3e Poging IVF, hoever ga je?

[Lentezon]

Hey dames!

 

 

 

Bij ons begint het ook weer te kriebellen....na een welverdiende rust van maanden!

 

Ik verwacht zeker ca 11 augustus weer te beginnen met de 1e spuiten, voor een kort schema.

 

 

 

De druk lijkt op voorhand wel extra groot nu het de 3e en tevens laatse keer is......

 

 

 

Als het niet lukt dan gaan wij zelf nog een keer of 2 betalen en dat geeft volgens mij nog meer stress mocht dat zo zijn. Dat geld is het mij dubbel en dwars waard - als het lukt ...begrijp me niet verkeerd!

 

 

 

Wat jullie?

 

 

 

Als het niet lukt dan is het best ff slikken ca 3000.- te hebben uitgegeven ..aan niets.....daar kunnen wij leuk van op vakantie bv...wij hebben 'slechts' ieder een kantoorbaantje dus we zijn heel modaal.

 

 

 

Zo is het met IVF..lukt het : dan is alles TOP en de ellende zo vergeten, lukt het niet ...dan rust de hele wereld zowat op je schouders.

 

 

 

Je hebt geen garanties.

 

 

 

Ik weet niet of jullie daarover nu afspraken hebben gemaakt bv. Wij hebben dat wel gedaan ...al weten we niet hoever we willen gaan.

 

Ik zelf houd mij nog het meest aan de leeftijdslimiet. Al denk ik ook: 12 IVF pogingen hebben misschien weinig zin...? ik weet het niet.

 

 

 

Alles was goed bij ons, goede eitjes, goed zaad ...en een goede indicatie om aan IVF te beginnen...

 

 

 

Ik hoop dat ik strakjes een super goed gevoel ga krijgen , en dat ik zaken zoals geld etc zoveel mogenlijk op de achtergrond kan houden tijdens de behandling.

 

 

 

Ik vind het dus nog wel spannender deze keer..maar voel me toch wel weer goed.

 

 

 

Dus laten we nu eens geluk hebben!!! Het word tijd.

 

 

 

Is een morele en etische discussie eigenlijk, hoe ver ga je voor je wens?

 

 

 

De buitenwacht denkt misschien: wat doe je jezelf aan..kunnen jullie niet gaan adopteren ( heb ik ook al eens gehoord ) , maar dat wil mijn vriend absoluut niet, en ik eigenlijk ook niet .

 

 

 

ben benieuwd naar jullie gedachtes!

 

liefs lentezon

[Mariek]

He Lentezon,

 

 

 

Ik vind het ook een moeilijke vraag. Het hangt er zo van af, of je door kán gaan en wílt gaan.

 

 

 

Financieel kunnen wij het zonder problemen dragen, daar hebben we enorme mazzel mee, maar ik weet niet of ik het emotioneel aan kan om zoveel mislukkingen te moeten incasseren.

 

 

 

Ook bij ons ziet het er allemaal prima uit. Dus ik ga er nog steeds 100% van uit dat het binnen de 3 keer gaat lukken. Maar ik moet wel eerlijk bekennen dat de leeftijd langzamerhand toch een kleine zorg begint te worden... Je leest zoveel over hoe drastisch de vruchtbaarheid vermindert na je 35ste... Voel de klok behoorlijk tikken.

 

 

 

Mijn vriend en ik hebben afgesproken dat we door gaan totdat één van ons aangeeft dat het emotioneel of fysiek te zwaar wordt. We praten er veel over, checken bij elkaar of het allemaal nog goed gaat. Bovenal mag de relatie er niet onder lijden, die staat voorop. Maar tot nu toe brengt het ons alleen maar dichter bij elkaar, en kunnen we elkaar heel goed steunen en oppeppen. En als het lukt, wat zullen we dan ongelooflijk blij zijn! Dan ben je alles volgens mij heel snel weer vergeten.

 

 

 

Voor ons zou adoptie ook een optie kunnen zijn. Maar we hebben beide erg de voorkeur voor een baby. En gezien de leeftijd van mijn vriend is dat tegen die tijd waarschijnlijk niet meer mogelijk, aangezien er maximaal 40 jaar tussen ouder en kind mogen zitten... en de procedure minimaal 17 maanden duurt. Maar we houden de optie zeker open.

 

 

 

Goed te horen dat je weer vol goede moed de behandeling tegemoet gaat, dat is volgens mij een heel belangrijke succesfactor!!

 

 

 

Heel veel succes alvast!!!!

 

 

 

:bye:

[Guest estrhalita]

Hoi lentezon,

 

 

 

Na het mislukken van de 1ste poging hebben wij het hier ook over gehad. Hoe ver ga je. Het geluk is dat ik al een zoontje heb en dus al een keer zwanger ben geweest en weet dat het dus kan. (Klinkt een beetje bot en raar, maar je snapt denk ik wel hoe ik dat bedoel).

 

 

 

Wij wilde nog 1 a 2 pogingen extra betalen maar wel in overleg met de gyn over wat de kansen zijn.

