wie met verhoogd FSH heeft goeie ervaringen?

[daantje70]

Hi Meiden

 

Bedankt voor jullie lieve reacties....

Heel fijn om die te lezen!! Ik voel me K** Al die weken heb ik geprobeerd om super ontspannen te zijn, wat me ook is gelukt wonder boven wonder!

Maar nu komt alle stress en verdriet tegelijk mijn lichaam binnen...ben echt even helemaal stuk...ik merk dat het verdriet vd miskramen er ook nog zit...zal wel nooit helemaal weggaan denk ik..tja en dat komt in zo'n periode als nu weer boven natuurlijk...

Hoe t nu verder moet weet ik niet...of we nog een poging doen weet ik ook niet...wil rust en wil me weer sterk voelen! Mijn lichaam heeft zo'n

oplawaaier gehad...voel me zwak...En wanneer je je zwak voelt kan je geen goede beslissingen nemen en al helemaal geen nieuwe poging doen...

Eerst maar eens ons nieuwe huisje afmaken en in juli lekker met vakantie om hemaal bij te komen en op te knappen! En dan zien we wel verder...

Wat een verdriet kan je hebben....en als ik denk hoeveel verdriet we in de laatste anderhalf jaar hebben gehad dan is het nu even over...even rust...

 

 

Han...ik ken je niet maar gefeliciteerd met jullie mooie wondertje (-: Geniet ervan!!

 

 

Liefs Daan

[henkiepenkie]

Daan, sterkte lieverd. Even rust lijkt me een goed idee als ik het zo hoor. Nieuw huis, lekker op vakantie en genieten van je gezin!

Daarna maar weer verder zien. En als het weer zover is, laat het effe weten, dan gaan de duimen weer voor je draaien!

 

Kuzz, Henkie

[henkiepenkie]

Mia.... alles goed meissie?

 

Al een paar daagjes niet hier gereageerd, dus ik denk meteen: dat kleine meissie is er!

 

Liefs, Henkie

[aukus]

Hoi allemaal,

 

ik ben aukus en ik ben hier nieuw. Ik ben hier via een reactie van het jongegezinnen site terecht gekomen. ik ben 30 jaar en heb de afgelopen 2 jaar 2* een miskraam moeten doorstaan. Sinds kort weten we dat ik door een verhoogd fsh waarschijnlijk in een vervroegde overgang zit. Dat was heel erg schrikken, zoals de meesten van jullie wel konden voorstellen. Hoewel er 2 lieve vriendinnen zijn en mijn zusje die mij wel een eicel willen geven is dat niet meteen waar ik op te wachten zit, want de droom van een eigen biologisch kindje is er dan ook zeker nog aanwezig. Vooral als ik jullie berichten snel doorblader is er blijkbaar nog wel hoop. Ik weet alleen dat tijdens 1* prikken mijn fsh tussen de 18 - 20 schommelde. Mijn gyneacoloog vertelde het aan de telefoon, de week voordat hij op vakantie ging. Meer dan: 'dit is niet goed maar ik doe nog geen uitspraken' kreeg ik er dan ook niet uit. Nu zijn we opgeroepen door de Isala klinieken te zwolle, we mogen daar 14 juni aantreden en beginnen aan lange pijnlijke weg als ik het zo allemaal lees.

 

Ik weet dat deze topic duidelijk een ´vaste klanten´ kring heeft en ik hoop dan maar dat jullie mij kunnen dulden, want ik zal misschien wel eens wat vragen of zeggen wat hier al meerdere keren is gemeld. En wat mij ook opviel is dat er dus toch veel babyfoto´s nog te vinden zijn. Ik kan alleen maar hopen dat dat voor ons ook weg gelegd is. Mijn vriend vind het maar niks dat ik me inschrijf op allerlei fora, hij is bang dat ik er te emotioneel van word. Dat vind ik wel lastig want het is misschien juist voor mij een manier om er mee om te gaan. Zijn glas is halfvol en de mijne halfleeg zeg maar. Daarbij, mijn lichaam verraad mij en zijn soldaten zijn fantastisch, dus misschien dat dat dan ook wel het grote verschil is.

