bevalplan

[Mrs. De Vries]

Hee meiden,

 

Nog een vraag vanuit mijn kant. Vanavond gaan we het bevalplan bespreken met de verloskundige. Nu heb ik een aantal wensen en deze staan ook op papier.

 

Maar er zijn misschien ook nog dingen waar ik nu (nog) niet aan denk. Hebben jullie nog tips? Of ervaringen waarvan je achteraf had gewild dat je erover na hebt gedacht en besproken? (denk aan bv tijd met z'n drieën, aanleggen, etc etc)

 

Het gaat zoals het gaat, en je weet niet hoe de bevalling zou lopen, maar er zijn gewoon een aantal dingen die ik graag zou zien als de situatie het toelaat. Keuzes die gemaakt moeten worden bijvoorbeeld. Doet de arts dat, of wordt dat eerst overlegd met ons. Of met mij, als Lena niet meer in staat is om daarop helder te reageren. Ik vind het bijvoorbeeld ook erg belangrijk dat we begeleid worden in de verzorging, maar dat we zoveel mogelijk zelf doen. Niet dat hij ineens gewassen en aangekleed bij ons wordt gelegd.

 

Ik weet dat het niet te plannen is, maar waar ik enig invloed op kan hebben wil ik graag op papier zetten, zodat het personeel weet wat onze wensen zijn. Indien de situatie het toelaat natuurlijk.

[Melis25]

Hoi Pippe!

 

Ook ik heb een bevallingsplan papier gezet waarvan vrijwel alles tot z'n recht is gekomen tijdens mijn (ingeleide turbo) bevalling.

 

Wij hadden de volgende wensen;

- indien de situatie het toelaat bepaal ik zelf op welke manier of in welke houding ik de weeen opvang;

- ik wil pas pijnbestrijding als ik daar zelf om vraag, te beginnen met het pompje en als dat niet voldoende is een ruggeprik (uiteindelijk alleen een pompje nodig gehad);

- indien ik slecht of niet aanspreekbaar ben wil ik dat mijn man op de hoogte gehouden wordt van de vorderingen omtrent de bevalling;

- indien ik zelf geen beslissingen kan nemen over bepaalde zaken omtrent de bevalling, doet mijn man dat;

- alle medische bijzonderheden bespreken met mijn man (en indien mogelijk met mijzelf);

- indien de situatie het toelaat wil ik dat mijn man ons kindje aanpakt vanaf het moment dat het verantwoordelijk is;

- zodra ons kindje geboren is, wil ik hem direct op mijn buik/borst voor lichaamscontact en om aan te leggen;

- ik wil dat mijn man de navelstreng doorknipt;

- ik wil dat mijn man degene is die hem aankleed;

 

Zoals je kan zien had ik een hoop eisen, maar de meeste ervan hebben we gelukkig tot uitvoer kunnen brengen!

 

Succes met het bespreken van jullie plan, ik wens je/jullie een voorspoedige bevalling!

- mijn

[Mrs. De Vries]

Bedankt Melis voor je input! Onze wensen komen erg overeen. Ik heb wel wat aan dit punt:

 

Indien ik slecht of niet aanspreekbaar ben wil ik dat mijn man op de hoogte gehouden wordt van de vorderingen omtrent de bevalling.

 

Gaat op het lijstje erbij!

[Testr]

Nou goed nieuws.. volgens mij is dit ook wat ziekenhuizen standaard aanhouden. Ben je al bij de voorlichtingsdag geweest? Succes!

[Mrs. De Vries]

Nee, wij hadden de opdracht gekregen van de verloskundige om onze wensen op papier te zetten.

 

Is dat standaard protocol dan? Ik zal het wel horen dan, we hebben in november een voorlichtingsavond.

[Cjee]

Hi Pippe,

 

Voor ons was het maken van het bevalplan ook vooral de dingen zelf doorspreken. Dus niet alleen met de artsen maar ook onderling.

