laatste TP, utrogestan in natuurlijke cyclus?
-
Similar Content
-
By Guest
Hallo meiden,
ik zit al jaren in de mmm en heb 8 miskramen gehad. Dokter en gyn willen mij geen utrogestan voorschrijven hij gelooft er niet in, maar ik heb er zoveel goede verhalen over gehoord. Ik sta nu aan de voet van Ivf.
heeft iemand utrogestan over welke ik kan overkopen? Of een idee waar ik het zonder recept kan krijgen? Het heeft volgens mij geen schadelijke bijwerkingen dus baat het niet dan schaadt het niet was mijn idee..
ik hoor het graag, liefs
Robin
-
By Guest
Hallo meiden,
ik zit al jaren in de mmm en heb 8 miskramen gehad. Dokter wil mij geen utrogestan voorschrijven hij gelooft er niet in, maar ik heb er zoveel goede verhalen over gehoord. Ik sta nu aan de voet van Ivf.
heeft iemand utrogestan over welke ik kan overkopen? Of een idee waar ik het zonder recept kan krijgen? Het heeft volgens mij geen schadelijke bijwerkingen dus baat het niet dan schaadt het niet was mijn idee..
ik hoor het graag, liefs
Robin
-
By Monique80
Goedendag,
Ik ben nieuw hier.
Ik heb mijn tp gehad en ik ben zwanger. Nu is onlangs mijn progestorn getest en deze is aan de lage kant. Mij is gezegd dat ik ipv 1200mg utrogestan, 1600mg utrogestan moet innmenen. Ik gebruik de vaginale. Er is mij gezegd dat ik per dag 800mg vaginaal moet inbrengen en 800mg oraal, ik moet dan de vaginale oraal innemen. Wie heeft hier ervaring mee en is dit wel ok.
-
By Dobje
Hoi allemaal,
Nieuws hier op het forum, dus nog beetje zoekend. Wij willen voor behandeling mogelijk naar een van deze klinieken in Duitsland. Ik ben heel benieuwd naar de ervaringen van anderen met beiden.
Cuypers@Cuypers in Heinsberg en Viva Neo in Dusseldorf. Hoor graag van jullie (ook als er al ergens andere recente info hierover staat).
vast bedankt,
-
By Jesme
Lieve meiden, wie o wie heeft er nog wat utrogestan over? Ik neem het heel graag over, tegen vergoeding natuurlijk. Mijn arts wil het helaas niet voorschrijven.
-
-
Posts
-
Welkom @Paulma voel je vrij om te schrijven wat je maar wil hoor. Ik heb zelf het topic aangemaakt in het 40 plus forum omdat ik daar zelf toe behoor (ook al vind ik mezelf nog best een jonge blom, lol), maar natuurlijk is iedereen hier welkom om mee te komen schrijven. Het is idd een fijne actieve groep geworden waarin we lief en leed delen, tips uitwisselen en nou ja, gewoon ons eike kwijt kunnen. En ervaringsdeskundigen, zo zie ik mezelf niet hoor. Ik heb alleen van mijzelf de irritante gewoonte dat als ik ergens aan begin dat ik dan ook ALLE ins en outs wil weten, dat is dus met alles wat ik doe en onderneem, daar loopt mijn hoofd dan weer van over, want ik onthou dan dus ook vrijwel alles dus dan krijg je een vol en druk hoofd. Ik moet dat dan kwijt en dan val ik jullie er maar mee lastig 😅 Dat met niemand over willen praten herken ik wel Paulma, ik heb dat zelf ook, ik heb mijn hele traject geheim gehouden voor mijn complete omgeving, heb slechts 1 vriendin ervan verteld, maar had toch behoefte er met anderen over te spreken en hier kan dat fijn anonmiem. Ook heb ik hier veel herkenning gevonden en steun gevoeld, voor mij voelde (en voelt) dat prettig. En zo is ieder hier voor haar eigen reden, de een om alles vol te kledderen met tekst, de ander voornamelijk te lezen en alles wat er tussen in zit. Dr. google kun je beter niet teveel raadplegen Palma, maar dat weet je zelf ook wel. Ik maakte mij ook gek daarmee en ben daar toen mee gestopt. Ben