 

 

 

Maar ik ga natuurlijk voor je duimen dat de 3de poging succesvol wordt.

 

 

 

Succes

[Guest Vonnie]

Hoi Lentezon,

 

 

 

Een moeilijke en heel persoonlijke vraag waar je heel verschillende antwoorden op kunt verwachten. Zeker de "buitenwacht" zal zeggen: "Stop toch na drie keer, die limiet is niet voor niets gesteld. Als je na drie pogingen nog niet zwanger bent, dan ...". Of: "Waarom ga je niet adopteren?". Tjsa, alsof dat in een jaartje gepiept is.... en of dat geen geld kost....

 

 

 

Als je op internet gaat zoeken, word je ook niet vrolijk, alhoewel ik ook onderzoeken gevonden heb waaruit zou blijken dat het slagingspercentage slaagt naarmate je meer dan drie pogingen hebt gedaan?!?!

 

 

 

In ieder geval is het denk ik heel verstandig om van poging tot poging te kijken hoe je 1. er financieel voorstaat maar 2. vooral emotioneel!! Kun je een mogelijke volgende teleurstelling wel aan? Kun je je elke keer weer opladen en er voor de volle 100% tegenaan? Allemaal heel persoonlijke vragen die alleen jullie zelf kunnen beantwoorden.

 

 

 

Zoals je in mijn onderschrift kunt lezen zijn wij een heel gelukkig stel dat na vier ICSI-pogingen de ouders van een tweeling mochten worden. Ik ben dolblij dat ik die vierde keer gedaan heb, natuurlijk! Ook al zei ik na de derde teleurstelling: "Dit doe ik nooit meer!". Na een gesprek met het ziekenhuis en mijn man en schoonmoeder ben ik er toch weer voor gegaan en kon ik mij opladen om ook echt er weer 100% achter te staan.

 

 

 

Ik wens je enorm veel succes en hoop van harte dat je nooit voor de keuze komt te staan dat je moet stoppen omdat je het financieel niet kunt bolwerken. Het is zo verschrikkelijk om geen moeder te kunnen zijn omdat je het niet kunt betalen om zwanger te worden....

[Otjes]

Hoi Lentezon,

 

 

 

Hier hetzelfde verhaal als dat van jou. Wij gaan ook straks (na mijn operatie in augustus voor het verwijderen van de eileider - vanochtend met de gyn. besloten) pas in november (wachtlijst) beginnen aan poging 3. Tsja, hoe ver ga je? Ik denk er precies hetzelfde over als jij. We zitten wat dat betreft in hetzelfde schuitje, wil het niet dat ik inmiddels de 38 gepasseerd ben.

 

 

 

Adoptie is voor mijn man en ik geen alternatief - hij zou het niet trekken - een kind wat niet van zichzelf zou zijn. En daarbij speelt natuurlijk ook mee dat we geen kans maken op een baby en een kind wat ouder is, tjsa waar is dat allemaal voor die tijd geweest en wat heeft het meegemaakt (mijn fobie).

 

 

 

Wordt dus anders toch (wat we niet hopen, want de derde poging is raak!) die € 3.000,- neertellen.

 

 

 

Ik wens je dus heeeeeel erg veel succes met deze poging en hopelijk kan ik jullie gauw feliciteren:good1:

 

 

 

Liefs van Natas

[Lentezon]

Hoi Dames,

 

bedankt voor de reacties. Idd allemaal erg individuele achtergronden , en ik denk dat je inderdaad zo en zo niet zomaar opgeeft zodra je dit traject bent ingegegaan.

 

Waarbij geld wel een rol speelt , maar een hele kleine, tenminste al zijn wij boven Jan Modaal : wij kunnen het wel betalen van ons spaargeld dus daar zal het niet aan liggen.

 

Vooral mentaal zal het zwaar zijn. Mijn vragen waren dan ook hypothetisch..zo van 'wat dan'? Ik was ook wel benieuwd of anderen van te voren al doelen hadden besteld.

 

 

 

* En Vonny sja als je het allemaal zou weten van te voren, jouw 4e keer was een 'godsgeschenk'!

 

En dat na de vele teleurstellingen ! Fantastisch !

 

Toch kan ik mij vanalles van te voren tot doel stellen: de praktijk moet e.e.a gaan uitwijzen en doelen kunnen eventueel bijgesteld worden.

 

 

 

* Marieke: meid bijna je terugplaatsing ...laat nu 2 keer 'scheepsrecht' zijn he. Inderdaad voel ik die klok ook wel tikken. Het is denk ik , net als wij hebben, toch een geruststelling dat je eventueel op eigen kracht nog behandelingen kan bekostigen. Ik heb ook zoiets: ik heb nog 4.5 jaar de tijd bijwijze - ff buiten beschouwing gelaten dat met de leeftijd de vruchtbaarheid afneemt- die tijd is nu of nooit te benutten....... Ik denk dat iedereen de gedachte over adoptie wel door zijn hoofd heeft laten spelen hier. Als je samen op 1 lijn zit dan is dat natuurlijk prachtig. Al zitten er zoals ik lees ook haken en ogen aan kwa tijdsdruk wil je voor een baby gaan, dat is wel weer erg spijtig. Maar zo alng is het nog niet hoor bij je! Het gaat gewoon lukken.