 

Wat ik me nu afvraag wie is er nu uiteindelijk zwanger van eigen eicelletjes geworden en wie heeft er nu gebruik gemaakt van een donor? Ik zat tot een paar uur geleden een beetje te bedenken hoe en wat met eicellen. Maar ondertussen krijg ik weer een beetje hoop door de mensen hier. Ik snap dat ik het hele berichtenbox kan doorlezen, maar het zijn er zoveel.... en mijn hoofd doet pijn na een dag janken. Gelukkig is mijn weekend begonnen en hoef ik niemand meer lastig te vallen met mijn gezeik, kan ik lekker in mijn pyama ijs eten..

 

 

tot snel, aukus

[daantje70]

Hi aukus,

 

Natuurlijk ben je helemaal welkom hier!

Hier zijn mensen die je begrijpen...altijd een luisterend oor...mensen die precies snappen hoe je je voelt!

Ik kan je uit eigen ervaring zeggen dat dat heel fijn is! En wanneer je er behoefte aan hebt om even niet op t forum te zijn dan is dat ook oke!

 

Vorig jaar mei kreeg ik te horen wat jij ook te horen hebt gekregen de wereld stort even in dan....wat een verdriet hè...zoveel vragen en heel weinig antwoorden.

Mijn fsh was 1 keer 24 en 1 keer 14....ook is mijn amh bepaald (eicelvoorraad) Is die bij jou ook onderzocht?

Waar ik in t afgelopen jaar achter ben gekomen is dat niets zo onvoorspelbaar is als je lichaam...mij werd gezegd dat de kans op een zwangerschap nihil zou zijn..en dat ik bij een ivf poging waarschijnlijk niet te stimuleren ben!

In 2008 ben ik bevallen van een gezonde zoon! (-: Of ik toen al een vehoogd fsh had weet ik niet.

Daarna ben 2 keer spontaan zwanger geworden..helaas miskraam...en 1 keer zwanger via ivf (ook miskraam) Maar wel zwanger geweest...het zijn toch heel veel kleine dingetjes en processen die goed moeten gaan, dat geluk moet je hebben!

Maar bij mijn 2de ivf poging hadden we wonder boven wonder 10 eitjes waarvan 6 bevrucht en 2 hele mooie emmy's...helaas zijn ze niet blijven zitten maar ik vind het wel heel hoopvol!

Het is een emotineel en zwaar proces..met ups en downs...veel hoop en verdriet! Maar ja wanneer je iets heel graag wilt dan ben je bereid om het er voor over te hebben

en ben je sterk!!

Ik wil je heel veel sterkte wensen voor de tijd die komen gaat en wanneer je vragen hebt dan horen we het wel....

Veel plezier met je ijs (-;

 

Liefs Daan

[jantjegiga]

Hallo Aukus en de anderen,

 

ook ik ben nieuw hier op het forum, alhoewel ik al wel een tijdje meelees, maar nog niet gereageerd had op dit forum. In jouw berichtje Aukus zag ik zoveel herkenning, dat ik nu het gevoel had wel even te moeten reageren. Overigens zag ik ook al veel herkenning in de andere berichten. Ten eerste Aukus, denk ik dat je de moed nog niet moet opgeven dat je met een eigen eicel een kindje zou kunnen krijgen. Er zijn er hier volgens mij vele voorbeelden van.

 

Vorig jaar rond deze tijd had ik een miskraam, nadat we na ongeveer anderhalf jaar proberen zwanger waren. We hadden net de eerste onderzoeken in het ziekenhuis gehad en dus toch spontaan zwanger! Na de vreugde eindigde dat dus in verdriet, maar toch ook enige hoop dat ik dus toch zwanger kon raken. Toen dat na een half jaar verder nog niet weer gelukt was, zijn we weer naar het ziekenhuis geweest, waar bleek dat mijn FSH te hoog was. Zo rond de 17, na de eerste schrik en toch ook wat rondzoeken op internet, bleek toch dat deze waarde ook nog best wel kan schommelen. In ieder geval kwamen wij in aanmerking voor IVF en in april hebben wij onze 1e IVF gehad. Helaas heeft dit niet als resultaat een zwangerschap gebracht. Het voortraject verliep wel heel goed, door de stimulatie zijn er toch 10 eicellen bij me weggehaald (hier was ik al heel opgelucht over, er viel dus toch nog wel wat te stimuleren). Maar helaas eindigde dit dus niet na de terugplaatsing in een zwangerschap. Een enorme teleurstelling, die je dan weer moet verwerken. Maar toch blijft er nog hoop voor de toekomst, binnenkort hebben we weer een evaluatiegesprek en denk ik dat we weer op de lijst gaan voor een 2e poging.

