Ga naar inhoud

Wie start er ook in oktober 2011 met ICSI?


Frannie

Aanbevolen Berichten

  • Reacties 1,5k
  • Aangemaakt
  • Laatste Reactie

Top Posters in dit Topic

Top Posters in dit Topic

Toch nog even een berichtje want ik zit met een klein dillema. Normaal gesproken heb ik een cyclus van meestal rond de 35 dagen maar ook vaak langer en af en toe korter. Nu ben ik na 22 dagen al ongesteld geworden. Ik zou het ziekenhuis laten weten wanneer ik ongesteld zou worden ivm het bijhouden van het dossier. Ik heb dit per mail gedaan omdat ik weet dat er qua tijd nog een tp voor de zomersluiting zou kunnen plaats vinden en ik eigenlijk even rust wil althans, ik denk dat dit goed voor me zal zijn. Nu krijg ik een mail met een afspraak voor een 1e echo en dan ga ik toch weer twijfelen want ik wil zo graag....*zucht*

 

Diana, fijn dat alles goed was en dat de menstruatie op zich kan laten wachten, is inderdaad zo.

 

Hoe is het met de anderen? Anita, bijna weg?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb besloten gewoon rust te nemen tot na de zomerstop.
Ha Toekie. Ik denk dat het goed is om rust te nemen. Wij zijn in een sneltrein door gegaan en na de laatste ICSI was ik echt totaal op. Zowel lichamelijk en geestelijk. Het is en blijft een zwaar traject. Mijn laatste poging was zo moeilijk omdat ik erna heel veel lichamelijke klachten kreeg. Ik ben 2 weken heel duizelig geweest en emotioneel was ik op me eind. Ik wil pas in september of oktober weer een poging wagen. Ik heb het er soms moeilijk mee als ik eraan denk weer van voren af aan te moeten beginnen. En daar komt bij dat we het nu zelf moeten betalen. Mijn vriend zit zonder werk en in mijn bedrijf is een reorganisatie bezig. Dat maakt het ook lastig. Ik heb ook beslist om na de volgende behandeling minimaal 2 cyclussen rust te nemen. Pas door te gaan als we er weer klaar voor zijn, ik heb het overschat dat het zoveel impact op je kan hebben.
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ha Toekie. Ik denk dat het goed is om rust te nemen. Wij zijn in een sneltrein door gegaan en na de laatste ICSI was ik echt totaal op. Zowel lichamelijk en geestelijk. Het is en blijft een zwaar traject. Mijn laatste poging was zo moeilijk omdat ik erna heel veel lichamelijke klachten kreeg. Ik ben 2 weken heel duizelig geweest en emotioneel was ik op me eind. Ik wil pas in september of oktober weer een poging wagen. Ik heb het er soms moeilijk mee als ik eraan denk weer van voren af aan te moeten beginnen. En daar komt bij dat we het nu zelf moeten betalen. Mijn vriend zit zonder werk en in mijn bedrijf is een reorganisatie bezig. Dat maakt het ook lastig. Ik heb ook beslist om na de volgende behandeling minimaal 2 cyclussen rust te nemen. Pas door te gaan als we er weer klaar voor zijn, ik heb het overschat dat het zoveel impact op je kan hebben.

 

Lavendel. Dit hebben wij ook gemerkt. We hebben ook de 3 pogingen meteen achter elkaar gedaan. En omdat we net zoals als jij geen cryo hadden, was het echt meteen door met de hormonen. We hadden geen keus vanwege mijn leeftijd, maar anders hadden we zeker meer tijd genomen.

Dus iedereen die wel de mogelijkheid heeft om ruimte te nemen, vooral doen. Door goed voor jezelf te zorgen, kan je het allemaal veel beter aan.

Link naar reactie
Delen op andere sites

goeiemorgen allemaal

 

hoe gaat het met iedereen?

hier gaat het weer beter bloeden is nu helemaal gestopt nog wat vage buikpijn

 

groetjes diana

 

Diana. Fijn dat het weer een beetje beter gaat.

Ik hoop dat je nu (een week later) geen buikpijn meer hebt.

 

Wij zijn net terug van 10 heerlijke dagen Limburg.

