schrijfgroepje: begin traject ECD

[Sannemiek]

@Freggel, ik wens je heel veel sterkte en suc6 en snap dat je je terug trekt van dit forum. Ik hoop je snel nog eens te zien hier en evt. mag je me ook toevoegen op fb. Ik heb corina, sas en wimmir ook op facebook dus sluit je erbij aan.

 

@Tool, ook jij heel veel sterkte voor de toekomst.

 

@Roos, jeetje meis, wat naar voor je vrienden. Ik kan alleen maar zeggen, ben er voor hen en concentreer je ook op je eigen behandeling.

 

@Sas, wat leuk een beginnend buikje. Super meid, kan je nu een beetje genieten van je zwangerschap.

 

Het wordt inderdaad erg rustig hier. Ik heb morgen de BMS meting, spannend weer. Hopelijk ontdooid ons ijsbeertje deze keer wel goed en wordt het een pracht van een TP met een uitstekende uitkomst.

 

Voor de rest die ik vergeten ben, sorry, maar ben een paar dagen niet geweest en heb niet alles teruggelezen.

 

Morgen laat ik weten hoe mijn BMS was.

 

Knuffel voor iedereen.

[Mees]

Sas, alles goed hier. Gisteren check ha en bloedonderzoek. Nu nog 2 onderzoeken vlg week en dan wachten op ongi.

Komt goed...is altijd n traject van wachten he.

Jij een klein buikje...leuk!!:preggers: En fijn dat het allemaal zo goed gaat!

 

Sannemiek, heel veel geluk voor morgen! We gaan ervoor!:goodluck:

 

Roos, wat heftig, n babytje met Down (en andere dingen). Ja, al weet je vantevoren dat de kans groot is, denk ik dat je toch hoop houdt dat je net bij die paar procent hoort, waarbij het kindje toch "goed" is.

Ik duim voor n groeispurt van je bms.:duimen draaien: Meestal reageert dat snel op iets meer medicatie.

 

En Freggel weg hier? Wat is dat nou? Kan toch niet meid? Snikkerdesnik!!:waaaahhhhh2525257Et Blijf je op freya schrijven?

 

En Tool ook weg. Wel heel fijn dat jullie er (redelijk) uit zijn over jullie toekomst.

Fijn dat je ons hier hebt gesteund en heel veel geluk verder, in jullie leven. :positive energie:Zal zeker lukken! We kunnen toch af en toe lezen hoe het met je gaat bij dik en dun meisjes? ;-)

[Tool]

@mees, tuurlijk kun je lezen hoe het met me gaat bij de Dik en Dun meiden. Daar blijf ik gewoon schrijven.

 

Roos, wat heftig van je vrienden. Helaas kun je hun verdriet niet wegnemen en kun je er wel voor ze zijn. Maar denk je ook aan je eigen traject? probeer er voor ze te zijn, maar op zo'n manier, dat jouw eigen ding niet in het gedrang komt en je dadelijk helemaal gestressd bent van alle toestanden voordat je begint aan een nieuwe behandeling. Ik kan je reactie wel een beetje begrijpen hoor, is menselijk, en het maakt je niet een slechter mens!

En succes met je bms! Hoop dat de extra meds je bedje mooi dik zullen maken!

 

Sannemiek, succes met de bms meting vandaag! Hoop op een mooie tp!

[79winny]

Hallo,

 

Ik heb geprobeerd alles terug te lezen, maar dat is bijna niet te doen ;-)

Ik zag dat jullie allemaal al een aardig traject achter de rug hebben. Maar heb niet alles kunnen onthouden.

 

Zelf heb ik ook een aardig traject achter de rug, mijn kinderwens begon ruim 10 jaar geleden na 1 1/2 jaar zijn mijn vriend en ik naar de gyn gegaan, er werd niks gevonden en we mochten IUI proberen. Helaas na 3 keer zonder resultaat besloten even te stoppen.We stonden al op de wachtlijst voor IVF en na een paar maanden mochten we daarmee starten, na overleg met de gyn besloten om geen IUI meer te doen en in januari 2006 met de eerste IVF poging te starten. Het IVF traject werd een grote teleurstelling en na 3 pogingen waren we ook even helemaal klaar met de mmm. We wilden rust en ervoor zorgen dat onze relatie weer gezellig werd en niet alleen maar draaide om de mmm. Helaas kregen we amper 2 maanden na het stoppen van de mmm weer slecht nieuws, mijn vader bleek ziek en na een half jaar is hij overleden. Hierdoor was ik heel erg van slag en helemaal niet meer bezig met mijn kinderwens. Na 4 jaar leek het weer goed met mij te gaan en begon de kinderwens weer te kriebelen, aangezien ze nooit een oorzaak hadden gevonden wilde we nog wel een poging wagen. Na overleg met de gyn besloten een kijkoperatie te doen en als die goed was IUI te proberen aangezien dat nog wel vergoed word. Ik had wel aangegeven dat mijn cyclus het laatste jaar aan het rommelen was, maar dat stelde niks voor volgend de gyn. Dus zo gezegd zo gedaan, kijkoperatie bleek goed dus starten met IUI. Echter reageerde ik totaal niet op de hormonen. De poging werd gestaakt en ik werd onderzocht voor POF. En inderdaad ik blijk vervroegd in de overgang (zit in de familie). Deze klap bleek de druppel, het ging toch nog niet zo goed met me. Ik kwam 7 maanden geleden met burnout verschijnselen thuis te zitten. Ik moest echt leren omgaan met het verdriet dat ik geen kinderen kan krijgen. Ook bleek dat ik het verlies van mijn vader nog niet verwerkt had. Inmiddels ben ik met behulp van een psychotherapeut weer aardig op de rit en begin ik weer een beetje met werken.