 

Wat ik nu zelf vooral heel moeilijk vind is om om te gaan met mensen in mijn omgeving die zwanger zijn/raken. Ik werk in een omgeving met veel vrouwen, waar nog weleens regelmatig weer iemand zwanger is. En het is niet dat ik het iemand niet gun, maar ik word dan weer zo met mijn neus op de feiten gedrukt dat ik dat zelf ook zo graag wil! Maar goed, gelukkig kan ik ook van een dag zoals vandaag genieten. Net heerlijk met een bakje koffie in de zon gezeten op mijn vrije dag.

 

Groetjes Jantje

[aukus]

Hallo Daan en jantje en de anderen,

 

Ja het is gewoon allemaal heel raar als de hele omgeving er niets van snapt, maar jullie gelukkig wel. Ik was net voor ik bij dit forum kwam in de veronderstelling dat ik een iegen biologisch kindje maar moest gaan loslaten, maar gelukkig geven jullie mij wel hoop. Ik zoek het voor de rest in kleine dingen. Omdat het schilderen niet zo lekker gaat heb ik nog wel eens de neiging om thuis op de bank alleen maar nege dingen te lezen op internet. een vriendin van mij vertaalde het zo: 'als je een nieuwe auto gaat kopen ben je op zoek, en soms vind je dan het model dat bij jou pas. Maar gek genoeg, als je dat model dan eindelijk hebt, zie je hem overal rijden...´ Zo is het ook voor mij met betrekking tot het onderwerp van hoog fsh en vervroegde overgang. Overal lijkt het ondererp uit de grond te schieten. Ik reageer nu ook zelf veel meer naar de omgeving toe en ik kwijg over het algemeen hartverwarmende reacties. Ik praat erover, dit forum is ook een voorbeeld daarvan.

 

Maar ik heb ook besloten dat ik mezelf wat blijer moet maken. Ik heb een bijbaan naast mijn kunstenaarschap en daar zit ik ook niet helemaal lekker in mijn vel. dus ik ben maar naar de vrijwilligerscentrale gegaan. Ik ga als alles goed gaat binnenkort in gesprek met iemand hoe ik de creatieve afdeling van een nieuw te openen bejaardenhuis zie. Wellicht kan ik dan in samenspraak met de coördinator leuke dingen bedenken voor de oudere mensen en samen met hun een wekelijkse activiteit opzetten. Ook houden ze hier in Kampen een eigen serious Request en dan zoeken ze team captains voor een groep leerlingen. Dat lijkt me al zo leuk. Ik heb gewoon ook behoefte aan iets structureels dat mij weer een beetje goede zin geeft. door lekker bezig te blijven bezweer ik dan de demonen hopelijk.

 

Ik ben trouwens blij dat je toch reageerd jantje, ik ben misschien wel eens te open voor sommige mensen, en zoals ik al eerder schreef heeft ook mijn vriend daar wel eens moeite mee. Maar ik denk dat dit forum goed is voor ons. Dat we zo een gezicht kunnen geven aan elkaar zeg maar. Want al met al begrijpen wij van elkaar precies hoe de situatie zit en wat dat betekend voor je persoonlijk leven. De samenleving is daar gewoon wat beperkter mee. Een kind krijgen is van elk mens een gevoelige kwestie, maar wij vrouwen kunnen nou eenmaal niets anders dan het doen met de cellen die onze moeder voor ons hebben geproduceerd. Het zij zo....maar ik ben zo blij dat ik in ieder geval wel met jullie daarover kan praten....

 

ik zou nog veel meer kunnen schrijven maar ik ga klussen met mijn vader vandaag, ik moet plankjes maken bij mijn zusje, ik zal van het weekend vast nog wel even terug komen....

 

liefs aukus

 

p.s. ik heb een gedicht geplaatst op dit forum onder de categorie humor, misschien vinden jullie dat ook wel 'grappig'...

[Mia]

Hallo meiden,

 

Aukus en Jantje welkom hier!