daarna gaan doen wat voor mij goed voelde en dat was eigenlijk gewoon 'normaal' leven, als ik in een glazen kooitje moet gaan zitten dan raak ik daar zo gestresst van dat het ook weer niet goed is, dus laat mij maar lekker mijn ding doen. Voor wat betreft het sporten, ik sport normaal gesproken ook 3-4x per week, dit omdat ik anders mijn gewicht heel moeilijk op peil kan houden. Dat de sportschool dicht is, is voor mij heel lastig, want ik heb dat echt nodig om op gewicht te blijven en liefst nog meer af te vallen. En wandelen of fietsen of thuis sporten beschiet niet eigenlijk, maar ja. Vanuit de clinic in Letland waar ik geweest ben mocht ik na een tp absoluut niet sporten, dit had dan te maken met pieken en dalen in het progesteron level in mijn lichaam. Als je sport dan daalt het level en dan krijg je teveel schommelingen. In mijn persoonlijke situatie was dat niet goed omdat ik die progesteron dus zelf niet aanmaak vanwege het traject. Maar heb je bijvoorbeeld in tp in je natuurlijke cyclus gehad dan is dat helemaal niet van toepassing omdat je dan gewoon zelf die progesteron aanmaakt. De vk zei tegen mij dat ik gewoon kon sporten, toch heb ik ervoor gekozen dit niet te doen omdat mijn zwangerschap een high risk pregnancy was, dus dat deed ik dan maar niet, in plaats daarvan ging ik dan maar een half uurtje wandelen. Verder heb ik gewoon gezond gegeten, gemberthee gedronken, koffie drink ik sowieso al niet en roken en drinken deed ik ook niet. Ik heb gewoon salades gegeten en heerlijk koud drinken in de zomer. De magnums smaakten me ook prima overigens. Als ik daar zo enorm mee bezig moet gaan zijn dan maak ik mezelf gek. Dus heb ik geprobeerd een balans te vinden in wat voor mij goed voelt en te doen is en wat niet. Dat granaatappelsap heb ik meer van gehoord, zowel goede dingen als slechte dingen. Nina die 2 weken geleden bevallen is van haar dochtertje heeft het gedronken destijds volgens mij. Het zou bijdragen aan een dikker bms, maar als je een TE dik bms hebt (dikker dan 15 mm) dat schijnt ook weer niet goed te zijn, maar ik heb nog nooit iemand gehoord hier die dat had. En als het je prima smaakt, gewoon lekker een glaasje drinken dan hoor iedere dag, het is gezond spul ook nog. Dat van warme handen en voeten en ook warme buik heb ik ook weleens ergens gelezen. Ik heb daar niks mee gedaan, ook omdat ik in de zomer zwanger raakte dus toen was het van zichzelf warm genoeg. De clinic gaf aan mij de volgende regels door. Ik mocht tot de testdatum niet zwemmen, in bad, in sauna, zwaar tillen, sex hebben, geen zwaar huishoudelijk werk. De hele zwangerschap mocht ik niet sporten, ramen wassen, zware werkzaamheden verrichten. Ik mocht wel wandelen en zwemmen, fietsen liever niet, maar was niet zo heel vreselijk erg als ik een keertje een klein stukje ging fietsen. Verder gezond eten, veel rust nemen, goed voor jezelf zorgen, dingen eigenlijk die je van jezelf al zou doen. Ik had het meeste moeite met het niet mogen sporten. Die gesprekken heb je in NL altijd na een mislukte poging. Als er geen bijzonderheden zijn dan willen ze idd gewoon van je horen of je nog verder wil of niet. Of ze gaan je wijzen op dingen die je zelf heel goed weet (je bent oud, je hebt weinig eitjes, je hebt weinig kans, dat zeiden ze tegen mij, alsof ik dat niet wist ofzo) en waar je eigenlijk niet zo op zit te wachten. Het voelt idd als wasting van tijd als je telkens maar overal zo ellenlang op moet gaan zitten