Jump to content

ECD , anoniem of bekende donor? Moeilijk


Recommended Posts

Posted

Lieve meiden,

 

gggrrr net mijn hele ziel en zaligheid bloot gelegd, verstuurd ie m niet omdat ik zogenaamd niet ben ingelogd :(

 

 

 

Komt ie nog een keer:

 

Allereerst, lieve meiden, sorry dat ik niet gepost heb. Ik heb wel meegelezen, ik bleef en blijf benieuwd hoe het sommige meiden vergaat.

 

Ik kon het niet opbrengen om te posten, zal vast in mijn verdriet.

 

Zoals jullie kunnen lezen in mijn handtekening hebben wij al het eea meegemaakt en vooralsnog staan we met lege handen.

 

Toch gaat het leven door, linksom of rechtsom.

 

 

 

Ik wil dan ook graag het vervolg kwijt.

 

Na 5 mislukte pogingen dacht ik en wat nu?

 

Een 6e eigen poging zie ik niet zitten, de behandeling, het heen en weer rijden naar Duitsland, de spanning en dan de teleurstelling en verdriet.

 

Een mens verlegt grenzen daar ben ik ondertussen wel van overtuigd. Wij hadden nooit gedacht dat wij ICSI behandelingen in binnen en buitenland zouden gaan doen. Maar de uitspraak "De wens is zoveel groter dan de ellende" zegt genoeg.

 

Ik ben gaan nadenken over ECD, ok maarrrr bekend of anoniem?

 

Moelijk.

 

Voordeel bekende donor: Het kind kan weten wie de donor is.

 

Nadeel: Er is altijd een 3e partij, ( donor via ziekenhuis is niet van toepassing voor ons gezien mijn leeftijd, 43, wachtlijsten zijn dan te lang. Dus bekende donor via vrienden? HOE VRAAG JE ZOIETS?

 

En niet geheel onbelangrijk je moet het maar hebben. Oproepje via internet, ach er is zo;n te kort aan donoren.

 

Voordeel anonieme donor, (dus in het buitenland): geen wachtlijsten, wordt gezocht naar een perfecte match, geen (met alle respect) psychologische gesprekken over hoezo en waarom, lijkt me nl duidelijk.

 

Nadeel: kind zal nooit weten wie de genetische moeder is, mits medische noodzaak. Toch nadenk punt.

 

Kortom meiden, genoeg stof tot nadenken.

 

Ik heb gisteren mijn mannetje deelgenoot gemaakt van mijn gedachtengang en hij moest slikken, is in de tuin gaan zitten. Moet er echt heel goed over nadenken. Logisch t is niet zomaar wat. ik heb er al langer de tijd voor gehad om over deze mogelijkheid na te denken.

 

Hij zou nog wel een 6e eigen poging willen. Maar heb ook gezegd, die kans is gezien onze geschiedenis en mijn leeftijd zo klein dat ik liever het geld (ja het is treurig dat geld meespeelt in een beslissing) besteed aan een kans van slagen die hoger ligt.

 

 

 

Meiden, genoeg stof tot nadenken dus.

 

Moeilijk.

 

Sorry dat het verhaal wat lang is geworden, het had nog wel langer kunnen zijn maar wil jullie niet teveel vervelen met mijn sores.

 

Ik hoop dat eea een beetje duidelijk is en hoop dat misschien door jullie reacties, onze beslissing wat 'makkelijker" maakt.

 

 

 

Dikke kus

 

Mar

Posted

Jee zeg, jullie hebben zeker al heel wat mee gemaakt!!

 

 

 

Ik zelf heb vergeleken met veel meiden hier, maar 'weinig' hoeven doorstaan. Maak het bij mijn broer en schoonzus ook van een andere kant mee. Mijn schoonzus (20) is in de vervroegde overgang en zijn dus afhankelijk van eiceldonatie. Ook zij zijn nu aan het zoeken naar een donor.

 

 

 

Heel veel sterkte!