In het begin wist ik zeker dat het hele fsh verhaal het eide zou zijn van onze kinderwens voordat ik ooit aan ivf kon beginnen. Ik ben na de eerst ivf zwanger geworden (helaas is het lieve kleine meisje geboren na 22 weken zwangerschap), ik had toen 5 eicellen, waar 1 goede embryo uitkwam. De tweede poging had ik 7 eicellen waar 2 toppers uitkwamen, van 1 ben ik nu zwanger en er zit er nog 1 in de vriezer. Jullie begrijpen wel, ik ben dolgelukkig. Mijn fsh lag rond de 17 en ik stimuleerde met de maximale dosis. Ik weet dat dit niet bij iedreen zo is, maar het is zeker het proberen waard! Hou vol!

 

Aukus, ondanks dat het lijkt dat er een verminderde eicelvoorraad is, hoeft dit niet te betekenen dat de kwaliteit niet goed is. Dus jou mannetje hoeft echt niet op te scheppen op zijn soldaatjes. Deze aantallen kunnen heel vaak wisselen en zwanger worden wil/doe je toch echt samen! Zeg maar tegen hem, dat dit soort kreten niet goed zijn voor jouw zelfbeeld.

 

Han, gefeliciteerd met jullie prachtige dochter! Een voorbeeld van hoe het ook kan, toch!

 

Lieve Daan, hoe gaat het meis? Ik kan me heel goed voorstellen dat julli er kapot van zijn, wat een pech en wat een jaar zeg! Ik hoop dat rust, vakantie en genieten van elkaar jullie goed gaat doen!

 

Henkie, ik ben nog niet bevallen hoor! Ik heb na bb helemaal zoveel reacties per sms/mail/telefoon/blog gehad, dat ik er helemaal druk mee was! Ik was ook helemaal verbaasd over alle aandacht, zoveel lieve/mooie reacties, hartverwarmend!

Knuffel voor je knappe mannen!

 

Voor alle andere meiden natuurlijk ook een dikke kus!

 

Mia

[rome]

Hoi Meiden,

 

Ik heb een fsh van 18, 2 maal bloed geprikt en een verlaagd amh van 0,44. De amh waarde schijnt meer te zeggen.

We zijn het ivf traject ingegaan, waarbij ik nog niet de hoogste dosering heb gehad. Er zijn 3 eicellen gevonden, waaruit 1 embryo is ontstaan van redelijk goede kwaliteit was. Die is terug geplaatst en ik was zwanger.

Nu word mijn zoontje alweer bijna 1 jaar. Allemaal heel veel succes. Mocht ik weer met ivf starten, dan zou ik de hoogste dosering krijgen.

Ik kan me goed voorstellen dat jullie je verhaal kwijt willen en erover schrijven/praten helpt. Op internet lees je vaak negatieve verhalen als je gaat googelen, ik heb dat in het begin ook een beetje gedaan, maar daar voelde ik me niet beter door. Ik vind het wel fijn om op dit forum te zijn.

 

Mia, Fijn dat je zwangerschap goed gaat. Het zal de hele zwangerschap spannend voor je zijn. Ook ik heb het niet droog gehouden, bij het zien van BB. Zo ontzettend knap van jullie en wat zijn jullie sterk.

 

Henkie, Wat een mooie zoontjes heb je!

 

Daantje, Heel veel sterkte!

 

Han, Nog van harte met je dochter.

 

Oh, Mijn mannetje word wakker. Ga hem even uit zijn bedje halen.

[aukus]

He allemaal,

 

Nou vandaag een verschrikkelijke intake gehad bij Isala te Zwolle. Want de gegevens die omhanden waren zijn nogal tegenvallend. Mij werd verteld dat ik een keer 18 en een keer een fsh waarde had van 20,5 had. Ze gaan altijd van het hoogste uit. Dus dit betekend praktisch einde oefening als ik de arts mag geloven. Hij wil nog wel een keer bloedprikken en een echo maken van de follikels, en op basis daarvan dan kijken of er een poging wordt gewaagd. Mijn vent heeft mij de afgelopen weken een paar keer gezegd dat ik er allemaal niet zo zwaar aan moest tillen en dat er vast nog wel wat te doen was. Nu zit hij murw geslagen op de bank. Ik vind het zo erg voor hem, want ik ben de kink in de kabel. Meneer heeft 160 Miljoen soldaatjes in zijn afgelopen kwakkie en rookt als een ketter! Dat geeft mij dan ook meer het idee dat mijn eieren wel heel erg slecht moet zijn, welke ei overleeft in g%$*naam nou zo'n invasie. Maar goed, hoewel een laatste strohalm, zal ik moeten afwachten en op 21 juli hebben we de vervolgafspraak. Dan horen we meer over de gehele voortgang. Tot die tijd moeten we maar weer rustig op adem komen en erachter komen wat onze kansen nu werkelijk zijn. ~zucht~....