Mijn kinderwens is nog zo groot dat mijn vriend en ik hebben besloten voor eiceldonatie te gaan. En ik ben er klaar voor. Ik heb al aardig wat info verzameld. We twijfelen tussen de geertgen kliniek of dogus in Cyprus. Gister hebben we een kennismakingsgesprek in het geertgen gehad, dat geeft een hoop om over na te denken. We zijn nu begonnen met de voors en tegens van beide opties tegen over elkaar te zetten. Er is echter één ding waar ze gister geen antwoord op konden geven. Nu was ik benieuwd of één van jullie mijn dat kan vertellen. Dat is wat kost het eiceldonatie traject in het geertgen? Ze konden mij alleen vertellen dat er een bedrag van €250,- betaald moest worden als vergoeding voor de donor.

Het is een heel verhaal geworden, maar ik hoop dat iemand antwoord kan geven op mijn vraag.

 

Alvast bedankt, Winny

[Gast]

Winnie,

 

 

Ik heb me teruggetrokken van dit forum, maar kon het niet laten te reageren op jouw vraag.

 

Ik kan je 1 advies geven:

Ga naar het buitenland. Om wel zoveel meer voordelen dat ik dat nu niet allemaal kan benoemen.

 

Daar krijg je verse embryo's teruggeplaatst (Geertgen alleen cryo's..) veel hogere kans op zw en een op jouw aangepast medicatieschema. Ik zou echt nooooooit het hele circus bij Geertgen gaan opstarten als je de mogelijkheid hebt om naar buitenland te gaan.Ik weet nu al dat je dit advies van iedereen hier zult krijgen. het enige waar je rekening mee moet houden, is dat ECD in buitenland 100% anoniem is. Bij Geertgen niet. (in NL verboden) dus heir kan je kind alles van de donor opvragen. Wat wil je mbt anonimiteit. Gaan jullie het je kind wel of niet vertellen?

 

Bij Geertgen zullen jullie aan wederkerigheid moeten deelnemen. Jullie staan zaad af voor eicellen. Er schrijven hier meiden mee die dat ook doen, zij kunnen je vast meer vertellen over de kosten. Maar volgens mij kost het jullie een gewone IVF (€2500)

 

Wij zijn ook in Cyprus geweest (Dogus) en bij poging 1 zwanger geworden. Tot op heden gaat het nog goed. Spannend allemaal.

Ondanks dat wij bij geertgen 2 eigen donoren hadden, en 1x zwanger zijn geweest (MK) gaan wij niet meer terug naar GG voor een ECD behandeling.

 

Succes.

[79winny]

Hoi Freggel,

 

Bedankt voor je antwoord, ik had inderdaad al gelezen dat je je had terug getrokken hier. Ik zag je ook al voorbij komen in een ander forum waar ik net ook mijn verhaal met een aantal vragen heb gepost. Daar had ik me in juli al aangemeld maar nog niet eerder kunnen opbrengen om te schrijven.

 

Ik ben blij met je eerlijke mening :-) Op dit moment ligt mijn voorkeur net iets meer bij Cyprus, maar goed daar zit een koste plaatje aan, dit is te regelen, maar goed dan is het alsnog een hoop geld. Je vroeg of wij het willen vertellen ook ivm eventueel de anonimiteit van de donor in Cyprus. Wij gaan het wel vertellen aan ons kindje als het allemaal mag lukken. Iedereen in onze omgeving weet dat ik niet zwanger kan worden en dat we voor eiceldonatie gaan. Ik wil niet het risico lopen dat we niks zeggen en iemand zich verspreekt. Het liefst zou ik willen dat er dan een mogelijkheid is dat de donor dan niet anoniem is. Maar op dit moment wil ik gewoon zwanger worden en maakt het me niet meer zo heel veel uit. Maar goed we denken er wel goed overna, zodat we het later aan ons kindje goed kunnen uitleggen waarom we bepaalde keuzes hebben gemaakt. Ik zet mijn gevoel ook op papier in een soort brief aan ons kindje, zodat hij/zij dit later kan lezen en weet hoe we tot de keuzes zijn gekomen.