 

Nou ik ga voor je duimen....ca 14 dagen na de terugplaatsing weet je de uitslag toch?

 

 

 

* Hey Ester, fijn dat alles nog goed gaat met jullie ! Ik heb zo heel af en toe onder de topic ' zwanger' nog gelezen hoe het allemaal reilt en zeilt bij de zwangere dames. Sja als het dus al 1 keer gelukt is...kan me voorstellen dat het vertrouwen groot is. Ik ben zo blij voor je! Een brusje erbij ! Super! Ik hoop me heel snel bij de topic zwanger te kunnen voegen!

 

Het is weer zo tastbaar dichtbij.

 

Toch gaf het aan de ene kant 'rust' tussen de behandeling. Ik weet nu 100% zeker dat ik niet zwanger kan raken ..dus ook niet in spanning hoef te zitten. Die spanning is des te groter na een teruplaatsing.

 

 

 

* Natasja... ik snap je maar al te goed! Kijk ook al moeten we er diep voor in de buidel tasten maar als ze tegen mij zeggen: betaal 100.000 en je bevalt strakjes van een gezond kindje..dan doe ik dat natuurlijk ! Gelukkig kunnen wij het kwa eigen financieen nog opbrengen..en zeker als net als bij jou adoptie geen alternatief is, ís het dus NU of nooit.

 

De klok tikt. Inderdaad in hetzelfde schuitje.... Spijtig van je eileider , maar

 

fe lichaam is strakjes wel weer schoon voor je 3e IVF poging he.

 

Waarom gaaan ze je eileider pas na 2 pogingen verwijderen? Bij mij deden ze het op voorhand, just in case.

 

Jammer van de wachtlijst !Ik hoop dat je operatie voorspoeding verloopt je je snel weer beter zal voelen.

 

Hey Natas: lijkt me een goed plan dat het ons allebei gewoon lukt voor de 3e keer!

 

 

 

en trouwens dat wens ik voor iedereen!

 

 

 

het is echt een emotionele rollercoaster...Ik merk dat nu het uur U nadert ik er weer meer aan denk, en mee bezig ben.

 

Het gaat hard nu en thuis heb ik er ook veel over gepraat met mijn vriend.

 

 

 

- nou weer een hoop tekst hoor, waar het hart vol van is ..enne: ik zit eigenlijk op mijn werk hihi -

 

iedereen alvast een fijne avond , ik zal eens wat gaan doen hier .

[pientjebaby]

Hi Lentezon,

 

 

 

Wat emotionele achtbaan is dit hele traject toch he. En wat een spannende tijd voor je. Ik zit nog maar in poging 1 maar we praten al wel veel over wat we gaan doen als deze 3 pogingen niet gaan werken. Uitwijken naar Belgie, Turkije of zelfs naar India voor een ICSI vakantie? Gewoon door in Nederland? Of toch langzaamaan gaan wennen aan het idee dat onze zoon als enigs kind door het leven zal gaan. Heel erg moeilijk... En ik kan het me goed voorstellen dat het je bezighoudt..

 

 

 

Heel veel succes en geluk (want volgens mij heb je dat ook gewoon heel hard nodig in dit proces) voor je derde poging. Het gaat lukken! Blijf erin geloven!

 

 

 

Groetjes

 

 

 

Pien

[mijnbaby]

Ja balen is dat he....

 

 

 

Ik begin Nov met ons eerste IVF.... ik vind het dood eng....

 

 

 

Ik hoop zo dat het meteen lukt dat we deze gesprekken niet hoeven te voeren...

 

 

 

 

 

Het is allemaal net een lot uit de loterij.. Niks is zeker...

[draakje]

hoi lentezon, ik denk dat we allemaal bijna hetzelfde denken zoals jij.

 

we zijn zelf met de 2de poging bezig en hebben er een goed gevoel bij maar ik weet ook dat als het niet lukt na 3 pogingen dat we er ook 1 of 2 zelf betalen en dan hoort het op......

 

 

 

adoptie zou ik zelf niet zo goed aankunnen, net zoals mijn vriend niet en ook is hij er dan te oud voor want hij is al 40.

 

 

 

ik heb echt de drang dat ik zelf zwanger wil zijn en het kindje in mijn buik wil voelen!

 

raar he!

 

 

 

ik vind het sowieso veel te weinig , 3 pogingen die je vergoed krijgt.

 

de artsen zeggen zelf dat de meeste mensen een half jaar "bezig" zijn voordat ze zwanger raken, dat staat dus voor 6 behandelingen.

 

ik hoop dat ze hier eens iets aan veranderen, maarja, we moeten eenvoudig geluk hebben he!

[Lentezon]

Uitwijken naar Belgie, Turkije of zelfs naar India voor een ICSI vakantie? Gewoon door in Nederland? Of toch langzaamaan gaan wennen aan het idee dat onze zoon als enigs kind door het leven zal gaan. Heel erg moeilijk... En ik kan het me goed voorstellen dat het je bezighoudt..