 

 

 

Groetjes Wendy

Posted

Hi Mar,

 

 

 

Goed van je dat je hem gepost hebt!

 

Wat moeilijk allemaal...wat een verdriet...

 

 

 

Ik heb geen antwoord...ik heb er alleen zelf ook over nagedacht de afgelopen maanden...

 

Ben erachter gekomen dat ik in de vervroegde overgang zit...

 

Heb dus over eicel donatie nagedacht...en ook bij mij kwam de vraag langs, bekende of onbekende donor...

 

Zo moeilijk...en ja leeftijd, geld, wachtlijsten, alles speelt mee!

 

 

 

De voordelen van een bekende donor zijn misschien ook de nadelen...

 

Maar het ene zeer zwaar wegende punt waar ik steeds op uit kom is dat ik het heel belangrijk vind dat een kind het recht heeft om te weten waar die ene ozo belangrijke bouwsteen vandaan is gekomen! Wie doneerde die eicel...

 

En dat kan bij een anonieme donor uit het buitenland niet...

 

 

 

Zo moeilijk allemaal en wanneer je verdriet hebt dan word het nog ietsje moeilijker allemaal!

 

 

 

Ik heb dus geen antwoord maar wil je sterkte wensen bij het maken van jullie beslissing!

 

 

 

 

 

liefs Daan

Posted

Yep Daantje, inderdaad, iedereen heeft het recht te weten waar hij/zij vandaan komt.

 

Anderzijds, misschien maakt het dat juist wel ingewikkelder. De onbekende donor doneert om de wensmoeder te helpen niet om opeens een genetisch kind op de deur te zien staan. (is mijn gedachtengang dan weer). Laat ik voorop stellen dat ik wel kijk naar een kliniek die niet commercieel is ingericht. Nou ja dat zal je uiteindelijk nooit weten echt natuurlijk.

 

Ieder kind reageert ook weer anders natuurlijk. Het ene kind boeit het niet wie de bouwsteen heeft geleverd de ander vind de wensmoeder egoistisch geweest in de beslissing om voor een anonieme donor te gaan.

 

Feit is wel, dat sinds de anonieme spermadonor wet is opgeheven in Nederland, dat er een flink te kort is aan sperma donoren. Dat zegt dus ook wel weer wat.

 

Het blijft een dilemma, moeilijk, niemand zal het antwoord weten denk ik.

Posted

Hoi Mar,

 

 

 

Herkenbaar hoor wat je verteld en wat je vragen en dilemma's zijn. Zelfs de titel van je topic is vergelijkbaar met die van mij (Help!! Eiceldonatie van nichtje of via donorbank..). Misschien heb je het al eens bekeken, anders is het misschien een tip. Ik denk dat je er veel herkenning in zult vinden en sommige vragen misschien al beantwoord worden. Er is ook een topic praatgroepje eiceldonatie. Ook daar kun je denk ik al veel info vinden. En natuurlijk kun je je bij dit topic eventueel ook aansluiten, als je daar behoefte aan hebt. Je bent altijd welkom!

 

 

 

Wat Daan zegt is waar. Een ander kan je de antwoorden niet geven. Mijn ervaring is dat de meningen en ervaringen van anderen je wel heel goed kunnen helpen om voor jezelf een beter beeld te vormen.

 

 

 

Liefs,

Posted

Jeetje Marion,

 

ik heb nooit hiermee te maken gehad maar meot zeggen dat ik het erg mooi vind om te lezen dat je er mee loopt. Kan me voorstellen dat je man het even flink moet laten bezinken. Ik moet zeggen dat ik ook echt niet zou weten om wel of niet voor een anonieme donor te gaan.

 

Ik hoop dat de dames die in hetzelfde traject zitten of zaten je goed kunnen helpen.

 

 

 

Ik wens je in ieder gev al heel veel succes en hoop van harte dat het jullie gaat lukken!!!