 

De keuze wordt langzaam wel steeds duidelijker.

 

Groetjes Winny

[Bootje75]

Hoi Winny,

 

Welkom hier op het forum.

Ik ben onder behandeling bij Geertgen, dit omdat wij geen andere mogelijkheid hebben en de financiele middelen niet hebben voor het buitenland op dit moment.

Ik ben twee keer zwanger geweest van cryo's helaas beide keren een miskraam. Wij doen ook aan wederkerigheid.

Wij hebben twee maal een bedrag van € 250,00 betaald voor de donor inderdaad.

Verder geen kosten gehad behalve eigen risico bij zorgverzekeraar. De ivf wordt drie maal vergoed door de zorgverzekeraar.

Je moet je gevoel volgen... doe waar jullie een goed gevoel bij krijgen en als je de financiele middelen hebt is het buitenland ws beter maar goed....

 

Wens jullie heel veel succes...

 

Liefs Bootje

[Bootje75]

Lieve Sannemieke,

 

Hoe ging het vandaag? Je hebt mij toch ook op fb? hihi..

 

Liefs Bootje

[Bootje75]

Lieve Mees,

 

Ook bij jou nu stappen vooruit... wat fijn nieuws zeg.

Hopelijk binnenkort grote stappen maken. Hoe gaat het met mini mees?

Fijn weekend..

 

Liefs Bootje

[Bootje75]

Hallo allemaal,

 

Ik word toch erg onzeker van de verhalen op dit forum. Dat veel van jullie zeggen dat naar het buitenland gaan meer kans geeft op zwangerschap. Je krijgt dan verse embryo's terug. Ik zit erg te overwegen of ik de derde poging nog wil doen. Dan denk ik aan GG, cyprus en spanje. Het buitenland is voor ons nu niet haalbaar. Helaas en ik ben twee maal zwanger geweest van een cryo. Waarom dit fout gaat weten ze gewoon niet. Ik weet dat niemand mij hier een antwoord op kan geven maar word erg onzeker van alles.

Word er gek van.

 

Vandaag en gisteren ook al uitgesproken tegen mijn man dat ik echt niet weet of ik er nog een keer voor wil gaan. De onzekerheid en angst en verdriet is zo groot. Weet gewoon niet of ik nog zon teleurstelling wel aankan. De kans is heel groot dat het weer fout gaat.. Dus ja ik weet het even niet meer.

Sorry ben wel heel negatief maar zo voelt het wel. ALs ik dan de verhalen over het buitenland lees denk ik heb ik dan al mijn kansen vergooit???

Zoveel gehuild vandaag en gisteren dat mijn ogen er pijn van doen..

 

Ik hoop dat er iemand is die me nog positieve energie kan geven... de accu is echt leeg.

 

Kinderloos blijven is ook pijnlijk,

maar elke keer de teleurstelling verwerken is ook een strijd...

 

Liefs Bootje

[79winny]

Hoi Bootje,Bedankt voor je antwoord! Wat ontzettend kl*te dat je twee keer een miskraam hebt gehad. Ik snap dat je het dan niet meer zo positief in ziet. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je onzeker wordt van de verhalen over het buitenlandse traject. En als je dan niet de financiële middelen hebt daarvoor is het helemaal frustrerend om te lezen dat daar zoveel positieve verhalen over zijn.Wij zullen hoe dan ook moeten gaan betalen voor eiceldonatie, want we hebben geen verzekeringspogingen meer. Vandaar dat ik ook vroeg naar de kosten. Wij willen nu een goede beslissing nemen omdat onze financiële middelen niet oneindig zijn. Spanje vind ik sowieso te duur. Vandaar onze overweging voor Cyprus. Zoals het er nu uit ziet kunnen we 1 poging zelf betalen en met behulp van mijn moeder en haar nieuwe man misschien nog een keer. Maar dan houd het echt op want ik wil niet dat zij meer pogingen betalen (daar hebben ze wel het geld voor) en mijn accu kan ook niet meer dan 2 pogingen aan na een traject van 10 jaar. Wij beseffen ons heel goed dat dit het laatste is wat we kunnen doen om onze kinderwens te vervullen, daardoor nemen we Cyprus serieus als optie. We willen gewoon zo'n groot mogelijke kans. Ook al vind ik het dood eng om voor zoiets naar het buitenland te gaan. Daarnaast ben ik heel bang voor weer een teleurstelling, zeker omdat dit onze laatste strohalm is. Hierna houd het op en zijn er geen mogelijkheden meer om onze kinderwens te vervullen. Maar zoals jij zei, je moet er een goed gevoel bij hebben. En dan nog blijft het een gok, waar doe je goed aan. Het blijft een stukje natuur en dat heb je nooit volledig in de hand.Er schoot me nog een vraag te binnen, hoelang was de wachtlijst voordat jullie aan de beurt waren? Daar konden ze ook geen antwoord op geven namelijk.Lieve Bootje ik wil je veel kracht en wijsheid toe wensen voor het maken van de juiste keus wat betreft jullie laatste poging. Hopelijk mag het geluk jullie een keer meezitten en wordt je blijvend zwanger. Ik leef met je mee.Groetjes Winny