waxhten. Wachten op een gesprek om door te geven dat je verder wil, wachten of je uberhaupt verder mag of op een wachtlijst moet, dat soort geneuzel, waar je totaal geen trek in hebt als je niet zo heel vreselijk veel tijd meer hebt. Met 39 heb je nog eventjes, maar ook geen zeeen van tijd meer, dus dat snap ik heel goed. Je wil gewoon verder ermee. Maar jullie gaan dan voor poging 2 nu en mag je nu de eerstvolgende menstruatie weer starten dan? Of moet je ook weer wachten? Wachten doe je veel in dit traject.... Om gek van te worden. -
Lieve dames Mag ik hier mee kletsen? Ik ben 39. Is dus bijna 40+ ;-) Ik lees al een tijdje mee, mede omdat het zo'n actieve groep is. Maar ook omdat zo veel situaties zo herkenbaar zijn!! Ik merk dat ik soms behoefte heb om de ervaring te delen met jullie als ervaringsdeskundigen. Maar op andere momenten eigenlijk er met niemand er over wil spreken/schrijven… Vandaag wint de behoefte om te delen 🙂 @Sal2021 wat een ontzettend teleurstellend resultaat!! wij hadden al even contact op een ander onderwerp in dit forum en heb aan je gedacht de afgelopen weken. Zeker omdat het toch in eens weer iets hoopvoller leek dan tijdens de start... Ik vind het zo rot voor je! Ik denk dat de meeste van ons al moeite hadden als niet alle eitjes tot geschikte embryo's ontwikkelden (iedereen wil natuurlijk het maximale halen uit de geoogste eitjes) maar dit is echt vreselijk!! Het is echt een klap om te verwerken. En dan is het extra zuur om zo lang op een telefonisch consult te moeten wachten want ik kan mij voorstellen dat je met veel vragen zit. Wel heel herkenbaar dat wachten en type consult, ik had 4 februari contact met het ziekenhuis om door te geven dat helaas mijn laatste cryo ook geen positief resultaat had opgeleverd en moest ook tot vandaag wachten op een telefonisch consult met de arts. Mijn vriend en ik hadden al besloten dat we aan ICSI poging 2 willen beginnen en dan voelt het toch een beetje alsof we weer een maand verliezen (zo voelt het toch een beetje als 39 jarige) want het telefonisch consult was niet heel veel anders dan bespreken of we stoppen of doorgaan. Geen nieuwe inzichten of resultaten.. Alleen of wij het psychisch en lichamelijk aan kunnen om met poging 2 te starten met als alternatief het hele traject opgeven…. Het is denk ik wel logisch dat het ziekenhuis dat soort checks doet maar geduld is niet mijn sterkste kant…. @Linda003 inderdaad super balen die negatieve test. Helemaal eens met wat Kitje schrijft. Je wil dan ook dat de ongesteldheid door zet en je weer vooruit kan kijken naar een volgende poging. Ik heb ook al meerdere keren gehad dat ik toch ook nog valse hoop kreeg omdat de ongesteldheid nog even uit bleef, terwijl ik al wel een negatieve test in handen had.. @Kitjefijn om te lezen hoe jij om ging met alle adviezen en "had ik maar" situaties…. Ik merk dat ik hier best mee worstel. Dat mijn google drift toeneemt hoe langer we in het traject (zonder succes) bezig zijn. Je wilt zo graag invloed uitoefenen op de kans.