We hebben gefietst en gewandeld en zijn verder heel erg lui geweest.

Veel gelezen, samen spelletjes gedaan en gepraat.

We zijn allebei weer een beetje minder kapot dan voor de vakantie.

Ik ben er nog niet, maar het gaat de goede kant uit.

 

Verder gaat het redelijk. Soms komen de tranen en de emoties.

Bij een dagje Maastricht zag ik naast alle leuke huisjes en straatjes ook alle zwangere vrouwen en ouders met kleine kinderen.

Het blijft moeilijk.

 

Gister bij mijn broer geweest. Ik heb de baby de fles mogen geven, verschoond en daarna lekker lang vast mogen houden.

Dat is heel erg fijn, maar ook verdrietig. Ik ben blij dat ik zo mee genieten van dit kleine mannetje, i.p.v. dat ik vanaf de zijlijn sta toe te kijken. Dat zou ik erger vinden.

 

Ik hoop dat jullie ook allemaal een hele fijne zomer hebben en dat er daarna veel positieve testen zijn.

 

liefs

 

Frannie

Link naar reactie
Delen op andere sites

Diana. Onze tuin ziet er ook zo uit. Helaas is mijn man erg van lekker woest / eerst kijken of het mooi wordt / deze plant vinden de hommels en vlinders lekker dus die laten we ook staan.

Dus er groeit van alles en bloeit van alles, maar veel hoger en woester dan ik zelf gedaan zou hebben.

Maar hij is er blij mee, dus laat ik het maar een beetje gebeuren.

 

Met mij gaat het redelijk. Ik begin langzaam een beetje energie te krijgen.

Gister zomaar het hele huis gezogen en gedweild! En dat zonder de stok achter de deur van bezoek.

Dat is al een hele vooruitgang. Het was ook wel heel erg nodig. De afgelopen tijd hebben we alleen het allernodigste gedaan.

Maar dan heeft schoonmaken tenminste zin. ;-)

 

Ik ben erg blij dat ik nog een paar weken vakantie heb. Toch maar goed dat ik in het onderwijs zit.

Eind augustus ga ik beginnen op een nieuwe afdeling.

Ik hoop dat ik dan weer zo goed als fit ben en daar echt goed kan starten.

 

Wat de emoties betreft: we kunnen er grapjes over maken en er met vlagen heel laconiek over praten.

Op andere momenten ben ik weer in tranen of heel boos. Dus het wisselt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ben ik ook weer! Had weer eens geen mail gekregen dat er reactie hier was geplaatst.

 

Bunbums, dat meen je niet! Wij zijn pas na 2,5 jaar proberen naar de huisarts gegaan. We waren er van uit gegaan dat we niet goed genoeg probeerden. Drie maanden is echt ziek.

 

Diana, fijn dat je lekker even rust hebt. En straks lekker met vakantie.

 

Frannie, goed dat je zo kan genieten van je neefje en je daarin betrokken wordt.

Gelukkig voel je je al iets beter.

Maar zoiets heeft een grote impact en zal niet binnen een paar weken een plekje hebben.

Goed dat je er met je man over kan praten en lachen en huilen.

 

Lavendel, wij hebben ook de impact op lichaam en geest onderschat. Maar je kan je er ook zo moeilijk een voorstelling van maken vantevoren.

En je wilt natuurlijk zo graag!

 

Toekie, goed dat je even rust neemt. Even lekker bijkomen. Geeft die beslissing ook rust?

 

Wij hebben genoten van het weekje Lanzarote. Was heel fijn om niets te moeten doen en mooi weer te hebben.

Door de rust wel heel veel emotie naar boven gekomen. En er achter gekomen dat ik de laatste miskraam wel heel erg weggestopt had.

Dus ook veel gehuild, maar dat luchtte ook wel erg op.

 

Terug van vakantie viel wel zwaar. Weer gaan werken, terwijl we erachter kwamen dat we eigenlijk wel heel erg moe zijn.

Een weekje is dan niets.

Op mijn werk aangegeven dat ik zeker nog niet ga uitbreiden en misschien zelfs een stap terug wil doen.