 

Pien

 

 

 

Hoi Pien,

 

Inderdaad! bv Tukije is ook al door mijn hoofd gegaan, Maar mijn vriend wil dat niet. het spreekt hem gewoon neti aan, op 'ivf- vakantie'..

 

 

 

Hoe gaat het met jou traject? Ik lees niets op t onderschrift vandaar..

 

 

 

En ik doe mijn best er nog in te blijven geloven. Ik wil echt niet sceptisch zijn..maar als je al 2 jaar lang zo en zo vruchteloos hebt geprobeerd..en dan nu 2 IVF mislukt ...zucht Ik was de 2e keer namelijk erg negatief gelijk na de TP en dat wil ik niet meer meemaken dat voelde helemaal niet goed.

 

Ik ga er voor knokken hoor, en ja: vioral het geestelijke aspect van IVF valt mij zwaar. Ik ga heel hard mijn best doen!

 

gr Lentezon

[Lentezon]

QUOTE=mijnbaby;32151]

 

Het is allemaal net een lot uit de loterij.. Niks is zeker...

 

 

 

Hoi Mijnbaby,

 

Hoop en wanhoop liggen erg dicht bij elkaar. En ik had na de Info avond, met al die stellen om mij heem ook zoiest: lot uit de loterij..

 

Maar als je net begint geeft het ook juist heel veel hoop , want het is nu mogenlijk, en vaak is er geen andere optie. Als alles verder mee zitmoet het toch raak zijn een keertje? Ik denk dat je in november bijna staat te springne om te beginnen. De 1e keer is ook alles nieuw en dta is ook el spannend.

 

 

 

Ik ga voor je duimen hoor!

[Lentezon]

 

ik vind het sowieso veel te weinig , 3 pogingen die je vergoed krijgt.

 

de artsen zeggen zelf dat de meeste mensen een half jaar "bezig" zijn voordat ze zwanger raken, dat staat dus voor 6 behandelingen.

 

ik hoop dat ze hier eens iets aan veranderen, maarja, we moeten eenvoudig geluk hebben he!

 

 

 

 

 

Hoi Draakje! ik hoop dat het nu de 2e keer raak is bij je! Je hebt er een goed gevoel over en ik zal me rot duimen voor je!

 

 

 

Wat jij schrijft...het is zo dat 95% van de stellen binnen 1 jaar proberen ( 12 pogingen denk ik dan) zwanger is ..in normale doen ..

 

en een flink gedeelte in een half jaar. Inderdaad 6 keer proberen.

 

Mijn vriend denkt daar ook zo over. Alleen bij IVF heb je dan bv 6 keer al een emmy en bij normale stellen weet je niet of er alle 6 keer bevruchting heeft opgetreden.

 

 

 

Dit word mijn 3e keer dus In ergste geval nog 2 keerbij..desnoods 3 keer...dan hebben wij ook 6 perfecte kansen gehad en meer kan je zo onderhand niet doen denk je dan? '

 

 

 

Ik ben er weer zo veel mee bezig. Zo bang weer voor een teleurstelling, terwijl op een teleurstelling kun je je toch nooit echt voorbereiden dus kun je net zo goed positief zijn.

 

 

 

Ik had heb ik al eerder in dit topic geschreven echt heel erg mijn best doen positief te zijn, al is het soms sterker dan jezelf , zeker met al die hormonen denk ik dat e.e.a. word versterkt.

 

 

 

KOmt goed! Het is al weer zo dichtbij.nog ca 6 weken ...

 

nou ik ga eens werken .

 

iedereen een super dagje !

 

 

 

 

 

Ik ga er weer voor en jij ook heeel veel succes en hoop dat het lukt!

[Arianne]

He Lentezon,

 

Het is inderdaad een moeilijke beslissing tot hoe ver je wilt gaan.

 

Kan alleen maar zeggen dat je goed op je eigen gevoel af moet gaan. Wat kan je aan?

 

Laat je leeftijd niet te veel een rol spelen vooralsnog. Zie dat je "pas" 35bent, dus je hebt nog wel ff de tijd. Daar bedoel ik mee dat ik denk dat een poging de meeste kans heeft als je lijf een gevoel goed voelt en rustig is.

 

Ik zal omtzettend voor je duimen dat de volgende poging "3 maal is scheepsrecht" wordt! En dat je over een korte tijd hier goed nieuws kan melden!

 

Sterkte meid!

 

Liefs

[Lentezon]

He Lentezon,

 

Het is inderdaad een moeilijke beslissing tot hoe ver je wilt gaan.

 

Kan alleen maar zeggen dat je goed op je eigen gevoel af moet gaan. Wat kan je aan?

 

Laat je leeftijd niet te veel een rol spelen vooralsnog. Zie dat je "pas" 35bent, dus je hebt nog wel ff de tijd. Daar bedoel ik mee dat ik denk dat een poging de meeste kans heeft als je lijf een gevoel goed voelt en rustig is.

