Jump to content

Recommended Posts

Posted

Hoi meiden,

 

Dit gaat weliswaar niet over een miskraam, maar wel iets wat fout ging. Ik moet dit even van me afschrijven.....

 

Vandaag moest ik naar Gent voor de hysteroscopie. Dit ging niet onder verdoving. Ik had wel twee Ibroprufen 400mg en anderhalf pilletje Oxazepam (van mijn moeder gekregen) genomen. Ik had al op internet gelezen dathet best meeviel en dat het maar heel even pijnlijk zou zijn. Gelukkig mocht mijn man hier wel bij aanwezig zijn.

 

Nadat ze de eendenbek pijnloos hadden ingebracht en de camerastaaf hierdoor naar binnenschoven dacht ik echt dat het een eitje zouzijn. Totdat ze bij mij baarmoederwand kwamen met de camera. Op het scherm kon ik meekijken en ik kon samen met de artsen zien dat er poliep bij de baarmoederwand zit. Toen ze hier voorbij wilden gaan, kreeg ik echt helse pijnen. Ik schreeuwde het echt uit van de pijn en moest me vastgrijpen aan de beugels naast de stoel. Toen hield de arts-assistent even op en nam de arts het zelf over. Bij haar gebeurde echter helaas weer hetzelfde en ik vloog weer tegen het plafond. Ik kon me dus weer onverrichter zaken aankleden. Ik moet een andere dag terugkomen om het onderzoek onder narcose te laten plaatsvinden.Volgens de arts was het niet normaal dat ik ZO veel pijn had. Ze hadden ook met de camera gezien dat mijn baarmoedermond veel te smal is (hier heb ik al vaker met terugplaatsingen last van gehad terwijl deze ook pijnloos zouden moeten zijn). Daarna barste ik in een onbedaarbare huilaanval uit (terwijl ik in al die jaren nog nooit heb gehuild bij een arts). Ik was zo teleurgesteld in mezelf, zo boos op de artsen dat ze me niet meteen onder narcose hadden gebracht en zo verdrietig dat ik nu voor niets naar Gent was gereden en weer terug moet komen (2,5 uur heen en terug en de kosten voor een hotelovernachting).

 

Ik ben zo bang dat ik een aansteller ben en dat ik niet zo had moeten piepen. Mijn man zegt gelukkig dat dit zeker niet het geval is en dat de artsen ook heel erg geschrokken waren. Ik ben wel blij dat het de volgende keer onder narcose mag en ik hoop dat ze iets kunnen vinden waar ze wat mee kunnen doen....

 

Groetjes, een verdrietige Breden

Posted

Oh jeetje meid! Das niet niks... Maar vergeet niet dat nooit iemand anders jouw pijn/gevoel kan ontkennen! Alleen jij weet wat jij voelde... Je bent geen aansteller.

 

Succes met alles verder.

 

Lfs, judith

Posted

Breden,

 

Logisch dat je hier verdrietig om bent. En je bent zoals Judith ook al aangeeft geen 'aansteller', dit moet je echt niet van jezelf denken.

Kijk eens naar je verleden, je laat je niet uit het veld slaan, je bent in mijn ogen een BIKKEL!!

Ik wil je heel veel sterkte toewensen voor het volgende onderzoek en ik hoop dat ze je kunnen helpen!

Posted

Oh Breden mijn Hysstoroscopie was ook hels. Had ook gehoord en gelezen dat het wel meeviel. Hyperventileren, overstrekken zonder dat ik er controle over had en rare geluiden maken en idd ook letterlijk uit de stoel omhoogspringen, zo'n ontzettende pijn zeg. En er zat bij mij geen poliep of iets dergelijks, was n iks bijzonders te zien.

 

Kan me dan ook indenken dat je je gister heel erg rot (zachtjes uitgedrukt) gevoeld moet hebben. Fijn dat ze het de volgende keer onder narcose doen, heel frustrerend dat je gister dan voor niks bent geweest.

 

Sterkte..

Posted

hoi Breden

 

ik heb geen ervaring met een hystoroscopie maar een aanstelster ben je zeker niet hoor!!! Sowieso heeft ieder een andere pijngrens en wie weet dat er een oorzaak is (wordt) gevonden waarom het zo pijnlijk is bij je.

Dat reizen en de kosten van de hotelovernachting is natuurlijk bijzaak maar nu heb je daar ook gewoon zo de balen van...., bent boos en teleurgesteld, logisch maar echt ben niet teleurgesteld of boos op jezelf!!!!

Ik kan me voorstellen dat ze niet standaard een narcose doen omdat dat ook "nadelen" heeft en niet iedereen goed op reageert,alleen zo ongelofelijk ellendig dat jij dit nu zo moest meemaken en dat je nu nog niet verder bent uiteraard.

Meid, ik hoop dat je deze nare ervaring snel een beetje kunt verwerken en dat de nieuwe ingreep niet al te lang op zich laat wachten

 

sterkte!

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Posts

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Create New...

Important Information

Terms of Use