 

 

 

liefs

 

Babeth

Posted

Hé Marion,

 

 

 

Goed om weer wat van je te horen. Jullie staan voor een moeilijke beslissing zeg! Kan me voorstellen dat ook je man er diep over moet nadenken. Ik denk dat je uiteindelijk je eigen gevoel moet volgen en dat dan ook goed is. Beetje simpel gezegd misschien maar er zijn voor alle 'oplossingen' voors en tegens te bedenken, je kunt alles wel honderd keer bedenken maar zult toch de knoop een keer moeten doorhakken.

 

 

 

Heel veel sterkte de komende tijd voor jullie!!

 

 

 

Caroline

Posted

Hoi Marion

 

 

Dat is idd een moeilijke beslissing om te nemen.

 

Wel heel mooi en bijzonder dat deze optie bestaat.

 

Ik wens je heel veel succes in het maken van je keuze.

 

 

Groetjes

 

Daniella

Posted

Marion: Het is heel moeilijk en heel persoonlijk.

 

Ikzelf word donor. De andere kant. Wat ik wel heel belangrijk vind is dat het kind te weten kan komen waar zijn of haar bouwstenen vandaan komen. Hoeft niet, kan wel. Dat is aan het kind. Ook kan ik uitleggen waarom ik deze keuze heb gemaakt om voor haar/zijn ouders te gaan doneren. Het kan voor de eigenwaarde van je kind ook niet fijn zijn om te weten dat het voor het geld gedaan is en niet uit gevoel.

 

 

 

Uit onderzoek is gebleken dat als kinderen het van kleins af aan weten ze het als normaal beschouwen en er niet echt problemen mee hebben. Is ook literatuur voor.

 

Vaak voelen kinderen het wel aan dat er iets is voelen zich anders als er iets verzwegen wordt. Stel dat een kind er door derden achterkomt of door medische noodzaak dat lijkt mij heel erg moeilijk om dan te verantwoorden waarom het niet eerlijk vermeld is.

 

 

 

Ik heb veel gelezen over ECD en de tot nu verkregen info van de kinderen die geboren zijn door ECD. Dit heeft mij alleen maar aangemoedigd om donor te worden. Juist omdat de kinderen hun ouders 100% als ouders zien. Ik heb me niet voor niets laten steriliseren. Ik heb mijn kinderen al, dit avontuur wordt/worden hopelijk hun kind/eren. Omdat ik gezegend ben dat het bij mij en partner werkt en vroeg aan kinderen konden beginnen, 22, is het een voorrecht om andere te kunnen helpen aan het vervullen van hun kinderwens.

 

 

 

Maar dit is hoe ik het zie. Zoveel mensen zoveel meningen. Maar de feitelijke literatuur hierover heeft wel mijn mening gevormd.

 

 

 

Ik ben in contact met de ouders gekomen via een oproep.

 

 

 

Als deze eerste keer doneren redelijk te doen zal ik waarschijnlijk nog een keer doneren voor een ander stel. Ook via een oproep en bericht bewaard.

 

 

 

Heel veel geluk met je keuze. Wat je ook besluit ik hoop dat het het begin van jullie ouderschap zal zijn.

 

 

 

Knuffel,

 

Pulletje

Posted

Er is een heel mooi boek over. Het heet: Het vertellen en erover praten. Te lezen via http://www.deverdwaaldeooievaar.be/verwerken-donatie/ aanklikken en je kan het gratis downloaden en lezen.

 

Voor en door kinderen, ouders, psychologen en wetenschappers.