[79winny]

Hmmmm, heb het bericht verstuurd vanaf mijn telefoon, beetje jammer dat er dan een lap tekst van gemaakt word. Ik had er wat enters tussen gedaan zodat het makkelijker leest maar helaas dat doet ie dus niet vanaf mijn telefoon. Sorry voor de lap tekst ;-)

[Sannemiek]

@bootje, ja ik heb jou ook op fb idd sorry dat ik je naam n8et hebt genoemd. ( schaam, schaam)

[Bootje75]

Haha sannemiek, geeft niets hoor...

[Bootje75]

He winny,

 

Dank je wel voor je reactie. Het is inderdaad je gevoel volgen. Voor jullie dus ook de laatste kans. Wat moeilijk is het toch, heel fijn dat de mogelijkheid er is maar ook zo frustrerend soms...

Je vraagt over de wachtlijsten, voor de eerste keer hebben we ongeveer 6-7 maanden gewacht. Dat voelde heel lang maa ging toch snel voorbij. De tweede keer waren we na ongeveer na 6 maanden aan de beurt. Die tijd heb je ook wel weer nodig om je op te laden. We hebben ons wel weer op de wachtlijst gezet mochten we ons bedenken kunnen we er weer af.

ik voel me wel erg thuis bij geertgen, hiervoor waren we in een academisch ziekenhuis deze artsen hebben een empathisch vermogen van een blok beton.

sommige artsen bij geertgen zijn ook wat zakelijker maar dat houtje toch.

Mag ik vragen bij welke arts je een intake hebt gehad?

 

liefs bootje

[Sannemiek]

Sorry dat ik gisteren niet meer zo veel heb gereageerd opiedereen, maar mijn tab werkte niet heel erg goed, dus ik heb hem aan de kantgeschoven.

De BMS check was gisteren en ook de planning van de datumvoor TP.

Voor dat de BMS check kon plaats vinden was het me hetdagje wel hoor. Ik moest om 10 uur in het EMC zijn en schrok om kwart over 9wakker. Euhm, snel mezelf opgefrist en me aangekleed ( R’dam is al 3 kwartierrijden vanaf ons huis) en richting R’dam. Om 5 voor 10, reed ik bij hetZuidplein.

{ Hoop niet dat ik veel flitspalen ben tegengekomenonderweg en sorry medeweggebruikers, ik was het die gisteren met hoge snelheidrichting Rotjeknor sjeesde.}

Ik bedacht toen ik bij het zuidplein reed, dat ik hetniet meer ging redden en belde (sorry agent, zonder handsfree) naar het zkh omte zeggen dat ik later was. Omdat ik toen wel wat gespannen was, zei ik ipv datik een echo had om 10 uur, zei ik: ik heb een BMS check om 10 uur, maar beniets later.”

Zegt die vrouw aan de andere kant van de lijn: “wat heeftu om 10 uur, daar heb ik nog nooit van gehoord.” O ja, sh.t, dat kent zenatuurlijk niet. “Euhm ik heb een echo om 10 uur.” Waarop ik in het systeemgevonden werd en mijn afspraak een kwartier verzet werd. Pfft, met het schaamrood op mijn kaken,vanwege mijn verspreking, liep ik om kwart over 10 de afdeling op.

Uiteindelijk werd ik om kwart voor 11 geholpen, spreekuurliep uit, zoals ik gewend ben daar.

De gyn. riep me binnen en ging de gebruikelijke vragenweer stellen, en de BMS check werd gedaan.

En ja hoor, een prachtig bedje voor ons ijsbeertje vanmaar liefst 8 ,2 mm. Zondag mag ik weer starten met de fijne bollen endonderdag hebben we de TP als ons ijsbeertje goed ontdooid.

Na de Check weer heerlijk op mijn dooie gemakje naar huisgereden met een goed gevoel.

En nu maar hopen dat we donderdag vroeg een telefoontjekrijgen dat ik mag komen voor de TP en dat ons ijsbeertje deze keer blijftplakken voor de rest van de 8 a 9 maanden.

[Sannemiek]

Hallo Winny,

Welkom hier op het forum.

Het is inderdaad veel hé, om allemaalterug te lezen. Ik heb het ook een keer geprobeerd, maar dat is idd bijna niette doen.

We hebben hier inderdaad met z’n allen eenaardig traject achter de rug. Maar hebben wel allemaal hetzelfde doel en dat iszwanger worden en uiteindelijk moeder worden en een gezin zijn met een ofmeerdere kids.

Jij hebt zelf ook al een aardig trajectachter de rug zie ik, met de nodige rustpauzes er in.