 

Ik zal omtzettend voor je duimen dat de volgende poging "3 maal is scheepsrecht" wordt! En dat je over een korte tijd hier goed nieuws kan melden!

 

Sterkte meid!

 

Liefs

 

 

 

Heeeee Arianne,

 

Hoe gaat het nu met je naar omstandigheden? Heb jij je al nieuwe doelstellingen gesteld mbt de toekomst? In dit verhaal komt inderdaad voor: hoever ga je en wat kan je aan.

 

Ook het 'pitbull effect' niet zomaar opgeven maar doorknokken.

 

Komt je vast bekend voor.

 

Bedankt voor je woorden en ik ga ook keihard voor jou hopen en duimen! bijstaan .

 

Jij bent nu 37 ..en dat is ook nog een volle 3 jaar zeg maar. Op zich nog genoeg pogingen dat is zeker zo. Extra (leeftijds)stress is natuurlijk niet aan te raden in dit traject. Ik ben nu 35.5 ... januari word ik 36.

 

Ik zit erg te denk om een keer accupunctuur te gaan proberen, kijken hoe ik

 

mij daarbij voel. Terontspanning en balans misschien wel een uitkomst.

 

Ik zal zo de docter er eens over bellen.

 

Nou ik lees nog wel hoe het met je gaat!

 

Liefs Lentezon

[Guest Nora]

Hoi Lentezon,

 

Nog een maandje en dan is het alweer zover! Ik hoop dat je er weer helemaal klaar voor bent. Ik denk dat je net zolang door moet gaan om je kinderwens te realiseren totdat je aanvoelt dat je gewoon echt niet meer kan (en je centen op zijn natuurlijk!). Ik denk dat als je dat punt eenmaal bereikt, je dat dondersgoed aanvoelt. Wat is het toch allemaal lastig hè. Mijn man zei een tijdje geleden dat als de behandeling niet goed zou aflopen, hij pas volgend jaar weer aan een tweede wilde beginnen. Ik schoot meteen in de stress, ben het er totaal niet mee eens. Gelukkig blijkt nu dat we 6 cryo's hebben, dus dat scenario speelt niet meer. Maar gevoelsmatig zul je vast weten wanneer je een hoofdstuk in je leven wil afsluiten, net als dat je wist dat je een time-out wilde (wel iets van een andere orde, maar toch....). Lentezon, ik wens je het allerbeste en hoop, zal voor je duimen en meeleven dat deze poging nu eindelijk brengt waar je al zoveel jaar over droomt. Heel veel succes!

 

Liefs van Nora.

[Arianne]

He Lentezon,

 

Het gaat goed met me. We hebben een goede "doorstart" gemaakt samen.

 

Het gaat nu weer aardig goed tussen ons, maar het heeft echt maar een haartje gescheeld of ik had de handdoek echt in de ring gegooid.

 

Ik heb nog geen beslissing genomen of we nog verder gaan met de ivf.

 

Alles staat letterlijk en figuurlijk nog in de ijskast.

 

Het houdt me ook niet meer dagelijks bezig gelukkig.

 

Een kindje van ons samen zou natuurlijk nog heel welkom zijn maar niet ten koste van alles.

 

Ik til het ff over de zomer heen en dan kijken we verder.

 

Ik blijf je volgen!

 

Succes!

 

X

[Lentezon]

Ha dames, goedemorgen,

 

 

 

Hoi Arianne,

 

 

 

Ik ben blij om te horen dat jullie een doorstart hebben gemaakt. Het was allemaal zo heftig begin dit jaar . Inderdaad eerst maar een samen weer stbiel worden , proberen een fijne zomer door te maken met tijd voor elkaar.

 

IVF kan je later nog doen, wat dat betreft is het nog redelijk te 'planne'ook nog.

 

ik blijf jou ook volgen hoor!

 

 

 

Verder:

 

Accupunctuur.

 

 

 

heb een acupuncturist gebeld, maar voel me op voorhand er niet al te best over. Ik zou namelijk best een steuntje in de rug kunnen gebruiken kwa ontspanning en het kunnen verzetten van mijn gedachten.

 

 

 

Maar deze meneer die gespecialiseerd is in bv IVF heeft het onderhand over wel 15 keer komen voor en tijdens de behandeling + dure kruidenpreperaten....

 

 

 

Dan ben ik er eigenlijk nog meer mee bezig, behandelingen inplannen, als het niet s' avonds kan onder werktijd, inclusief rijden ben je al gauw een uur kwijt.

 

Ook vergoed het CZ maar 6 keer voor mij.

 

 

 

dus ja die ca 400.- kan ik ook besteden aan een keertje extra uit eten, en een keer extra zwemmen de komen de tijd, en na de terugplaatsing gewoon lekker gaan wandelen .

 

 

 

Het lijkt toch niet zo ontspannen daar liggen met ontbloot bovenlijf bij een vreemde man/ vrouw met 100 naalden in je lijf ...'ontspant u maar'hahahahah

 

dan die kruiden..ben blij dat mjn stofwisseling eindelijk normaal is.