[Eef]

Hoi Aukus, wat een rotdag voor jullie, kan goed begrijpen dat dit een rotbericht was, en dat het heel teleurstellend is dat je dan 21 juli pas weer iets meer hoort. Ik vind het erg om te lezen dat het lijkt of je jezelf de schuld geeft van jullie problemen. Uiteindelijk lukt het niet, die labwaarden zeggen maar een deel van de waarheid. Uiteindelijk is er een wondertje nodig, en het ene stel is het wel gegeven, het andere niet. Hoop dat je steun kan vinden op dit forum, en jezelf en je vriend tijd geeft om deze berichten te verwerken. De hele mmm, het ongewenst kinderloos zijn, geeft een enorme druk op je relatie, heel begrijpelijk met 2 mensen bij elkaar die verdriet hebben en stress voelen en druk. En dan nog dat leven van afspraak naar afspraak....dikke knuffel van Eef

 

(schrijf wel niet mee op dit subforum, maar zag je post en wilde even reageren. x

[tiktak]

Nou vandaag een verschrikkelijke intake gehad bij Isala te Zwolle. Want de gegevens die omhanden waren zijn nogal tegenvallend. Mij werd verteld dat ik een keer 18 en een keer een fsh waarde had van 20,5 had. Ze gaan altijd van het hoogste uit. Dus dit betekend praktisch einde oefening als ik de arts mag geloven. Hij wil nog wel een keer bloedprikken en een echo maken van de follikels, en op basis daarvan dan kijken of er een poging wordt gewaagd. Maar goed, hoewel een laatste strohalm, zal ik moeten afwachten en op 21 juli hebben we de vervolgafspraak. Dan horen we meer over de gehele voortgang. Tot die tijd moeten we maar weer rustig op adem komen en erachter komen wat onze kansen nu werkelijk zijn. ~zucht~....

 

Hi Aukus,

 

Hoe is het gegaan 2 weken geleden?

[aukus]

He tiktak en de anderen natuurlijk ook....

 

Ik was bijna vergeten om hier de uitkomst mede te delen. Ik hou namelijk ook een weblog bij en daarin heb ik alles al een keer gezegd. Maar dat terzijde. Wij hebben opmerkelijk goed nieuws gehad. Waren we eerder nog weggestuurd met de opdracht om ons te bezinnen op een andere manier om onze kinderwens in vervulling te laten gaan, afgelopen evaluatie verliep heel anders dus. Na het nieuws te hebben gehad dat onze fsh ´through the roof´ was en dat hoe dan ook het hoogste gemeten gehalte wordt gehanteerd hadden we beiden weinig hoop. We kregen nog wat vervolg onderzoeken. Waaronder een echoscopie op mijn eerstvolgende 2e cyclusdag. Hoe verrast waren we dan ook dat we op de monitor 5 eiblaasjes mochten aanschouwen. Hierna moest ik bloedprikken en daar hebben we dan ook twee weken terug uitslag over gehad.

 

De dokter liet ons eerst nog even vertellen over hoe wij het allemaal gevonden hadden en wat we wilden doen. We gaven aan dat we IVF wilden proberen zodat we het in ieder geval goed konden afsluiten. De dokter vertelde ons toen dat we maar liefst een fsh waarde van 9 hadden. Een nogal groot verschil. Daarom willen zij met ons een IVF poging ondernemen, voorop gesteld dat ik goed ga reageren op de hoogste dosis hormonen en de eventuele eiblassjes dan ook een embryo zullen opleveren, is het onze beste kans tot op heden. Ook hebben we weer een echoscopie gedaan en daar bleek weer dat 1 eierstok zo goed als niet mee doet maar dat de andere eierstok wel eitjes heeft. het waren er zelfs meer dan de keer ervoor.