Ook de kinderwens van mij en mijn man waszo groot dat we besloten om na eerst adoptie en pleegzorg te hebben opgestarten te zijn afgewezen, toch voor de MMM te gaan en voor ECD te kiezen. Een kindjevan jezelf lijkt me dan uiteindelijk ook veel leuker, ook al kan je van dieandere kinderen ook heel erg veel gaan houden en als je eigen gaan zien.

Ik las dat jullie twijfelen aan Geertgenof Dogus in Cyprus. Helaas heb ik met beiden geen ervaring en kan je daar dusniet bij helpen. Het is zo dat er heel veel meiden hier in het buitenland voorECD gaan, al denk ik zelf dat dat niet per definitie beter is dan de ECD en decijfers hier in Nederland. Mijn man en ik hebben een erg goed gevoel bij hettraject wat wij volgen in het EMC te R’dam.

Verder hebben wij ook niet de financielemiddelen om te kiezen voor een kliniek in Spanje of Cyprus.

Iedere kliniek heeft zijn voors en tegens,of het nu een academisch ziekenhuis is of een kliniek in Nederland, België ofelders.

Het is natuurlijk erg leuk om te lezen dater heel veel meiden met een positief resultaat de ECD hebben afgesloten dooreen traject in het buitenland te volgen, maar ik ben van mening dat je je daar nietdoor moet laten lijden.

Zelf heb ik soms wel een neerslachtiggevoel en het gevoel dat wij het niet goed doen, omdat hier het buitenland zowordt opgehemeld. En er over de Nederlandse klinieken zo neerbuigend wordtgedaan, dat vind ik jammer. Er zijn genoeg mensen die hier in Nederland eentraject hebben gevolgd en nu zwanger zijn of inmiddels al een gezond kindjehebben rondlopen.

Het maakt uiteindelijk niet heel veel uit waarje voor kiest, of het nu Nederland is of het buitenland ( indien je definanciele middelen voor hebt). Het gaat uiteindelijk bij ons allemaal omhetzelfde resultaat. En dat is om te genieten van een prachtige zwangerschap enna 9 maanden je kindje in je armen te houden.

Meid zet de voors en tegens goed tegenover elkaar. Overal is wel wat en het gras is altijd groener aan de overkant.Iedereen heeft hier zijn eigen verhaal, en ik hoop dat je door middel van dejuiste beslissingen uiteindelijk ook de juiste keuze voor jullie vervolgtraject kan maken. Ik wens je heel veel succes toe en veel leesplezier hier.

[corina]

Hallo lieve meiden.

 

Zoals jullie weten heb ik afstand genomen en lees en af en toe mee.

Maar ik kan het nu niet laten om te reageren omdat ik toch ff mijn verhaal kwijt wil.

 

@ Winny: Welkom hier en schrijf gezellig mee vraag dingen die je wil weten. Wij lopen nu al ruim 3jr bij Geertgen met helaas zonder resultaat. Wij zitten nu midden in poging4 ( dus betaalde poging ) maar daar zal ik je ff een prive berichtje oversturen.

 

@ Freggel: Lieve meid heel begrijpelijk hoor zoek je rust en hopelijk ga je na je mooie eerste echo heerlijk genieten. Ik hoop dat je ons daarvan wel op de hoogte gaat brengen want je bent altijd z'n grote steun voor ons dat ik persoonlijk graag wil blijven weten hoe het met je gaat. Als je daar geen behoefte aan heb respecteer ik dat absoluut.

 

@ Mees: Spannend de eerste stappen zijn al gezet voor een brusje voor kleine meesje spannend hoor.. Hou je ons op de hoogte???

 

@ Bootje: Meis een hele dikke knuffel ik begrijp je helemaal.. Het is ook allemaal niet niks.

 

@ Sannemiek: Heel veel succes en ik hoop zo dat jullie ijsbeertje mooi gaat ontdooien en mooi mag blijven zitten 81/2maand ik duim voor je. Wat betreft jou laatste post (bericht) heel goed omschreven.

 

Meiden wat ik met jullie wil delen is dat al die berichten mij dus wel heel onzeker heeft gemaakt. Ik heb dus sterk het gevoel gekregen dat ik/wij ons tekort doen niet goed doen om onze grootste wens in vervulling te laten gaan, en ik vind het ook erg jammer dat er over GG slecht wordt geschreven wat deels ook wel terecht is maar zoals ik al eerder heb geschreven kunnen wij niet anders.

Ik ga ook zeker mocht deze terugplaatsing weer niet gelukt zijn weer met de gyn om te tafel zitten om te bespreken of onze kans toch niet te vergroten om de cryo eerder uit de vriezer te halen, maar goed de gyn moet er wel achter staan en moet ook reeel zijn omdat we nog 3 cryo's hebben ( waar ik trouwens wel heel blij mee ben).. anders hebben we misschien helemaal niks meer.