 

Zaken die er nog bij kunnen:

 

IN geval van (spoed) keizersnee, man mee met de kleine. Zodra mogelijk de kleine op de uitslaapkamer op je buik. (Hierbij blijkt het handig om met je man te overleggen hoe om te gaan met familie/vrienden. - (Alleen als die snel ter plekke zouden zijn dan) - Mochten ze snel komen dan loop je de kans dat ze je baby al vast hebben gehad zonder dat je zelf je baby al hebt vastgehad. Ik wilde graag dat indien dit zou gebeuren, ik na de artsen en mijn man, ik de volgende zou zijn die hem vasthield en dan ook ruim de tijd hebben om hem alsnog voor de eerste keer aan te leggen.

 

Bij mijn twee bevallingen liep het beide keren anders dan ik opgeschreven had, (door medische redenen). Toch was ik beide keren blij dat aan het eind, als ik met een gezonde baby op mijn buik lag, de gynaecoloog het plan erbij pakte en zei... het is ons goed gelukt, ondanks de dingen die medisch niet mogelijk waren, om ons aan je plan te houden. Voor hen is het ook fijn om te weten hoe ze het voor jou zo fijn mogelijk kunnen maken, zonder het je allemaal op dat moment te hoeven vragen.

 

Oh, als je ook nadenkt over dingen als verzorging ed. Kijk dan ook even naar BV en bijvoeding. Wat je op dat vlak wilt. Mijn ervaring is dat in het ZH ze het erg druk hebben en dat het echt loont om van te voren een BV cursus te doen als je BV wilt geven. Niet alleen weet je dan veel meer, je staat ook sterker in je schoenen in die eerste emotionele dagen.

 

Geniet van de komende periode, zo mooi!

 

Liefs

Cjee

[Cjee]

@pippe

 

http://www.knov.nl/voor-zwangeren/zwanger/de-bevalling/hoe-bereid-je-je-voor/het-geboorteplan/

 

Hier vind je alle info ;-)

[Melis25]

Succes Pippe, geniet van de laatste weekjes zwanger zijn!

[Mrs. De Vries]

IN geval van (spoed) keizersnee, man mee met de kleine. Zodra mogelijk de kleine op de uitslaapkamer op je buik. (Hierbij blijkt het handig om met je man te overleggen hoe om te gaan met familie/vrienden. - (Alleen als die snel ter plekke zouden zijn dan) - Mochten ze snel komen dan loop je de kans dat ze je baby al vast hebben gehad zonder dat je zelf je baby al hebt vastgehad. Ik wilde graag dat indien dit zou gebeuren, ik na de artsen en mijn man, ik de volgende zou zijn die hem vasthield en dan ook ruim de tijd hebben om hem alsnog voor de eerste keer aan te leggen.

 

Dankje Cjee, vooral het vasthouden en bezoek is een goed punt! En bedankt voor je link.

[Guest SJSL]

Ik had geen plan gemaakt, ook niet in bijzonder detail over dingen nagedacht. Had een superbevalling, enige wat ik achteraf anders had willen doen is het aanpakken van mijn dochter meteen na de geboorte. Had ik van te voren dus niet over gedacht ... na 11 minuten persen was ze er en de VK zegt: hier is ze, pak haar maar. Ik had dus de gelegenheid om haar zelf aan te pakken, maar was zo 'out of it' op dat moment dat ik zei: neeee ... ik wil haar niet! Oeps. Dat duurde 10 seconden ofzo hoor, de VK legde haar meteen op mijn buik met de mededeling, ja, je wilt haar wel. Oh ja, toch wel.

Als ik van te voren bewust was geweest van dit moment, was het vast anders gegaan.

 

Dus: zelf aanpakken van je kind zou in je plan kunnen. Niet iets medisch of spannends, wel speciaal.

 

Succes met jullie bevalling!

[Guest SJSL]

Nee, wij hadden de opdracht gekregen van de verloskundige om onze wensen op papier te zetten.

 

Is dat standaard protocol dan? Ik zal het wel horen dan, we hebben in november een voorlichtingsavond.

Zo heb ik het wel ervaren. Had dus geen plan, maar in het ziekenhuis gingen ze met de meeste dingen, hoe zeg je dat, nadenkend mee om. We hadden dan ook een probleemloze bevalling. Alleen de medische zaken: zo'n monitor op het hoofdje van het kind tijdens de bevalling, wanneer ze gingen toucheren, na bevalling prik om placenta te laten komen ... dat soort dingen werd niet overlegd. Dat vond ik ok, vertrouwende op de artsen. Als je medisch inspraak (overleg) wilt, zou ik dat van te voren wel goed aangeven (en van te voren over na denken of je dat wel wilt).

