Tweede kindje/ Antifosfolipidensyndroom

[Els1987]

Beste dames,

 

In 2013 zijn wij ( via een intensief traject ) de trotse ouders geworden van een prachtige dochter. Zij is geboren na twee miskramen en zelf was ze er een van een tweeling. Omdat het toen best allemaal lang duurde zijn we vorig jaar juni voor een tweede kindje het traject ingestapt. Nu zijn we 1,5 jaar verder en helaas ook 4 ( vroege ) miskramen verder. Nu blijkt dat ik een stollingsprobleem heb en dat de miskramen waarschijnlijk daardoor komen.

 

Onze fertiliteitsarts ziet geen problemen om alsnog zwanger te raken en zwanger te blijven. Wel moet ik bij een zwangerschap de eerste 6 weken kinderasprines slikken. Bij exact 6 weken zouden wij dan een echo krijgen. Klopt er op de echo een hartje, dan moet ik de rest van de zwangerschap gaan spuiten. Eind januari hopen wij een gesprek te hebben met een gynaecoloog die gespecialiseerd in deze "ziekte" en die mij ook zal begeleiden bij een zwangerschap. Nu spoken er veel vragen door mijn hoofd.

 

Heeft iemand hier ervaring mee? Is dit te doen? Zijn er nu ook extra gevaren voor een eventuele baby ( en mij )? Is het überhaupt wel verstandig om een laatste poging te gaan doen?

 

We zijn onwijs blij met onze dochter en ze is zo'n wonder, onze wonder!

 

Liefs,

 

Els

[Beanie]

Hi Els,

 

Wat een ellende hebben jullie al achter de rug... Kan me voorstellen dat je met veel vragen zit. Op zich lijkt mij het voorstel van jouw arts wel goed.

 

Helaas heb ik ervaring. Ik heb factor V Leiden (met verhoogd risico), dat lijkt erg op wat jij hebt. Dat wist ik al lang voor ik de MMM in ging. Daarbij ging het zwanger worden erg moeizaam. Ik heb in 2010 een missed abortion gehad, na een spontane zwangerschap. Daarna werd ik niet meer zwanger. Gezien mijn leeftijd (toen 38,39) werd ik in een soort 'versneld' traject gezet. In 2012 drie IVF-pogingen gehad, de eerste was ik zwanger van (na verse tp, ik heb nooit cryo's gehad). Ik moest toen vanaf het moment dat ik positief testte Ascal Cardio slikken (dat is een iets lagere dosering aspirine, 80 mg, waar kinderaspirine 100 mg is) en vanaf een positieve echo fraxiparine gaan spuiten. Helaas eindigde deze poging na 9 weken in een missed abortion. Eind 2012 was ik inmiddels toe aan de derde IVF-poging (de tweede liep op niks uit) en toen heb ik van te voren een pipelle laten doen. Twee embryo's terug laten plaatsen en vanaf de tp heb ik de Ascal gebruikt (was eigenlijk vroeger dan de arts wilde, maar ik had het liggen en heb het idee dat het kan helpen als je een stollingsafwijking hebt bij de innesteling, al zou uit Nederlands onderzoek blijken dat dit niet het geval is. Helaas is dit onderzoek gedaan op vrouwen die geen stollingsafwijking hebben). Ik bleek toen weer zwanger en bij de echo op 7 weken bleek dat één embryo zich goed had doorontwikkeld, de tweede was wel ingenesteld maar niet doorgegroeid. Ik ben toen ook meteen weer gaan spuiten, eerst fraxiparine maar toen ik daar allergisch voor bleek over gegaan op clexane. De Ascal heb ik doorgebruikt tot 36 weken zwangerschap. Ik ben zeer intensief begeleid door de gynaecoloog tijdens de zwangerschap, ze noemden dit een 'kostbare' zwangerschap. Gelukkig ging alles goed deze keer! Van de Ascal werd ik erg misselijk (tipje: neem het 's avonds) maar verder ging het eigenlijk prima. Ik heb op 7 maanden zwangerschap wel een gesprek gehad met een anesthesist, om de ontstolling tijdens de bevalling te bespreken. Uiteindelijk heb ik een geplande keizersnede ondergaan, ook vanwege de ontstolling maar ook om andere redenen. Het ging iig prima allemaal, mijn zoon is in 2013 geboren na bijna 39 weken zwangerschap. Ik herstelde goed en snel van de keizersnede. Na de bevalling moest ik trouwens nog 6 weken de clexane doorspuiten. Die periode staat me het meest bij, toen had ik er namelijk het meeste last van. Daarvoor deed ik het voor de baby, nu deed ik het voor mijn gevoel zonder doel (hoewel dat natuurlijk niet waar is, ik spoot voor de baby én mijzelf).

 

Al met al zou ik zeggen dat het goed te doen is maar dat je wel strak in de gaten gehouden moet worden. Er zitten geen risico's aan het spuiten en het slikken van aspirine, behalve dan dat je sneller blauwe plekken hebt. Dus ik zou zeggen: ga er voor!

 

Groetjes, Beanie

[Els1987]

Dank je wel Beanie,

 

Drie jaar geleden heb ik ook weleens meegelezen in het forum waar jij in mee schreef. Ik moet idd de kinderaspirines slikken vanaf het moment van terugplaatsing. Daar zullen ze dan nu al verder in zijn. Het bijzondere van onze dochter is, dat ik haar de volledige 40 weken heb gedragen zonder enige complicaties, de bevalling was op de laatste 3 uur na goed te doen.