Mijn man en ik hebben er over gehad mocht deze 4de poging niet lukken ws misschien er dan mee te stoppen, maar ik ben bang later toch spijt te krijgen dat we er niet meer uit hebben kunnen slepen. Maar goed hiermee ga ik jullie verder niet mee lastig vallen dit is ook wat ik met mijn man moet bespreken van het weekend ( hij is vrachtwagenchauffeur en is alleen in het weekend thuis en weet half dat ik heermee loop maar moeten dit nog verder bespreken nl) Maar ik wilde het toch ff kwijt aan jullie.

Nu ik dit ook schrijf rollen ook de tranen over mijn wangen.

 

Nu ben ik ook wel een erge onzeker muts en laat ik mij misschien ook makkelijk meeslepen en nu door die stomme bollen ook emotioneler, maar dit zit mij zo hoog dat ik het nu van mij af heb geschreven.

 

 

Als ik getest heb laat ik jullie de uitslag weten dat is dinsdag al dus schiet al aardig op.....

 

Sorry voor dit bericht maar lucht mij heel erop, hopelijk kwets ik nu niemand en vinden jullie het niet erg dat ik het gedaan heb.

 

Fijn weekend xx

[Gast]

Meiden,

 

 

er wordt niet neerbuigend gedaan over welke kliniek dan ook. Dat vind ik althans.

 

 

wat er wel wordt geschreven zijn feiten. In Nederland zijn er simpelweg niet zoveel mogelijkheden om dmv ecd zwanger te raken. Wat dat betreft lopen we hier gigantisch achter. En dat is al erg genoeg....

laatst in t nieuws, hotnews(!): eerste baby geboren na embryodonatie.

 

 

embryodonatie wordt al decennia lang toegepast in het buitenland. Buitenland geeft gewoon meer kans, ze hebben veel meer ervaring en onderzoeksmogelijkheden, maar dat is met veel dingen zo.

 

 

Maar omdat er nu opeens veel meiden zwanger zijn geraakt na behandeling in buitenland, wordt iedereen die het hier doet, onzeker. Ik begrijp dat wel, maar ook niet.

Dat is toch al jaren zo? Iedereen weet dat toch? Of hebben we allemaal maar oogkleppen op gehad al die tijd om maar geen rotgevoel te krijgen?

nieuwkomers hebben recht op eerlijke info.

 

 

Persoonlijk was buitenland gewoon mijn/onze laatste optie. We hadden geen donor meer en de wederkerigheid vonden wij persoonlijk niets . Bij geertgen zijn we altijd op ons gemak geweest en heb daar absoluut geen spijt van.

Maar ik zeg er eerlijk bij, dat we veel eerder naar het buitenland hadden moeten gaan. Maar nogmaals, zo voelen wij dat.

 

 

 

 

Mijn vader heeft eens een ernstig auto-ongeluk gehad. In het ziekenhuis zijn er destijds fouten gemaakt. In nl was hij uitbehandeld en zou binnen 15 jaar in een rolstoel zitten. In Amerika, zou hij echter wél die operatie gehad kunnen hebben, waardoor hij normaal zou kunnen lopen en veel minder pijn zou hebben. In nl wordt die techniek niet eens toegepast.

 

 

Kom op meiden, we weten dit toch allemaal!!

 

 

Ik begrijp nogmaals heel goed dat dit een rotgevoel geeft als je geen keuze hebt, maar denk hier dan gewoon niet over na en grijp de kansen die je wel kan krijgen.

Ik trek me niet voor niets wat terug. Net zoals corina zich onzeker maakt hierdoor, word ik dat ook. Het voelt alsof ik ( terwijl ik nog niet eens weet of het wel goed zit...) me hier nu een buitenstaander voel en iedereen naar beneden trek.

 

 

niets is heilig, overal kleven haken en ogen aan. Maar ga je niet rot voelen over iets waar je niets aan kan veranderen. Kan je dat wel? Verdiep je er dan eens goed in en kijk wat mogelijk is.

[Gast]

Corina, veel succes meis....xx

[Sannemiek]