… Ik heb al van alles geprobeerd... accupunctuur, baarmoedermassages (ook zelf via een video. slaap er lekker op dus niet verkeerd), elke dag een glaasje granaatappelsap (best lekker spul, dus geen straf), geen koffie tot 1 a 2 kopjes per dag, niet sporten na een terugplaatsen (echt als bewuste keuze eens een poging gedaan om helemaal niet te sporten, want ik vind het lichamelijk en mentaal lekker om 2 a 3 keer in de week bootcamp te doen), elke dag na een terugplaatsing wandelen (op zich lekker en met corona eigenlijk hoe dan ook al routine), een warme kruik onder mijn voeten tijdens het werk na een terugplaatsing (warme handen en voeten zouden belangrijk zijn?), warm ontbijten na een terugplaatsing, geen rauwkost eten, ander soort thee drinken, kruidig eten eten, etc, etc... Je kan je met alle adviezen helemaal gek laten maken. Dus probeer dat maar los te laten en gewoon gezond te leven en een beetje te genieten, en bepaalde dingen die ik best lekker vind eventueel te blijven toepassen zonder te krampachtig te zijn in wat wel en niet mag. Ik heb wel heel bewust gekozen om als ZZP-er geen te stressvolle opdrachten aan te nemen. Dat lukt al 2 jaar behoorlijk goed. Ik besef mij dat ik geluk heb dat ik daar zelf invloed op uit kan oefenen. Maar ook die factor heeft helaas niet het verschil gemaakt. Dus denk dat Kitje gewoon gelijk heeft. Je moet geluk hebben… Liefs Paulma -
Maandag bellen en dan pas in april een evaluatiegesprek kunnen hebben, schandalig zeg. En dan krijg je nu een telefonisch consult ook nog, ik snap werkelijk waar niet waarom daar zoveel tijd tussen moet zitten. Idd lekker onpersoonlijk zo @Sal2021 je wilt toch gewoon een gesprek face to face. Het is al zo'n ontzettend lastig traject, dat wordt er zo niet makkelijker op. Had je nu IVF gedaan? Of ook ICSI? Omdat je zegt volgende keer maar ICSI doen. Ik zou zeker niet accepteren als ze zeggen 'we stoppen ermee' hoor. Je bent nog superjong, je zou juist alle kansen moeten benutten die er nog zijn. En anders kun je ook nog naar het buitenland (als de Covid dit toelaat) dat wordt ook vergoed door de verzekering, alleen de reis- en verblijfkosten niet, wel ff vooraf overleggen met je verzekering. Wat ik uit eigen ervaring gemerkt heb is dat ze in NL veel te veel vasthouden aan vaste protocollen soms en dat ze in buitenland daar veel meer van afwijken en vaak ook andere medicatie schema's hebben. Wellicht heb je meer baat bij andere medicatie, dat kun je ook vragen trouwens aan je arts hier in NL trouwens. Balen @Linda003 dat je test negatief was. Het voelt echt klote als je niet ongesteld wordt maar toch een negatieve test in handen hebt. Ik weet er alles van helaas. Ergens heb je hoop en dan toch die negatieve test, voelt toch als een dreun. Hopelijk dat het nu snel doorkomt idd, als het dan toch niet zo is, dan maar die menstruatie gehad hebben. Ik snap je gedachtegang daarover wel ja, over je werk. Je wil toch proberen om rustig aan te doen na een tp, maar ik denk niet dat je werk daar invloed op heeft hoor. Ik deel ook je mening dat je geluk moet hebben ermee, het nestelt in of het nestelt niet in en je kunt daar weinig tegen in brengen. Het enige wat je kunt doen is gezond leven, voldoende rust nemen, goed voor jezelf zorgen, zodat je lichaam optimaal in conditie is. Dat zou dan de kansen wel ietsje verhogen, maar of je nu met een bejaarde sjouwt, nee, dat geloof ik niet. Kun je de volgende keer niet aan je leidinggevende aangeven dat je met een traject bezig bent? Dat je de wat lichtere werkzaamheden kunt doen? Of als je genoeg vrije dagen hebt en het voelt beter voor jou, dan een paar daagjes vrij nemen. Maar geloof me maar, dan bedenk je wel weer nieuwe 'what iffs' Je kunt toch moeilijk in een glazen kooitje gaan leven, althans, ik kan dat niet. En alles uitsluiten is ook geen doen. Dus jij mag dan pas in april weer verder. Wel kak he dat er steeds