[Esk]

Ik zou het punt pijnbestrijding (wel of niet) ook duidelijk meenemen in het plan. Bij de eerste had ik geen plan, bij de tweede wel en daar stond ook in dat ik in principe geen pijnbestrijding wilde. Tijdens de bevalling kwam er een punt waarin ikzelf het idee had dat ik NU pijnbestrijding wilde, maar omdat ik met mijn man tevoren had gezegd dat ik het liever niet wilde en het op eigen kracht wilde doen, is uiteindelijk besloten om het pas te doen als ik het (zeg een kwartier) later nog zou willen... toen zat ik ineens in de "flow" van bevallen en hoefde die pijnstiller niet. Achteraf ben ik blij dat ik dat zo goed doorgesproken had, want anders waren ze misschien juist snel aan komen zetten met pijnbestrijding en dat wilde ik eigenlijk toch niet. Ik ben er trots op dat ik het beide keren zonder heb gedaan. Ik denk dat het goed is om dus op te nemen wat precies je wensen en verwachtingen zijn omtrent dit punt, want het gaat op een zeker moment erg zeer doen. En als je even voorbij dat punt bent, dan zit je in de "flow" van de bevalling en dan hoeft het niet meer (meestal dus). En inderdaad, wat wil je direct na de bevalling en wat zijn je wensen als je bevalling niet loopt zoals verwacht en gehoopt.

[Zipa]

Oh dit is wel een handig topic ook.

Ik moet me er ook maar eens in gaan verdiepen. 11 jaar geleden had ik niet echt van een geboorteplan gehoord. Heb wel in mijn hoofd wat en hoe ik het wil, maar op papier is het wel zo prettig voor de mensen eromheen ;-)

 

Zo wil ik bijvoorbeeld, niet dat ons meisje aangelegd wordt, maar dat ze zelf op "zoektocht" gaat, meteen bij mij op de buik/borst dus en haar lekker omhoog laten kruipen. Ook wil ik zo lang mogelijk wachten met aankleden en ook dat ze bij mijn man lekker gaat kangoeroeen.

In geval van een ks wil ik ook graag mijn man met ons meisje in de uitslaapkamer hebben, zodat ze meteen aan de borst kan. Ook wil ik in geval van een ks, indien ik verder bij bewustzijn ben, dat het scherm naar beneden gedaan wordt op het moment dat ons meisje geboren wordt.

 

Dat zijn een paar van mijn wensen, maar wel goed om ze uit te werken

[Sorpresa]

Een geboorteplan werd behandeld in de cursus Samen Bevallen die wij hebben gevolgd. Ik ben natuurlijk nog niet bevallen dus wat handig is weet ik niet precies maar veel hier genoemde punten zijn inderdaad besproken. Ook niet onbelangrijk om vantevoren duidelijk vast te leggen wie op welk moment aanwezig kan/mag zijn in de verloskamer (als het in t ziekenhuis gebeurt dan he). Wel/geen familie die op de gang wacht? Mogen die even binnen komen of niet? Het is voor manlief natuurlijk wel lastig om zijn ouders/schoonouders etc. te weigeren, met een plan in de hand is dat makkelijker ;-) Maar dat geldt ook voor medisch stagaires, studenten etc.

 

Verder mbt op de borst leggen etc. heb ik de wens dat de eerste aan manlief wordt gegeven zodat we wel even samen kunnen zijn voor de tweede komt. Op mijn borst/buik gaat niet aangezien daar nog een kind in zit dat niet mag gaan koprollen ;-)

 

Wvb pijnstilling, bespreek ook met elkaar wélke pijnstilling het eventueel zou kunnen worden want er zitten wat voor- en nadelen aan de verschillende opties en ook een tijdslimiet.

 

Maar succes met het gesprek en het opstellen van jullie plan! Ik heb gemerkt dat sowieso het praten over het plan al prettig is omdat je toch niet met álles exact op één lijn ligt.