 

 

 

hihi maar sommigen zweren erbij. Ze zeggen dat het helpt maar je moet er wel achter staan.

 

Ze zeggen dat het goed is voor de doorbloeding, maar sporten en vis eten bv is ook heel goed vooor de doorbloeding, daar kunnen een paar naaldjes volgens mij niet tegen op! Ik ben dus per voige week al meer gaan bewegen. 3-4 keer op de fiets naar het werk, 2 keer een uur zwemmen per week, en 1 keer ca 1.5-2 uur wandelen bv op zondag.

 

 

 

Mijn vriendin, een psychologe , zegt ook: het helpt als het voor jouw helpt en dan maakt het niet uit wat het is. Ze weet ook te weinig over acupunctuur om mij goed te adviseren trouwens....

 

 

 

Dus ja ,.. het gaf gisteren al stress: de 2 acupuncturisten die ik belde gaan met vakantie tot 18 aug!

 

Maar nu zit ik dus nog wat in twijfel. Laat ik gewoon maar sterk zijn en de rust in mijzelf gaan zoeken,....ipv allemaal gekke dingen erbij gaan halen die ik normaal niet zou doen! '

 

zucht ..

 

ach bijna vakantie ! :blob6:

 

 

 

liefs lentezon

[niki]

Hé Lentezon, wat een goede vragen en overwegingen allemaal. En zo moeilijk! Hoe ver moet je gaan? Ik weet nog dat ik bij het begin van mijn 1e poging bij mijn fysiotherapeute was en zei dat ik maar 1 grote follikel had en of ik nu wel met deze poging door moest gaan... En dat ze in America werkten met hogere dosis hormonen en of ik daar dan heen moest gaan. En dat we maar 3 pogingen hadden... En zij zei, als je echt wilt kun je gewoon wel naar America gaan, waarom niet? In mijn hoofd doorbrak dat allemaal grenzen die ik toen echt te ver vond gaan. Alles opgeven hier, of veel, en daar al je toekomst in stoppen, in de hoop dan meer follikels te krijgen en misschien een kindje, nee, dat voelde voor mij toen te ver. Maar ja, IVF voelde voor mij een jaar voordat ik begon ook te ver. En zo werkt dit proces denk ik, het is grensdoorbrekend en -opschuivend, ook qua wat je aankan.

 

Totdat je denk ik voelt, dit wil ik niet! Dit gaat echt te ver. Dus ik denk, probeer maar niet teveel vooruit te denken, hoe moeilijk dat ook is. Dat is de hele kunst. We weten niet of we morgen nog leven, en maar gelukkig ook. We weten niet of mijn zwangerschap goed mag blijven verlopen. Of mijn huis rechtop blijft staan. Of de zeespiegel te hoog stijgt. Of jij eindelijk na al die moeite deze keer wel zwanger mag worden. Wat we wel weten is wat de wens is, en dat je goed voor jezelf moet zorgen. En dat je al heel moedig en sterk bent! En dat je gelukkig de uitloop hebt voor nog 2 pogingen extra. Dus ok, we richten ons op deze week. Dus ok, we richten ons op deze maand. Adem in, adem uit. Dat probeer ik soms.

 

Ik heb ook acupunctuur gedaan en nog. En ben bij 2 therapeuten geweest, totdat ik bij de 3e kwam die wèl bij mij pastte. Het is net als met een huisarts. Het klikt, of het klikt niet. Ik weet niet waar je woont. Maar belangrijk is dat hij/zij is aangesloten bij een goede erkende vereniging. Ik woon in 's-Gravenhage maar 'de mijne' zit in Rotterdam. Ik vind het niet erg wat meer te reizen als iemand goed is, en deze persoon vertrouw ik enorm en heeft mij goed geholpen en nog steeds. http://www.tcmrotterdam.eu (ik vind hem trouwens in het 'echt' veel leuker dan op de foto, maar ja, dat heb ik ook heel vaak... hihi) is zijn link. Je kunt hem ook bellen om te vragen of hij iemand weet bij jou in de buurt die goed is. Hij wil je vast adviseren.

 

Acupunctuur is naar mijn mening meer dan ergens geloof in moeten hebben. Wij in het Westen hebben met al onze overmoedige wijsheid besloten dit alternatieve geneeswijze te noemen, terwijl het eeuwen langer bestaat dan onze geneeskunde. Wat het doet in het kort, of wat hij bij mij deed, is mijn lichaam energetisch meer in balans brengen. Blokkades opheffen en zorgen dat organen meer of minder energie konden opnemen of afgeven. En zo langzaam (ik begon in oktober 2006 met een andere klacht, maar wilde toen ook al zwanger worden) maar zeker door 1x per week en daarna 1x per 2 weken te gaan, werd ik steeds sterker qua energie. Nu ga ik nog maar 1x in de 3 maanden ofzo, voor een onderhoudsbeurtje... hihi. Ik weet natuurlijk niet of dit mij heeft geholpen bij het zwanger worden. Ik denk dat het wel kan, qua het optimaliseren van mijn algehele conditie. Ook heb ik via hem soms kruiden moeten gebruiken, maar niet veel. Kijk maar wat je doet. Als het maar goed voor je voelt.