 

Zoals je misschien wel zult begrijpen staat mijn wereld op zijn kop. Ik ben van geen genetisch eigen kindje kunnen krijgen naar een kans gegaan. Dat is best wel moeilijk ondanks hoe fantastisch dat wel niet klinkt. Ik ben alsnog erg bang dat mijn eitjes, als ze die kunnen vinden, van een beperkter kwaliteit zijn. Maar goed, we gaan ervoor. De wachttijd zou 3 maanden bedragen. De verrassing was dan ook helemaal compleet dat ik vorige week werd opgebeld dat er op 6 september dan al een plaatsje beschikbaar is. Dus dat maakt de rollercoaster wel even heftig. Maar ik mag niet klagen. ik doe mijn uiterste best om zo gezond mogelijk te gaan leven: alleen op de trouwerij van mijn oom a.s. vrijdag zal ik nog even een keer diep in het glaasjes kijken om vervolgens dat af te zweren voor een tijdje. Dus tja.....

 

Als ik even snel lees op het Forum heb jij een gemeten fsh gehalte van 39, 12 en 23. Wat is dat schrikken he, als ze je even tussen neus en lip door vertellen dat daarmee de kans op een kindje in ene haast niet meer aanwezig is. Dat je moet gaan nadenken over andere manieren om je leven in te richten en dat naast het geen kindje kunnen krijgen je in ene wordt geconfronteerd met zaken die je eigenlijk alleen maar uit je moeders mond wilt horen omdat zij wél te oud is. Maar ik kan je niet vertellen waarom het sommige vrouwen zoals wij overkomt. Wel weet ik dit; je bent niet de enige en er zijn goede voorbeelden te vinden dat het de andere kant op kan gaan. Het feit dat jouw fsh schommelt is best wel normaal zo zegt onze dokter. Het is een natuurlijk proces waar zij ook niet alle ins en outs van kennen. Maar hoe dan ook is er nog wel dit: ook al zijn je eigen eieren klutseieren, gelukkig is met de baarmoeder niets mis. In een uiterste geval kan je ervoor kiezen om voor Eiceldonatie te gaan. Ik denk daar nog steeds veel aan. Want dat ze een poging willen wagen wil nog niet zeggen dat ik dan ook uiteindelijk een genetisch eigen kindje mag verwachten. Voor mij is ECD dus een goed alternatief, maar dat is voor iedereen anders. Hoewel we misschien als geobsedeerde vrouwen alleen maar aan het produceren van nageslacht denken, zijn er andere manieren om het leven te verrijken. Ik wil je dan vooral meegeven om te genieten van je relatie en er open voor te staan, dat hoewel het een verschrikkelijke fout is van de natuur, dat we er niets aan kunnen doen. Het is gewoon pech, maar daarom mogen we wel verdriet hebben, als we maar kunnen blijven lachen.

 

Lieve Tiktak veel succes de aankomende tijd, en als je wilt laat het ons maar even weten, dan kunnen we misschien -al is het maar vanaf een afstand- met je mee leven....

 

gr. aukus

[tiktak]

Hi Aukus,

 

Wat een lief berichtje (*hug*)!!!!

Er gaan zo veel gedachten door mij heen: 'tis mijn eigen schuld, te lang gewacht', 'val ik nou onder de categorie -oude taarten- nog geen 40 maar wel in de overgang', 'wat doe ik verkeerd?', 'Yolanthe wil ook een kind, ja hoor...die zal wel bij haar via de DHL in meervoud voor de deur gezet worden.' Vriendinnen (zelfde leeftijd) die dan zeggen ik weet niet of ik wel kinderen wil en dan spontaan zwanger zijn etc.

 

Ja klutseieren. ;-) Mijn partner heeft mega snel 'spul'. Dan voel je je ook weer schuldig.

 

Moet ook wel hard lachen om de trouwerij van je oom. Het is allemaal wel herkenbaar.

 

Ik ga er gewoon voor. Probeer nog in Groningen, misschien nog ergens anders. En anders maar roeien met de riemen die je hebt....

 

6 september....hmmm....ik zal op die datum aan je denken! Hopelijk brengt het geluk!

[kira]

Meiden volhoude hoor!

er zijn best wel veel meiden zwanger geraakt met een verhoogde FSH.