[Mrs. De Vries]

Net terug van de verloskundige. We hebben het plan uitvoerig besproken. (samen ook al natuurlijk)

 

Ze zei dat veel dingen wel 'vanzelfsprekend' zijn. Ze proberen zoveel mogelijk mee te denken met de gevoelens van de ouders. Maar het is wel fijn dit ook uitgesproken te hebben. Daarbij wil ik ons kindje heel graag aanpakken, zodra dit kan. Daar was ze zelf ook wel enthousiast door.

 

Wat betreft pijnbestrijding.. Dat hebben we open gelaten. We (lena) beslist op het moment zelf, als het écht nodig is. Wat iemand hierboven beschreef (sorry, naam vergeten) dat je in een flow komt, en je lichaam het van je overneemt, dat hoopt Lena te kunnen. Zoveel mogelijk en het liefst alles op eigen kracht.

 

Ik vind een bevalplan echt een aanrader, in ieder geval dat je beide uitspreekt wat de wensen zijn. In het meest ideale plaatje natuurlijk. :-)

[Beanie]

Niet om jullie plezier te drukken maar ik wil (vanuit mijn ervaring als anesthesie medewerker) graag even reageren op een paar punten die hier worden genoemd t.a.v. jullie wensen bij een KS.

Je kunt hieromtrent uiteraard best je wensen benoemen, maar hou er rekening mee dat in het geval van een KS de regels die gelden op de OK (hygiëne, steriliteit, protocol) voorgaan op jullie eigen wensen.

Scherm omlaag wordt gedaan in sommige ziekenhuizen, maar vaker niet (in verband met de steriliteit. En echt, een wondinfectie wil je niet!). De baby wordt opgevangen en meegenomen, om nagekeken te worden door een kinderarts. Papa gaat dan mee en mag de navelstreng doorknippen. Als het kindje is goed bevonden gaat het (even) naar mama, en mag je het vasthouden. Daarna gaat het snel de couveuse in en naar de afdeling, aangezien het veel te koud is op de OK! Papa gaat dan mee met de baby, en zal daarna de baby bij zich krijgen, zolang mama op de uitslaapkamer is. Het is idd verstandig om afspraken te maken tav bezoek (opa's en oma's) in zo'n geval!

 

Hou er rekening mee dat in veel ziekenhuizen je de baby niet bij je krijgt op de uitslaapkamer. Dit heeft meerdere redenen: ten eerste is het er te koud. Ten tweede liggen er meerdere patiënten bij te komen van een operatie. Er wordt ook rekening gehouden met die patiënten... Je kunt best naast iemand komen te liggen die net een curretage heeft moeten ondergaan ivm een MA. Dit kan dus zelfs leed veroorzaken!

Overigens zullen ze je geen moment langer houden dan noodzakelijk, de verpleegkundigen daar snappen ook wel dat je zo snel mogelijk naar je kindje wilt. Tijdens de reguliere OK-tijden zul je ws. langer op de uitslaapkamer verblijven dan er buiten, dan ga je meestal vrijwel direct naar de afdeling en naar je kindje. Tenzij je in een academisch ziekenhuis bevalt, dan maakt het niet uit op welk tijdstip je komt voor een KS.

 

Mochten er verder vragen zijn over een eventuele KS, schroom dan niet en stuur maar een PB-tje! Ik ben geen ervaringsdeskundige maar ik denk dat ik op deze manier een kindje of 250 (schatting, kunnen er evengoed 100 meer of minder zijn) heb geboren zien worden....

 

Nog een laatste opmerking: mocht het onverhoopt een KS worden, dan zal het team op de OK er alles aan doen om dit evengoed een onvergetelijke ervaring te laten worden... Die protocollen en regels zijn er niet om je te pesten, die zijn gedeeltelijk opgelegd en gedeeltelijk in het belang van moeder en kind!

[minoes]

Ik hf altijd gevoel keizersnee en ik zei niemand arm niemand bellen tot ik terug ben en mijn moeder was bij de gewone bevalling tot spoed werd en man ging weg met de kleine en mijn moeder mocht bij mij dat ik niet alleen was en toen kwam mijn man terug en mijn moeder mocht blijven heel speciaal zaten we met ons 4 en toen ik na de narcose bij kwam wist niemand dat ik bevallen was super he dank zei mijn man en moeder was een unieke ervaring onder alle omstandigheden

 

Liefs en hopelijk normaal bevallen succes met laaste loodjes

 

 

Sent from my iPhone using Tapatalk