een maand tussen zit weer. Bedoel je die clinic in Rusland met dr. Olga @Axelle? Het is idd vrij commercieel allemaal (en duur helaas) maar het is wel een hele fijne clinic op zich. Heb er ook contact mee gehad, je krijgt een contactpersoon toegewezen die je op een afgesproken dag en tijd belt, verder beantwoorde mijn contactpersoon alle vragen die ik had altijd heel snel, je kunt mailen of bellen. Gaat met beeldbellen via Whatsapp of Skype. Je moet een formulier invullen op de site, heel uitgebreid, met alle medische info over jou en voorgaande pogingen, inclusief datums en alles, ze willen ook echo foto's als je die hebt. Daarna krijg je een Skype gesprek met 1 van de artsen daar die je ook weer allerlei vragen stelt en daarna krijg je er een verslag van. Als je er dan heen gaat dan krijg je daar ook nog allerlei onderzoeken die zij nodig vinden. Ze gaan niet over 1 nacht ijs. Je kunt volgens mij wel naar Rusland voor medische behandelingen op een medisch visum. Als je het kunt betalen is het zeker wel een aanrader, zeker als je dat programma 'geen baby = geld terug' doet. Volgens eigen zeggen krijg je ook echt alles terug en hoeven ze maar 5% terug te betalen, maw 95% krijgt een baby. Ik heb destijds gevraagd voor embryodonatie en ik kwam daar wel voor in aanmerking, maar ja, ik had geen 15.000 Euro liggen, dus toen hield het al vlug op. Als je onder een bepaalde leeftijd bent dan kun je ook met je eigen eitjes doen, of een combi, eigen eitjes en eiceldonatie, maar ja, het geld... Ze hebben op de website ook hele interessante webinairs staan trouwens, die kun je ook toegang voor krijgen en bekijken. Een backup plan is altijd makkelijk te hebben Axelle en ik zou zeker met ze in gesprek gaan. Je kunt ten alle tijde afzien ervan, maar dan heb je wel alvast de lijntjes uitgegooid voor als je er wel gebruik van wil maken. Vind overigens die arts in Zwolle dat die zich moet schamen. Dat zeg je zo toch niet! Je bent te laat, dat kun je niet maken. We zijn verdorie allemaal mensen, wees een beetje menselijk ofzo. En je dan wel een kostbaar jaar laten verspillen terwijl je al 'te laat' bent. Wat een aanfluiting die arts. Geen woorden voor. En dat ben ik volledig met je eens ook ja, het is oneerlijk verdeeld. Mannen kunnen nog vrolijk op hun 80e voortplanten en wij zijn klaar zo rond ons 40e ergens. De een wat later en de ander veel te vroeg. We hebben de luxe niet te wachten op een aantal fundamentele zaken helaas en als je dan toch nog een poging wil wagen moet je een dikke huid hebben voor alle rotopmerkingen die je krijgt. Die hele Covid maakt het er zeker niet makkelijker op helaas als je afhankelijk bent van het buitenland. Het reizen ging toen nog wel gelukkig, in juni was het heel makkelijk zelfs, kon ik er zo heen zonder restricties. In november moest ik een negatieve test hebben en een qr code om te laten zien, toen moest ik officieel gezien wel in quarantaine maar was binnen 24 uur het land weer uit toen. Kwam aan, ging meteen naar de clinic, kreeg de tp rond 14 uur zoiets en ben toen naar mijn hotel gegaan, daar wat filmpjes gekeken, vroeg naar bed en de volgende dag om 7 uur vloog ik weer terug. Ze mochten mensen die een negatieve test hadden gewoon behandelen enzo en ik mocht ook terugvliegen binnen quarantaine gelukkig. Hopelijk wordt het binnenkort allemaal wat minder lastig zodat er meer mogelijkheden zijn voor mensen die noodgedwongen naar het buitenland moeten uitwijken hiervoor.