Sorry mijn enter doet het op de een of andere manier niet, dus word weer een lang bericht. @Freggel, jammer dat je je zo voelt meid. En dat je het zo verwoord. Het is hier inderdaad niet de bedoeling om mensen onzeker te maken. Tuurlijk zoals jij het zegt, zijn ze in sommige landen verder met dingen wat betreft IVF ECD of wat dan ook. Maar ( en dat is jammer vind ik persoonlijk) wordt het buitenland zo erg opgehemeld, terwijl mijn man en ik, en wij zijn niet de enige, niet de middelen hebben om daar nog maar over na te denken of dat iets zou zijn. Tuurlijk willen wij net als iedereen hier dolgraag een kindje. Helaas is dan Nederland onze enige keuze, en misschien gaan wij dan straks ook nog wel een keer naar GG toe. Want ik hoor daar ook heel goede verhalen over. In het EMC zijn ze heel ver met ECD en IVF, ook bij Cryo's passen ze al standaard de Assisted Hatching toe en ook al zijn ze in de eerste 2 pogingen wat voorzichtiger met het TP van meerdere Emmy's, na de 2e poging, mag je zelf kiezen of je meerdere EMmy's wil teruggeplaatst hebben. Wel met een maximum van 2, maar ja, dat vinden wij persoonlijk genoeg. Het is niet de bedoeling om iemand hier aan te vallen. Het is hier een vrij forum, waar iedereen op mag om zijn verhaal te doen en iedereen heeft de vrijheid om zijn mening te uiten. Ik hoop dat er geen mensen nu weg gaan blijven hier omdat het nu op dit moment even heel veel gaat over of je wel of niet in het buitenland ECD gaat doen. Dat zou ik persoonlijk zonde vinden. Het is niet de bedoeling om hier mensen te kwetsen, verdriet te doen. Meiden we zitten immers, zoals ik al in mijn eerdere bericht het gezegd, allemaal in het zelfde schuitje. Allemaal die kinderwens, die erg lang op zich laat wachten bij ons allemaal. Iedereen hier heeft zijn eigen verhaal, maar we hebben allemaal hetzelfde doel. Freggel jammer dat jij je terug trekt hier, hoop wel dat je ons op de hoogte blijft houden over je zwangerschap en natuurlijk of het er 1 is of meerdere. Corina, jij ook suc6 en ik duim voor je mee en steek een kaarsje voor je aan dat je Emmy is blijven plakken en dat het er dan ook mag blijven zitten de komende 8 maanden. Mees, hoe is het met jou?? [sorry vet irritant dat ik niet kan enteren]. Sas, hoe gaat het met jou, buikje al aardig aan het groeien?? Meiden ik ga voor nu weer even stoppen. Kop op en samen komen we er wel, we zijn er voor elkaar hier en met elkaar en onze verhalen gaat het helemaal lukken. Dikke knufffff

[79winny]

Bedankt allemaal voor jullie antwoorden.

Sorry als ik met mijn vraag ervoor heb gezorgd dat een aantal van jullie onzeker worden door de verhalen over het buitenland, dat is nooit mijn bedoeling geweest. Maar ergens snap ik het wel, daarom vind ik het ook heel moeilijk om een keuze te maken, iedereen heeft zijn eigen verhaal en het wil niet zeggen dat dat bij jou ook zo gaat. Maar je wilt zo graag de goede keus maken dat je graag bevestiging wil en als je die niet krijgt word je daar wel onzeker van. En omdat dit de laatste kans is hangt er veel af van de keuze die je maakt, bang om de verkeerde keus te maken.

Ik weet dat de technieken in het buitenland veel verder zijn en dat Nederland ontzettend veel beperkende regeltjes heeft waar ik ook mijn vraagtekens bij heb. Maar Nederland voelt ook wel vertrouwd, zo ook de sfeer in het Geertgen. Ik vind het dood eng om misschien naar het buitenland te gaan.

Wat ik echt heel oneerlijk vind is dat het allemaal zo duur is en dat hierdoor mensen met geld meer mogelijkheden hebben om toch zwanger te worden. Ik zou willen dat je zoveel pogingen kan doen als je lichamelijk en emotioneel aan kan en niet hoeveel je portemonnee aan kan. Wat dat betreft ben ik echt super blij met mijn moeder en haar man, zij zullen ons financieel steunen, al wil ik ook niet dat hun teveel betalen daar voel ik me ook niet goed bij. Wij kunnen 1 poging zelf betalen, mocht er een tweede nodig zijn worden we dus financieel geholpen, maar daar ligt voor ons zelf wel de grens. Ook lichamelijk en emotioneel gezien. We praten er veel over op het moment en ik denk dat dit weekend onze keuze wel definitief gaat vallen.

 

@ Bootje, Het valt me nog mee 6-7 maanden wachtlijst. Wij vonden de sfeer in het Geertgen ook erg prettig je hebt zeker geen ziekenhuis gevoel en dat is wel erg fijn. We hadden de intake met Dr. Backx (weet niet meer hoe je het schrijft, maar je weet vast wel wie ik bedoel).

 

@Corina, Wat lastig dat je alleen in het weekend dit met je man kan bespreken, lijkt me erg moeilijk om te moeten wachten terwijl dingen misschien erg hoog zitten. Hopelijk hebben jullie een goed gesprek dit weekend. Het is ook moeilijk om te bepalen hoelang je doorgaat en wanneer je moet stoppen. Het is bijna onmenselijk om die keus te moeten maken en definitief je kinderwens op te moeten geven. Dat doet zo verschrikkelijk pijn. Maar ik hoop dat het niet zover komt en dat je de 9e een positieve test in handen hebt!

 

@Sannemiek, Wij hebben adoptie overwogen, maar dat wil mijn vriend echt niet. En ik moet zeggen dat het mij geweldig lijkt om zwanger te zijn (al weet ik dat het ook heel zwaar kan zijn en je flink misselijk kan zijn enzo) ik wil zo graag die dikke buik meemaken. Daardoor was onze keus voor ECD redelijk snel gemaakt. Voor jou komen er ook weer spannende tijden aan. Ik ga voor je duimen dat jullie ijbeertje goed ontdooid en zich heerlijk warm bij jou nesteld voor 8-9 maanden.

 

@Freggel, fijn dat jullie je altijd op je gemak hebben gevoelt in het Geertgen. Jammer alleen dat jullie daar geen resultaat hebben gehad. Gelukkig heeft Cyprus voor jullie gewerkt.

 

Fijn weekend allemaal,

 

Groetjes Winny

[Gast]

Lief sannemieke,

 

ik ga hier niet defninitief weg hoor. Maar een beetje zoals corina.

ik ben wat onzeker en door mee te lezen op dit forum ga ik me momenteel niet veel beter voelen.

Alhoewel ik denk dat het wel goed zit.

 

Winny, klopt. Het is vreselijk dat geld hier een issue is. Maar niet alleen in deze situatie, overal is geld het enige waar de wereld om draait. Bah. Ik ben blij dat jullie mogelijkheden hebben. Succes met de keuze! En ja, geertgen is heerlijk kleinschalig en vertrouwd. Wij hebben er een goede tijd gehad en ze hebben ons ook super begeleidt voordat we naar Cyprus vertrokken.

momenteel hebben we wat problemen met ze, omdat er vermoedelijk behandelingen dubbel gedeclareerd zijn. ( ze sturen ons een erg dure factuur voor 3700 euro, terwijl nu blijkt dat ze dat ook al bij mijn verzekeraar hebben gehaald...niet bepaald tof...) ik heb ze ermee geconfronteerd maar ik krijg geen reacties meer.

Succes met de moeilijke keuze.

 

maar weet dat het buitenland eng klinkt ( vond ik ook...) maar het valt echt 200% mee!

 

Corina nogmaals succes!

[Bootje75]

Hallo allemaal,

 

Lieve freggel, het is denk ik echt niet de bedoeling dat jij je neergesabeld voelt dat was ook mijn bedoeling niet. Sorry als jou dat het gevoel geeft. Iedereen heeft een gevoel van onzekerheid en een ieder heeft niet dezelfde financiële mogelijkheden.

Blijf het jammer vinden dat je je terug trekt van het forum doordat jij je ook onzeker voelt. Hoop echt dat je ons op de hoogte houdt. Je bent altijd zon leuke bezige bij op dit forum. Dikke knuffel voor jou

 

Ik word ook onzeker over alle verhalen maar dat komt ook door het volle rugzakje en ben sowieso een onzeker typje. Dus dan trek ik trek alles ook zo persoonlijk aan.

Wat Freggel ook zegt is dat we ook blij moeten zijn met de kansen die we hebben in Nederland. Daar ben ik ook blij mee anders stonden we met lege handen.

 

Het moraal van mijn verhaal is dus dat iedereen zijn mening mag geven maar dat je dan ook mag aangeven of je onzeker wordt of niet... Of zeg ik nu wat raars..

 

Gisteren dacht ik nog stop met alles maar vandaag denk ik weer we geven het nog een kans. Zou het dan toch van de zonneschijn komen...;-)

 

Corina.... Succes met de laatste wachtdagen... Dikke knuffel

 

Winny, jij ook succes met overwegen dit weekend. Nogmaals ga op je gevoel af en als je de financiële middelen moet je misschien je droom achter na gaan in het buitenland!

Ik ken alleen de vrouwelijke dr bax volgens mij is de andere man dr baks, die ken ik niet. Alleen van gezicht. Persoonlijk voel ik me erg op mijn gemak bij dr wischman en dr ruis..

Succes met je keuze ...

 

 

ps heeft iemand van jullie babyboom gezien?

 

liefs bootje

[79winny]

@ Bootje, wij hadden de vrouwelijke Dr. Backx. Aardige vrouw, maar kon haar nog niet echt peilen. Had wel het idee dat ze erg kundig was. Ik heb ook babyboom gekeken. Ik vond het verhaal van dat stel waarbij zij een erfelijkeziekte bij zich droeg wel interessant, de andere wat minder. Ik zat wel met mijn oren te klapperen toen ik hoorde dat de tweede zwangerschap weer een ongelukje was. Wel super dat het goed uitpakte voor ze.

 

@ Freggel, Balen dat jullie nu gedonder hebben om de factuur. Dat is geen fijne afsluiting van jullie "prettige" (klinkt een beetje raar) tijd bij het Geertgen. Klopt het trouwens dat als we kiezen voor Cyprus dat ik een ziekenhuis in Nederland moet zoeken die ons hier helpt met het voortraject? Of is dat niet nodig?