 

 

 

Enkele sitaten uit slotwoord:

 

Beslissen om je kind of kinderen te vertellen hoe ze in jullie gezin terechtgekomen zijn, kan al dan niet

 

een uitdaging voor jou geweest zijn. Of dit nu een duidelijke of beladen beslissing was, wees gerust dat

 

‘het vertellen’ ongetwijfeld de makkelijkere weg is! Veel ouders die het pas laat ‘verteld’ hebben, praten

 

over het gevoel van onbehagen dat ze hadden omdat ze niet eerlijk konden zijn met hun kinderen wanneer

 

ze vragen stelden over familiegelijkenissen en –trekjes, en veel via donatie verwekte volwassenen

 

vertellen hoe zij een soort van onzichtbare barrière voelden tussen hen en één of beide ouders. In de

 

woorden van Diane Ehrensaft betekent openheid dat “… het kind nooit misleid wordt met valse informatie

 

of verkeerde opvattingen die later ongedaan moeten gemaakt worden, er zijn geen ongelegen

 

verrassingen of gevoelens van verraad of wantrouwen en het gezinsleven wordt uitgebouwd op een

 

basis van eerlijkheid en openhartigheid.”

 

Will, 19, zei dat hij zich gerespecteerd voelde als mens omdat zijn ouders hem verteld hadden dat ze

 

gebruikt gemaakt hadden van een donor om hem te verwekken.

 

 

‘Het vertellen’ en ‘openheid’ worden nu niet alleen door psychologen, raadgevers en sociale werkers erkend als zijnde belangrijk voor kinderen, maar ook door instanties zoals de overheid. In tegenstelling tot enkele jaren geleden, zijn er nu weinig artsen die geheimhouding zouden aanbevelen. Het is gemakkelijk te veronderstellen dat dergelijke verandering in opvattingen de taak eenvoudiger zou maken voor ouders. Echter, omdat deze verandering nog zo recent is en het een zeer persoonlijke kwestie blijft voor een koppel of een individu, kan het goed zijn dat het nog een tijdje zal duren, dat veel ouders

 

eerst nog eens diep ademhalen vooraleer ze met hun kind beginnen te praten. Maar net zoals in-vitro fertilisatie (IVF) meer algemeen aanvaard is als een gewone manier om te helpen bij het verwekken van een kind, zo is ook donorconceptie goed op weg om algemeen gekend te worden als een van de vele manieren waarop een gezin kan gevormd worden. Openheid kan hier alleen maar bij helpen.

 

www.deverdwaaldeooievaar.

 

Posted

MIJN 3 laatste postings zijn weggehaald. Maar dit heeft mij geholpen bij de keuze van gekende donatie.

 

 

 

http://www.deverdwaaldeooievaar.be/verwerken-donatie/367/het-vertellen-en-erover-praten/

 

 

 

 

 

Enkele citaten:

 

 

 

‘Het vertellen’ en ‘openheid’ worden nu niet alleen door psychologen, raadgevers en sociale werkers

 

erkend als zijnde belangrijk voor kinderen, maar ook door instanties zoals de overheid. In tegenstelling

 

tot enkele jaren geleden, zijn er nu weinig artsen die geheimhouding zouden aanbevelen. Het is gemakkelijk

 

te veronderstellen dat dergelijke verandering in opvattingen de taak eenvoudiger zou maken

 

voor ouders. Echter, omdat deze verandering nog zo recent is en het een zeer persoonlijke kwestie blijft

 

voor een koppel of een individu, kan het goed zijn dat het nog een tijdje zal duren, dat veel ouders

 

eerst nog eens diep ademhalen vooraleer ze met hun kind beginnen te praten. Maar net zoals in-vitro

 

fertilisatie (IVF) meer algemeen aanvaard is als een gewone manier om te helpen bij het verwekken van

 

een kind, zo is ook donorconceptie goed op weg om algemeen gekend te worden als een van de vele

 

manieren waarop een gezin kan gevormd worden. Openheid kan hier alleen maar bij helpen.

 

http://www.deverdwaaldeooievaar.

 

 

 

Zij beginnen nog maar net aan het leven en verdienen de kans om trots te zijn op wie ze zijn.

 

Donatie is een niet-traditionele manier voor een kind om in een gezin terecht te komen. Het is anders, maar anders

 

betekent niet slecht, het is slechts… anders.

 

 

 

Een hele mooie treffende zin.

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use