Geeft in ieder geval rust dat ik niet nog meer moet.

 

Zondag lekker weer een paar dagen op vakantie. Lekker met de paardjes weg.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Anita. Fijn dat Lanzarote zo fijn was. Maar een week is inderdaad erg weinig om te herstellen van al die hormonen en emoties.

Ik hoop dat het weg zijn met de paarden ook helpt.

 

Wat goed dat je op je werk hebt kunnen aangeven dat het nu allemaal niet zo lukt.

Dat moet toch best moeilijk geweest zijn.

 

Sterkte met het zoeken naar evenwicht / grenzen en met het herstellen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Vanmorgen naar het zh geweest voor de 1e echo voor onze laatste cryopoging van deze ronde. Het bm-slijmvlies zag er weer goed uit. In de eierstokken was nog weinig actie maar dat komt bij mij wel vaker voor. Het is nog maar dag 11. Vrijdag de nieuwe echo.

 

Hoop dat het met iedereen (naar omstandigheden) goed is.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Diana, spannend weer. Hopelijk word je nu wel gewoon in 1x ingeloot.

 

Toekie, dan ligt onze cyclus niet zo heel ver uit elkaar :-). Ik mag morgen voor de 1e controle voor cryo TP.

 

Ik ben uiteindelijk na 6,5 week ongesteld worden na de miskraam. Gelukkig net toen ik terug was van vakantie. Nu dus op naar de volgende terugplaatsing. Ik had gehoopt dat dat misschien op mijn verjaardag zou kunnen (de 29e), maar ik denk eerder dat ik dan een eisprong heb. Even afwachten tot morgen maar.

Link naar reactie
Delen op andere sites

mischien leuk om te lezen paaseitjes zoeken in het amc.

erg luchtig geschreven over iemand die het ivf traject zit

weekend koffers pakken en dan maandag op weg richting parijs

toekie spannend weer hoor die echo.s

anita ik was na miskraam ook ruim 6 weken ongesteld geworden

 

groetjes diana

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Hoe is het bij jou afgelopen met de echo's Anita?

 

Fijne vakantie gehad Diane?

 

Frannie, hoe gaat het met je?!

 

Hoe is het met de anderen?

 

Ik heb inmiddels nog 3 echo's gehad na de 1e maar op dag 19 was mijn eitje nog steeds veel te klein en groeide veel te traag.

Het advies van het zh gekregen om deze ronde geen tp te doen :-(

Volgende cyclus Clomid gebruiken om de eirijping te bevorderen.

 

Ik vind het fijn dat er nu iets aan mijn cyclus gedaan wordt want die is zó onregelmatig en niet te voorspellen. Heel lastig voor het plannen van de echo's en de tp. Maar vandaag voelde ik ook wel weer even de teleurstelling dat het niet door gaat en het geen 'normale cryo-tp' kan worden/zijn. Dubbel dus.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Toekie. Wat balen zeg, dat je eitje niet wil groeien. Nu moet je weer een cyclus wachten. En dat wachten is zo slopend.

Ik hoop dat het met de clomid beter gaat en je dan wel je cryo-tp kunt krijgen.

En ik hoop voor je dat je niet te veel last van de clomid hebt. Want het is wel weer een stoot hormonen die je er weer in pompt.

Sterke met het verwerken van deze teleurstelling en op naar een mooie cyclus met een super tp.

 

Hier gaat het redelijk. Fysiek helaas nog steeds niet hersteld. Ik had een heerlijk weekje Zwitserland voor de boeg. Lekker wandelen, gezonde berglucht, goed slapen (normaal is dat zo). Maar nu werd ik op dag 3 ziek en heb ik de rest van de vakantie met koorts en een heleboel paracetamol geprobeerd er toch nog iets van de maken. Dus in plaats van lekker bij te komen, kwam ik ziek weer thuis. Gelukkig ben ik nog niet echt begonnen met werken. Het nieuwe schooljaar is al begonnen, maar ik krijg een inwerktraject en dat is nog niet geregeld. Dat komt dus even goed uit.