 

En heerlijk sporten is zeker goed!! Ga zo door. Het helpt je ook de moed erin te houden, je hersenen maken daardoor heerlijk stoffen aan die je goede moed en kracht geven. Eigenlijk zouden we veel meer gestimuleerd moeten worden om te sporten en zou iedere sportschool gratis moeten zijn! Maar ja, dream on niki. In ieder geval, is het heel goed voor je en heeeeeeeeeel gezond! lekker zweten en spierpijn, super goed.

 

En verder snap ik al je zorgen, en je onmacht en je moed en angsten supergoed. En ze zijn geheel terecht!

 

Anyway, een hele fijne vakantie!!!!! Ga je al bijna en ga je ergens heen?

 

Heeeeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeel succes! liefs, niki

[Sannvb]

Hey meiden,

 

 

 

Ben er heeeeel lang tussenuit geweest op het forum. Had echt even tijd nodig om helemaal, zowel geestelijk als lichamelijk tot rust te komen en met andere dingen (lees klussen, klussen, klussen...haha) bezig te zijn. Moet zeggen dat het behoorlijk is gelukt. Eigenlijk was het heel goed om even afstand te nemen en alles eens met rust te laten. Op het moment dat je in de aanloop of nasleep van een poging zit draait heel je leven compleet om die poging en eet, drink en adem je alleen maar dat.....bij mij was het nog net geen obsessie maar kon het heel moeilijk loslaten. Ook de 1e weken zonder het forum waren een paar weken van afzien....grrr....heb het er echt moeilijk mee gehad.... Maar goed, zoals gezegd heeft de rustperiode me ontzettend goed gedaan, en ben weer helemaal klaar voor de volgende poging....

 

 

 

Brengt me bij het feit waarom ik juist onder dit topic weer mee ben gaan schrijven...Wij hebben het er natuurlijk ook over gehad, en weten idd dat 6 pogingen eigenlijk het beste zijn (statistisch gezien dan) en hebben ook besloten om iig tot 4 pogingen door te gaan ( daarna zien we wel verder) nu eerst met goede moed naar poging 3, de afspraak is verzet naar eind augustus (ipv 23 juli) dus dat was wel weer even een tegenvaller, maar we hopen dus begin september weer te beginnen!!

 

 

 

Voor alle meiden die inmiddels zwanger zijn: Gefeliciteerd!!! Er zijn ook een aantal die ik nog niet 'ken' maar dat zal waarschijnlijk snel genoeg komen...

 

 

 

Lentezon, voor jou schiet t ook alweer op! Super!! Nog plannen voor de vakantie??

 

 

 

Liefs, Sann

[Lentezon]

Hey Niki,

 

bedankt voor je lieve reactie!

 

Heel goede tip en manier van je om dingen proberen te kanaliseren en om een beetje evenwicht in de gedachtengang te brengen. IVF is en ingrijpende behandeling, en wij lopen allemaal zo tegen dingen aan. Ieder heeft zo zijn eigen manieren gevonden of is bezig met eigen manieren te vinden om hier mee om te gaan.

 

 

 

Heeft acupuntuur je oorspronkelijke klacht nog geholpen? En je hebt er een goed steuntje van in de rug gekregen tijdens de behandeling?! Wel geweldig dat je gelijk de 1e poging al zwanger bent geworden! 20 weken alweer, waar blijft de tijd zeg ! Vind je het zelf ook snel gaan?

 

 

 

Ik heb het acupuntuur eventjes laten varen, nog meer naalden in mijn lijf, nog meer 'artsen 'om mij heen. Ik heb wel gehoord dat er goede resultaten mee te behalen zijn. Je moet er wel voor open staan, en eigenlijk na het gesprek met 1 van die acupunturisten had ik juist zoiets: neen laat mij maar mijn eigen lichaam zelf in balans houden. geen ( extra) gepiel aan mijn lijf en leden.

 

Maar ik heb het nog nooit geprobeerd he... ! Ik zit trouwens in Breda en regio.

 

Ik heb goede hoop dat ik al een heel stuk rust, ontspanning, afleiding + een goede conditie ga krijgen door meer beweging.

 

 

 

Ik ga ook meer leuke dingen doen en zeker ook na de tp... !

 

 

 

In de vakantie ga ik elke dag eventjes baantjestrekken ( door de week) , we gaan met het oog op sparen in Neder;and op vakantie. De natuur opzoeken in Drenthe.

 

 

 

Gaan jullie nog weg? misschien zijn jullie druk doende met babykamer uitzet verzamelen??? !

 

 

 

Nou 3, 5 dag werken hoor en dan 4 weken vakantie ! JiHOE

 

liefs lentezon

[Lentezon]

hey Sanne,

 

 

 

terug van weggeweest!!!!!!

 

 

 

Ja ik herken het heel goed, dat je echt ff helemaal klaar bent/ was met IVF en alles er omheen na een 2e mislukte poging.

