Jump to content

Wachtbank-symptomen?


niki

Recommended Posts

Hallo ladies,

 

 

 

Ik zit zoals sommigen weten op het wachtbankje en draai wat af op dat bankje... Daarom mijn vraag. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen op het wachtbankje.

 

 

 

Had je na de tp symptomen? En zo ja, welke? En na hoeveel dagen? En was je toen zwanger? Of gingen ze na een paar dagen weer weg, en was je toen toch zwanger of toch niet? Of voelde je niets, en was je toch zwanger? Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties.

 

 

 

Ik zit daar dus heerlijk te draaien op dat houten bankje, en heb al blauwe billen. Maar ook ben ik heel moe (beetje brak), heb ik behoorlijk gevoelige borsten en was mijn temperatuur hoger dan normaal. Ik hoorde ook dat je die symptomen niet serieus moet nemen, zijn ws agv de hormonen?

 

 

 

Afijn... Het voelt hoopvol. Maar ik durf niets te geloven/hopen... Dus vandaar mijn vraag. Waaah.. Ik ben zo goed in wachten... Not..

 

 

 

Groetjes, niki

Link to comment
Share on other sites

He Niki,

 

Wat een gedraai, he, op dat bankje.

 

Ik weet er alles van.

 

Ik heb ook allerlei symptomen enz. gehad. Gevoelige borsten de ene dag, andere dag weer niet. De ene dag alles aankunnen, dan weer niet.

 

Heb ook tussentijds bloedverlies ehad. Ik was uiteindelijk wel zwanger. Maar is helaas een miskraam geworden.

 

Je wordt zo onzeker van alles wat je voelt.

 

Ik kan wel zeggen: probeer er niet te veel op te letten en het een beetje van je af te zetten. Maar weet uit eigen ervaring dat dat bijna onmogelijk is.

 

Je staat ook nog stijf van de hormonen.

 

Het wachtbankje is da lastigste tijd, he!?

 

Hou nog ff vol, dat is het enige wat je kan doen.

 

Voel en hoop met je mee!

 

Liefs

Link to comment
Share on other sites

Guest estrhalita

NIki de tp is nog maar 4 dagen geleden dus echt probeer het een beetje met rust te laten. Ik voelde mij ook zwanger vanaf dag 1 na de tp, maar uiteindelijk 3 dagen voor testdatum voelde ik echt dat de ongi kwam. Op een ander forum weet ik van een dame dat zij helemaal niks voelde en toch zwanger is, nu al weer 20 weken. Echt probeer het met rust te laten, want je maakt jezelf gek. EN je moet nog een aantal dagen. Ik blijf wel voor je duimen natuurlijk

Link to comment
Share on other sites

Guest Vonnie

Hoi Niki,

 

 

 

Als ik nog 1 ding van al mijn terugplaatsingen weet is het wel dat je lijf je enorm voor de gek kan houden. Of zijn het je gedachten? Met andere woorden: je zult van alles voelen of denken dat je van alles voelt (whisfull thinking?). Maar 1 ding is zeker: het kan nog alle kanten op. Probeer het echt van je af te zetten want je mag nog een hele tijd op het bankje zitten. Pas in de tweede week zal het echt spannend gaan worden....

 

 

 

Succes!

Link to comment
Share on other sites

Jullie hebben helemaal gelijk. En dat weet ik. En daarom lukt het nu ook... Not. Maar ik kijk inderdaad met heel veel skepsis naar al mijn symptomen. En probeer er rustig onder te blijven, maar man man wat is dat moeilijk hoor. Ik vind dat heel veel zwaarder dan bij IUI. Omdat je weet dat er echt leven in je is gebracht, omdat het ècht zou kunnen. Maar dus... Chil. Ben ik zoooo goed in.... :laughing1:

Link to comment
Share on other sites

ik zit momenteel niet op het wachtbankje, maar ik heb de voorbije 2,5 jaar zowat elke maand alle mogelijke zwangerschapssymptomen gehad die je je maar kan voorstellen, moe, misselijk, gespannen borsten, labiel, ... zonder dat er ooit maar één keer sprake is geweest van een zwangerschap.

 

 

 

Nu ben ik behoorlijk koppig, maar na 2,5 jaar 'symptomen' die nergens op sloegen heb ik me nu neergelegd bij de enige echte zekerheid, een bloedtest. Ik ben zelfs al zo ver dat ik m'n gynecoloog nu geloof als ie zegt dat ik niet zwanger ben, ookal ben ik dan nog een week ofzo niet ongesteld. Flink hé :-)

Link to comment
Share on other sites

Lieve meiden,

 

Ik was / ben vooral moe van de hormomen ,..lig elke avond al tussen soms al 2130 en maximaal om 2230 te slapen...

 

 

 

Kwa wachtbankje: ik word ineens super fit na de TP en ook heb ik enerzijds een soort van innerlijke rust. Waarschijnlijk omdat zwangerschap zo dicht bj is..je kan het bijna 'aanraken'..

 

 

 

Ook wel last gehad van steken de 1e IVF :links en rechts en onderin bv tp van baarmoeder, eierstokken... misschien was dat nog allemaal van de punctie..

 

 

 

De tweede week van de WW is stressvol:....wat meer angst dat het niet lukt,

 

en je voelt van alles en gaat gewoon aan jezelf twijfelen.

 

 

 

ik weet nu dat je ca 4-6 dagen na de TP de innesteling hebt. Misschien dat ik dus na volgende week dinsdag zo iets heb van: het is OF wel gelukt, OF niet gelukt: ik kan daar zo en zo nu niets meer aan veranderen ..

 

 

 

Ook ga je vanaf de 2e week 'broekloeren' hahaha iemand hier heeft die term bedacht! Constant checken of er wel of niets iets in je slipje / inlegkruisje ( nodig vanwege de progestan ) dan wel aan het toiletpapiertje zit..... GEK word ik van wc papier met een rose motiefje bv hhhihihihihihihihihihihihiih niet kopen dus

 

 

 

10-12 dagen na de TP word je vaak ongi als het niet gelukt is....vorige keer was dat idd dag 10-11...

 

 

 

Zucht ik mag er vanaf vandaag , maximaal morgen weer ana beginnen . wachtbankej here I come!

 

 

 

Liefs van mij :dog:

Link to comment
Share on other sites

Guest illuminate

Ik heb een eerdere IVF-behandeling ondergaan. Gedurende de ww van deze behandeling voelde ik... NIKS...

 

Een keer zag ik bij het naar het toilet gaan een 'rode druppel' in de wc-pot (niet in het water maar op het schuine gedeelte). Dat was eigenlijk het enige wat me was opgevallen. Ik stond er verder niet bij stil, dus ik weet ook niet op welke dag dit gebeurde.

 

De laatste dag voor de bloedtest voelde ik me ontzettend depri. Ik wilde alleen maar in bed liggen in het donker met de gordijnen dicht. Mijn vriend vroeg me om naar voetbal te kijken (Nederlands speelde tijdens het WK, juni 2006). Ik ging met veel tegenzin kijken.

 

Da's het enige wat ik kan vertellen. Verder helemaal geen spraken van lichamelijke symptomen. Zelfs na de positieve bloedtest, voelde ik me (lichamelijk) niet zwanger. En een (huismerk) zelftest gaf hierna negatief. Pas na een paar dagen gaf de Clearblue test positief.

 

 

 

BTW Wat is de uitslag van je bloedtest?

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use