Combinatie werk met traject te veel.

[Tatum]

Hoi allemaal,

 

Ik ben benieuwd of er meer van jullie tegen de stress aanlopen die dit hele traject met zich mee brengt. En of dit bij jullie je werk heeft beinvloed?

 

Ik heb morgen weer een echo. Volgende week terugplaatsing en dan weer de wachtweken in. (dit wordt de 2e cryo terugplaatsing, van onze 1e icsi-punctie, proberen nu 2 jaar kinderen te krijgen, ik ben 29 jaar)

 

Het gaat alleen helemaal niet goed met me. Ik heb een leidinggevende functie en het is me allemaal te veel geworden. Ondanks dat ze begrip hebben voor mijn situatie en geen punt maken van de ziekenhuisafspraken en dergelijken.... Ook gaat het zakelijk gezien gewoon heel goed, maken goede omzetten, ze zijn heel blij met me, maar het is dus te veel. Heb met mn man overwogen om de kinderwens even uit te stellen tot volgend jaar, dan zitten we zakelijk in een rustigere periode. Maar ik kwam zelf tot de conclusie dat ik mn kinderwens op dit moment natuurlijk veel belangrijker vind dan mn werk, dus...

 

Heb ik aankomende vrijdag een gesprek om uit te gaan zoeken of ik een dag minder kan werken en eventueel (tijdelijk) mijn functie neer kan leggen. Ik moest de keuze maken, anders heb ik straks een burnout. En daar wordt niemand beter van. Vind het ontzettend eng en ben erg zenuwachtig, maar ik weet dat ik nu voor mezelf moet kiezen...

 

Iemand anders die moeite heeft met de combinatie werk & kinderwens?

[Liantje]

Hoi Tatum

 

Jullie moeten doen waar jullie samen en vooral jij je goed bij voelt. Het is heel goed dat je aanvoelt dat het te veel aan het worden is en een behandeling is stress vol samen met fulltime werken met een leiding gevende functie. Ik zelf heb ook in mijn behandel periodes een leiding gevende functie gehad fulltime ik vond het juist fijn de afleiding en bezig zijn.

Misschien zo af en toe een rust maand inlassen tussen de terugplaatsingen door weet niet hoeveel cryos je hebt ze hoeven ook niet in een keer op.

Mijn ervaring is wel hoe rustiger je bent van binnen hoe beter het gaat.

Succes( ik heb wel tegen een burn-out) word je niet blij van. Dat was wel na mijn miskraam en baan verliesj

 

 

Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Penny79]

Hi Tatum,Is heel normaal hoor dat het allemaal even teveel wordt. Wij waren bij onze zoon uitgezonden in buitenland en hadden beide veel stress gedurende de 3 icsi's. Het was nogal lastig plannen, omdat wij beiden voor werk ook nog internationaal vlogen. Werkgever heb ik niets verteld ivm toekomstmogelijkheden. Na 3 icsi's in 5 maanden korte pauE ingelast en man andere baan zonder vliegen, zijn wij bij 4e icsi zwanger geworden. Rond begin icsi's hadden ook de keuE genaakt terug te keren, maar daar gaat tijd overheen.. na bevalling rustige baan in Nederland gezocht en in België in behandeling gegaan. 1e icsi raak en nu bevallen van dochter!Als je echt heel graag een kindje wil, is het zinvol om meer rust in je leven te brengen. Dit vergroot je kansen. Nu keer ik volgende week weer terug in mijn rustige baan en heb hoer geen spijt van. Ik heb gekozen voor mijn gezin wn hoop later weer een beter baan te vinden...En tijdens behandelingen ben ik weleens in tranen uitgebarsten op mijn werk...of kreeg ok lompe opmerking dat ik wat later op kantoor was, wat deze collega's niets aanging...

[olijfje_76]

Kan t me ook levendig voorstellen, Tatum! Ik ben ook een keer kort thuis geweest na de zoveelste tegenslag en ben met iemand gaan praten, dat hielp. Wat goed dat je voor jezelf een keuze maakt, dat op zich lijkt me al te helpen. Sterkte!