 

p.s zijn er nog meiden actief van een tijdje geleden? Mia jij bent ondertussen bevallen, gefeliciteerd nog (als je tenminsten mee nog leest, je zal het wel druk hebben)

HP, hoe is het met jou?

 

liefs joske

[henkiepenkie]

Hey Joske,

 

Wat lees ik in je onderschrift, zit je weer in de wachtweken?? Spannend!! Hoop het echt zo ontzettend voor je.

Hier alles goed, de mannen worden groot, alweer 10 maanden! Wel nog steeds erg druk, zeker naast het werk, maar geniet echt zoveel van ze. Het wordt ook steeds leuker nu ze ouder worden en steeds meer gaan kletsen etc. Stijn is zo fanatiek, denk dat die voor het eerste jaar loopt. Niks prematuurs meer aan. Job is een stukje rustiger en relaxter en vind het allemaal wel prima. Hij doet het wat rustiger aan.

 

Tiktak en Aukus, niet zo maar opgeven hoor! Is jullie AMH bekend? Dit zegt veel meer iets over je eicelreserve dan het FSH wat afhankelijk is van veel meer dingen. Bij was het FSH ook een keer 24 en later weer normaal. AMH bleek helemaal normaal en ben inmiddels de trotse mamma van een tweeling en dat met alleen ovulatie-inductie met een hele lage dosering hormonen. De zwemmers van mijn hub waren nl ook super. Het gevoel van falen van je lichaam is erg herkenbaar.... Hoop dat het bij jullie ook goed gaat komen, dames!

 

Joske, keeping my fingers crossed!

 

Kuzz, Henkie

[aukus]

He Henkiepenkie en alle andee ladies....

 

Nou we geven niet op, wat jij Tiktak, hoe kunnen we met zoveel voorbeelden hier vanuit het forum..... Maar om je vraag te beantwoorden, ik heb geen AMH bepaling gehad zover ik weet, of anders was het niet interessant genoeg denk ik. Nu blijkt dat dus 1 eierstok gewoon niet mee werkt hoop ik dat dat de reden is voor de hoge fluctuatie aan waardes.....maar goed ik kan mezelf er ook mee gek maken. Dus ik probeer, zo goed mogelijk om mezelf rustig te houden. Ik merk wel dat ik meer energie heb en dat ik uitkijk naar de komende maanden. Je hoopt toch dat het in een keer raak is he....

[kira]

Hey HP ja ik zit weer in de wachtweken, op wd 13 om precies te zijn. Maar voel helemaal niets maar dan ook helemaal niets.

Ik mag morgen testen, Ik kreeg 2 dagen terug wel weer hoop, omdat ik nog steeds niet ongi ben. Maar ik gebruik suprefact in combi met de bollen, dus zoals ik al eens eerder schreef, denk ik dat ik pas ongi wordt als ik daar mee stop. ben wel een keer ongi geworden toen ik alleen de bollen gebruikte, maar ik denk dat die suprefact meer tegen houd, dan je zou denken.

Weet jij dat ook?

Als dit niets wordt, dan is waarschijnlijk ECD een optie, maar dan moeten we een geschikte donor zoeken. We zijn daar al lang over aan het denken, maar dat is natuurlijk niet niets.

Maar we wachten eerst even af..., je weet het tenslotte nooit.

 

liefs joske

[sunlight]

Hi,

Ik heb een tijdje geleden heel even meegeschreven. Op het moment ben ik even lamgeslagen omdat we sinds gisteren weten dat ons ziekenhuis ons als uitbehandeld bestempelt, dit hadden wij niet verwacht. We hebben eigenlijk nog twee pogingen te gaan wat verzekering betreft, hoewel, nu dus waarschijnlijk niet omdat het volgens de gynaecoloog geen meerwaarde heeft om door te behandelen, dus geen indicatie voor behandeling.

Uiteraard willen wij een second opinion aanvragen.

We hebben al onderzoeken lopen in Gent en bij het VU. Zijn er meer mensen in deze situatie? En zijn jullie dan naar Gent of Dusseldorf gegaan?

Ik ben sinds een maand 37 jaar. Er is POF geconstateerd in december 2010. Ondanks hoge doseringen (450 eenheden) steeds zeer weinig eicellen (hoogste was twee) en bij ICSI bleek dat de twee eicellen niet waren bevrucht (wel meiose II maar niet doorgedeeld, geldt dit dan als bevruchting?)