-
Oh, wat intens verdrietig, geen embryo uit vier eitjes @Sal2021 hoe is dat mogelijk? Zou je alvast iets aan informatie aan de verpleegkundige kunnen vragen? Zij zijn vaak iets toegankelijker is mijn ervaring. Je hebt in ieder geval 'recht' op drie vergoede pogingen, dus zeker niet de hoop opgeven en gaan voor ICSI, gezond blijven eten, maar ook even huilen. Bizar dat ze je zo lang laten wachten, vind ik ook. Ik leef met je mee. 'We stoppen er mee' is (nog) geen optie, je bent nog hartstikke jong. @Linda003 Je schrijft 'echt loslaten', bedoel je dat deze poging of het traject? Ik hoop dat er ondanks deze ontwikkelingen wonderen gebeuren, voor iedereen. Al ben ik zelf ook weinig hoopvol, misschien uit zelfbescherming, maar de arts in Zwolle zei het door de telefoon heel zakelijk, 'u bent gewoon te laat, niets aan te doen'. Lieve @Kitje Veel dank voor je uitgebreid antwoord. Het is dr. Bax, de jongere dame, dus dat leest als een gelukje. Op vijftien maart heb ik daarnaast een afspraak met dr. Olga, commercieel, maar ik ben geïntrigeerd; kliniek gerund door enkel vrouwen (allez, plan C). Dr. Bax wil m'n menstruatie afwachten en dan beginnen met IVF, maar mijn bloedwaarden laten een 'fors ovariele veroudering' zien. Ooh, ik wil me / ons niet beklagen, maar toch, de natuur heeft het oneerlijk verdeeld, mannen zijn veelal tot in in de late jaren vruchtbaar, wij kunnen niet wachten op die fijne partner, een afgeloste hypotheek en stabiliteit. Ik leef met jullie mee en lees alle berichtjes. Tussen het werk door. Daarnaast vind ik het knap hoe @Kitje (je) destijds in Coronatijd nog naar Letland bent afgereisd. Covid maakt 't er niet makkelijker op. Veel sterkte iedereen en houd vast aan de licht puntjes, vriendschappen, mooie dingen, ook al voelt het nu misschien niet zo, er is veel om voor te leven, maar allereerst: moed en doorzettingsvermogen. Wat @Kitje schreef: als je niets onderneemt, is de kans in elk geval 0. Liefs! 🌻 -
Oh wat klote @Sal2021 Is het al zo'n grote teleurstelling en dan moet je ook nog zolang wachten. Echt ongelofelijk. Het is ook niet iets wat je even los kunt laten. Je bent er zo mee bezig de hele tijd. Tenminste als ik voor mezelf spreek. Ik heb vanmorgen getest (dag 15 na TP) en helaas is deze negatief ben nog niet ongesteld maar voel al wel wat krampen dus zal wel niet lang duren. Hoop ook dat ik snel ongesteld word dan kan ik het echt loslaten. En inderdaad @Kitje je zit de hele tijd te malen over hoe je dingen anders had moeten doen. Had ik maar...... Zo werk ik in de ouderenzorg en dat is vaak best wel zwaar werk dat ik nu denk had ik maar vrij genomen. Als als als. Het enige wat je echt nodig hebt is een groot portie geluk volgens mij. Vandaag ook gemaild met het ziekenhuis met de uitslag en gevraagd hoe verder. Zover ik gehoord heb willen ze er minimaal een maand tussen hebben. Dus ga ik maar weer "rustig" op het wachtbankje zitten 🙄
-
-
Topics
-