De verwerking van het kinderloos blijven gaat met vlagen. Soms gaat het goed en andere keren ben ik heel erg boos, verdrietig of opstandig. Ik kan het nog niet goed geloven. Maar ik ben wel heel langzaam hier dingen aan het opruimen. Tijdschriften, krantenknipsels, boeken. Stukje bij beetje gaat het toch weg. Ik vind dat wel heel erg moeilijk. Het is zo definitief om het nu weg te doen. Wat als het toch spontaan lukt.

Maar dat is nu erg lastig. Mijn cyclus is compleet op hol geslagen, dus mijn eisprong is niet te plannen. Eerst een cyclus van 35 dagen. (Heel lang, normaal is 22 tot 24). Toen 28 dagen, toen 20 en vandaag blijkt dat mijn eisprong al op dag 6 was. Dat wordt een cyclus van 17 dagen. Hoe kunnen we zo een wondertje creëren?

We hebben er wel vrede mee dat we gestopt zijn. Een nieuwe poging (3B) zien we echt niet meer zitten. Mijn lijf is zo kapot van afgelopen jaar. Dat trek ik gewoon niet meer.

 

Daarnaast hebben we net gehoord dat mijn schoonvader longkanker heeft in een ver gevorderd stadium. We wachten nog op de laatste uitslagen om te kijken of het überhaupt nog te behandelen is. Dat is heel erg heftig en kwam volkomen onverwacht. Hij had een kuchje en was soms een beetje hees, maar niets opvallends of zo. En nu is het maar afwachten of er nog wat aan te doen is en hoe lang hij nog te leven heeft.

Het is heel onwerkelijk. Afgelopen jaren probeerden we nieuw leven op de wereld te zetten en nu zitten we aan het begin van een sterfproces van iemand die ons heel dierbaar is.

We zijn wel blij dat we niet de volgende icsi op het programma hadden. Want dat hadden we er niet bij kunnen hebben. We zullen al onze kracht en energie nodig hebben om mijn schoonouders bij te staan.

En mijn man is net zoals ik nog niet de oude na afgelopen jaar. Ook bij hem heeft dit jaar er behoorlijk ingehakt.

 

Dus het komende jaar zal voor ons zwaar worden. Het eigen verwerkingsproces en het zoeken naar een nieuwe invulling van ons leven, staat even op een zijspoor. We waren van plan om ons te gaan verdiepen in de mogelijkheden van pleegzorg, maar dat zal nu even moeten wachten.

 

Ik blijf jullie de komende tijd wel volgen maar zal minder schrijven. Ik hoop zo dat het toch nog voor een paar van ons clubje gaat lukken.

Dat zou ik fantastisch vinden. Heel veel sterkte allemaal.

 

Liefs en dikke knuffels

 

Frannie

Link naar reactie
Delen op andere sites

Frannie, wat erg van je schoonvader. Dat zal zeker een zware periode worden. Is normaal al heel zwaar, maar jullie hebben er nog eens een verwerkingsproces bij. Heel veel sterkte.

Er jammer ook van je vakantie. Die rust was vast heel welkom geweest?

 

Toekie, balen zeg dat je weer een periode over moet slaan. Gelukkig krijg je dan een gestimuleerde poging. Die hormonen zijn natuurlijk niet leuk, maar gelukkig wel meer zekerheid en beter te plannen.

 

Hier ondertussen al weer een paar echo's achter de rug. Ik blijk een poliep te hebben en deze is zo groot dat hij eerst verwijderd moet worden voordat we verder kunnen met het traject. Wel erg balen. Had gehoopt op een terugplaatsing. Maar de arts wil het risico niet nemen dat het niet aanslaat door de poliep. Straks weer naar het ziekenhuis om alles door de spreken en voor pre-operatieve screening. Ik zat er vorige week wel een beetje doorheen. Kreeg op mijn verjaardag te horen dat er dus geen terugplaatsing is en de poliep weg gehaald moet worden, dus dat was al een domper. Daarna ook nog even in een dip. Iedere keer is er weer iets. Maar nu zie ik het al weer positiever. Kunnen ze ook gelijk mijn baarmoeder bekijken. Dat zou nog het enige onderzoek zijn dat ik niet gehad heb.

 

Diana, hoe gaat het met jou?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.




  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden