Het Verloop Van De Miskraam,missed Abortion En Bbz

[Henne]

Tja....'je weet nu in ieder geval dat je zwanger kunt worden', 'het komt wel goed', 'vooral positief blijven', 'als het fout gaat, zat het toch ook niet goed moet je maar denken'..... moet ik nog doorgaan??? Mijn antwoord was op een gegeven moment 'dat is helemaal waar, maar we maken helaas niet zo heel erg makkelijk even een nieuwe'. ;-)

 

Ik ken in mijn omgeving heel veel vrouwen die een miskraam hebben gehad, mijn zus, mijn schoonzus, collega's, vriendinnen, buren....maar die hebben ALLEMAAL inmiddels minimaal één kind. Ik bedoel maar.

 

Zo hehe, dat lucht op af en toe LOL.

 

Okaasan gelukkig is je hcg gedaald. Nu duimen dat het niet opnieuw gaat stijgen. Joh ik weet nog hoe blij ik was toen het onder de 5 was, tot die tijd blijft het toch onrustig voelen. Wel rot dat er op je werk weinig ruimte is voor het verdriet. Soms snap ik dat ook wel hoor: werk en prive gescheiden houden. Maar in dit geval gaat dat zo verrot lastig. Zoals een collega van me zegt (zij heeft zelf ook eea meegemaakt) 'je neemt je lijf toch iedere dag mee naar je werk he'. Zelf kreeg ik bij beide miskramen eerst wel de ruimte, maar zodra ik er weer was moest ik 'nu eerst maar weer even geld verdienen' voor de baas (werk bij commercieel bureau). Dat was echt heel erg omschakelen en dat heeft me de laatste keer ook echt de das om gedaan. Vandaar ook telkens mijn waarschuwing ;-) meiden: doe het écht kalm aan. Afleiding is leuk en goed, maar met mate.

 

Dikke knuffel!!

[Gast Guusje]

De reacties soms ...... Grrrrrrrrrr Ik kan het ook niet begrijpen. Maar denk dan maar, die mensen zijn ZOOOOO DOM! Want zo werkt het dus niet. Ik heb meerdere keren de reactie gehad, je kan iig zwanger worden! Ja, dat is zo, maar daar heb ik NU niks aan!

 

Okaasan, het gevoel van de tijd herken ik zo goed! Ik heb het gevoel dat het al heel wat weken geleden is, maar het is pas 4 weken terug. Heel raar.

En wat fijn (klinkt heel raar) dat het HcG nu mooi zakt.

[Hoopvolle toekomst]

Lieve mensen

 

Ik ben nieuw hier maar begrijp jullie zo goed.Ik heb ook net een miskraam gehad maar inderdaad ze zeggen alle maar nu weet je tenminste dat je zwanger kunt worden.Maar wat is dat een pijnlijke opmerking zeg.

 

Ben net gebeld door het ziekenhuis we kunnen pas in maart weer verder met het proberen van zwanger worden.Maar de reuma wordt erger dus hoopte dat ik de volgende keer gelijk weer kon beginnen.Nu gaan ze bij de 3e dag van mijn menstruatie een echo maken om te kijken of we toch gelijk door kunnen gaan.

 

Doet me goed dat mensen me hier wel begrijpen.

 

liefs

[Gast Guusje]

Hoi Hoopvolletoekomst. Helaas weet jij ook wat het is. Erg verdrietig allemaal. En pas in maart weer verder, dat duurt nog even. Gaat het om een volledige nieuwe poging, of cryo's? En dat je pas in maart verder kan, is dat ivm drukte in het zkh, of voor jou zelf?

 

Kan je je verdriet goed met je man bespreken? Ik hoop dat jullie ook veel steun aan elkaar hebben.

[Gast Scorpio71]

Dames,

Wij hebben besloten afgelopen dinsdag toch maar te starten met de Puregon. Ik voel me goed, en had geen zin om het uit te stellen.

In mijn omgeving hoor ik nu van meerdere dames dat ze afgelopen jaar 1 of meerdere miskramen hadden en de helft daarvan is nu weer zwanger.

Ik hou jullie op de hoogte :)

knuf knuf Scorpio...

[Gast Guusje]

Scorpio, wat heelijk dat je je goed voelt, en weer een volgende poging. Spannend weer allemaal.

 

Wij hadden zondag ook besloten weer voor de cryo TP te gaan zorda het kan en mag. Maar ik weet niet zo goed waar ik nu goed aan doe. Ik voel me meestal goed, maar net als vandaag, voel ik me waardeloos. Erg verdrietig, schuldig, leeg en warrig. & feb maar eens in het zkh bespreken wat wijsheid is.

[Henne]

Scorpio fijn dat je je weer goed genoeg voelt voor een nieuwe poging!

 

Guusje dat is lastig hè, wat is wijsheid. Na de ma wilde ik snel door maar werd ons onderzoek aangeraden en stonden we dus drie maanden stil. Achteraf wel goed. Na de bbz wilde ik weer zo snel mogelijk door en dat hebben we ook gedaan. De bbz was half mei en in juli was ik alweer aan het prikken. Toen die poging mislukte stortte ik als een plumpudding in elkaar. Maar ja, als ik wel zwanger was geworden... Je kunt toch niet weten hoe je je gaat voelen, of je nu wel of miet langer wacht. Wachten leverde me soms meer stress, onzekerheid en tranen op dan doorgaan. Hoop dat ze je in het ziekenhusi kunnen helpen en niet alleen fysiek kijken. Misschien gesprek met maatschappelijk werk/psycholoog vragen? Kan heel verhelderend zijn!

 

Knuffel,

Henne

[Gast Scorpio71]

@Guusje: Doordat ik heel erg druk ben, merk ik dat ik steeds minder aan de miskraam denk.

Wel moet ik toegeven dat ik het zwaar heb in sommige gevallen. Mijn beste vriendin en ik waren allebei in juli uitgerekend

en ook nog eens 2 andere dames van een club waar ik lid van ben (allebei juni/juli)

Maar ik kan gelukkig wel blij zijn voor ze en hoef ze niet te ontwijken :)

Als je denkt dat je er klaar voor bent, gewoon DOEN. Snap wel dat je bang bent voor nog een teleurstelling, dat heb ik ook maar......

VAN HET CONCERT DES LEVENS, HEEFT NIEMAND EEN PROGRAM......

 

Fijn weekend allemaal :)

[Hoopvolle toekomst]

Guusje bedankt voor medeleven.

We kunnen waarschijnlijk pas in maart beginnen omdat ik anders van binnen niet goedgenoeg hersteld ben.

Maar we zijn aan het proberen dat we toch in februari kunnen beginnen omdat mijn reuma op begint te spellen.

We starten dan weer met hormenen en een spuit in de buik.

 

Ik kan het wel met hem bespreken maar we zijn heel verschillend en we verwerken het allebei op ons eigen manier.

Maar gelukkig respecteren we elkaar en zo helpen we elkaar ook.

 

 

 

Hoi Hoopvolletoekomst. Helaas weet jij ook wat het is. Erg verdrietig allemaal. En pas in maart weer verder, dat duurt nog even. Gaat het om een volledige nieuwe poging, of cryo's? En dat je pas in maart verder kan, is dat ivm drukte in het zkh, of voor jou zelf?

 

Kan je je verdriet goed met je man bespreken? Ik hoop dat jullie ook veel steun aan elkaar hebben.

[Gast Guusje]

Het anders verwerken dan je man herken ik wel. ik denk dat het voor de partner altijd lastiger is, hij voelt niet wat wij voelen, en ze moeten het altijd aanzien. Heel lastig voor ze. Dat realiseer ik me al te goed. Ik zei laatst nog tegen mijn man, dat hij geen idee heeft wat ik lichamelijk allemaal aan kan, meer dat hij denkt. Ik denk dat dat voor veel vrouwen zo is. Wij zijn ten slotte toch het sterke geslacht ;-)

En wat je zegt, elkaar respecteren is heel fijn en belangrijk.

 

Ik heb dinsdag een afspraak bij de ferti arts, en ben benieuwd wanneer wij weer voor de cryo's mogen gaan. Maar er is eerder al aangegeven dat ik mijn lichaam eerst goed tot rust moet laten komen. Ik denkdat het ook pas maart zal zijn. Maar ik hoop toch eerder.

 

Voor jou komt er ook nog een ander probleem bij, je reuma. Lijkt me heftig hoor!

[Sylvia83]

Lieve mensen, helaas deze week een miskraam gehad na 5en halve week. Zo verdietig nu!

Het is al de 2e namelijk. (eerste was eigenlijk geen miskraam, maar vroeggeboorte na 16 weken). Ik ben nu zo bang dat het nooit goed gaat komen, misschien is er wel iets met mij niet in orde ofzo? De artsen noemen het "domme pech'. Tja, dat wil ik best wel geloven, maar wat als er nou wel een oorzaak voor is? Ik wil niet gelijk het ergste denken natuurlijk, maar ik heb er even niet zoveel vertrouwen meer in. Volgende week een echo om te kijken of alles 'schoon' is, hopen dat we even een goed gesprek hebben met de gyn.

 

Zijn er meer mensen die na meerdere miskramen toch blijvend zwanger zijn geraakt?

[Henne]

Sylvia wat een naar nieuws, dit is zo oneerlijk. Natuurlijk ben je verdrietig. Hoop ook voor je dat het volgende week idd dan schoon is en er geen lange nasleep komt. Je hebt al genoeg te verduren gehad.

 

Wat betreft het zwanger worden na een miskraam.... Ik ken genoeg vrouwen die na meerdere miskramen blijvend zwanger raakten. Maar ik kan me voorstellen dat je meer uit wilt laten zoeken. Je kunt sowieso eerst aan je arts vragen of er onderzoek gedaan kan worden naar stollings- en chromosoomafwijkingen. Dat gebeurt in Ndl. meestal pas na drie miskramen. Beetje jammer dat je met icsi/ivf dan dus eerst drie pogingen daarop moet verpesten... dus met een beetje aandringen wil je gyn dat misschien wel doen.

 

Zelf had ik na een ma een bbz en een aantal keren wel positief testen en toch ongesteld worden ook geen vertrouwen meer in de verklaring 'pech'. Ik ben toen verder gaan zoeken in de richting van mijn immuunsysteem. In Nederland doen ze daar overigens nog niks mee, dus bij je eigen gyn zal dit al snel worden afgedaan als onzin. Je vind meer informatie hierover in een ander topic:http://www.ivfmoeders.nl/showthread.php?14940-Prednison-vage-streep-niet-zwanger-Alan-Beer&p=527133#post527133 Overigens stap je wel weer in een heel nieuw en onbekend traject als je hiermee aan de slag gaat, dus ik zou dit denk ik sowieso pas doen als stolling e.d. zijn nagekeken. Of als je zelf aanleiding ziet, bijvoorbeeld als je veel last hebt van allergie oid.

 

Maar meis, kom eerst rustig bij van opnieuw een teleurstelling en verdriet! Sterkte en dikke knuffel

Henne

[Raba]

syl wat vreselijk oneerlijk. Heel veel sterkte.

[Gast Guusje]

Sylvia, wat enorm verdrietig zeg! Ik wil jou en je man enorm veel sterkte wensen met dit verlies.

[Sylvia83]

Bedankt meiden voor jullie reacties, wat ontzettend lief dat jullie daar even de moeite voor nemen!

 

Henne bedankt joh, zo uitgebreid! Ik zie dat jij ook al een lange weg hebt gehad! En nu dus weer in spanning van een poging met Prednisolon, dat is idd weer een heel andere weg begrijp ik.

Ik heb op zich geen aanwijzingen dat er iets met mijn immuunsysteem niet in orde zou zijn volgens mij, dus ik denk dat ik me daar nog maar niet teveel in moet verdiepen, maar ik hou het wel in gedachten. Stollings-onderzoek zou ik wel vast kunnen vragen. Is dat gewoon bloedonderzoek?

Zou het verder ook zo kunnen zijn dat je met icsi (en tese) sowieso een verhoogde kans hebt op miskramen? Omdat er natuurlijk helemaal geen natuurlijke selectie is van de zaadcellen... Is ook maar mijn gedachte hoor, anderzijds worden er gelukkig genoeg gezonde Icsi-kindje geboren! Tja, je gaat van alles bedenken he. Deze gedachte zou niet hoopgevend zijn want we zijn hier nu eenmaal van afhankelijk helaas.

Ik hoop dat de Prednisolon poging bij jou succes heeft joh, wat spannend ook voor je!!

 

Guusje; hoe gaat het met jou? Jij hebt ook recent een miskraam gehad van een cryo? Mag je al weer bijna verder? (Wil en kun je dat ook?)

[Sylvia83]

En Raba; zie net in je handtekening dat je ook weer in de wachtweken zit! Spannend meid... heel veel succes!!!

[Gast Guusje]

Het gaat naar omstandigheden goed met me. En ja, ik was zwanger van 2 cryo's.

 

We mogen zelfs nu al verder, maar dat wil ik zelf niet. Ook komt dit omdat mijn man volgende week nog een weekje op vakantie gaat. Misschien is het erg snel, maar ik zie niet in waarom ik zou wachten als het kan. Dit heeft ook er mee te maken dat mijn leeftijd niet mee zit (bijna 40) en ik ben zo toe aan duidelijkheid. We hebben nog 4 cryo's, maar mocht dit allemaal niet lukken dan stoppen we er mee. moeilijke tijd allemaal. Het is zo dubbel!

 

Hoe gaat het met jou?

[klontje]

Hallo meiden!

Ik ben ook zoooo verdrietig, wij hebben in december 2011 onze eerste ICSI gehad en ik was gelijk zwanger. Wat waren we blij! Maar helaas zagen we op de 11 weken echo dat Kindje gestopt is met 9 weken en 1 dag. Ik heb afgelopen vrijdag (17-2) een curettage gehad en ik ben nog een beetje suf. Het is me allemaal een beetje te snel gegaan...

[Henne]

Klontje wat erg, ik weet helaas hoe dit voelt. Neem de tijd om dit te verwerken, zeker omdat je aangeeft dat het allemaal wel erg snel is gegaan. Vraag evt ook hulp in het ziekenhuis, of nog een gesprek met de gyn als je dat fijn lijkt... Doe wat goed voelt en luister naar je eigen lijf en hart. Sterkte!

[Gast Guusje]

Klontje, wat een enrom verdriet. En zo herkenbaar je verhaal. Neem de tijd dit een plekje te geven.

 

Heel veel sterkte!

[Sylvia83]

Klontje, wat verdrietig voor jullie! Wat kan alles dan ineens snel gaan he; zo ben je een blije zwangere, en dan ineens heb je een lege buik...

Heel veel sterkte gewenst! Probeer de moed niet te verliezen he! Een zwangerschap is in ieder geval wel mogelijk!! (Al vond ik die opmerking ook nooit zo leuk om te horen, maar probeer dat toch als iets positiefs te zien!)

 

Guusje; binnenkort dus verder met jullie laatste cryo's, wat ontzettend spannend lijkt me dat! Het idee dat het daarna echt over is lijkt me heel moeilijk! Wel knap ook om tot dat besluit te komen, maar begrijpelijk dat leeftijd dan ook een rol gaat spelen.

Hoeveel IVF / ICSI pogingen hebben jullie gehad als ik vragen mag? Ik hoop heel erg dat 1 van die 4 cryo's van jou een lief kleintje mag worden!! Dat verdien je zo!

 

Ik heb vandaag nacontrole gehad bij de gyn. Hoef waarschijnlijk niet meer gecuretteerd te worden dus dat is fijn. En verder dacht hij dat ik de oorzaak niet teveel bij mezelf moet zoeken, 9 van de 10 keer is het embryo nu eenmaal niet sterk genoeg helaas. Vooral cryo's geven toch wat meer kans op miskramen begreep ik van hem. Mmm...op zich niet heel hoopgevend voor onze overige eskimootjes..

Maar we houden moed.

[Gast Guusje]

Goed dat de controle goed bij je was.

 

Wij hebben 2 IVF pogingen gedaan, de laatste in juni was een drama. Dit omdat ik in mijn rechter eierstok een endo cyste had van 6 cm, en in de linker eierstok zaten 2 gele lichaamcystes. Dus het stimuleren was erg pijnlijk. Gelukkig kon de punctie onder narcose. Tijdens de 2e poging hebben we besloten dat ik dit nooit meer wilde. En ik denk er nog zo over. Geen 3e poging meer. Inmiddels heb ik ook nog maar 1 eierstok. Ik heb het idee dat mijn lichaam het niet (meer) aankan. En raar genoeg vind ik het goed zo. Ik heb gedaan wat ik kon, en na de 4 cryo's is het klaar. Al blijf ik nog steeds de hoop houden dat ik mijn kindje in mijn armen zal krijgen.

[okaasan]

Oh wat ellendig als dit topic weer omhoog komt. Klontje en Sylvia was een verdrietig nieuws. Ik wens jullie alle kracht toe die je maar nodig hebt om dit verlies te verwerken.

 

Even nog een hele korte update over mijzelf: mijn Hcg was afgelopen week al gedaald naar 5. Wellicht deze week of volgende week klaar met alle zkh controles. Dat is wel een grote opluchting dat we weer een klein beetje vooruit kunnen gaan kijken. Dan nog weer energie terug krijgen en tot en met half juli (6 mnd wachten vanwege MTX gebruik) wachten voor een eerste nieuwe TP. Nog een lange weg te gaan dus tot dat ik wellicht weer zwanger ben, dat valt me zwaar.

[Medusa]

Silvia, wat verschrikkelijk dat je een mk he gehad, heel veel sterkte

[Raba]

Okaasan veel sterkte