Eind augustus horen we van Gent en Vu de AMH-waarden. In Gent is ook onderzoek gedaan naar genetische aanleg voor POF.

Kan iemand mij helpen een weg verder te zoeken in het doolhof... ik heb ondertussen best wat kennis verzameld, mede dankzij een aantal meiden op dit forum. Maar ik zie even geen uitweg meer. Moeten wij ons neerleggen bij het besluit van deze arts of toch doorgaan met behandelen, mocht een ziekenhuis daarmee instemmen? Hoe lang ga je door, ik wil ook niet naief zijn en denken dat het goedkomt door steeds maar door te behandelen.

Weet iemand of EEN gynaecoloog zomaar de boel kan stopzetten...er mag dan toch sowieso een second opinion aan vooraf gaan, voordat het dus niet meer wordt vergoed omdat hij dit zo stelt?

Ik hoop op een hoopgevend antwoord maar misschien is het beter de hoop op te geven en te beginnen met accepteren?

Het is vreemd want jullie kennen mij niet maar ik hoop dat iemand hier iets op wil zeggen...

Veel sterkte allemaal!

[henkiepenkie]

Hi Joske,

 

Ik heb hier geen positief bericht van je gelezen dus vrees dat je poging niet gelukt is.... Hoe gaat het met je meis? Wat is het toch moeilijk om iedere keer weer over de teleurstelling te moeten komen en weer door te zetten. Gaan jullie nu voor ECD of is dat nog een brug te ver?

Bloem, mocht je hier nog eens af en toe meelezen. Ik geloof dat je in een van je laatste berichten vertelde dat je na de zomer weer een poging zou gaan wagen met je beste vriendinnetje als donor. Hoop dat het geluk dan eindelijk eens aan jouw zijde mag zijn!

Mia, aan het genieten van jullie kleine meissie? Inmiddels een beetje een ritme ontwikkeld in het bestaan als moeder?

Sen lieverd, hoe gaat het met jou? Duim ook voor jou nog steeds voor een wondertje, het liefst nog dit jaar!

Chantal, spreek je niet meer zo vaak, het november 2010 mamma's forum raakt wat leeg: we hebben het te druk. Wanneer ga je beginnen voor een brusje?

Pleuntje, hoe is het met je en je kleine "knoetje" (vond die foto zooo schattig!)

Uiteraard vergeet ik meiden en ben ik ook benieuwd naar het nieuws van jullie. Dus: kom maar op!

 

Liefs, Henkie

[kira]

HP, heb je ff een PB tje gestuurd!

[Chantal33]

Hey Henkie,

 

Klopt we zijn te druk denk ik maar moet ook eerlijk zeggen dat de gezelligheid daar ook wel een beetje kwijd ben hoor het is niet meer zo als we hier met zijn allen schreven en dat misik toch nog wel een beetje.

Probeer nog steeds alles mee te lezen maar er onbreekt vaak tijd en puf om te reageren maar nu we weer gaan beginnen binnenkort 26 sept de eerste deca weer en dan hopelijk 27 okt de punctie en dan op 30 okt een tp dit kan natuurlijk nog met een paar dagen verschuiven maar dit is de planning heb dan ook alle recepten en data's weer in huis.

Maar hoe is het met jou jongens nog een volle maand en dan zijn ze alweer 1 jaar poeff wat gaat dat hard zeg

 

Bloem en Sen, ik hoop ook nog steeds voor jullie dat er eindelijks is een beetje geluk bij jullie mag komen, blijf duimen!

 

Pleun met jou en je kleine man ook alles goed?

 

Sunlight, ook bij ons hebben ze de behandeling toen stop gezet en ook wij zijn verder gaan kijken in een ander ziekenhuis en helaas was hun conclusie het zelfde en was voor ons de enige mogelijkheid ECD.

Ik zou dus als ik jullie was verder gaan onderzoeken en zeker een mening van een ander ziekenhuis vragen.

heel veel sterkte met keuzes maken het is erg moeilijk maarik zou alles willen hebben geprobeerd voor dat ik zou gaan stoppen.

Laat je ons weten wat de uitkomst is?

 

kuzz Chantal