 

 

 

Proberen te Ont -IVF-en ..... al blijft het lastig.

 

Ik denk dat je er toch nog wel dagenlijks even aan hebt moeten denken? Ik had dat wel tenminste.

 

 

 

Inderdaad van die 6 pogingen ...wij willen op zich ook wel ver gaan , zeker 2 keer erbij en misschien wel 3 idd.

 

Maar er is een goede kans Sanne dat jullie en ook mijn vriend

 

en ik met een 3e keer een schot in de roos hebben!

 

 

 

Ik heb wel weer meer moed en vooral eenpositief gevoel gekregen.

 

 

 

Hopelijk bij jullie ook ! Het is nog wel ff wachten ja . Wat jammer dat ze bij jou e.e.a. hebben op geschort? Bij mij is het maar wachten op mijn ongi rond half augustus en dan is het een kwestie van bellen dat we weer begonnen zijn.

 

 

 

Ik krijg niet meer medicijnen. Wel na de TP: pregnyl om de dag ipv progesteron. Hebben ze bij jou nog dingen aangepast?

 

 

 

Ik probeer niet te veel vooruit te kijken of uit te rekenen wanneer de uitslag zou zijn etc anders slaat de paniek me om t hart. Ik probeer alles kalm en open te ondergaan, met veel afleiding en fijne dingen!

 

 

 

Zijn jullie al klaar met klussen? Nog op vakantie?

 

 

 

Ik schreef al aan Niki dat ik in Nederland blijf...mijn moeder heeft een grote woonboerderij in Drenthe dus wij gaan daar een weekje verblijven. beetje fietsen, beetje lanterfanteren in t weiland , beetje kletsen, lekker eten met zijn allen.... Ik ga vanuit daar nog wel 2 dagen weg naar Munster ( DL) met een hotelovernachting, romantisch met zijn 2!

 

 

 

Dat kan allemaal he want ik heb inmiddels mijn rijbewijs sinds feb. 08 en ook een auto. hihi -werd tijd-

[Guest Nora]

Hoi Lentezon,

 

Wouw, nog een paar weken en dat start je derde behandeling. Super dat je weer helemaal opgeladen bent. Maar nu eerst even lekker vakantie vieren, en nog niet te veel vooruit kijken. Ik hoop dat het nu helemaal goed gaat komen!!

 

Groeten, Nora.

[Lentezon]

Hoi Nora, ja inderdaad, wat wat vertrouwen al niet kan doen!

 

Ik ga ervoor. Ik hoop je snel te volgen !

[Guest Nora]

Vertrouwen is alles!!

 

Mwah, met mij wel oké. Ik vind deze weken moeilijker dan de wachtweken. Toen wist ik vrij snel dat het goed zat, maar nu...... Door mijn nare ervaringen heb ik er weinig vertrouwen in (ja, ja, daar is -ie weer). Ik leef naar de eerste echo toe, die dus nog 2 weken en 1 dag op zich laat wachten...argh!

[Sannvb]

Hey Lentezon,

 

 

 

Hahaha, ben er idd behoorlijk lang tussenuit geweest. Heel eerlijk gezegd heb ik echt gewoon dagen gehad dat ik er niet mee bezig was... heel apart...Nu ik weer helemaal opgeladen ben zijn we er weer helemaal klaar voor, idd meer moed en een goed gevoel. Wat ik vooral heel fijn vindt is dat ik dit keer een tp van 2 mag!!! JOEPIE!!! Dat is al heel wat om naar uit te kijken.

 

 

 

Heb een paar weken terug een baarmoederonderzoek gehad (een echoscopie) brrrrrr....die hoop ik nooit meer te hoeven krijgen. Heb serieus liever een punctie. Maar goed, toen de gyn eenmaal in de baarmoeder zat, was het heel goed te doen. De baarmoeder zag er prachtig uit. Geen cyste oid wat een eventuele innesteling in de weg kon staan, een hele geruststelling, dus ach, t is weer ergens goed voor geweest.

 

 

 

Zover ik weet wordt er niets aan het protocol veranderd, en gaan ze gewoon weer net als de vorige twee pogingen. Met dat verschil dat er nu een tp van 2 is ipv 1. Hopelijk ook een paar cryo'tjes.

 

 

 

De afspraak is opgeschort ivm met de zomervakantie (hadden ze beetje verkeerd gepland) er is dan geen ferti spreekuur dus had zowieso niet begin aug. kunnen starten. Nu dus begin sept.

 

 

 

Dat je lekker in je auto'tje rondscheurt heb ik nog meegekregen. Stoer zeg! Ik moet donderdag afrijden.....bibber, bibber....dus wish me luck!

 

 

 

We gaan ook nog ff een weekje op vakantie, weg van al dat geklus in huis en weg van alle stres....heerlijk! Jullie ook lekker met z'n 2tjes op stap (idd....romantisch) hihi! Geniet meid, maybe is het de laatste zomer saampies!!

 

 

 

We gaan ervoor! Onze tijd komt eraan.

 

 

 

Liefs, Sann