 

We willen zo graag voor een tweede, maar niet ten koste van alles. We hebben een hoop meegemaakt, maar er zijn zoveel vrouwen bij wie het niet zo mocht zijn of die het nog zwaarder hebben gehad, dat ik absoluut niet wil en mag klagen. Mijn motto is ook: Tel je zegeningen!

 

Dank je wel voor je antwoord, ik ga dit meenemen in het gesprek met mijn nieuwe gynaecoloog en kijken wat zij zegt. Mijn ferti-arts ziet geen probleem en verwacht ook nog echt een zwangerschap bij mij.

 

Op naar een mooi 2016!

 

Liefs

[olijfje_76]

Hoi Els, wat een lastig traject en wat fijn dat je nu weet waar het waarschijnlijk aan ligt. Ik heb heel licht verhoogde waarden voor antifosfolipiden. Dat is geconstateerd na 2 vroege miskramen van 8 terugplaatsingen (1 ICSI-poging) . Ik kreeg naast de ascal (bloedverdunnend en ontstekingsremmend) ook nog van dag na punctie t/m wk 8 prednison om te voorkomen dat ik het embryo zou afstoten (UZ Gent). In 1x raak, baby is nu bijna 8 wk oud en tot nu toe geen afwijkingen geconstateerd (ik blijf dat zo bijzonder vinden!)

Met aspirine waren ze vroeger terughoudend omdat ze niet wisten wat het effect op baby's is maar inmiddels zitten ze in NL geloof ik op de lijn 'baat het niet, dan schaadt het niet'. Prednison is een ander verhaal, daar is begeleiding door arts nog belangrijker bij.

Met spuiten van bloedverdunners heb ik geen ervaring maar daar heeft Beanie gelukkig al veel over geschreven!

Veel succes in elk geval!

[Penny79]

Hi Els,

 

ik heb vier icsi's in Duitsland gehad en vanwege geen innesteling/ probleem met auto immuunsysteem toen bij de vierde behandeling granocyte gehad wat het aantal witte bloedlichaampjes in je bloed verhoogd en ja hoor zwanger! Onze zoon is nu twee jaar en kerngezond. Heb gespoten tussen 2e en 12 e week zwangerschap. Tussentijds weer in Nederland gaan wonen en voor een tweede kindje naar uz Gent gegaan, omdat ze daar wat met mijn diagnose konden en in Nederland niet. In uz Gent diagnose na onderzoek bevestigd en daar prednison gekregen van 2e tm 13e week zwangerschap en nu zes maanden zwanger van de eerste icsi.

 

Ik denk dat icsi en ivf nooit risicovrij zijn, maar het is de gok zeker wel waard!! Ook een gewone zwangerschap is niet risicovrij...

 

veel succes!

[Beanie]

Dank je wel Beanie,

 

Drie jaar geleden heb ik ook weleens meegelezen in het forum waar jij in mee schreef. Ik moet idd de kinderaspirines slikken vanaf het moment van terugplaatsing. Daar zullen ze dan nu al verder in zijn. Het bijzondere van onze dochter is, dat ik haar de volledige 40 weken heb gedragen zonder enige complicaties, de bevalling was op de laatste 3 uur na goed te doen.

 

We willen zo graag voor een tweede, maar niet ten koste van alles. We hebben een hoop meegemaakt, maar er zijn zoveel vrouwen bij wie het niet zo mocht zijn of die het nog zwaarder hebben gehad, dat ik absoluut niet wil en mag klagen. Mijn motto is ook: Tel je zegeningen!

 

Dank je wel voor je antwoord, ik ga dit meenemen in het gesprek met mijn nieuwe gynaecoloog en kijken wat zij zegt. Mijn ferti-arts ziet geen probleem en verwacht ook nog echt een zwangerschap bij mij.

 

Op naar een mooi 2016!

 

Liefs

 

Hi Els,

 

Nu je het zo schrijft, heb jij toen ook meegeschreven in het uitgerekend in augustus 2013 topic? Dat startte drie jaar geleden rond deze tijd (hoewel het lang duurde voor ik mee durfde te schrijven, ik heb lang op het 12-weken wachtbankje rondgehangen). Dan is jouw dochter ongeveer dezelfde leeftijd als mijn zoontje... Lekkere peuterpuber inmiddels. Als ik er zo over nadenk: gisteren was het precies 3 jaar geleden dat ik positief testte! (de punctie was op 5 december, dus eigenlijk hebben wij toen het mooiste Sinterklaas cadeautje ooit gekregen). Grappig! Maar dit is nogal off-topic... Vroeg het me gewoon ff af!

 

Wel fijn trouwens, dat bij je dochter alles goed is gegaan, ook de hele zwangerschap en de bevalling. En zoals je zegt: je telt je zegeningen en dat is ook heel goed lijkt me. Als ik soms de worsteling van vrouwen zie (ook net nog van dichtbij meegemaakt) bij wie het niet wil lukken, dan realiseer ik me weer zo ontzettend goed dat het toch echt een wonder is dat ik op mijn 40ste nog zwanger heb mogen worden! Bij ons zal er dan ook geen tweede komen maar deze ene is 'goed gelukt' en we zijn nog dagelijks dankbaar voor zijn komst! (Al kunnen we hem uiteraard ook best wel eens achter het behang plakken, soms is het net een normaal kind ;-). Gewoon bijzonder zoals ze het bij Freya zeggen!)

[Els1987]

Dank jullie wel voor jullie reacties. Ik ga het zeker meenemen in het gesprek einde van de maand.

 

Volgens mij niet in dat topic, maar eentje daarvoor. Mijn dochter is van 29 juli 2013, dus het scheelt niet heel veel.

 

Het is inderdaad elke dag genieten, met af en toe achter het behang plakmomentje;-).