel of niet goed, het zal wel niet, etc. Dip dip dip dus. Maar na het opstaan en het eten van heel veel paaslekkers, kwam de gevoeligheid weer wat terug en daarbij ook het geloof dat het toch nog zou kunnen. Het kost me moeite om door te gaan, iedere dag weer mezelf er boven op te trekken. En het me niet teveel te laten bepalen. Ik heb nog andere pogingen, alles is nog niet verloren, etc. Allemaal positieve reminders naar mezelf die ik hard moet blijven herhalen. En ook het idee dat ik misschien wel geen moeder mag worden en wat het leven dan voor me gaat inhouden. Maar daar zijn we nog niet, nog helemaal niet. Ik ben nog in de wachtweken, misschien gaat het wel goed, misschien gaat het de volgende keer wel goed, of die keer erna. Maar oef, wat vind ik het zwaar af en toe. Je leeft zo in die twilight-zone, wel een moeder/kinderwens maar geen kindjes, en komen ze wel en wanneer dan? Etc. etc. Valt niet mee.

[niki]

Hallo dagboekje,

 

 

 

Het gaat nog steeds goed, althans zo lijkt het. Nog niet ongi, temperatuur nog hoog en gevoelige borsten, en heel erg moe. Ik durf nog niet blij te zijn natuurlijk, want ik heb nog geen echte bewijzen, maar gelukkig ook nog geen bewijzen dat het niet zo is.... Heel stiekem begint er in een hoekje een blijheid te ontstaan, maar evenzeer een angst, dat het allemaal door de progestan komt, of door iets anders, maar niet wat ik hoop... Wij hopen...

 

Bijna woensdag gelukkig. Heel veel last van mijn darmen gehad en nog, maar dat schijnt ook de kunnen komen door de progesteron, wederom zowel mogelijk door progestan en eventuele zwangerschap.

 

Vanavond stond ik op het punt een test te doen, maar niet gedaan, want sowieso veel thee gedronken en avondurine en bang dat ik me druk ga maken dat het niet gelukt is ofzo... Misschien morgenochtend, als ik me echt niet kan inhouden, of keurig wachten tot woensdag?

 

groetjes, niki

[niki]

Bibber de bibber, ik heb het warm en koud en ben behoorlijk zenuwachtig. Mijn temp was nog goed, nog niet ongi... Ik ben heel bang voor slecht nieuws want het lijkt zo goed te gaan. Kan dit allemaal komen door de progestan? Of ben ik echt zwanger... Niet aan denken, niet aan denken... Morgen is het D-day...

[niki]

Sssstttt.... Vanavond om 20.30 uur een zwangerschapstestje gedaan van het kruidvat en ja... een streepje extra..... Maar ik geloof het nog niet echt... Maar ben wel blij :yeswink-1: en durf toch ook nog niet echt... Maar morgen verder afwachten, met de officiële bloedtest....

 

En verder heb ik nog steeds enorme buikpijn, volgens mij zijn het mijn darmen?, morgen maar ook melden en eventueel vragen aan de dokter. Ik ben ook een beetje bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (?) maar gelezen op internet dat je dat pas gaat voelen bij week 5 ofzo... Dus wat is het dan? Darmen van streek onder invloed van de hormonen? paaseten (maar ik heb het al een week ofzo) ? Moet wel wat aan gebeuren, want ik kon gisteren bijvoorbeeld niet op mijn buik slapen van de pijn.. En dat is toch niet de bedoeling.

 

Maar verder naast alle zorgen, voorzichtig blij.....

 

liefs, niki

[Guest estrhalita]

NIkki waar voel je die pijn, want bij mijn 1ste zwangerschap had ik ook verschrikkelijke buikpijnen en dat bleken banden pijnen te zijn, dus dat zou best kunnen hoor. En een positieve test, super meid nu hopen dat het bloeduitslag goed is. Fijn dat ze bloedtesten doen, bij ons alleen zelf testen en zoals je bij Diana las zegt dat ook niet altijd alles. Succes vandaag, hoe laat moet je en hoe laat krijg je je telefoontje=

[niki]

Nou het was me het nachtje wel. Ik ga het vertellen, maar schrik niet teveel... En ja heel voorzichtig mag ik zeggen dat ik zwanger ben....

 

 

 

Ik heb al een week last van mijn onderbuik. Heel erg soms. Vaak was ik bang dat ik ongesteld zou worden, maar dat gebeurde niet. Gelukkig. En gisterenavond deed het weer zo'n pijn, dat ik met een paracetamol naar bed ging.

 

 

 

Om om 5 uur vanmorgen wakker te worden met een helse pijn. Zo erg dat ik bijna flauwviel. Ik ben naar het toilet gestrompeld, en Nico wakker gemaakt en op het toilet mijn behoefte gedaan. Dat deed nog meer pijn. Wederom bijna flauwgevallen. Terug naar bed, waar ik lijkbleek, zei Nico, dacht dat ik dood ging. 112 gebeld, want ik kon echt niet meer lopen. En daarna wederom naar het toilet, dat hielp wederom. Daarna ging het iets beter.

 

Met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan. Wat is er aan de hand? Daar ongeveer 2,5 uur geweest... De echo was goed, al mijn bloedwaarden waren goed. Ze hebben geen idee wat het is. Het kunnen mijn darmen zijn, maar er is geen ontsteking of zoiets gevonden. De vrucht(jes) konden ze nog niet vinden, maar dat kan ook want het is nog zo klein. Of heb ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, de kans is aanwezig. Ik hoop het natuurlijk niet.

 

 

 

Dus ik ben eigenlijk weer naar huis gestuurd. Met de boodschap neem maar 3x2 stuks paracetamol per dag, hou het in de gaten en kom vrijdag terug. Dus... Ja ik ben zwanger, gaat het goed? ik weet het niet. Wat is er aan de hand? Ik weet het niet.

[eiger]

een voorzichtige proficiat toch maar hoor!!!!!!!!!!!!

 

Hoe voel je je nu???

 

Het kan echt vanalles zijn, wanneer heb je weer een echo..?

 

 

 

Meid kruip lekker onder de wol en vooralsnog ben je zwanger.

 

 

 

cynthia

[niki]

Dank eiger en estrhalita.

 

 

 

Het gaat iets beter. Nog geen idee wat het is, maar we gaan er voorlopig het liefst van uit dat het mijn darmen zijn geweest en nog zijn of inderdaad bandenpijn. De pijn is minder heftig dan vannacht (logisch!) en we gaan voorlopig maar heel rustig kruid-arm eten. En hopen dat de vrucht(jes) gewoon op hun plek zitten. Dus... Vrijdag meer nieuws.

 

 

 

de toch wel zwangere niki.

[niki]

Vandaag maar eens heel lang in bed gebleven. Ik voel het nog steeds, maar het doet gelukkig veel minder pijn. Ik ben bang voor een bbz, maar probeer er niet teveel aan te denken. Hopelijk kunnen ze vrijdag al meer zien... Ik baal enorm. Eindelijk zwanger na zoveel gedoe, en nu weer deze onzekerheid. Maar ja, het blijft blijkbaar een wonder. En nu hopen dat het allemaal toch wel goed gaat komen.

[niki]

En dus na dat ik dat schreef, blijkbaar één verkeerde beweging gemaakt en mijn rug verdraaid. Weeeeeeeeeeeèeeeeeeeeeeeh. Nou heb ik ook nog rugpijn. En buikpijn. En loop ik rond als een oud vrouwtje en mag ik eigenlijk voor mijn darmen (want ik hoop dat die het zijn die opspelen) geen chocola eten. Nou dat red ik dus niet bij dit gedoe. Wèl chocola gegeten dus. Chocola en ik zijn gewoon ... ik weet niet... zonder chocola is het leven/zijn tegenslagen nog moeilijker.

 

Dus....

 

Zwanger.. Maar ik durf nog niet. Echt niet. Morgen dus een echo. Zou het allemaal goed zijn. Nico is ook bang dat het dan ook nog allemaal te klein is, dus dat we dan ook nog niets weten. Dus wederom is het afwachten, rustig blijven, adem in, adem uit. Heel blij zijn ergens dat het gelukt is en met heel mijn hart hopen dat ik gewoon heel sterk reageer op de hormonen/progestan en dat alles gewoon goed op zijn/haar plek zit en dat alles goedkomt.

 

 

 

groetjes, niki

[niki]

Vandaag voel ik me weer iets beter. Mijn rug is gelukkig iets minder, ik kan weer bijna rechtop staan. :notworthy: En vanmiddag heb ik de echo. Maar ik heb een rustiger gevoel, ik hoop dat het gewoon door de omschakeling van niet zwanger naar zwanger is gekomen en door nog steeds de progestan. Dus... Maar vanmiddag hoop ik meer te weten. En zo niet, dan blijf ik toch rustig en erin geloven heb ik me voorgenomen. Zojuist al bloed afgenomen... En zo meteen... Leren!:icon_study: Statistiek wederom.... Leuk !! :dry:

[Sannvb]

Hey Niki, mega-ontzettend-veel succes vanmiddag! Ik hoop zo ontzettend voor je dat je gewoon hartstikke zwanger bent.......!!!

 

 

 

Enne...leerse! Hihi...!

 

 

 

Liefs, San

[freija]

ook ik duim voor je dat je gewoon zwanger bent!

 

 

 

Veel succes deze middeag!

[niki]

Ik ga mijn dagboekje verder voortzetten in de rubriek zwanger! Beetje moeilijk kiezen of hier of daar mijn dagelijkse ontwikkelingen opschrijven, dus toch maar gekozen voor daar... Ik zit hier nu met een bakje koffie :bf_nonew: de site te lezen... Ik blijf altijd langer dan bedoeld.... :booty: Ok dus, verdere ontwikkelingen, gedachten en beslommeringen van mij onder zwanger! groetjes, niki